Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący : SSO Wojciech Wołoszyk

po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2016 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

z powództwa P. D.

przeciwko (...) sp. z o.o. w B.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 16 października 2015 r. , sygn. akt VIII GNc 4961/15

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy umorzył postępowanie w sprawie a także zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał , iż powód w dniu 14 września 2015 r. wniósł do Sądu pozew o zapłatę a pismem z 18 września 2015r. cofnął pozew , podtrzymując żądanie zasądzenia od pozwanej kosztów procesu wskazując, że w dniu 15 września 2015 r. pozwana zapłaciła dochodzoną należność główną. Z uwagi na dokonaną przez pozwaną zapłatę dochodzonej kwoty i cofnięcie pozwu przez powoda na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. postępowanie należało umorzyć. O kosztach procesu Sąd orzekł, w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Sąd zasądził zwrot kosztów postępowania na rzecz powoda, albowiem pozwana dokonała zapłaty już po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie i po terminie płatności wskazanej w treści pozwu faktury. Za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach procesu należy także uważać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa.

Zażalenie na powyższe , w części dotyczącej pozwany zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego złożył pozwany , wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Pozwany zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa procesowego polegające na uznaniu, że zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego może zostać dokonane w przypadku, gdy powód cofnął powództwo przed doręczeniem stronie pozwanej i jednocześnie przed podjęciem przez sad działań o charakterze procesowym. Zdaniem pozwanego sąd nieprawidłowo uznał jakoby rzekomy pozwany powództwo uznał tudzież odstąpił od procesu co jest nieprawdziwe. Sąd nie doręczył stronie powodowej (rzekomej) odpisu pozwu. Tym samym, powód (rzekomy) odstąpił od roszczenia jakiego domagał się przed sądem bez jakiejkolwiek wiedzy rzekomego pozwanego, że z jakimkolwiek roszczeniem przed sadem występuje, a skutek prawnym nastąpił taki, jakoby rzekomy powód w ogóle nie wystąpił na drogę postępowania sadowego. Dodatkowo uznać należy, że w sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki art. 203 § 4 k.p.c., a tym samym cofnięty pozew wywołał skutki takie jakby pozew w ogóle nie został wniesiony.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie okazało się niezasadne.

Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął , iż pozwanego należy uznać za przegrywającego sprawę w rozumieniu art. 98 kpc , co skutkuje obciążeniem go kosztami postępowania. W doktrynie jak i orzecznictwie nie budzi wątpliwości , iż w sytuacji gdy cofnięcie pozwu następuje wskutek zaspokojenia roszczenia , powód jest traktowany jako strona wygrywająca. Pogląd ten jest powszechny w doktrynie ( por. m. in. J. Gudowski , komentarz do art. 98 kpc Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis 2012 ) , jak i w orzecznictwie ( por. post. SN z 6 listopada 1984 r., IV CZ 196/84, LexPolonica nr 320883). Pozwany nie uregulował w terminie wymagalnego zobowiązania a uczynił to dopiero po wniesieniu pozwu. Należy wskazać , iż termin płatności kwoty dochodzonej pozwem upłynął dnia 10 lipca 2015 r. , tak więc pozwany nie mógł być zaskoczony , iż powód skorzystał z sądowej drogi dochodzenia swych roszczeń. Powód nie miał zaś obowiązku informować pozwanego o wniesieniu pozwu. Zgodnie z art. 203 § 1 kpc nie była w tej sytuacji wymagana zgoda pozwanego na cofnięcie pozwu. Nie miało zatem znaczenia , iż pozwanemu nie doręczono odpisu pozwu. Pozwany przy tym nie kwestionował zasadności roszczenia powoda. Niezasadny jest też zarzut naruszenia art. 204 § 1 kpc , gdyż nic nie stoi również obecnie na przeszkodzie aby pozwany wytoczył powództwo przeciwko powodowi. Nie musi on korzystać w tym celu z instytucji pozwu wzajemnego.

Dlatego Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.