Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 27 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Oleśnicy, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Ryszard Jaworski

Protokolant Katarzyna Czerniawska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 r. w O. sprawy

przy udziale stron:

powód (...) S.a.r.l. z siedzibą w (...)

pozwany D. J.

o zapłatę

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz D. J. kwotę 617,00zł tytułem kosztów procesu.

Z.

- kal. 21 dni

27 stycznia 2015 r.

I C 1801/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa wniosła o zasadzenie od D. J. kwoty 2.058,42zł wskazując, że w drodze cesji nabyła wierzytelność wobec pozwanego przysługującą Cyfrowemu P. z tytułu niezapłaconych należności za świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz narosłych kar umownych z tytułu niedotrzymania warunków umowy.

W toku elektronicznego postępowania upominawczego wydany został nakaz zapłaty uwzględniający powództwo od którego to nakazu pozwany skutecznie złożył sprzeciw (k.6).

Po przekazaniu sprawy do sądu właściwości ogólnej, strona powodowa uzupełniła swoje stanowisko (k.32) i przedstawiła dowody na poparcie żądań pozwu.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa (k.49) wskazując, że strona powodowa nie posiada legitymacji procesowej czynnej bowiem nie udowodniła, iż jest wierzycielem pozwanego. Przedstawiona umowa cesji zawarta została na kwotę przekraczającą wartość wynikającą przedstawionych dokumentów, a nadto powód nie wykazał, by objęta pozwem kwota była istotnie objęta umową cesji.

Załączony wykaz wierzytelności jest zaś jedynie gołosłownym twierdzeniem zbywcy, a pozwany spłacił wszystkie swoje wcześniejsze zobowiązania wobec Cyfrowego P..

W toku postępowania ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 25.03.14r. strona powodowa zawarła z Cyfrowym P. umowę sprzedaży pakietu wierzytelności.

Dowód:

umowa k. 34

Załącznikiem do tej umowy był wykaz objętych nią wierzytelności gdzie jedna z pozycji dotyczyła D. J. na kwotę 1.496,99zł z podaniem, iż zobowiązanie dotyczy noty obciążeniowej z 09.07.11r. z datą płatności 23.07.11r. i podaniem numeru tejże noty.

Dowód:

częściowy wykaz wierzytelności k. 41

Pozwany miał zawartą umowę z dnia 16.02.10r. na korzystanie z usług (...). Udostępniona usługa dotyczyła telewizji oraz telefonu komórkowego - z łączną sumą opłat abonamentowych 89,88zł przy limicie kredytowym 150zł.

Dowód:

umowa k. 29 i nast.

X X X

Niniejsze postępowanie toczyło się w trybie uproszczonym i w zakresie złożonych przez powódkę wniosków dowodowych dotyczyły one tylko faktu zawarcia umowy cesji i wykazanych zobowiązań pozwanego (por. k. 33). Natomiast niezależnie od tego powódka przedłożyła umowę pozwanego zawartą ze zbywcą wierzytelności. W tej sytuacji należało przyjąć, że choć formalnie wniosek dowodowy co do tego dokumentu nie został złożony, to jednak jego przedstawienie uznać należało za równoznaczne z żądaniem przeprowadzenia dowodu. Także zatem na tej podstawie dokonane zostały ustalenia faktyczne – zresztą w tym zakresie (istnienia umowy pozwanego z P.) nie kwestionowane przez pozwanego.

Zatem dokonane ustalenia faktyczne opierają się w całości na dołączonych do pozwu dokumentach – i brak było przesłanek do ich kwestionowania, zwłaszcza wobec modyfikacji stanowiska wyrażonego przez pozwanego co do tych dokumentów (por. k. 51).

W świetle ustaleń poczynionych wyżej, a wynikających w całości z dołączonych do akt dokumentów należy stwierdzić, że powódka – którą zgodnie z art. 6kc obciążał ciężar dowodu – wykazała jedynie, że zawarła umowę nabycia wierzytelności od innego podmiotu gospodarczego, który to podmiot oświadczył (przez wystawienie załącznika do umowy), że jest wierzycielem pozwanego.

Cały zaoferowany materiał dowodowy to zatem wyłącznie oświadczenie osób trzecich w stosunku do dłużnika i nie zawierające w sobie choćby uprawdopodobnienia kwestii dotyczącej wyliczenia objętej oświadczeniem należności. To zobowiązanie (zwłaszcza przy żądaniu dotyczącym kilku składników – jak należność za dostarczone usługi i odrębnie kary umowne) nie jest zaś w żaden sposób wykazana.

Samo powołanie się na notę obciążeniową niczego w tej sytuacji nie zmieniają, nawet przyjęcie takiego dokumentu w poczet dowodów powodowałoby tylko ustalenie, że dostawca usług takie oświadczenie złożył. Skoro zaś pozwany zaprzeczył prawdziwości tego oświadczenia, to dla dokonania ustaleń odnoszących się do tej kwestii należałoby przedstawić „rozliczenie” z jakich pozycji składa się objęta notą należność, w jakiej wysokości i za co naliczone są kary umowne oraz za jaką usługę i za jaki okres naliczono opłaty abonamentowe.

Brak tych dokumentów powoduje, że należało przyjąć, że powódka nie wykazała w sposób procesowo skuteczny, by zbywcy wierzytelności przysługiwała wierzytelność wobec pozwanego i to w wysokości objętej żądaniem.

Ubocznie więc tylko można wskazać, że wykaz wierzytelności nabytych przez powódkę wymienia kwotę 1.496,99zł, natomiast żądanie pozwu dotyczy kwoty znacznie wyższej, co dodatkowo poddaje w wątpliwość zasadność żądania pozwu. W tym kontekście można też zwrócić uwagę, że już po ogłoszeniu wyroku do akt dołączone zostało pismo powódki, gdzie żądana suma określona została inaczej niż w pozwie – co jednak w przedstawionej wyżej sytuacji procesowej nie miało żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Orzeczenie o kosztach ma swoje uzasadnienie w art. 98 kpc, a na zasądzoną kwotę składa się opłata skarbowa od pełnomocnictwa i koszty zastępstwa procesowego pozwanego, liczone zgodnie z §6 ust 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłaty za czynności radców prawnych.

Z/

1.  (...)

16.02.2015r.