Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk -Północ w Gdańsku Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSR Agnieszka Piotrowska

Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Warzocha

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 roku

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna w W.

przeciwko M. Z.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej M. Z. na rzecz powoda (...) Bank Spółki Akcyjnej w W. kwotę 28.874,40zł (dwadzieścia osiem tysięcy osiemset siedemdziesiąt cztery złote czterdzieści groszy) wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP jednakże nie więcej niż maksymalne odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 26.506,80zł od dnia 24 stycznia 2015r. do dnia zapłaty, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 2.367,61zł od dnia 26 stycznia 2015r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 419,86zł (czterysta dziewiętnaście złotych osiemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank Spółka Akcyjna w W. (dalej jako (...)) w pozwie w elektronicznym postępowaniu upominawczym skierowanym do Sądu Rejonowego (...)w dniu 26 stycznia 2015 roku przeciwko pozwanej M. Z. domagał się zapłaty kwoty 28.889,41 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 26.506,80 zł liczonymi od dnia 24 stycznia 2015 roku do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi od kwoty 2.367,61 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z pozwaną umowę kredytu, z której się ona nie wywiązała, wskutek czego całość zadłużenia stała się wymagalna. Na zadłużenie składa się należność główna w kwocie 26.506,80 zł, odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 12 % od dnia 24 kwietnia 2014 roku do dnia 29 grudnia 2014 r. w kwocie 2.105,49 zł, odsetki za opóźnienie w wysokości 12 % od dnia 24 kwietnia 2014 r. do dnia 23 stycznia 2015 r. w kwocie 262,12 zł oraz opłaty i prowizje w kwocie 15 zł. Strona pozwana nie spłaciła wymagalnej wierzytelności.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 16 lutego 2015 roku, sygn. akt (...) orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wniosła pozwana domagając się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda na jej rzecz kosztów postępowania.

Pozwana podniosła zarzut przedawnienia, wskazując równocześnie, iż łącząca ją z bankiem umowa nie została rozwiązana i postawiona w stan wymagalności, wobec czego nadal obowiązuje strony i winna być realizowana zgodnie z jej treścią. Zakwestionowała także wysokość dochodzonej pozwem kwoty. Z ostrożności procesowej, na wypadek uznania przez Sąd roszczenia pozwu, pozwana złożyła wniosek o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 grudnia 2010 roku pomiędzy (...) Bankiem Spółką Akcyjną w W. a M. Z. została zawarta umowa kredytu konsumpcyjnego nr (...) na kwotę 34.792,37 zł na okres od 14 grudnia 2010 r. ze spłatą do dnia 24 grudnia 2015 r. Zgodnie z § 10 ust. 4 umowy okresy wypowiedzenia umowy wynosił 30 dni. Umowa zmieniana była kolejnymi aneksami: z dnia 21 sierpnia 2012 r., 17 kwietnia 2013 r. i 15 listopada 2013 r. Ostatecznie termin spłaty kredytu wydłużono do dnia 24 grudnia 2020 r.

/bezsporne, nadto: umowa kredytowa – k. 43-46, aneksy – k. 48-53/

W związku z zaległościami w płatnościach, pismem z dnia 31 października 2014 r., G. Noble wypowiedział pozwanej umowę kredytu, zachowując 30-dniowy termin wypowiedzenia. Pismo to zostało doręczone M. Z. w dniu 14 listopada 2014 roku.

/dowód: wypowiedzenie – k. 67, potwierdzenie odbioru – k. 69/

Na dzień 23 stycznia 2015 roku zadłużenie pozwanej wobec G. Noble z tytułu umowy kredytu konsumpcyjnego nr (...) wynosiło 28.889,41 zł, z czego 26.506,80 zł z tytułu należności głównej; 2.105,49 zł z tytułu odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 12 % od dnia 24 kwietnia 2014 roku do dnia 29 grudnia 2014 r.; 262,12 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w wysokości 12 % od dnia 24 kwietnia 2014 r. do dnia 23 stycznia 2015 r. oraz 15 zł z tytułu opłat i prowizji.

