Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Menzel

Protokolant Artur Łukiańczyk

przy udziale Tadeusza Kaczana Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016 r. sprawy

Ł. J.

urodzonego (...) w O., syna M. i J. z domu F.

oskarżonego o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy

z dnia 30 czerwca 2015 roku sygn. akt II K 65/14

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

IV Ka 1163/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30.06.2015 roku Sąd Rejonowy :

1.uznał oskarżonego Ł. J. za winnego tego, że pod koniec marca 2012 roku w miejscowości M.-G. gm. O. woj. (...), działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, oferując i przyjmując zlecenie od S. G. na wykonanie wymiany stolarki okiennej przez firmę (...) z siedzibą w B., doprowadził ją do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie 733,75 złotych za pomocą wprowadzenia w błąd co do zamiaru i możliwości wykonania na jej rzecz usługi wymiany stolarki okiennej nie informując jej o realnym zadłużeniu i sytuacji finansowej firmy (...), co stanowiło przestępstwo z art.286 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby;

2.na podstawie art. 46 § 1 kk nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej S. G. kwoty 733,75 złotych;

3.zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.

Od wyroku apelację złożył obrońca oskarżonego, który zarzucił:

1.błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że oskarżony Ł. J. dopuścił się czynu opisanego w pkt. I części dyspozytywnej wyroku, mimo poważnych wątpliwości w tym względzie wynikających z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza z wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadków A. L., M. S. (1), a także akt komorniczych (...) 230/12 i ugody z dnia 11.05.2012 roku;

2.obrazę przepisów postępowania art. 4,7,410 i 424 § 1 pkt. 1 kpk, która miała wpływ na treść wyroku, a wynikającą z oparcia orzeczenia o winie oskarżonego tylko na dowodach obciążających i pominięcia dowodów korzystnych dla niego oraz przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów i popełnienia błędów w zakresie zasad prawidłowego rozumowania wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Na podstawie art. 437 § 2 kpk obrońca złożył wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego mu czynu, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd zważył:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Obrońca podnosząc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych zasadniczo wskazał na dwie okoliczności . Pierwsza, że oskarżony wskutek przyczyn i okoliczności od niego niezależnych nie mógł wykonać jednej z dwóch zawartych umów, co było wynikiem sytuacji ekonomicznej prowadzonej przez niego firmy, a także czynności komornika, który uniemożliwił mu wykonanie zobowiązań przyjętych na podstawie ugody zawartej z wierzycielem w dniu 11.05.2012 roku. Druga z podniesionych okoliczności to ta, że oskarżony czynił starania o wykonanie zobowiązania zaciągniętego wobec pokrzywdzonej, czego dowodem jest zawarcie porozumienia z M. S. (2), który przejął wykonanie usługi na rzecz pokrzywdzonej za oskarżonego. Wskazane ustalenia prowadzić mają zdaniem skarżącego do jedynego wniosku, a mianowicie, że Ł. J. nie działał w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, który warunkuje odpowiedzialność za przestępstwo z art. 286 § 1 kk. Podniesiony zarzut jest chybiony. Oskarżony zawarł z pokrzywdzoną dwie umowy. Jedną w dniu 20.03.2012 r. sprzedaży i montażu drzwi ( k.309), drugą w dniu 9.05.2012 r.(k. 422) o sprzedaży i montażu okien. Termin wykonania zobowiązań został zatem dla każdej umowy oznaczony odrębnie, a także data zawarcia obu umów jest inna. Obie umowy określały, że płatność za wykonane usługi nastąpi za pośrednictwem Banku (...), z którym pokrzywdzona zawarła umowy kredytowe. W chwili zawierania umowy dotyczącej montażu okien oskarżony był doskonale zorientowany w sytuacji finansowej swojej firmy, która już 30.04.2012 roku utraciła płynność, albowiem komornik zajął wszystkie środki na koncie bankowym oskarżonego. Zawierając z pokrzywdzoną umowę oskarżony zdawał sobie sprawę, że z uwagi na ciążące na nim zobowiązania oraz wszczęte postepowanie egzekucyjne nie będzie mógł wykonać umowy. Aby tę umowę wykonać musiał najpierw zakupić okna, gdyż sam ich nie produkował, a jednocześnie nie posiadał wolnych środków finansowych. Przez wiele miesięcy oskarżony nie informował pokrzywdzonej, dlaczego umowa nie została wykonana. Nie zwrócił się również do żadnego producenta w celu zakupu okien dla pokrzywdzonej. Słusznie wskazuje Sąd Rejonowy, że takie zachowanie oskarżonego świadczy jednoznacznie, że w momencie zawierania umowy Ł. J. wprowadził w błąd pokrzywdzoną co do tego ,że wykonana zobowiązanie, chociaż wiedział, że nie jest w stanie tego uczynić, przez co działał w celu niekorzystnego rozporządzenia przez nią mieniem. Nie można również zaakceptować przedstawionego stanowiska, że oskarżony zawarł porozumienie z M. S. (2), który zobowiązał się wykonać usługę na rzecz pokrzywdzonej, co świadczy o tym, że nie miał on zamiaru doprowadzenia S. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Istotnie oskarżony zawarł takie porozumienie, jednak warunkiem zastępczego wykonania umowy było odpracowanie równowartości usługi w firmie (...). Oskarżony pojawił się w tej firmie kilkakrotnie, a później bez żadnego usprawiedliwienia więcej się nie zgłosił, porzucając pracę. Trafnie uznał Sąd Rejonowy, że czynności oskarżonego miały na celu jedynie pozorowanie, że chce on wywiązać się z zaciągniętych zobowiązań.

Również zgłoszony przez obrońcę zarzut naruszenia prawa procesowego nie zasługuje na uwzględnienie. Obrońca w zasadzie kwestionuje przeprowadzoną przez Sąd Rejonowy ocenę wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadka S. przez niepowiązanie ich treści z ustaleniami dokonanymi w oparciu o akta komornicze. Prawidłowa ocena wymienionych dowodów prowadzi zdaniem skarżącego do jedynego wniosku, że Ł. J. chciał wykonać umowę tj. zamontować w mieszkaniu pokrzywdzonej okna, lecz komornik pozbawił go tej możliwości, przez zajęcie konta bankowego. Przedstawiona przez obronę ocena dowodów jest niepełna, subiektywna i oderwana od pozostałych dowodów zgromadzonych w toku postępowania przez Sąd Rejonowy. Skarżący zdaje się w ogóle nie dostrzegać tego, że w chwili, kiedy została zawarta umowa z pokrzywdzoną, firma oskarżonego miała bardzo poważne kłopoty finansowe. Jak stwierdził opiniujący w sprawie biegły, płynność finansowa firmy była zachwiana i prowadziła nieuchronnie, w krótkim czasie do jej niewypłacalności. Umowa zawarta z pokrzywdzoną nie była jedynym zobowiązaniem ciążącym na oskarżonym. Oskarżony nie miał żadnej możliwości pozyskania środków na wykonanie zawartych umów. Jego wyjaśnienia, że chciał wszystko załatwić, czego dowodem jest zawarcie porozumienia z M. S. (3) jest niewiarygodne. Oskarżony nie kontaktował się z pokrzywdzoną. Nie informował jej, jak zamierza rozliczyć umowę. Nie potrafił nawet wyjaśnić kiedy i w jaki sposób tę umowę zawarł. Nie wiedział również, gdzie dokument się znajduje. Wprawdzie zawarł nieformalne porozumienie z M. S. (3), jednak sam z niego się nie wywiązał. Sąd Rejonowy oceniając wyjaśnienia oskarżonego uwzględnił wszystkie dowody zgromadzone w sprawie, w tym akta komornicze i zeznania M. S. (3) i wykazał z jakich przyczyn dowód ten w znacznej części jest niewiarygodny. Sąd odwoławczy w pełni akceptuje przeprowadzoną wszechstronnie przez sąd I instancji ocenę dowodów przedstawioną na str. 10-19 uzasadnienia(K. 465 -474).

Dokonując oceny zaskarżonego orzeczenia Sąd Okręgowy w pełni akceptuje również orzeczenie co do kary. Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest odpowiednia do stopnia winy i społecznej szkodliwość czynu. Sąd Rejonowy trafnie ocenił sylwetkę oskarżonego i wskazał cele jakie kara ma wobec niego odnieść.

Sąd zwolnił Ł. J. od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem ciąży na nim obowiązek naprawienia szkody oraz obowiązek zapłaty wobec innych osób, a sytuacja majątkowa rodziny oskarżonego jest bardzo trudna.