Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Tarasiuk – Tkaczuk

Sędziowie: SO Tomasz Szaj (spr.)

SO Marzenna Ernest

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 r. w Szczecinie

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzycieli(...) w P., (...) (...) w W. oraz(...) (...) P. w(...)

przeciwko dłużnikowi R. S.

przy udziale A. S., H. S., (...) (...) w R., Z. S., V. V., Z. Ś.,(...) D., (...)w R. oraz nabywcy K. C.,

prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Świnoujściu A. M. sygn. akt Km 2828/05, Km 1558/11, Km 520/11, Km 1969/11

o egzekucję należności pieniężnej z nieruchomości (...) (...)

na skutek skargi R. S. na czynność komornika

na skutek zażalenia V. V. na postanowienie Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 22 sierpnia 2014 r. sygn. akt VI Co 245/14

oddala zażalenie.

SSO Marzenna Ernest SSO Agnieszka Tarasiuk – Tkaczuk SSO Tomasz Szaj

Sygn. akt II Cz 23/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Świnoujściu odrzucił zażalenie Z. S. z dnia 14 lipca 2014 roku (pkt I) oraz zarządził zwrot kwoty 30,- zł opłaty od odrzuconego zażalenia (pkt II).

W uzasadnieniu wskazał, że Z. S. wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 4 czerwca 2014 roku o odrzuceniu skargi z dnia 18 kwietnia 2014 roku na czynności komornika A. M., które było obarczone brakami i nie zostało opłacone.

Zarządzeniem doręczonym dnia 23 lipca 2014 roku (k – 87) Sąd zobowiązał skarżącego Z. S. do uzupełnienia braków zażalenia przez nadesłanie 8 odpisów zażalenia, wskazanie czy domaga się zmiany czy uchylenia postanowienia oraz uiszczenia opłaty w terminie 7 dni – pod rygorem odrzucenia zażalenia.

W dniu 31 lipca 2014 roku Z. S. odesłał wezwanie oraz uiścił opłatę.

Sąd Rejonowy wskazał, że w zakreślonym terminie Z. S. nie nadesłał wymaganych odpisów ani nie wskazał czego się domaga, nadto pismo skarżącego zostało nadane w placówce pocztowej już po upływie terminu. Także opłata została uiszczona dzień po terminie.

Stosownie do art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie zostało odrzucone. Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 13 maja 1967 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd z urzędu zwrócił na rzecz strony skarżącej kwotę 30,- zł uiszczoną od odrzuconego zażalenia.

Zażalenia na powyższe postanowienie złożyła uczestniczka V. V. wnosząc o oddalenie w całości jako wadliwe i w dalszej części postępowania nieskuteczne prawnie.

Uzasadniając zażalenie wskazała, że otrzymała pocztą postanowienie wadliwe ponieważ brak jest potwierdzenia za zgodność z oryginałem. Postanowienie nie spełnia wymogów określonych w piśmie (...) (...) (...) S.. Nadto Pani sędzia(...) winna nie orzekać w swojej sprawie, w której uczestniczy, więc w sposób jawny i widoczny narusza art. 413 k.p.c. Wniosek o jej odsunięcie nie jest prawomocny.

Uczestnik postępowania(...) C. (...) w W. nie posiada legitymacji procesowej (wadliwa hipoteka). Odsetki ujawnione w księdze wieczystej są absurdem – kilkadziesiąt razy większe od wartości nieruchomości. Wina wpisu wadliwej hipoteki nie leży po stronie dłużnika lecz po stronie wierzyciela. Udział w postępowaniu wierzyciela hipotecznego na podstawie wadliwej hipoteki jest nieskuteczny prawnie i winien być oddalony ze względu na absurdalną kwotę odsetek.

Skarżąca wskazał, że dłużnik złożył 11 grudnia 2013 roku skargę na nieprawne przyłączenie postępowań egzekucyjnych Km 1558/05, Km 520/11, Km 1969/11 do postępowania egzekucyjnego Km 2828/05 w czasie po przybiciu w dniu 1 października 2009 roku.

