Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Menzel

Protokolant Artur Łukiańczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2015 r. sprawy

J. W. syna B. i J. z domu K.

urodzonego (...) w miejscowości W.

obwinionego z art. 86 § 1 kw i art. 97 kw w zw z art. 3 Ustawy Prawo o ruchu drogowym

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej

z dnia 18 czerwca 2015 r. sygn. akt X W 472/14

1.  uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt 4 kpw w zw. z art. 45 § 1 kw umarza postępowanie w sprawie;

2.  kosztami sądowymi za obie instancje obciąża Skarb Państwa.

IV Ka 1106/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 18.06.2015 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia-

Fabrycznej uznał J. W. za winnego tego, że w dniu 19.11.2013 roku około godziny 7.45 kierując samochodem marki M. nr rej. (...)Nj spowodował zagrożenie w ruchu drogowym w ten sposób, że podczas wyjazdu z terenu hotelu (...) przy al. (...) od strony parkingu w kierunku ulicy (...) podczas wykonywania manewru wymijania nie zachował szczególnej ostrożności oraz bezpiecznego odstępu w wyniku, czego doszło do potrącenia pieszego M. P., idącego prawą stroną drogi dojazdowej od strony budynku hotelu w kierunku ulicy (...) tj., wykroczenia z art. 98 kw., a nadto za winnego tego, że po zaistnieniu powyższego zdarzenia odjechał z jego miejsca tj. wykroczenia z art. 97 kw. i za to na podstawie art. 98 kw. w zw. z art. 9 § 2 kw. wymierzył mu karę 1000 złotych grzywny.

Sąd Rejonowy zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 100 złotych i wymierzył mu opłatę w kwocie 100 złotych.

Od wyroku apelacje złożył obrońca obwinionego, który zaskarżając wyrok w całości zarzucił:

1.  Naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść rozstrzygnięcia polegające na rozpoznaniu sprawy na rozprawie w dniu 11.06.2015 roku pod nieobecność obwinionego, który nie został powiadomiony o terminie rozprawy;

2.  Błąd w ustaleniach faktycznych sprawy polegający na przyjęciu, że obwiniony dopuścił się zarzuconego mu czynu w sytuacji, gdy istnieją niedające się usunąć wątpliwości, co do jego sprawstwa.

Wskazując na powyższe obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd zważył:

Apelacja jest w całości bezzasadna.

Nie jest prawdą, co zarzuca obrońca, że J. W. nie brał udziału w rozprawie w dniu 11.06.2015 roku z tego powodu, że nie został o niej prawidłowo zawiadomiony. Na k. 47 akt sprawy znajduje się potwierdzenie skutecznego doręczenia zawiadomienia o terminie rozprawy adresowanego do obwinionego.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut błędu w ustaleniach faktycznych. Sąd Rejonowy przeprowadził wyczerpujące i bardzo obszerne postępowanie dowodowe. Poza dowodami osobowymi Sąd Rejonowy przeprowadził również dowód z eksperymentu procesowego, a także dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny sadowej. Sąd Rejonowy uwzględnił w swoich ustaleniach także okoliczności wynikające z pozostałych dowodów tj. dokumentacji fotograficznej, dokumentacji medycznej, protokołu badania stanu trzeźwości, danych o karalności. Wszystkie zgromadzone dowody zostały poddane szczegółowej analizie, a ich ocena jest logiczna, rzetelna i wyczerpująca. Zbudowane na bazie zgromadzonego materiału dowodowego ustalenia faktyczne są prawidłowe. Sąd Okręgowy w pełni podziela pogląd sądu a quo, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na sprawstwo obwinionego w zakresie zarzuconych czynów.

Aprobując stanowisko Sądu Rejonowego w zakresie ustaleń faktycznych i wniosków z nich wynikających Sąd Odwoławczy uznał, że z innej niż wskazana przez obrońcę obwinionego przyczyny wyrok podlega uchyleniu. Obwiniony popełnił zarzucony mu czyn w dniu 19.11.2013 roku. Na rozprawę apelacyjną wyznaczoną w dniu 17. 11.2015 roku nie stawił się obwiniony oraz jego obrońca. Obwiniony przedstawił zaświadczenie lekarza sądowego (. K.274), z którego treści wynikało, że z powodu choroby nie może stawić się do sądu w okresie 16-25.11.2015 roku. Kolejny termin rozprawy odwoławczej został wyznaczony na dzień 29.12.2015 roku. Również i w tym dniu obwiniony był nieobecny na rozprawie, ale pomimo prawidłowego zawiadomienia w żaden sposób swojej nieobecności nie usprawiedliwił.

Przedawnienie karalności wykroczenia występuje wówczas, gdy od daty jego popełnienia do dnia orzekania upłynął już jeden rok, a jeżeli w tym okresie zostało wszczęte postepowanie, karalność wykroczenia ustaje po dwóch latach. W sytuacji gdy w chwili wydawania zaskarżonego wyroku doszło już do przedawnienia karalności zarzuconego obwinionemu wykroczenia, Sąd Odwoławczy jest zobowiązany niezależnie od granic i kierunku zaskarżenia uchylić zaskarżony wyrok i postępowanie w sprawie umorzyć. Tylko w przypadku stwierdzenia braku znamion ustawowych w zakresie zarzuconego czynu nie istnieje podstawa do umorzenia postępowania z przyczyny, o której mowa wyżej, lecz musi nastąpić uniewinnienie obwinionego od zarzutu, który mu postawiono, także w postępowaniu odwoławczym. Jak już wskazano sprawstwo obwinionego w zakresie czynu wyczerpującego znamiona wykroczeń z art. 98 i 97 kw zostało wykazane, a zatem brak jest podstaw do wydania wyroku uniewinniającego. Tym samym, skoro zarzucone obwinionemu wykroczenie zostało popełnione w dniu 19.11.2013 roku, to karalność tego czynu ustała w dniu 19.11.2015 roku. Tym samym rozpoznając sprawę na rozprawie w dniu 29.12.2015 roku Sąd Odwoławczy pozostawał w obowiązku uchylić zaskarżony wyrok i stosownie do art. 5 § 1 pkt. 4 kpw umorzyć postępowanie w sprawie.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 118 § 2 kpw.