Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Rafał Sadowski

Sędziowie SO Marzena Polak (spr.)

SO Lech Gutkowski

Protokolant st.sekr.sądowy Magdalena Maćkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu B. M.

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013 roku

sprawy K. G.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a § 1 kk, art. 279 § 1 kk, art. 278 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 4 lutego 2013 roku sygn. akt VIII K 165/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że za podstawę wymierzenia kar łącznych orzeczonych w punkcie IV przyjmuje art. 91 § 2 kk i art. 86 § 1 kk;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych za II instancję, a wydatkami poniesionymi postępowaniu odwoławczym obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 209/13

UZASADNIENIE

K. G. został oskarżony o to, że:

1.  w dniu 10 października 2011 r. w T. na ul. (...) kierował pojazdem marki F. (...) nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości (badanie 0,44 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) – tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk;

2.  w okresie 8/9 października 2011 r. w T. z parkingu niestrzeżonego przy ul. (...) zabrał w celu przywłaszczenia zamknięty na zamki fabryczne pojazd F. (...) nr rej. (...) o wartości 350 zł na szkodę H. E. – tj. o czyn z art. 279 § 1 kk;

3.  w okresie 26/28 września 2011 r. w T. z parkingu osiedlowego przy ul. (...) zabrał w celu przywłaszczenia zamknięty na zamki fabryczne pojazd F. (...) nr rej. (...) o wartości 2000 zł na szkodę I. B. i S. B. – tj. o czyn z art. 279 § 1 kk;

4.  w okresie 18/19 sierpnia 2011 r. w C. z niezamkniętego domu jednorodzinnego przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną, osobą, co do której materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 250 zł oraz telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 1200 zł powodując straty o łącznej wartości 1450 zł na szkodę M. M. – tj. o czyn z art. 278 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Toruniu wyrokiem z dnia 4 lutego 2013r. wydanym w sprawie VIII K 165/12 orzekł następująco:

I. uznał oskarżonego K. G. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 178 a § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznał oskarżonego K. G. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punkcie 2 i 3 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem iż stanowią one ciąg przestępstw tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 kk orzeka wobec oskarżonego karę 30 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 10 złotych;

III.  uznał oskarżonego K. G. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 4 aktu oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 kk orzeka wobec oskarżonego karę 20 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 10 złotych;

IV.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności i grzywny orzeczone wobec oskarżonego w punktach od I do III wyroku i wymierzył mu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 30 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 10 złotych;

V.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zawiesił oskarżonemu warunkowo na okres próby wynoszący 2 lata;

VI.  na mocy art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego środek kamy w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku;

VII.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zaliczył oskarżonemu 2 dni zatrzymania w dniach od 10 października 2011 roku do 11 października 2011 roku przyjmując, iż jeden dzień zatrzymania jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny;

VIII.  na mocy art. 72 § 2 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. M. kwoty 250 złotych w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku;

IX.  zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, zaś wydatkami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator. Zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze zarzucił temu orzeczeniu obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 91 § 2 k.k. poprzez jego niepowołanie w podstawie wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności oraz kary grzywny.

Podnosząc ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie IV poprzez uzupełnienie podstawy prawnej kary łącznej o przepis art. 91 § 2 kk oraz usunięcie art. 85 kk.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja Prokuratora zasługuje na uwzględnienie.

Nie ma potrzeby powielania argumentacji zawartej w uzasadnieniu apelacji, a wystarczy odesłać do lektury jej treści.

Jednakże, na samym wstępie stwierdzić należy, iż zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji przeprowadził postępowanie przed Sądem I instancji w sposób właściwy, dokonując niezbędnych czynności dowodowych, koniecznych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Ocena zgromadzonego materiału dowodowego mieściła się przy tym w granicach sędziowskiej swobody, należycie uwzględniając zasady logiki i prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. Pozostawała ona wobec powyższego pod ochroną dyspozycji art. 7 kpk, spotykając się w związku z tym, z akceptacją Sądu Okręgowego.

W związku z tym, iż Sąd Odwoławczy, aprobuje stanowisko Sądu Rejonowego w zakresie ustalonego stanu faktycznego, oceny materiału dowodowego, jak i w przedmiocie winy oskarżonego. Nie ma więc potrzeby, aby w tym miejscu szerzej przytaczać argumentację zawartą w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, a za wystarczające uznać należy odwołanie się do niej.

Jednakże faktycznie, Sąd Rejonowy pominął w podstawie prawnej orzeczonej kary łącznej art. 91§ 2 kk i zbędnie powołał w tej podstawie art. 85 kk.

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy dokonał korekty zaskarżonego wyroku, tak jak w sentencji wyroku odwoławczego.

Z uwagi na sytuację majątkową i finansową oskarżonego, Sąd Okręgowy zwolnił go od uiszczenia kosztów sądowych za drugą instancję.