Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 26 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Sławomir Urbaniak

Protokolant:Aneta Zajączkowska

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Gminy W.– (...)

przeciwko M. W.

o zapłatę

I.  zasądza na rzecz strony powodowej od pozwanej kwotę 25.320,03 zł (dwadzieścia pięć tysięcy trzysta dwadzieścia złotych trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami:

-od kwoty 21.606,49 zł od dnia 1 lutego 2015 r. do dnia zapłaty,

-od kwoty 3.713,54 zł od dnia 20 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty;

II dalej idące powództwo oddala;

III zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 2.274,10 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 1047/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa Gmina W.działająca przez (...) domagała się w pozwie zasądzenia od pozwanej M. W.na rzecz strony powodowej kwoty 90.854,01 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 60.140,76 zł od dnia 1.02.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 30.713,25 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu żądania podano, że pozwana zajmuje bez tytułu prawnego lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...). Lokal ten wchodzi w skład mieszkaniowego zasobu gminy, o którym mowa w art. 20 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (dalej u.o.p.l.).

Zgodnie z art. 18 u.o.p.l. pozwana zobowiązana jest do zapłaty na rzecz powoda odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z lokalu w wysokości czynszu, jaki można byłoby uzyskać z tytułu najmu lokalu. Dodatkowo pozwana zobowiązana jest do uiszczania opłat z tytułu mediów dostarczanych do lokalu (m.in. za wodę, odbiór nieczystości ciekłych, wywóz śmieci), których dostawę zapewnia powód. Opłaty za media uiszczane są w formie zaliczkowej. Pełne rozliczenie następuje po odczycie liczników, przy uwzględnieniu ilości osób zamieszkałych w lokalu lub wykazaniu faktycznych kosztów. Zgodnie z powyższym, powód dokonywał naliczeń należnego odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.

Pozwani nie wypełnili, jak wskazała strona powodowa, swojego zobowiązania i nie uregulowali należności z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu, które na dzień 31.01.2015 r. wynosiło 60.140,76 zł. Zgodnie z dyspozycją art. 481 par. 1 kodeksu cywilnego strona powodowa dokonała naliczenia odsetek za czas opóźnienia w zapłacie, które na dzień 31.01.2015 r. wyniosły łącznie 30.713,25 zł, ich sumę doliczyła do kwoty należności głównej – i na podstawie art. 482 par. 1 kc wniosła o zasądzenie odsetek również od zaległych odsetek, od chwili wytoczenia o nie powództwa (tj. od dnia wniesienia pozwu).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 27.04.2015 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu uwzględnił w całości żądanie zawarte w pozwie.

Pozwana M. W. wniosła sprzeciw od w/w nakazu. Podniosła, że wystąpiła do Gminy W. o zamianę zajmowanego lokalu na mniejszy, ze względu na brak możliwości pokrywania opłat za lokal o tak dużej powierzchni (83,8 m kw.) przy występujących u pozwanej problemach finansowych (jest osobą bezrobotną z dwójką dzieci na utrzymaniu). Strona powodowa wyraziła wolę umorzenia zaległości czynszowych pozwanej pod warunkiem złożenia przez pozwaną stosownego wniosku o zamianę mieszkania na inne, o powierzchni odpowiedniej do potrzeb pozwanej i jej dzieci. Pozwana zachowała się zgodnie z oczekiwaniami Gminy jednak nie otrzymała odpowiedniej oferty lokalowej (dwa mieszkania, które proponowano nie nadawały się do zamieszkania) zaś strona powodowa w dalszym ciągu domaga się spłaty zadłużenia, które nie osiągnęłoby takiego poziomu, gdyby strona powodowa podjęła skuteczne działania zmierzające do zamiany mieszkania pozwanej na odpowiadające jej możliwościom płatniczym.

Mimo doręczenia odpisu sprzeciwu strona powodowa nie ustosunkowała się względem zarzutów zawartych w sprzeciwach.

