Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Lidia Orzechowska-Korpikiewicz

Protokolant: Anna Lasko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016 r. w K.

sprawy z powództwa L. W., J. K., G. K.

przeciwko D. K.

o zapłatę

I  zasądza od pozwanego D. K. solidarnie na rzecz powodów L. W., J. K. i G. K. kwotę 4.642,00 zł (cztery tysiące sześćset czterdzieści dwa 00/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13.01.2012r. do dnia zapłaty;

II  zasądza od pozwanego D. K. solidarnie na rzecz powodów L. W., J. K. i G. K. kwotę 717,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1595/15

UZASADNIENIE

Powodowie L. W., J. K. i G. K. wnieśli o zasądzenie na swoją rzecz solidarnie od pozwanego D. K. kwoty 4.642,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od 13.01.2012r. do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania twierdzili, iż pozwany 18.06.2004r. zawarł ze S. K. (1) umowę pożyczki na kwotę 4.642,00 zł. Mimo upływu terminu pożyczka nie została zwrócona, a S. K. (1) zmarł 09.02.2014r. Spadek po nim nabyli na podstawie ustawy powodowie. Mimo wezwania do zapłaty, pozwany nie uregulował należności. Odsetki liczone są za okres ostatnich 3 lat przed dniem wniesienia powództwa.

W sprawie został wydany 09.06.2015r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym od którego pozwany skutecznie wniósł sprzeciw.

W sprzeciwie pozwany D. K. wniósł o oddalenie powództwa, obciążenie powodów solidarnie obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na jego rzecz.

W uzasadnieniu podniósł, że nie zawierał ze S. K. (1) umowy pożyczki, natomiast S. K. (1) darował mu środki finansowe w kwocie 4.642,00 zł na wykup lokalu mieszkalnego zajmowanego przez niego oraz na uregulowanie zaległości czynszowych tego lokalu. Powodem darowizny było to, że S. K. (1) chciał wykupić, na zasadach preferencyjnych, na własność lokal usługowy w tym samym budynku przy ulicy (...) w K. w którym pozwany miał mieszkanie komunalne.

Ponadto pozwany podniósł, że nie chciał nigdy pożyczać od S. K. (1) żadnych pieniędzy oraz, że nie był zainteresowany wykupem zajmowanego przez siebie mieszkania z uwagi na brak środków finansowych. Ponieważ S. K. (1) i jego żona nalegali, pozwany zgodził się dokonać niezbędnych formalności, a wszystkie koszty związane z wykupem lokalu mieszkalnego miał ponieść S. K. (1) bez obowiązku ich zwrotu. Pisemna umowa pożyczki była zawarta jedynie dla pozoru.

Powodowie w odpowiedzi na sprzeciw zaprzeczyli twierdzeniom pozwanego o pozorności umowy oraz wskazali, że dla zabezpieczenia umowy pożyczki pozwany ustanowił hipotekę kaucyjną, która została wpisana do księgi wieczystej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. K. (1) był zainteresowany by D. K. wykupił mieszkanie komunalne które zajmował w K. przy ulicy (...). Miało to ułatwić wykupienie przez S. K. (1) i jego żonę lokalu użytkowego położonego w tym samym budynku.

dowód: okoliczność niesporna.

S. K. (2) pokrył koszty związane z wykupieniem lokalu komunalnego przez D. K. oraz zaległości z tytułu czynszu najmu. Łączna kwota wynosiła 4.642,00 zł. D. K. zobowiązał się zwrócić S. K. (1) w/w kwotę w terminie do 17.06.2009r. W razie niespłaceniu należności w zakreślonym terminie strony uzgodniły naliczanie odsetek jak w NBP na cele mieszkaniowe. Dla zabezpieczenia spłaty należności, D. K. bezpośrednio po nabyciu prawa własności lokalu, tego samego dnia -06.07.2004r. ustanowił hipotekę kaucyjną do wysokości 6.000,00 zł na rzecz S. K. (1).

dowód: umowa z 18.06.2004r. k. 10, akt notarialny z 06.07.2004r. k. 54-55.

