Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z odwołania R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...)w W.

o ustalenie odpowiedzialności członka zarządu spółki za zaległości składkowe

na skutek odwołania R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W.

z dnia 15 maja 2015 r. nr (...)

oddala odwołanie

SSR del. Magdalena Daria Figura

Sygn. akt XIV U 1993/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 maja 2015 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. orzekł o odpowiedzialności R. K. za zobowiązania płatnika (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...) solidarnie z G. M. oraz ze spółką z tytułu nie opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz (...) wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami egzekucyjnymi w łącznej kwocie 110.784,20 zł, w tym:

1)  na ubezpieczenia społeczne:

- 69.326,52 zł – z tytułu nie opłaconych składek za okres od 05/2011r.do 03/2015r.;

- 14.302,00 zł – z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych na dzień 15.05.2015r.;

- 2.273,50 zł – z tytułu kosztów egzekucyjnych;

2)  na ubezpieczenie zdrowotne:

- 15.818,28 zł – z tytułu nie opłaconych składek za okres 06/2011r.; od 08/2011r. do 03/2015r.;

- 3.049,00 zł – z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych na dzień 15.05.2015 r.;

- 491,30 zł – z tytułu kosztów egzekucyjnych;

3)  na (...):

- 4.437,40 zł – z tytułu nie opłaconych składek za okres 06/2011r.; od 08/2011r. do 03/2015r.;

- 925,00 zł – z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych na dzień 15.05.2015 r.;

- 161,20 zł – z tytułu kosztów egzekucyjnych. (decyzja – k. 19-21 a.r.)

Odwołanie od powyższej decyzji złożył R. K.. W uzasadnieniu wskazał, że numer KRS spółki to (...), a nie jak podano (...) oraz że (...) Sp. z o.o. nie prowadzi działalności gospodarczej w W. przy ul. (...), jak zostało to ujęte w przedmiotowej decyzji. Działalność spółki prowadzona jest w ograniczonym zakresie, a usługi biura świadczone są tylko bezpośrednio w siedzibie firmy obsługiwanej. Ponadto wskazał, że nie jest zgodne ze stanem faktycznym, iż spółka (...) nie posiadała oraz że dzisiaj nie posiada majątku. W latach 2010-2013 komornik sądowy na zlecenie ZUS prowadził skutecznie windykację z majątku spółki. W dokumentach składanych do Sądu jak i do ZUS zgłaszane były wierzytelności należne spółce (...) (w 2012 r. była to kwota 782 699,07 zł). Spółka w latach 2012-2013 w ramach posiadanych wpływów spłacała niewielkie kwoty zadłużenia. (odwołanie – k. 2 a.s.)

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. wnosił o oddalenie odwołania, ponieważ zaskarżona decyzja jest faktycznie oraz prawnie uzasadniona. W uzasadnieniu podano, że w złożonym odwołaniu wskazano, że spółka prowadzi działalność gospodarczą pod innym adresem niż ujęty w zaskarżonej decyzji. Usługi biura mają być świadczone u klienta. Jednocześnie strona przeciwna nie wskazała tych klientów. Podniesiono również, że spółka posiada wierzytelności na kwotę 782 699,07 zł. Do odwołania nie dołączono jednak żadnych dokumentów wykazujących istnienie tych wierzytelności. Na podstawie twierdzenia strony nie jest również możliwe określenie czy z tych wierzytelności faktycznie możliwe byłoby pokrycie nieopłaconych należności z tytułu składek. W ocenie organu rentowego odwołujący się nie wykazał istnienia przesłanek egzoneracyjnych skutkujących możliwością zmiany decyzji poprzez zwolnienie go od obowiązku zaspokojenia wskazanych w decyzji należności. (odpowiedź na odwołanie – k. 4-5 a.s.)

Postanowieniem z dnia 23 września 2015 r. Sąd na podstawie art. 477 ¹¹ § 2 k.p.c. zawiadomił o toczącym się postępowaniu zainteresowanych: G. M. oraz (...) Sp. z o.o. w W.. (k. 24 a.s.)

Zainteresowani nie przystąpili do udziału w sprawie pomimo doręczenia postanowienia z dnia 23 września 2015 r. (k. 43verte a.s.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (...) została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (...). Przedmiotem działalności spółki są m.in. przetwarzanie danych, działalność rachunkowo-księgowa, badanie rynku i opinii publicznej, doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, towarowy transport drogowy pojazdami specjalizowanymi i uniwersalnymi, wynajem samochodów ciężarowych z kierowcą. ( KRS - k. 15-20 a.s.).

(...) Sp. z o.o. w W. w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej zobowiązana była opłacać należne składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenia zdrowotne oraz na (...) Świadczeń Pracowniczych. Spółka nie dopełniła obowiązku opłacenia składek w przepisanym terminie, wobec czego na jej koncie powstały zaległości w wysokości 110.784,20 zł obejmujące:

1)  na ubezpieczenia społeczne:

- 69.326,52 zł – z tytułu nie opłaconych składek za okres od 05/2011r.do 03/2015r.;

- 14.302,00 zł – z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych na dzień 15.05.2015r.;

- 2.273,50 zł – z tytułu kosztów egzekucyjnych;

2)  na ubezpieczenie zdrowotne:

- 15.818,28 zł – z tytułu nie opłaconych składek za okres 06/2011r.; od 08/2011r. do 03/2015r.;

- 3.049,00 zł – z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych na dzień 15.05.2015 r.;

- 491,30 zł – z tytułu kosztów egzekucyjnych;

3)  na (...):

- 4.437,40 zł – z tytułu nie opłaconych składek za okres 06/2011r.; od 08/2011r. do 03/2015r.;

- 925,00 zł – z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych na dzień 15.05.2015 r.;

- 161,20 zł – z tytułu kosztów egzekucyjnych. (decyzja – k. 19-21 a.r.)

Odwołujący się jest członkiem zarządu (...) Sp. z o.o. w W. od założenia do chwili obecnej. Nie kwestionuje on samej kwoty zadłużenia.

Pierwsze zwiastuny utraty płynności finansowej spółki miały miejsce w 2004 -2005 r. Były one związane z tym, że spółka prowadziła transport międzynarodowy i była obciążona kredytami za najem samochodów, a w momencie gdy zaczął się upadek na rynku i problemy z wyjazdami spółka nie dawała rady z pokryciem tych strat. (wyjaśnienia odwołującego – k. 53 a.s.)

W spółce panował wewnętrzny podział obowiązków. R. K. zajmował się kontaktami z firmami, zaś G. M. księgowością. Odwołujący wiedział o sytuacji finansowej spółki jednakże nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości. (zeznania odwołującego – k. 55 a.s.)

G. M. jest członkiem zarządu (...) Sp. z o.o. w W. od założenia do chwili obecnej. Z racji zawodu pełniła funkcję głównego księgowego. Kłopoty zaczęły się w spółce w 2008-2009 roku. Było to spowodowane nieuregulowaniem znacznych kwot za wykonane usługi. Nie złożono wniosku o upadłość. Bieżące pieniądze przeznaczane były na uregulowanie zobowiązań pracowniczych. Majątek spółki – środki transportu, były obciążone zastawami bankowymi z racji udzielonego leasingu. W momencie wszczęcia, na wniosek ZUS-u i Urzędu Skarbowego, egzekucji przez komorników, spółka przekazywała informacje o posiadanych wierzytelnościach. Za każdym razem komornik zwracał się o wskazanie majątku dłużnika i kończyło się bezskutecznością egzekucji. Urząd Skarbowy zajął należności dłużnika spółki z podatku VAT. Spółka próbowała przenieść wierzytelność na udziałowca spółki, który prowadził zakład pogrzebowy, jednak to się nie udało. Ostatnie próby miały miejsce od 2009 do 2013 roku. Spółka jest w trakcie wstępnego porozumienia z głównym dłużnikiem w związku z uznaniem długu – 600 tys. zł bez odsetek. Dłużnik jest w sytuacji windykacji komorniczej z nieruchomości. W tym momencie spółka nie posiada żadnego majątku. (zeznania świadka G. M. – k. 53-54 a.s.)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. w dniu 15 maja 2015 r. wydał w stosunku do G. M. decyzję o nr (...), w której orzekł o jej odpowiedzialności za zobowiązania płatnika (...) Sp. z o.o. w W. solidarnie z R. K. oraz ze spółką z tytułu nie opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz (...) wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami egzekucyjnymi w łącznej kwocie 110.784,20 zł. G. M. nie odwołała się od tej decyzji.

Postanowieniem z dnia 3 marca 2010 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie X Wydział Gospodarczy oddalił wniosek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. o ogłoszenie upadłości spółki (...) Sp. z o.o. w W. z uwagi na fakt, iż majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania. Postanowienie stało się prawomocne w dniu 3 kwietnia 2010 r. (k. 31-35 akt sprawy o sygn. X GU 473/09)

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2014 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Żoliborza A. K. umorzył postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przeciwko (...) Sp. z o.o. w W. o świadczenie pieniężne. Dalsza egzekucja okazała się bezskuteczna, ponieważ nie zdołano ustalić majątku dłużnika nadającego się do egzekucji. (k. 70 akt komornika sądowego KM 613/06)

Postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Dyrektora I Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. również zostało umorzone postanowieniem z dnia 11 marca 2015 r. z uwagi na jego bezskuteczność. Zakład nie ustalił składników majątkowych Spółki, a w szczególności nieruchomości, ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych, z których możliwe byłoby skuteczne prowadzenie postępowania egzekucyjnego w celu zaspokojenia zobowiązań wobec ZUS. (postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego – k. 12 a.r.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sądowych, w aktach organu rentowego, jak również w aktach spraw X GU 473/09 i KM 613/06. Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dokumentom tak co do ich autentyczności, jak i zupełności. Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka G. M. oraz odwołującego się R. K., którzy formułowali swoje wypowiedzi w sposób jednoznaczny, zdecydowany i jasny. Zeznania były spójne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, wzajemnie się uzupełniały i potwierdzały. Żadna ze stron nie kwestionowała wartości dowodowej dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz aktach organu rentowego, a nadto brak jest jakichkolwiek podstaw by podważać ich rzetelność czy prawidłowość. W związku z powyższym, w ocenie Sądu zebrane w aktach sprawy dowody są wiarygodne, nie budzą zastrzeżeń ani wątpliwości. Tym samym zasługiwały na to, aby uczynić je podstawą ustaleń faktycznych.

Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie okazało się bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 107 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, w przypadkach i w zakresie przewidzianym w rozdziale o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich, za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie. Jak stanowi zaś art. 116 § 1 tej ustawy, za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu:

1) nie wykazał, że:

a) we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo

b) niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego) nastąpiło bez jego winy;

2) nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części.

Stosownie do § 2 tego przepisu, odpowiedzialność członków zarządu, określona w § 1, obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. O odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej organ podatkowy orzeka w drodze decyzji (art. 108 o.p.).

Zgodnie zaś z art. 31 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio m.in. przepis art. 107 i 116 Ordynacji podatkowej, natomiast zgodnie z art. 32 powołanej ustawy, wskazane przepisy Ordynacji podatkowej stosuje się także do należności z tytułu składek na FP i FGŚP oraz na ubezpieczenie zdrowotne.

Z analizy przytoczonych wyżej przepisów wynika, że do ustalenia odpowiedzialności członka zarządu spółki kapitałowej konieczne jest zarówno ustalenie pozytywnych jej przesłanek, czyli bezskuteczności egzekucji zaległości z majątku spółki oraz wykazanie, że termin płatności zobowiązań upływał w czasie pełnienia przez niego obowiązków członka zarządu, jak również stwierdzenie, że nie zachodzą przesłanki wyłączające tę odpowiedzialność. Jednocześnie z treści art. 116 o.p. jednoznacznie wynika, iż do orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu spółki spośród powyższych przesłanek na organie podatkowym (odpowiednio – organie rentowym) spoczywa ciężar udowodnienia okoliczności pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie gdy upływał termin płatności zobowiązania podatkowego (czy też zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz FP i FGŚP), które przerodziło się w dochodzoną zaległość spółki oraz bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce. Natomiast ciężar wykazania którejkolwiek okoliczności uwalniającej od odpowiedzialności spoczywa na członku zarządu. Zwrot: „członek zarządu nie wykazał, że...” jednoznacznie określa bowiem jego obowiązki w zakresie dowodzenia wymienionych okoliczności ( por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 6 marca 2003r. , sygn. akt SA/Bd 85/03; wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego w Warszawie z 14 września 2005r., sygn. akt FSK 2062/04). Z powyższego wynika, iż członek zarządu, broniąc się przed nałożeniem odpowiedzialności z art. 116 o.p. w zw. z art. 31 i art. 32 ustawy o s.u.s., może zarówno kwestionować fakt istnienia pozytywnych przesłanek swej odpowiedzialności, jak i wskazywać na zaistnienie okoliczności ekskulpujących.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności zbadać zatem należało, czy została spełniona określona w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej przesłanka pozytywna odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a mianowicie czy egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. W kwestii interpretacji powołanego wyżej art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej wypowiedział się Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały siedmiu sędziów z 13 maja 2009r. ( I UZP 4/09), wskazując, że bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce może zostać stwierdzona nie tylko aktem uprawnionego organu wydanym w toku postępowania egzekucyjnego, ale również orzeczeniem sądu wydanym w toku postępowania upadłościowego.

Z kolei w wyroku z dnia 24 września 2015 r., sygn. akt II UK 297/14 Sąd Najwyższy stwierdził, że bezskuteczność egzekucji może być wykazana nie tylko na podstawie postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, ale także w inny sposób, który nie podaje w wątpliwość oceny, że środki majątkowe podmiotu nie wystarczą na zaspokojenie istotnej (znacznej) części długu.

Ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wynika, iż łączne (pozostałe) zadłużenie spółki (...) Sp. z o.o. w W. z tytułu nieopłaconych składek na dzień wydania zaskarżonej decyzji wynosi 110.784,20 zł. Sąd stwierdził, że egzekucja z majątku spółki okazała się w znacznej części bezskuteczna.

Tym samym, wobec bezsprzecznego spełnienia określonej w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej przesłanki pozytywnej, w dalszej kolejności zbadać należało, czy w przedmiotowym stanie faktycznym zaistniały przesłanki negatywne, umożliwiające zwolnienie członka zarządu z odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Przeanalizować zatem należało, czy R. K., w oparciu o cytowany art. 116 Ordynacji podatkowej, może zwolnić się z odpowiedzialności za zobowiązania (...) Sp. z o.o. w W. ze względu na wystąpienie jednej z następujących przesłanek egzoneracyjnych: po pierwsze, we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości albo niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy; po drugie, wskazał mienie spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zobowiązań spółki w znacznej części.

Dla oceny prawidłowości zachowania odwołującego się w czasie pełnienia funkcji członka zarządu spółki (...) Sp. z o.o. w W. w aspekcie zgłoszenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki, kluczowe znaczenie mają przepisy ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze. Zgodnie z art. 10 ust. 1 tej ustawy, upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Z treści przepisu art. 11 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym w okresie powstania zaległości składkowych wskazanych w zaskarżonej decyzji) wynika natomiast, że dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań. Dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje (ustęp 2). Natomiast przepis art. 21 ust. 1 stanowi, że dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika więc jasno, że zastosowanie mechanizmu przewidzianego normą art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej będzie możliwe dopiero po niebudzącym wątpliwości ustaleniu stanu faktycznego, w tym m.in. ustaleniu, że w okresie pełnienia przez daną osobę funkcji członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zaszły okoliczności uzasadniające zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub postępowania zapobiegającego upadłości (postępowanie układowe), a dopiero w przypadku uznania, że taki wniosek nie został zgłoszony we właściwym czasie - po wykazaniu, że niedokonanie tej czynności nastąpiło bez winy członka zarządu spółki.

Odwołując się do interpretacji art. 10 i 11 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze obowiązującej w okresie pełnienia przez odwołującego się funkcji członka zarządu (...) Sp. z o.o. w W., dokonanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. w uzasadnieniu wyroku z 29 stycznia 2008r. ( I SA/Lu 717/07), przyjąć należy, że przez niewypłacalność rozumie się niewykonywanie przez dłużnika ciążących na nim wymagalnych zobowiązań, co w stosunku do niego daje podstawę ogłoszenia upadłości. Nieistotne jest przy tym, czy nie wykonuje on wszystkich zobowiązań, czy też tylko niektórych z nich. Nieistotny jest również rozmiar niewykonanych zobowiązań oraz ich charakter, tj. czy niewykonane zostały zobowiązania cywilno- czy publicznoprawne.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym z zeznań świadków i odwołującego się, wynika, że spółka miała problemy z wykonywaniem swoich zobowiązań, a odwołujący wiedział o złej sytuacji finansowej spółki, jednakże nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości spółki. Ponadto, bezspornym jest, iż odwołujący się pełnił w spornym okresie funkcję członka zarządu co potwierdził w złożonych przed Sądem zeznaniach.

W ocenie Sądu odwołujący się R. K., doskonale orientował się w rzeczywistej sytuacji finansowej spółki. Na okoliczność tę wskazują bowiem jednoznacznie zeznania odwołującego się.

Wobec powyższego Sąd stwierdził, że odwołujący się R. K. jako członek zarządu Spółki powinien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki po powzięciu przez niego informacji o pogarszającej się sytuacji finansowej spółki. Tymczasem taki wniosek przez odwołującego się nie został złożony, ponieważ liczył on, iż spółka na mocy zawartych kontraktów osiągnie dochody pozwalające na spłatę zaległości. Jednakże jak ustalono, postępowanie egzekucyjne okazało się bezskuteczne, ponieważ nie zdołano ustalić majątku spółki. Tylko realnie i konkretnie wskazane mienie mogłoby doprowadzić do uwolnienia od odpowiedzialności. W ocenie Sądu nierealna jest opcja spłaty zadłużenia spółki (...) SP. z o.o. przez jej kontrahentów, w sytuacji gdy jak wskazał świadek dłużnik ten jest w sytuacji windykacji komorniczej z nieruchomości, a zawarte zostało dopiero wstępne porozumienie dotyczące uznania długu spółki (...). Dodatkowo nie zostały wskazane żadne szczegóły dotyczące tego dłużnika, nazwa, siedziba.

W tym miejscu przywołać należy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 listopada 2010 r. ( (...) ), w treści którego Sąd stwierdził, że orzekając o odpowiedzialności na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej organy podatkowe obowiązane są wykazać, że w okresie sprawowania funkcji członka zarządu spółki kapitałowej przez osobę, która ma odpowiadać za zaległości podatkowe, wspomniana zaległość powstała, a egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Natomiast wszelkie okoliczności uwalniające członka zarządu od odpowiedzialności obowiązany jest wykazać on sam.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż odwołujący się nie dowiódł zaistnienia przesłanek egzoneracyjnych, bowiem nie wykazał, iż nie miał obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, ani nie wskazał mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie wierzytelności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przynajmniej w znacznej części. Organ rentowy dowiódł natomiast, że spełniona została określona w art. 116 Ordynacji podatkowej przesłanka pozytywna, tj. egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna.

Nie ulega wątpliwości, iż nie można odmówić członkowi zarządu prawa do podjęcia ryzyka i niezgłoszenia wniosku o upadłość mimo wystąpienia stosownych ku temu przesłanek ustawowych, jeśli w jego ocenie uda się opanować sytuację finansową i w konsekwencji spłacić całość zobowiązań. Jednak w wypadku gdy zarządzający spółką takie ryzyko podejmuje, musi to czynić ze świadomością odpowiedzialności z tym związanej i liczyć się z możliwością, iż w razie dokonania błędnej oceny sytuacji będzie musiał w przyszłości ponieść subsydiarną odpowiedzialność finansową za niewykonane zobowiązania spółki. Taka właśnie sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. zaskarżoną decyzją słusznie stwierdził, iż R. K. ponosi odpowiedzialność za nieopłacone należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych należne za sporne okresy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

/-/ M.D. Figura