Na rozprawie w dniu 24.11.2015 r. pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia w części obejmującej żądanie zapłaty odszkodowania za okres sprzed 20 kwietnia 2012 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. W. zamieszkuje w będącym własnością Gminy W. lokalu mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...). Od wielu lat korzystając z lokalu bez tytułu prawnego uiszcza na rzecz strony powodowej jedynie część należności za korzystanie z rzeczy bez tytułu prawnego naliczanych w wysokości odpowiadającej czynszowi najmu za porównywalne lokale oraz opłatom za tzw. media.

Poprzednim najemcą lokalu był ojciec pozwanej E. M., któremu Gmina W.wypowiedziała skutecznie umowę najmu z uwagi na wieloletnie zaleganie z opłatami za mieszkanie. W chwili śmierci –w (...) r. – E. M.zajmował w/w lokal mieszkalny nie dysponując już tytułem prawnym do niego, w związku z tym pozwana nie mogła wstąpić w stosunek najmu po zmarłym najemcy na podstawie art.691 kc.

(okoliczności bezsporne)

Na dzień 31.01.2015 r. powyższe zaległości wynosiły 60.140,76 zł. Zgodnie z dyspozycją art. 481 par. 1 kodeksu cywilnego strona powodowa dokonała naliczenia odsetek za czas opóźnienia w zapłacie, które na dzień 31.01.2015 r. zamykały się kwotą 30.713,25 zł.

(okoliczności bezsporne)

Z kolei zaległości z w/w tytułów obejmujące okres trzech ostatnich lat przed wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie (czyli za okres po 20.04.2012 r.) wynoszą 21.606,49 zł. Skapitalizowane odsetki od kwoty 21.606,49 zł wyliczone na dzień 31.01.2015 r. wynoszą 3.713,54 zł.

(dowód: zestawienie należności, k.10-13 i wyliczenie odsetek w oparciu o kalkulator odsetek ustawowych)

Pozwana występowała do Gminy W. o zamianę zajmowanego lokalu na mniejszy, ze względu na brak możliwości pokrywania opłat za lokal o tak dużej powierzchni (83,8 m kw.) przy występujących u pozwanej problemach finansowych (jest osobą bezrobotną z dwójką dzieci na utrzymaniu). Strona powodowa wyraziła wolę umorzenia zaległości czynszowych pozwanej pod warunkiem złożenia przez pozwaną stosownego wniosku o zamianę mieszkania na inne, o powierzchni odpowiedniej do potrzeb pozwanej i jej dzieci. Pozwana zachowała się zgodnie z oczekiwaniami Gminy jednak nie otrzymała odpowiedniej oferty lokalowej (dwa mieszkania, które proponowano nie nadawały się do zamieszkania).

(okoliczności bezsporne)

Sąd zważył co następuje:

Strona powodowa swoje żądanie w stosunku do pozwanej opierała na przepisach ustawy z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (dalej u.o.p.l.). Zgodnie z art. 18. 1 tejże ustawy osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Odszkodowanie to odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego (art. 18.2 u.o.p.l.).

Niesporne było między stronami, że pozwana zajmuje będący własnością Gminy W. lokal mieszkalny położony przy ul. (...) bez tytułu prawnego. Pozwana nie zakwestionowała również wyliczenia odszkodowania zasadniczego i uzupełniającego przedstawionego przez Gminę w załączniku do pozwu (k.10-13). Nie zaprzeczała, że odszkodowanie odpowiada czynszowi najmu za analogiczny lokal oraz, że właściwie naliczono odszkodowanie uzupełniające obejmujące opłaty za tzw. media.

Jedyny podniesiony przez pozwaną zarzut, który mógł mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia to o zarzut przedawnienia.

By ustalić jego zasadność należało w pierwszym rzędzie stwierdzić z jakiego rodzaju roszczeniem mamy do czynienia w analizowanym przypadku, art. 118 kc różnicuje bowiem długość terminów przedawnienia w zależności od charakteru danego roszczenia z którym wierzyciel występuje przeciwko dłużnikowi.

Na bazie przytoczonego wyżej art. 18 ust. 1 u.o.p.l. w doktrynie i orzecznictwie za utrwalony należy uznać pogląd, że roszczenia odszkodowawcze przeciwko osobom zajmującym lokale mieszkalne bez tytułu prawnego są roszczeniami o świadczenia okresowe bowiem odszkodowanie to (zarówno zasadnicze jak i uzupełniające) winno być płacone regularnie w odstępach miesięcznych.

Skoro zaś tak to w myśl art. 118 kc takie roszczenie odszkodowawcze ulega przedawnieniu z upływem lat trzech.

Pozew w tej sprawie został wniesiony 20.04.2015 r., wobec powyższego ta część roszczeń zgłoszonych w pozwie, które stały się wymagalne przed datą 20.04.2012 r. musiała być uznana za przedawnioną i w tym zakresie zarzut przedawnienia podlegał uwzględnieniu.

Stąd też Sąd orzekając o należności głównej zasądził jedynie kwotę 21.606,49 zł obejmującą świadczenia z którymi pozwana zalegała za okres pomiędzy 20.04.2012 r. a 10.01.2015 r. (zgodnie z tabelą złożoną przez powoda –k.10-13).

Analogicznie Sąd rozstrzygnął co do odsetek, których dochodziła strona powodowa. Odsetki od należności głównej, rzecz jasna, także zalicza się do świadczeń o charakterze okresowym, wobec czego także w tym przypadku w oparciu o przepis art. 118 kc ta część odsetek, która wymagalna stała się przed 20.04.2012 r. a więc obejmowała odsetki od odszkodowania przedawnionego, została uznana za przedawnioną.

Zasądzona mogła zostać jedynie należność odsetkowa za poszczególne miesięczne należności odszkodowawcze pomiędzy majem 2012 r. a styczniem 2015 r. Odsetki te naliczono za okres do 31.01.2015 r. i skapitalizowano, co dało łączną kwotę 3.713,54 zł.

Zgodnie z dyspozycją art. 481 par. 1 kodeksu cywilnego dokonano naliczenia dalszych odsetek za czas opóźnienia w zapłacie należności głównej (21.606,49 zł), począwszy od 1.02.2015 r., natomiast na podstawie art. 482 par. 1 kc zasądzono odsetki od odsetek (3.713,54 zł) od chwili wytoczenia o nie powództwa (tj. od dnia wniesienia pozwu- 20.04.2015 r.).

Dodać należy, że pozostałe kwestie wskazane w treści sprzeciwu przez pozwaną nie mogły mieć, w ocenie Sądu, wpływu na rozstrzygnięcie sprawy. Sytuacja rodzinna i majątkowa pozwanej a także fakt, iż Gmina nie zaoferowała pozwanej mniejszego lokalu, w sytuacji gdy pozwana korzysta z mieszkania opisanego w pozwie nie dysponując tytułem prawnym nie były okolicznościami z którymi należałoby wiązać możliwość ustalenia dochodzonego przez powoda odszkodowania w mniejszym rozmiarze czy też całkowitego oddalenia powództwa, w szczególności na podstawie art. 5 k.c.

Mając na uwadze wynik procesu (pozwana przegrała proces w 27,86 % tj. co do kwoty 25.320,03 zł z 90.854,01 zł całości żądania) Sąd stwierdził, że zachodzą podstawy do obciążenia pozwanej kosztami poniesionymi przez stronę powodową w 27,86 %, tj. kwotą 2.274,10 zł (całość kosztów strony powodowej to 8.160 zł, w tym 3.617 zł kosztów zastępstwa procesowego i 4.543 zł opłaty sądowej od pozwu) na podstawie art. 100 zd. 1 kpc.