Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st.sekr.sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 6 września 2012 roku nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się J. G. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 1 lipca 2012r. na okres dwóch lat.

Sygn. akt IV U 1166/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 czerwca 2013 roku

Decyzją z dnia 6 września 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy J. G. wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 31.08.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł J. G. , domagając się jej zmiany i przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony wskazał, iż jest niezdolny do podjęcie pracy zarobkowej i pomimo podjęcia leczenia od wielu lat jego stan zdrowia stale się pogarsza, w związku z czym decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż wobec stwierdzenia przez komisję lekarską ZUS braku niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego, zasadnie wstrzymano wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. G. urodzony w dniu (...), z zawodu jest ślusarzem-mechanikiem, ostatnio pracował jako pracownik gospodarczy. Ubezpieczony w okresie od 31.05.1996 r. do 31.05.2000 r. pobierał rentę najpierw z tytułu zaliczenia do II grupy inwalidów, następnie według całkowitej niezdolności do pracy, a od 1.06.2000 r. do 30.06.2012 r. z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Dowód: akta ZUS

W dniu 2.07.2012 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zarówno orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 26.07.2012 r., jak i orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 31.08.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy w wyniku czego ZUS wydał decyzję z dnia 6.09.2012 r. odmawiającą wnioskodawcy prawa do renty.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- zespół uzależnienia od alkoholu – obecnie abstynencja,

- padaczkę poalkoholową,

- stan po artroskopii stawów kolanowych i barkowego lewego,

- zaburzenia depresyjne nawracające.

Układ ruchu badanego pomimo kilku zabiegów artroskopii na stawach kolanowych i barkowym lewym jest wydolny funkcjonalnie, a stwierdzane dysfunkcje wyrażone są w nieznacznym stopniu i dotyczą ograniczenia ruchomości w stawie barkowym lewym.

Opiniowany przez wiele lat nadużywał alkoholu, od 1993 r. choruje na padaczkę. Ponadto w przebiegu uzależnienia od alkoholu występowały powikłania psychiatryczne i somatyczne. Opiniowany był wielokrotnie hospitalizowany w Oddziale (...). W 1995 r. odwołujący był leczony w Oddziale (...) z powodu zatrucia alkoholem i lekami w celach samobójczych, ponownie był leczony z powodu zatrucia lekami w 1998 r.

W czasie obecnego badania psychiatrycznego stwierdzono u opiniowanego zaburzenia depresyjne, obecnie znacznie nasilone (znacznego stopnia obniżenie nastroju i napędu, bezsenność, lęk, zaburzenia aktywności złożonej).

Powyższe zaburzenia, w obecnym stopniu nasilenia zaburzają funkcjonowanie opiniowanego w stopniu znacznym i powodują nadal częściową niezdolność do pracy przez okres dwóch lat od dnia 1.07.2012 r.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 18.12.2012 r. – k. 7-9,

- opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 20.03.2013 r. – k. 14-17,

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu ortopedii, neurologii i psychiatrii, którzy po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz wnikliwej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej, dokonali prawidłowej diagnozy jego schorzeń. Opinie sporządzone zostały przez biegłych sądowych posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe, są przy tym rzetelne, kompletne i wewnętrznie spójne.

Opinie spełniły nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Strony nie wniosły również do nich żadnych merytorycznych zarzutów.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz.1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy potwierdza, iż odwołujący się spełnia ustawowe przesłanki do otrzymywania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres 2 lat od dnia 1.07.2012 r., czyli od wstrzymania wypłaty uprzednio przyznanego świadczenia.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jego dolegliwościami.

Z opinii biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i psychiatrii wynika, że odwołujący cierpi na zespół uzależnienia od alkoholu (obecnie abstynencja), padaczkę poalkoholową, stan po artroskopii stawów kolanowych i barkowego lewego, zaburzenia depresyjne nawracające.

Odwołujący przez wiele lat nadużywał alkoholu, od 1993 r. choruje na padaczkę. Ponadto w przebiegu uzależnienia od alkoholu występowały powikłania psychiatryczne i somatyczne. Opiniowany był wielokrotnie hospitalizowany w Oddziale (...). W 1995 r. odwołujący był leczony w Oddziale (...) z powodu zatrucia alkoholem i lekami w celach samobójczych, ponownie był leczony z powodu zatrucia lekami w 1998 r. W czasie obecnego badania psychiatrycznego stwierdzono u opiniowanego zaburzenia depresyjne, obecnie znacznie nasilone (znacznego stopnia obniżenie nastroju i napędu, bezsenność, lęk, zaburzenia aktywności złożonej). Powyższe zaburzenia, w obecnym stopniu nasilenia zaburzają funkcjonowanie opiniowanego w stopniu znacznym i powodują nadal częściową niezdolność do pracy przez okres dwóch lat od dnia 1.07.2012 r.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującemu się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres dwóch lat od dnia 1.07.2012 r. biorąc za podstawę powołane wyżej przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.