Komornik w piśmie z dnia 28 sierpnia 2012 roku, Km 1969/11 stwierdził, że przystępuje do opisu i oszacowania nieruchomości na wniosek wierzycieli po przybiciu. Takie postępowanie jest niedopuszczalne. W dniu 20 lipca 2012 roku biegły K. B. wyznaczył termin do oszacowania nieruchomości na dzień 8 sierpnia 2012 roku. Operat wykonał, za co wystawił zawyżony rachunek, który komornik zapłacił. Sędzia wydając postanowienie 17 kwietnia 2014 roku zamknął drogę odwoławczą i naraził dłużnika i uczestników postępowania na straty.

Skarżąca domaga się ustalenia, „że w wyniku nieprawidłowych działań Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Świnoujściu i powstałych niezgodności z prawem, co winno skutkować unieważnieniem tych bezprawnych czynności Komornika”.

Pismem z dnia 15 września 2014 roku (k – 131) skarżąca wskazała, że domaga się uchylenia postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się oczywiście bezzasadne.

W niniejszej sprawie trafnie Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie dłużnika Z. S. z dnia 14 lipca 2014 roku na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2014 roku o odrzuceniu skargi. Zażalenie sporządzone w dniu 14 lipca 2014 roku, a nadane przez dłużnika w dniu 15 lipca 2014 roku było dotknięte brakami formalnymi, w szczególności brak było wystarczającej liczby odpisów, nie zostało opłacone i nie precyzowało wniosków. W konsekwencji trafnie Sąd Rejonowy wezwał dłużnika do usunięcia tych braków. Wezwanie to zostało precyzyjnie sformułowane i zawierało datę zażalenia zgodną z datą wskazaną w samym zażaleniu. Tym samym nie zachodziła potrzeba prostowania wezwania do usunięcia braków. Niewątpliwym jest, że dłużnik usunął część braków zażalenia w dniu 31 lipca 2014 roku (uiścił opłatę), zaś termin ten upływał mu w dniu 30 lipca 2014 roku. W konsekwencji jak trafnie dostrzegł to Sąd Rejonowy usunięcie braków zażalenia nastąpiło częściowo po terminie, a częściowo nie nastąpiło wcale. W konsekwencji zażalenie podlegało odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Trafnie też Sąd Rejonowy orzekł o zwrocie uiszczonej opłaty od odrzuconego zażalenia.

Argumenty zażalenia uczestniczki V. V. w żadnej mierze nie dotyczą materii będącej przedmiotem rozpoznania Sądu. Uczestniczka bowiem w swym zażaleniu w niczym nie podważa powyższych ustaleń. Nie zachodzi zaś przypadek wyłączenia sędziego z urzędu od rozpoznania sprawy, gdyż powołany przepis art. 413 k.p.c. dotyczy wyłączenia od rozpoznania skargi o wznowienie postępowania, zaś w niniejszej sprawie postępowanie dotyczy skargi na czynności komornika. W konsekwencji zarzut ten jest chybiony.

Również chybione są pozostałe zarzuty zażalenia. Walor postanowienia Sądu ma oryginał podpisany przez skład Sądu go wydający. W aktach sprawy takowe postanowienie znajduje się na karcie 95 i zawiera wymagane podpisy sędziego (...)Niewłaściwe sporządzenie odpisu nie ma żadnego wpływu na istnienie i moc wydanego orzeczenia. Uczestniczka do zażalenia przedłożyła słabo czytelną fotokopię postanowienia z dnia 22 sierpnia 2014 roku, która wbrew jej twierdzeniom zawiera pieczęć poświadczającą za zgodność z oryginałem. Brak złożenia oryginału otrzymanej z Sądu korespondencji nie pozwala na ocenę zarzutów skarżącej, niemniej jednak nawet potwierdzenie tego faktu nie skutkuje „unieważnieniem” orzeczenia jak tego domaga się skarżąca. Pozostałe zaś zarzuty nie dotyczą materii zaskarżonego postanowienia. Niniejsze postępowanie nie dotyczy bowiem skargi dłużnika z dnia 11 grudnia 2013 roku, jak również na etapie rozstrzygania o dopuszczalności zażalenia bezprzedmiotowe jest badanie prawidłowości przyjętego kręgu uczestników.

Mając na uwadze powyższe, uznając prawidłowość oraz zgodność z przepisami prawa orzeczenia Sądu Rejonowego należało, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)