09.02.2014r. zmarł S. K. (1) i spadek po nim na podstawie ustawy nabyli żona – J. K., córka L. W. i syn G. K., każde z nich w udziale po 1/3.

dowód: akt poświadczenia dziedziczenia z 14.03.2014r k. od 11 do 13.

Pismem z 19.12.2014r. pozwany został wezwany przez spadkobierców S. K. (1) do spłaty zobowiązania wraz z odsetkami w łącznej kwocie 7.966,82 zł. z tytułu umowy pożyczki.

dowód: pismo z 19.12.2014r. k. 14-16.

Sąd zważył, co następuje:

Poczynione w sprawie ustalenia nie budzą wątpliwości. Wynikają z jednoznacznych w swej treści dokumentów. Wprawdzie pozwany twierdził, że pisemna umowa pożyczki była sporządzona dla pozoru to jednak w tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego. Pozwany twierdził, że wszystkie koszty związane z wykupieniem lokalu mieszkalnego oraz zaległy czynsz w łącznej kwocie 4.642,00 zł zostały pokryte przez S. K. (1) i stanowiły darowiznę na jego rzecz. Według pozwanego S. K. (1) miał interes w tym, by pozwany wykupił zajmowany lokal mieszkalny, gdyż dzięki temu mógł wspólnie z żoną wykupić wynajmowany przez siebie, do prowadzenia działalności gospodarczej, lokal użytkowy położony w tym samym budynku.

Powódka J. K. przyznała, że nieżyjący mąż miał interes w tym, by pozwany wykupił lokal mieszkalny, którego był najemcą. Ułatwiło by to wykupienie lokalu użytkowego przez jej męża, jednak pieniądze, które wyłożył S. K. (1) w imieniu D. K. miały być przez niego zwrócone.

W ocenie Sądu zeznania D. K., a także świadka A. O., byłej konkubiny pozwanego, które potwierdzają zeznania pozwanego o darowiźnie, nie są wiarygodne w świetle ustanowienia przez D. K. w formie aktu notarialnego hipoteki kaucyjnej na prawie własności lokalu mieszkalnego. Gdyby istotnie zamiarem S. K. (1) było dokonanie darowizny środków finansowych w kwocie 4.642,00 zł na rzecz pozwanego, to niecelowe było by ustanawianie hipoteki dla zabezpieczenia spłaty należności, a także spisywanie umowy pożyczki.

Te dwa dokumenty: umowa pożyczki i akt notarialny o ustanowieniu hipoteki potwierdzają zeznania powódki J. K. i stanowią niepodważony dowód tego, że pozwany D. K. zobowiązał się zwrócić S. K. (1) do 17.06.2009r. pieniądze w kwocie 4.642,00 zł.

W ocenie Sądu umowa z 18.06.2004r. zawarta pomiędzy S. K. (1) a D. K. nie była typową umową pożyczki określoną w art. 720 k.c. lecz inną umową nienazwaną zbliżoną w swej treści do umowy pożyczki. Wynika z niej jednoznacznie obowiązek zwrotu kwoty dochodzonej pozwem. Termin zwrotu został ustalony na 17.06.2009r. wraz z odsetkami liczonym od tej daty.

Z powyższych względów powództwo podlegało w całości uwzględnieniu. Ponieważ powodowie żądali odsetek za 3 lata wstecz licząc od 13.01.2012r. również w tym zakresie należało uwzględnić żądanie jako zgodne z art. 481 § 1 k.c.

Sąd oddalił wniosek dowodowy zgłoszony przez pozwano o zwrócenie się do Gminy Miejskiej w K. o udzielenie informacji o warunkach wykupu lokalu usługowego przez S. K. (1) z uwagi na to, że te informacje (w świetle niespornych okoliczności) nie były istotne w przedmiotowej sprawie.

Orzeczenie o kosztach wydano na podstawie art. 98 k.p.c. Koszty zastępstwa prawnego ustalono na podstawie § 6 punkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej z urzędu ( tekst jednolity Dz. U. z 2013r. poz. 461 ).