Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. R. ( R. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania A. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 2 lipca 2015 r. Znak:(...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 986/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 02.07.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w R. odmówił ubezpieczonemu A. R. (R.) ponownego ustalenia wysokości emerytury zarówno w trybie art. 110, jak i w trybie art. 110a ustawy
z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
gdyż ubezpieczony nie przedłożył dokumentów potwierdzających zarobki uzyskane przynajmniej częściowo po przyznaniu emerytury. W treści uzasadnienia decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie ukończył powszechnego wieku emerytalnego o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nabył uprawnienia emerytalne przed osiągnięciem tego wieku, stąd art. 26 ust. 6 nie ma w przypadku ubezpieczonego zastosowania.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od tej decyzji, domagając się przeliczenia emerytury
na podstawie art. 110 i 110a ustawy emerytalnej oraz obciążenie organu rentowego kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko jak w decyzji z dnia 02.07.2015r., wskazując na bezzasadność odwołania.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Organ rentowy przyznał ubezpieczonemu od dnia 01.01.2002r. tj. od następnego dnia po rozwiązaniu stosunku pracy prawo do emerytury górniczej.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (WWPW), został ustalony z lat 1986-1995, wyniósł 328,45 %, dlatego został ograniczony do 250%. Podstawa wymiaru świadczenia została ustalona w wysokości 4208,18 zł (WWW 250% x kwota bazowa 1683,27).

W dniu 13.01.2006r. ubezpieczony, w wieku 60 lat, wystąpił do ZUS z wnioskiem
o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Decyzją z dnia 03.06.2013r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu od dnia (...) prawo do wnioskowanej emerytury, której wysokość ustalił z zastosowaniem art. 26 ustawy emerytalnej.

Ubezpieczony, zarówno po przyznaniu prawa do emerytury górniczej, jak i po przyznaniu prawa do emerytury z tytułu ukończenia wieku emerytalnego 60 lat, nie pozostawał w żadnym zatrudnieniu.

W dniu 01.06.2015r. ubezpieczony złożył wniosek o ponowne przeliczenie emerytury.

W dniu 12.06.2015r. ubezpieczony przedłożył do organu rentowego zaświadczenia
o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z okresu od 1969 do 2001 w Kopalni (...).

Decyzją z dnia 02.07.2015r., omówioną na wstępie, organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110 i art. 110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego jako okoliczności bezsporne, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje.

Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia odwołania ubezpieczonego.

Prawidłowo organ rentowy w zaskarżonej decyzji odmówił ubezpieczonemu prawa do przeliczenia emerytury z mocy art. 110 oraz 110 a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2013r., poz. 1440 ze zm.).

Jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą
w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Zgodnie z uregulowaniem art. 110 ustawy emerytalnej wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwzględnieniem art. 176.

Przytoczone wyżej przepisy prawne wymagają, aby zostały wskazane okresy ubezpieczenia przypadające w części lub w całości po przyznaniu prawa do emerytury.

Taka okoliczność w przypadku ubezpieczonego nie zaistniała, ubezpieczony przyznał, iż po przyznaniu prawa do emerytury przez organ rentowy nie podlegał żadnemu ubezpieczeniu, nie pozostawał w żadnym zatrudnieniu.

Zdaniem Sądu nie można przyjąć, że ubezpieczony nabył prawo do świadczenia z tytułu 25-letniego stażu pracy pod ziemią, gdy ubezpieczony nie wystąpił w wnioskiem o przyznanie prawa do takiego świadczenia, gdy wybór w tym zakresie należy do strony zainteresowanej czy, kiedy i z jakiego uprawnienia może skorzystać.

W ocenie Sądu w sprawie nie ulega wątpliwości, że ubezpieczony nabył uprawnienie do emerytury górniczej od dnia 01.01.2002r. tj. od ustania zatrudnienia, gdy wniosek złożył w grudniu 2001r., a zatrudnienie ustało od dnia 01.01.2002r., a następnie ubezpieczony nabył uprawnienie do wcześniejszej emerytury z tytułu ukończenia 60 lat.

W takiej sytuacji nie ma możliwości przeliczenia świadczenia w oparciu o powołane uregulowania prawne.

Ma również rację organ rentowy twierdząc, że ubezpieczony nie ukończył powszechnego wieku emerytalnego o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2i 3 ustawy emerytalnej, nabył uprawnienia emerytalne przed osiągnięciem tego wieku, stąd art. 26 ust. 6, dotyczący zastosowania przy obliczeniu emerytury tzw. tablic trwania życia, nie ma w przypadku ubezpieczonego zastosowania.

Zajmując takie stanowisko Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia