Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2015roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w XV Wydziale Cywilnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Michał Wysocki

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 października 2015 roku,

sprawy z powództwa (...) Fundusz (...) z siedzibą w W.

przeciwko A. G.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwaną

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

z dnia 10 lutego 2015r.,

sygn. akt IX C 1806/14

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 90zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Michał Wysocki

XV Ca 1249/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10.02.2015r. Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu w sprawie IX C 1806/14 z powództwa (...)Fundusz (...)z siedzibą w W. przeciwko A. G. w punkcie 1 zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.355,62zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1.10.2013r. do dnia zapłaty, a w punkcie 2 zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 227zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Wydając powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. G. była związana z firmą (...) SA z siedzibą w W. umowami o świadczenie usług telekomunikacyjnych (w tym dostępu do Internetu).

W dniu 16.03.2011r. A. G. zawarła z (...) SA kolejną
umowę, której przedmiotem było świadczenie na rzecz pozwanej usługi (...). W jej
ramach pozwana miała korzystać z oferty promocyjnej (...), a zawarcie
umowy związane było z przyznaniem jej ulg, określonych w regulaminach lub cennikach
Promocji lub Ofert Okresowych. Umowa została zawarta na czas określony 12 miesięcy.
Umowa przewidywała jednomiesięczny okres obliczeniowy i wskazywała, że za każdy okres
obliczeniowy (...) SA będzie wystawiać faktury, a pozwana zobowiązana była do uiszczenia
należności zgodnie z wystawioną fakturą. W sprawach nieuregulowanych w umowie
zastosowanie znajdowały regulaminy lub cenniki Promocji lub Ofert Okresowych. W § 3 pkt.
7 wskazano, że o ile abonent nie wyrazi innego oświadczenia woli przed upływem okresu, na
jaki umowa została zawarta, umowa zawarta na czas określony uważana będzie za
przedłużoną na czas określony 6 miesięcy, z opcją kolejnego przedłużenia (o czym stanowi
pkt. 8).

(...) SA w związku ze świadczeniem na rzecz pozwanej usług
telekomunikacyjnych obciążyła ją następującymi należnościami: kwotą 208,12zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.12.2011r. płatną do dnia 19.12.2011r.; kwotą 182,98zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.01.2011r. płatną do dnia 19.01.2012r.; kwotą 170,39zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.02.2012r. płatną do dnia 20.02.2012r.; kwotą 87,39zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.03.2012r. płatną do dnia 19.03.2012r.; kwotą 91,25zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.04.2012r. płatną do dnia 19.04.2012r.; kwotą 79,65zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.05.2012r. płatną do dnia 21.05.2012r.; kwotą 11,45zł określoną w nocie odsetkowej z dnia 5.06.2012r. obejmującą odsetki obliczone w związku z opóźnieniem w zapłacie należności w sierpniu, listopadzie i grudniu 2011r.; kwotą 192,66zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.11.2012r. płatną do dnia 19.11.2012r.; kwotą 192,37zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.12.2012r. płatną do dnia 19.12.2012r.; kwotą 251,82zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 4.01.2013r. płatną do dnia 18.01.2013r.; kwotą 108,89zł wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 5.02.2013r. płatną do dnia 19.02.2013r. (...) SA wystawiła w dniu 5.05.2013r. notę obciążeniową, w której obciążyła pozwaną kwotą 300zł, domagając się zapłaty w/w należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

W dniu 22.03.2013r. powód (...)Fundusz (...)
(...)z siedzibą w W. zawarł z
(...) SA umowę ramową cyklicznego przelewu wierzytelności. Ustalono
w niej, że co miesiąc (...) SA będzie przekazywać powodowi pakiety
wierzytelności, które będą obejmować należności od dłużników wynikające z niezapłaconych
należności głównych oraz odsetek. Podlegające przelaniu wierzytelności miały być
wymienione w formie elektronicznej na płycie (...). W wykonaniu tej umowy porozumieniem z dnia 13.06.2013r. (...) SA przelała na rzecz powoda m.in. dochodzoną
w niniejszym postępowaniu wierzytelność przysługującą jej wobec pozwanej A. G. w
kwocie 1.296,78zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy poczynił następujące rozważania prawne:

Powód domagał się zapłaty kwoty 1.355,62zł wraz z odsetkami, wskazując, że źródłem obowiązku pozwanej jest umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarta pomiędzy pozwaną, a firmą (...) SA z siedzibą w W.. Pozwana zakwestionowała roszczenie zaprzeczając temu, aby istniała wierzytelność dochodzona przez jej przeciwnika procesowego podnosząc, iż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych została wypowiedziana oraz że roszczenie uległo przedawnieniu.

Powołując się na treść przepisu art. 117 § 1 i 2 kc, Sąd Rejonowy stwierdził, że zarzut przedawnienia roszczenia podniesiony przez pozwaną okazał się bezzasadny. Nie może budzić wątpliwości, iż wierzyciel pierwotny jest przedsiębiorcą, do którego zakresu działania należy między innymi świadczenie usług telekomunikacyjnych. Stąd też termin przedawnienia roszczenia przedsiębiorcy wobec osoby nie będącej przedsiębiorcą wynosi trzy lata. Mając na uwadze, iż pozew w niniejszej sprawie został złożony do Sądu w dniu 1.10.2013r., zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwaną uznać należało za całkowicie niezasadny.

Następnie Sąd I instancji wskazał, że pozwana domagając się oddalenia żądania argumentowała, że powód nie wykazał, aby dochodzona przez niego wierzytelność faktyczne mu przysługiwała w chwili wniesienia pozwu. Badając zasadność zarzutów pozwanej Sąd stwierdził, że pomiędzy (...) SA, a powodem doszło do zawarcia umowy przelewu
wierzytelności, która przysługiwała w/w spółce telekomunikacyjnej przeciwko pozwanej. Fakt ten, o czym była już mowa powyżej znalazł bowiem swoje potwierdzenie w przedstawionych przez powoda dokumentach. Nie było spornym, iż pomiędzy pozwaną a poprzednikiem prawnym powoda zawarte zostały umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Powyższe znalazło też oparcie w dokumentach w postaci tychże umów, co pozwoliło Sądowi ustalić w sposób niebudzący wątpliwości, że (...) SA łączyła umowa. Umowa ta kształtowała po stronie pozwanej obowiązek zapłaty za
świadczone na jej rzecz usługi telekomunikacyjne należności określonych fakturami VAT.
Następnie w dniu 16.03.2011r. A. G. zawarła z (...) SA kolejną
umowę na okres 12 miesięcy, której przedmiotem było świadczenie na rzecz pozwanej usługi
neostrada. Umowa przewidywała jednomiesięczny okres obliczeniowy i wskazywała, że za
każdy okres obliczeniowy (...) SA będzie wystawiać faktury, a pozwana zobowiązana była do
uiszczenia należności zgodnie z wystawioną fakturą. W związku z powyższym Sąd Rejonowy za wykazane uznał, że pozwana zobowiązana była do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa
telekomunikacyjnego należności wynikających z w/w umów, które to należności stanowiły
jednocześnie wynagrodzenie za świadczone usługi. W przedmiotowej sprawie istotnego
znaczenia nabiera przy tym kwestia istnienia w dniu wniesienia pozwu należności, które miał
nabyć powód w drodze umowy cesji. Sąd w oparciu o przedstawione przez powoda dokumenty stwierdził, że pozwana zobowiązana była do zapłaty kwot określonych fakturami
wystawionymi przez poprzednika prawnego powoda w związku ze świadczonymi przez spółkę telekomunikacyjną usługami w okresie trwania w/w umów.

Łącznie wysokość w/w należności odpowiadała kwocie 1.565,52zł. Przy czym powód
nabył wierzytelność od powoda w drodze cesji i domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty
1291,08zł tytułem nieuiszczonej wartości ekwiwalentu za dostarczone usługi
telekomunikacyjne.

Oprócz roszczenia głównego powód dochodził także zapłaty skapitalizowanych odsetek określonych przez (...) SA w nocie odsetkowej, a także skapitalizowanych odsetek do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, jak też odsetek za opóźnienie liczonych od dnia wniesienia pozwu (1.10.2013r.) od kwoty będącej sumą roszczenia głównego i skapitalizowanych odsetek. Żądanie to oparte zostało na art. 481 kc. Sąd I instancji nie miał wątpliwości, że zasadnym było obciążenie pozwanej kwotą 5,70zł wskazaną przez powoda i określoną w nocie odsetkowej z dnia 5.06.2012r. obejmującej odsetki przysługujące wierzycielowi w związku z opóźnieniem w zapłacie należności na jego rzecz. Za zasadne Sąd uznał także sformułowane przez powoda żądanie zapłaty odsetek ustawowych w wysokości 58,84zł za opóźnienie w zapłacie zobowiązania głównego w kwocie 1.291,08 zł liczonych za okres od 20.05.2013r. do 30.09.2013r. Niewątpliwym jest bowiem, że w w/w okresie pozwana pozostawała już w opóźnieniu co do wszystkich należności składających się na jej zobowiązanie w łącznej kwocie 1.291,08zł. W rezultacie Sąd stwierdził, że zobowiązanie pozwanej z tytułu świadczonych na jej rzecz usług opiewa na kwotę 1.355,62zł (1.291,08zł + 5,70zł + 58,84 zł).

Zdaniem Sądu Rejonowego pozwana nie wykazała, ani nawet nie formułowała
takich twierdzeń, iż zapłaciła w/w kwotę. W konsekwencji Sąd uznał, że w zakresie kwoty
1.355,62zł powód dochodzi wierzytelności istniejącej, która mu przysługuje w stosunku do
A. G.. Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty odnosiła się do umowy łączącej ją z firmą (...) SA. Zarzuty dotyczące umowy z firmą (...) SA. Nie miały dla niniejszej sprawy znaczenia, gdyż przedmiotem niniejszego postępowania była wierzytelność wynikająca z zawartej przez pozwaną umowy z firmą (...) SA. Pozwana wskazywała także, że umowa z (...) SA została wypowiedziana przed okresem, którego dotyczy żądanie zapłaty. Okoliczność ta także nie została w żaden sposób przez pozwaną wykazana.

Wobec powyższego Sąd I instancji zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.355,62zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1.10.2013r. do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd ten orzekł na podstawie art. 98 kpc.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się pozwana A. G., która wywiodła apelację, zaskarżając je w całości.

Sądowi I instancji pozwana zarzuciła naruszenie art. 227 kpc oraz błędną ocenę zebranego materiału dowodowego poprzez pominięcie, że w spornym okresie pozwana nie była związana już umową z (...) SA, a usługi telekomunikacyjne nie były faktycznie świadczone.

Apelująca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów za postępowanie pierwszoinstancyjne.

W odpowiedzi na apelację, powód wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od pozwanej na swą rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje (art.505 ¹³ §2 kpc ):

Podstawą rozstrzygnięcia był materiał dowodowy zgromadzony przed Sądem Rejonowym – w toku postępowania apelacyjnego żadna ze stron nie domagała się bowiem przeprowadzenia żadnych dowodów, a w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw do dopuszczenia dowodów z urzędu. Apelacja zarzuca zaskarżonemu wyrokowi naruszenie art.227 kpc i błędną ocenę materiału dowodowego, wskazując, że pozwana w spornym okresie nie była już związana umową z (...) SA i że usługi telekomunikacyjne nie były faktycznie świadczone. Podobne zarzuty pozwana formułowała zresztą już w sprzeciwie (k.9). Przypomnieć w związku z tym należy, że należności dochodzone pozwem dotyczą okresu od grudnia 2011r. do lutego 2013r., a pozwana bezspornie zawarła z (...) SA umowę (aneks) w dniu 16 marca 2011r. na okres od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. z tym, że zgodnie z §3 umowy brak oświadczenia pozwanej przed upływem terminu umowy skutkował jej przedłużeniem. W toku procesu pozwana nie wykazała, by złożyła ona oświadczenie o rezygnacji z usług (...) SA co sprawia, że istnieją podstawy do przyjęcia, że umowa obowiązywała w okresie objętym żądaniem pozwu – brak także jakichkolwiek dowodów, by zgłaszała (...) SA reklamacje z uwagi na wadliwe funkcjonowanie usługi (w każdym razie pozwana w toku procesu takich dowodów nie przedstawiła). W konsekwencji uzasadnia to żądanie zapłaty powoda (a wysokości żądania pozwana nie podważała w sprzeciwie). Co do związania pozwanej umową z innym operatorem (N.) to nawet istnienie takiej umowy nie sprawiało, że pozwana nie była związania umowa z (...) SA skoro pozwana nie wykazała w toku procesu, by dostosowała się do trybu rozwiązania tej umowy. Zasadności swego stanowiska pozwana nie wykazała ani przed Sądem Rejonowym, ani w postępowaniu apelacyjnym (gdzie dysponowała ona już wiedzą z jakich przyczyn jej argumenty nie zostały uwzględnione). Do apelacji nie dołączono bowiem żadnych dowodów potwierdzających wersję pozwanej.

Uznając zatem apelację za bezzasadną Sąd Okręgowy oddalił ją na podstawie art.385kpc, podzielając ustalenia faktyczne i rozważania prawne zaprezentowane w zaskarżonym wyroku.

Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego uzasadnia natomiast art.98kpc, a na należne powodowi jako stronie wygrywającej koszty złożyło się wynagrodzenie radcy prawnego kwocie 90zł - §2, §6 pkt 2 w związku z §12 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013r. poz.490).

SSO Michał Wysocki