Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 299/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Małgorzata Habaj

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2013 roku w Ś.

sprawy z odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

(...)

o świadczenie rehabilitacyjne

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. w sprawie 430000/6021/12916/2012/ZAS z dnia 13.06.2012 roku w ten sposób, iż przyznaje powodowi J. W. prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres pięciu miesięcy po zakończeniu okresu zasiłkowego.

UZASADNIENIE

J. W. wniósł odwołanie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 13.06.2012, którą to organ rentowy– odmówił mu prawo do esu świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 13.04.2012 roku

W uzasadnieniu odwołania powód podniósł, że zaskarżona decyzja jest krzywdząca i nie uwzględnia jego stanu zdrowia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie od ubezpieczonego kwoty 120.00 zł tytułem zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że stan zdrowia ubezpieczonego nie uzasadnia przyznania mu świadczenia rehabilitacyjnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 13.04.2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił powodowi prawa do świadczenia rehabilitacyjnego z ogólnego stanu zdrowia.

W okresie od 29.09.2011 do 10.11.2011 powód był niezdolny do pracy z powodu chorób układu krążenia ( I11-choroba nadciśnieniowa z zajęciem serca ) zaś od 11.11.2011 do 17.04.2012 z powodu zaburzeń psychicznych ( F 33- zaburzenia depresyjne nawracające).

Z dniem 28.11.2011 powód zaliczony został do osób o lekkim stopniu niepełnosprawności z uwagi na narządy ruchu (05-R) i choroby psychiczne (02-P) na okres do 30.11.2012.

bezsporne

Powód od kilku lat leczy się na schorzenia kręgosłupa. Jednakże biegły ortopeda stwierdził, iż z uwagi na te schorzenia z dniem 13.04.2012 był on zdolny do pracy.

dowód; opinia biegłego k.11

Biegły psychiatra rozpoznał u powoda zaburzenia depresyjne nawracające, epizod umiarkowanej depresji w fazie niepełnej remisji. Uznał, iż stan zdrowia powoda po okresie zasiłkowym pozwolił na stopniowa redukcje objawów psychopatologicznych. Uznał za zasadne przyznanie powodowi świadczenia rehabilitacyjne na okres 5 miesięcy po zakończeniu okresu zasiłkowego.

Dowód; opinia psychiatryczna k.29, 57,

Sąd zważył:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu

Zgodnie z brzmieniem art. 18 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( DZ U z 1999 roku , nr 60 , poz. 636 ze zmianami ) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.

Jak wynika z opinii biegłego sądowego ortopedy powód po zakończeniu zasiłku chorobowego rehabilitacyjnego był zdolny do pracy , a zatem nie spełnił podstawowej przesłanki aby uzyskać prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Jednakże powód był niezdolny do pracy również ze schorzeń psychiatrycznych. Biegły psychiatra nie uznał powoda za zdolnego do pracy po zakończeniu okresu zasiłkowego. Zaburzenia psychiczne powoda manifestowały się kliniczne spowolnieniem psychoruchowym, obniżonym nastrojem, myślami rezygnacyjnymi i samobójczymi, nasilonym lekiem, poczuciem niewydolności i bezsennością. Takie objawy utrudniały powodowi normalne egzystowanie w domu a tym bardziej nie był w stanie normalnie funkcjonować w pracy. Podjęte leczenie po zakończeniu okresu zasiłkowego pozwalało w ciągu 5 miesięcy zredukować objawy psychopatologiczne i umożliwić podjęcie pracy.

Sąd podzielił te argumentację uznając iż, całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowej, spójnej, i wyprowadzającej logiczne wnioski końcowe. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinia ta miałyby utracić walor wiarygodnych dowodów w sprawie .

Opinia biegłego, zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sadowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie wg. art.233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Sąd dał wiarę w tym zakresie obu opiniom albowiem stanowią one wnikliwą ocenę stanu zdrowia powoda , rzeczowo uzasadnioną. Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować ustalenia i wnioski opinii lub powoływać innych biegłych i uznał obie opinie oraz wnioski w nich zawarte za w pełni miarodajne .Na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14 § 2 kpc uwzględnił odwołanie i przyznał powodowi prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 5 miesięcy poczynając od zakończenia okresu zasiłkowego przyjmując za miesiąc okres 30 dni.