/dowód: wyciąg z ksiąg banku – k. 47/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie nie budził sporu fakt zawarcia umowy kredytowej. Pozwana zarzuciła natomiast powodowi, iż ten nie wypowiedział jej umowy, wobec czego całość jej zobowiązania nie jest jeszcze wymagalna, jak również podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

Zarzuty pozwanej nie zasługiwały na uwzględnienie

Odnośnie zarzutu braku wymagalności roszczenia – należy zauważyć, iż powód, przedkładając kopie pisma zawierającego wypowiedzenie umowy i zwrotnego potwierdzenia jego odbioru, wykazał, iż dokonał skutecznego wypowiedzenia umowy. Pismo to zostało doręczone w dniu 14 listopada 2014 r., a więc, biorąc pod uwagę 30-dniowy termin wypowiedzenia wynikający z § 10 ust. 4 umowy kredytowej, wypowiedzenie nastąpiło ze skutkiem na dzień 15 grudnia 2014 r. (14 grudnia 2014 r. wypadał w niedzielę). Zgodnie natomiast z § 10 ust. 5 umowy, po upływie okresu wypowiedzenia umowy kredytu kredytobiorca jest zobowiązany do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu. Tym samym całość roszczenie powoda jest wymagalna.

Aby odnieść się do zarzutu przedawnienia, który nota bene wyklucza się z zarzutem braku wymagalności roszczenia, konieczne jest m. in ustalenie rodzaju roszczenia i terminu jego wymagalności (wyrok SN z 19. 08. 2004 r., V CK 38/04, niepubl.). Zgodnie z treścią art. 118 k.c. termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi trzy lata. W niniejszej sprawie z uwagi na charakter stosunku zobowiązaniowego tj. umowy kredytowej zastosowanie ma przepis art. 118 k.c. określający 3 – letni termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe i związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Roszczenie dochodzone przez powoda przedawnia się po upływie 3 lat od daty wymagalności roszczenia.

Powód – jak wskazano wyżej – wykazał, iż dokonał wypowiedzenia umowy ze skutkiem na dzień 15 grudnia 2014 r. Jak wynika z treści § 10 ust. 5. umowy kredytowej – od następnego dnia po upływie okresu wypowiedzenia – czyli od 16 grudnia 2014 r. – całe zobowiązanie kredytobiorcy wobec banku jest wymagalne. Tak więc termin przedawnienia należy liczyć od dnia 16 grudnia 2014 r. Pozew w sprawie powód złożył w dacie 26 stycznia 2015 r., a więc przed upływem terminu przedawnienia. Tak więc Sąd uznał, że żądanie pozwu nie jest przedawnione.

Odnośnie natomiast wysokości zadłużenia pozwanej – pozwana poddała ją w wątpliwość, jednakże w żaden sposób nie wskazała czemu kwota zadłużenia miałaby być niewłaściwa. Powód wykazał przedmiotową okoliczność przedstawiając wyciąg z ksiąg bankowych, do którego pozwana się nie odniosła.

Zgodnie z treścią art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy.

Z uwagi na powyższe, Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione i orzekł jak w punkcie I wyroku zasądzając na rzecz powoda od pozwanej dochodzoną kwotę.

Powód dochodził jednakże również odsetek umownych od kwoty 26.506,80 zł w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP. Powództwo w tym zakresie może być uwzględnione tylko częściowo, bowiem – choć odsetki umowne wierzycielowi niewątpliwie przysługują – to, zgodnie z treścią art. 481 k.c. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (§ 2 ¹), które, należą się – w myśl § 2 cytowanego przepisu – w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Tym samym roszczenie powoda odnośnie odsetek należało uwzględnić jedynie w zakresie, w jakim odsetki umowne nie przekraczają maksymalnych odsetek ustawowych za opóźnienie, równocześnie oddalając powództwo w pozostałym zakresie, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

O kosztach orzeczono jak w punkcie III wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c. uznając stronę pozwaną za przegrywającą niniejsze postępowanie i zasądzając od niej na rzecz powoda zwrot kosztów procesu, na które złożyła się opłata sądowa w kwocie 362 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz koszty notarialnie uwierzytelnionych dokumentów przedłożonych do akt sprawy w kwocie 40,86 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)