Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II Cz 896 /15

POSTANOWIENIE

Dnia 15stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Aurelia Pietrzak

SO Tomasz Adamski

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2016 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa

Gminy (...)

przeciwko

M. P. (1), M. P. (2) i P. P.

o eksmisję

na skutek zażalenia pozwanej P. P. na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 6 sierpnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt I C 3112 /14

postanawia:

oddalić zażalenie.

II Cz 896/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2015r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy:

- oddalił wniosek pozwanej P. P. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego z dnia 13 stycznia 2015r. w sprawie I C 3112/14;

- odrzucił sprzeciw pozwanej P. P., M. P. (2) i M. P. (1) od w/w wyroku zaocznego.

Sad uznał, że pozwana P. P. nie wykazała istnienia okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu do uiszczenia opłaty sądowej od sprzeciwu, a jej twierdzenia jakoby nie otrzymała stosownego wezwania z Sądu do uiszczenia opłaty nie znajdują uzasadnienia. Dlatego też Sąd Rejonowy odrzucił jej sprzeciw od wyroku zaocznego na podstawie art.344 ∫ 3 kpc (zaskarżone postanowienia wraz z uzasadnieniem – k.58).

W zażaleniu na postanowienie pozwana P. P. domagała się jego uchylenia.

Zarzuciła Sądowi Rejonowemu, że nie uwzględnił wszystkich okoliczności wiążących się z doręczeniem wezwania do uiszczenia opłaty od sprzeciwu. Przyznała, że odbiorcą wszystkich wezwań kierowanych także do niej i do pozwanej M. P. (1) był pozwany M. P. (2), co potwierdził swoim podpisem, ale rzekomo zataił przed nią ten fakt. Z tej przyczyny nie mogła ona zareagować na wezwanie Sądu. Poza tym adresowane do niej pismo zostało – jak dalej twierdziła – podrzucone prawdopodobnie do skrzynki sąsiadki i gdy tylko dowiedziała się o treści pisma wzywającego, to niezwłocznie wniosła potrzebna opłatę sądową. W ten sposób dochowała należytej staranności w działaniu i złożyła wniosek o przywrócenie terminu (zażalenie pozwanej – k.60).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej P. P. nie znajduje uzasadnienia. W tej sprawie o eksmisję z lokalu mieszkalnego była pozwaną, obok M. P. (1) i M. P. (2) (rodziców) i do każdego z nich z osobna skierowane zostały wezwania do uiszczenia stosownej opłaty sądowej od wniesionego przez nich sprzeciwu od wyroku zaocznego z zaznaczeniem, że uiszczenie jej choćby przez jednego z pozwanych jest wystarczające (k.45 – 47). Pozwany M. P. (2) potwierdził odebranie w dniu 9 marca 2015r. wezwania osobiście oraz potwierdził odebranie wezwań do pozostałych pozwanych, jako dorosły domownik (k.48 – 50). Tak poczynione doręczenia były prawnie skuteczne (w ujęciu art.133∫ 1 i art.138 ∫ 1 kpc). W tej sytuacji zgodzić się należy z Sądem Rejonowym, że niewiarygodnie brzmią twierdzenia pozwanej P. P., iż pismo do niej kierowane: znajdowało się w skrzynce pocztowej sąsiadki mieszkającej w sąsiedniej klatce i że zostało doręczone pozwanej przez sąsiadkę dopiero w dniu 18marca 2015r. (k.51). Tak też należało ocenić próbę uzupełnienia przez pozwaną tego wyjaśnienia, jak to się mogło stać, że wezwanie kierowane do niej i odebrane przez pozwanego M. P. (2) (jej ojca) w dniu 9 marca 2015r. pod tym samym adresem w B. przy ul. (...), znalazło się w skrzynce listowej sąsiadki i to w innej klatce. Sugestia, że ojciec nie powiadomił jej o wezwaniu do uiszczenia opłaty od sprzeciwu i najprawdopodobniej podrzucił je do innej skrzynki listowej w innej klatce jest niewiarygodna, a tym bardziej gdy zważymy, że wyrok eksmisyjny także dla niego był niekorzystny i on też wniósł sprzeciw od tego wyroku, a więc nie miał interesu w tym, żeby sprzeciw został odrzucony z braku uiszczenia wymaganej opłaty sądowej.

W tych okolicznościach Sąd Rejonowy trafnie uznał, że nie zachodziły uzasadnione podstawy do przywrócenia pozwanej P. P. terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego i zasadnie sprzeciw odrzucił, jako złożony po terminie (art.344 ∫ 3 kpc).

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy oddalił zażalenie pozwanej, jako nieuzasadnione (na podstawie art.385 kpc w związku art.397 ∫ 2 kpc).