Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 237/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale - -

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2015r. w Rybniku

sprawy z odwołania T. P. (P.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania T. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 28 stycznia 2015r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 237/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.01.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu T. P. (P.) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres po dniu 30.11.2014r., podnosząc w uzasadnieniu brak podstaw do wypłaty świadczenia w sytuacji uznania ubezpieczonego orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS za zdolnego do pracy.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia, kwestionując prawidłowość orzeczenia Komisji Lekarskiej.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony T. P. urodził się w dniu (...)

W okresie od 09.11.2008r. do 30.11.2014r. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia w związku z przebytą w 2007 roku zakrzepicą żył głębokich prawej kończyny dolnej z incydentem zatorowości płucnej.

Przed nabyciem prawa do renty pracował jako ślusarz pod ziemią, ostatnio jako pracownik ochrony.

W dniu 13.10.2014r. wystąpił z wnioskiem o ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. W rozpoznaniu tego wniosku, organ rentowy powołując się na treść orzeczenia komisji lekarskiej ZUS wydał decyzję odmowną z dnia 28.01.2015r. od której, ubezpieczony złożył odwołanie.

(dowód : akta organu rentowego)

W toku postępowania przed tut. Sądem, w trakcie badania ubezpieczonego przez biegłych z zakresu chirurgii ogólnej oraz chirurgii naczyń i angiologii rozpoznano u ubezpieczonego stan po przebytej zakrzepicy żył głębokich – prawej żyły podkolanowej, żył piszczelowych przedniej i tylnej, stan po przebytej zatorowości płucnej, niedomykalność zastawki trójdzielnej niewielkiego stopnia, stan po leczeniu operacyjnym zespołu cieśni nadgarstka, nadciśnienie tętnicze oraz otyłość.

Stwierdzony stopień zaawansowania powyższych schorzeń nie czyni go niezdolnym do pracy. W trakcie badania poza niewielką różnica obwodów kończyn w 1/3 dolnej podudzia, biegli nie odnotowali jakiejkolwiek patologii w zakresie układu naczyniowego. W wykonywanych cyklicznie od 2008 roku badaniach USG żył kończyn dolnych obserwuje się postępującą rekanalizację żyły podkolanowej, z pełną rekanalizacją w badaniu z 01.10.2014r. oraz pełną wydolność zastawek układu głębokiego żył kończyny dolnej prawej, nie stwierdzono również zaburzeń kurczliwości mięśnia sercowego oraz zaburzeń wentylacji w badaniu spirometrycznym. W chwili obecnej brak jest przeciwwskazań do kontynuowania zatrudnienia.

(dowód: opinia biegłego specjalisty z zakresu chirurgii ogólnej, chirurgii naczyniowej i angiologii dr n. med. J. K. z dnia 05.05.2015r. (k.27-29) oraz z zakresu chirurgii naczyń i chirurgii ogólnej dr n. med. M. G. z dnia 08.08.2015r. (51-56).

Sąd uznał zgodne opinie biegłych za rzeczowe i przekonywujące. Zawierają one bowiem wyczerpującą, specjalistyczną ocenę schorzeń ubezpieczonego, poparte są wynikami badań oraz szczegółową analizą dokumentacji lekarskiej z przebiegu jego leczenia i nie budzą zdaniem Sądu żadnych wątpliwości. Z tych przyczyn Sąd nie uwzględnił wniosku ubezpieczonego o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego biegłego chirurga naczyniowego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Konieczną przesłanką prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, o której mowa w art.57 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) jest istnienie co najmniej częściowej niezdolności do pracy w rozumieniu art. 12 tejże ustawy, stanowiącego iż częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji bądź niezdolności całkowitej – czyli niezdolności do jakiejkolwiek pracy.

W przedmiotowej sprawie, w świetle przeprowadzonego postępowania nie ulega żadnej wątpliwości, iż ubezpieczony w związku z przebytą w 2007r. zakrzepicą żył głębokich powikłaną zatorowością płucną, nie jest obecnie częściowo ani całkowicie niezdolny do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na zgodnych opiniach powołanych w sprawie biegłych z zakresu chirurgii naczyniowej i angiologii, które w całości podzielił. Z opinii tych, jednoznacznie wynika, że stan układu naczyniowego w obrębie żył głębokich prawej kończyny dolnej wyraźnie się poprawił do tego stopnia, że należy traktować ubezpieczonego jako wyleczonego, zaś przewlekłe przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych jest w tej sytuacji zbędne i może być z przyczyn profilaktycznych zastąpione kompresjoterapią. Ubezpieczony może kontynuować zatrudnienia zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanym powyżej przepisami z mocy art. 477 14 §1 kpc oddalił odwołanie nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia