Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1353/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Cezary Klepacz

Protokolant: sekr. sądowy Karolina Chrapkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2016 r. w Kielcach na rozprawie

sprawy z powództwa S. Z.

przeciwko C. L.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Skarżysku - Kamiennej

z dnia 11 maja 2015 r. sygn. I C 749/14

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 1353/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 maja 2015 r., sygn. akt I C 749/14, Sąd Rejonowy w Skarżysku-Kamiennej zasądził od pozwanej C. L. na rzecz powoda S. Z. kwotę 5.200 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9 września 2014 r. do dnia zapłaty (pkt I), oddalając powództwo w pozostałym zakresie (pkt II).

Pozwana zaskarżyła apelacją punkt I tego wyroku, zarzucając:

- obrazę art. 554 k.c. poprzez jego niezastosowanie i błędne przyjęcie, że dokonanie przez powoda na rzecz zmarłego męża pozwanej sprzedaży 19 sztuk świń nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a było sprzedażą indywidualnej osoby fizycznej,

- naruszenie art. 316, 328 i 233 k.p.c. poprzez dowolną ocenę dowodów, w szczególności uznanie, że dokonana przez S. Z. sprzedaż płodów rolnych A. L. była transakcją jednorazową, podczas gdy świadkowie zgłoszeni przez powoda zeznali, że nawet po formalnym przepisaniu gospodarstwa rolnego S. Z.sprzedawał płody rolne oraz uznanie za całkowicie wiarygodne zeznań powoda w zakresie, w jakim wskazywał on, że podjęcie decyzji o wyhodowaniu 19 sztuk świń wynikała nie z chęci zysku, a jedynie z woli pozbycia się starego zboża jeszcze z czasów „formalnego” prowadzenia przezeń gospodarstwa rolnego, tj. sprzed 1999 r., a także dokonanie wybiórczej oceny dowodów poprzez pominięcie oświadczenia powoda dotyczącego podnoszonych przez pozwanych zarzutów, w którym S. Z. przyznaje, że jego roszczenia przedawniły się.

Wskazując na to, skarżący wniósł o zmianę wyroku i oddalenie powództwa, ewentualnie o uchylenie orzeczenia w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Do rozstrzygnięcia w sprawie, w związku z podniesionymi w apelacji zarzutami, niezbędna jest ocena, czy zgłoszone przez powoda roszczenie objęte jest dyspozycją art. 554 k.c., to jest, czy chodzi o roszczenie prowadzącego gospodarstwo rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych.

W tym zakresie decydujące znaczenie mają dwie okoliczności: po pierwsze, że S. Z. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od 1 stycznia 1991 r. do 31 grudnia 1998 r., a od dnia 1 stycznia 1999 r. został wyłączony z tego ubezpieczenia, z uwagi na uzyskanie uprawnienia do świadczenia emerytalnego (pismo KRUS Placówki Terenowej w L. z dnia 13 listopada 2014 r. – k.76), po drugie zaś, że w dniu 16 maja 2005 r. wydzierżawił na dziesięć lat D. M., w celu nabycia prawa do emerytury, gospodarstwo rolne o powierzchni 8,37 ha, położone w miejscowości C. i K., gminy C., składające się z działek o numerach: (...), (...), (...), (...) (...), (...) części działki nr (...), pozostawiając w swoim używaniu jedynie siedlisko o powierzchni 0,10 ha, stanowiące część działki nr (...), które nie stanowi gospodarstwa rolnego; dzierżawca z dniem 1 maja 2005 r. przystąpił do użytkowania otrzymanych gruntów, zobowiązując się je uprawiać zgodnie z wymogami prawidłowej gospodarki (umowa dzierżawy – k.74-75). Brak zatem podstaw do przyjęcia, że w dacie zawarcia z mężem pozwanej umowy sprzedaży 19 sztuk świń powód prowadził gospodarstwo rolne, skoro użytkował jedynie siedlisko, które gospodarstwa takiego z pewnością nie stanowiło, co wynika wprost z § 2 umowy dzierżawy (k.74), a także z treści art. 55^{(

3)} k.c. Niczego w tym zakresie nie zmieniają zeznania świadków i powoda.

Przedawnienie roszczenia regulują przepisy prawa materialnego, tu: art. 554 k.c. Ich zastosowanie nie wynika z przyznania przez stronę, że nastąpiło przedawnienie. Przyznać bowiem można jedynie fakty (art. 229 k.p.c.). Samo zatem oświadczenie powoda, że zgłoszony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczenia jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego (k.73) nie oznacza, iż przedawnienie nastąpiło. Oceny, czy znajduje zastosowanie określona norma prawa materialnego dokonuje Sąd w oparciu o poczynione w sprawie ustalenia faktyczne. Skoro zaś S. Z. nie prowadził gospodarstwa rolnego w dacie zawarcia umowy z poprzednikiem prawnym pozwanej, to brak podstaw do zastosowania art. 554 k.c.

Mając to na uwadze, oddalono apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

II Ca 1353/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE