Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Cz 428/13

POSTANOWIENIE

Dnia 31.07.2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku, Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Andrzej Jastrzębski

Sędziowie SO Jolanta Deniziuk ( spr.), Wanda Dumanowska

po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013r.w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. B.

przeciwko G. G. (1)

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 22 kwietnia 2013r. , syg. akt I Nc 2899/11

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt IV Cz 428/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22.04.2013r.Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 15 lutego 2013r.

W uzasadnieniu wskazując, że zażalenie pozwanego z dnia 27lutego 2013r. zawierało braki formalne . Zarządzeniem z dnia 4.04.2013r. skarżący wezwany został do uiszczenia opłaty od zażalenia w kwocie 60 zł oraz do przedłożenia odpisu zażalenia. W zakreślonym terminie pozwany uiścił jedynie opłatę, nie załączył zaś żądanego odpisu zażalenia. Tym samym nie zostały usunięte wszystkie braki formalne złożonego środka odwoławczego i na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 397§2 kpc zażalenie należało odrzucić.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pozwany G. G. (2). Nie negował wprawdzie , że w zakreślonym terminie nie złożył żądanego odpisu zażalenia, ale podniósł, że nie jest prawnikiem i zastosowanie rygoru odrzucenia jego zażalenia jest zbyt daleko posuniętym ze strony Sądu formalizmem. Taki brak może sam Sąd uzupełnić wykonując kserokopię brakującego odpisu. Podkreślił także , że kierowana do niego korespondencja wysyłana jest nadal pod nieaktualny adres.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zażalenie jest niezasadne.

Bezspornie, złożone w dniu 27 lutego 2013r. zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 15 lutego 2013r. zawierało braki formalne, uniemożliwiające nadanie wniesionemu przez pozwanego środkowi odwoławczemu dalszego biegu. Przy czym znaczyć należy, że postępowania incydentalne wydawane w sprawie mają samoistny byt i jeżeli podlegają opłacie, składający zażalenie winien ją uiścić. Bez wpływu więc na obowiązek uiszczenia opłaty są orzeczenia wydane w innych postępowaniach incydentalnych, w których skarżącego zwolniono od obowiązku uiszczenia opłaty.

Również zarzut, iż korespondencja kierowana jest na niewłaściwy adres nie może się ostać, bo ostatecznie termin do usunięcia braków formalnych liczony jest od skutecznego, a więc prawidłowego doręczania wezwania.

Nie można także uwzględnić zarzutu skarżącego o nadmiernym formalizmie oraz możliwości uzupełnienia braku przez sam Sąd .

Zgodnie z art. 370 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację, odpowiednio zalanie, wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację /zażalenie, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Przez braki należy rozumieć braki formalne, a ocenia się je przede wszystkim w kontekście przepisu art. 368 kpc w zw. z art. 130 § 1 kpc i art. 391 kpc – zaś w postępowaniu nieprocesowym w związku z art. 13 § 2 kpc..

Zarządzeniem Przewodniczącego pozwany wezwany został zasadnie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia z dnia27 lutego 2013r. poprzez:

1. przedłożenie jednego odpisu zażalenia,

2. uiszczenia opłaty od zażalenia w kwocie 60 zł.

W zarządzeniu prawidłowo wskazano termin do którego braki należy usunąć oraz rygor w przypadku bezskutecznego upływu terminu. Wskazane w zarządzeniu braki uniemożliwią nadanie dalszego biegu wniesionemu przez pozwanego środkowi odwoławczemu.

Działań Sądu nie można w żaden sposób zakwalifikować jako nadmiernie sformalizowanego. Znajdują one oparcie w obowiązujących przepisach. Zgodnie bowiem z art.128§1 kpc, to na stronie ciąży obowiązek załączenia odpisów pisma procesowego, a takim pismem jest także zażalenie, w ilości niezbędnej dla pozostałych stron procesu.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy mocą art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc orzekł, jak w sentencji postanowienia.