Sygn. akt III AUz 43/16
Dnia 12 lutego 2016 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach
III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący : |
SSA Marek Żurecki (ref.) |
Sędziowie : |
SSA Irena Goik SSO del. Beata Torbus |
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
sprawy z odwołania M. C. (M. C.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym
przy udziale zainteresowanych: R. S. (S.), H. S. (S.), Z. S. (S.), K. Z. (Z.) i Z. Z. (Z.)
w związku z zażaleniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach
z dnia 25 listopada 2015 r. sygn. akt XI U 884/15
postanawia: oddalić zażalenie.
/-/ SSA Irena Goik /-/ SSA Marek Żurecki /-/ SSO del. Beata Torbus
Sędzia Przewodniczący Sędzia
Sygn. akt III AUz 43/16
Postanowieniem z dnia 25 listopada 2015 roku Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach odrzucił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. od wyroku tego Sądu z dnia 23 września
2015 roku. Podstawę odrzucenia apelacji z art. 370 k.p.c. stanowiło nieuzupełnienie przez organ rentowy w zakreślonym terminie braków formalnych apelacji, uniemożliwiających nadanie jej biegu: organ rentowy wniósł apelację w jednym egzemplarzu załączając jedynie 5 tomów akt rentowych (k. 93 a.s.) i pomimo wezwania Sądu Okręgowego o złożenie jednego odpisu apelacji organ rentowy
w miejsce odpisu nadesłał wskazanie wartości przedmiotu sporu.
Zażaleniem z dnia 2 grudnia 2015 roku organ rentowy zaskarżył w całości postanowienie o odrzuceniu apelacji domagając się jego uchylenia i podniósł
w uzasadnieniu zażalenia, że wskazanie wartości przedmiotu sporu nastąpiło po upływie zakreślonego terminu ze względu na absencję chorobową pełnomocnika. Podkreślił także, że w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek uzasadniających żądanie przez Sąd wartości przedmiotu sporu a nadto, że niepodanie wartości przedmiotu sporu nie uniemożliwia nadania biegu apelacji.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 128 § 1 k.p.c. do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom (…).
Wobec złożenia przez organ rentowy apelacji tylko w jednym egzemplarzu, celem umożliwienia nadania apelacji biegu Sąd I instancji, w oparciu
o art. 130 § 1 k.p.c. prawidłowo wezwał organ rentowy do uzupełnienia apelacji poprzez złożenie jej odpisu, pod rygorem wynikającym z art. 370 k.p.c., mając na względzie nałożony na Sąd I instancji obowiązek wynikający z art. 371 k.p.c.
Niezłożenie przez organ rentowy odpisu apelacji dla odwołującego
w zakreślonym terminie uniemożliwiło nadanie biegu apelacji (nie zostały zachowane gwarancje procesowe umożliwiające zapoznanie się odwołującego z treścią apelacji
i wniesienie odpowiedzi na apelację), co skutkować musiało jej odrzuceniem.
Co więcej, wobec treści art. 373 k.p.c. brak było podstaw do wezwania
o uzupełnienie braków apelacji przez Sąd drugiej instancji, skoro dyspozycję w tym zakresie wyczerpało wezwanie o uzupełnienie braków formalnych apelacji przez Sąd I instancji.
Niezależnie od powyższego podkreślenia wymaga, że nadane przez specjalizowany podmiot Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz sporządzone
i podpisane przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego pisma: uzupełnienie braków formalnych z dnia 20 listopada 2015 roku oraz zażalenie z dnia
2 grudnia 2015 roku, nie dotykały w żaden sposób osnowy rozstrzygnięcia, ponieważ ich treść i zarzuty dotyczyły wyłącznie wartości przedmiotu sporu, która nie była ani przedmiotem wezwania ani przedmiotem zaskarżonego postanowienia pomimo,
że sformułowane przez Sąd I instancji wezwanie było zwięzłe i jednoznaczne, adresowane do profesjonalnego i specjalizowanego podmiotu i całkowicie odpowiadało wymogom sformułowanym w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2009 roku, powołanym w zażaleniu (drugie z powołanych orzeczeń dotyczy kwestii niebędącej przedmiotem zaskarżonego postanowienia – na co wskazano powyżej).
Dodatkowo podkreślenia wymaga, że zmniejszony rygoryzm formalny
w postępowaniu przed sądem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie dotyczy ani organu rentowego, który jako jednostka organizacyjna Skarbu Państwa jest specjalizowanym podmiotem z zakresu ubezpieczeń społecznych znającym prawo z urzędu, jak i nie dotyczy również profesjonalnych pełnomocników procesowych –
z tej samej przyczyny.
W konsekwencji zażalenie jako całkowicie chybione należało na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalić.
/-/ SSA Irena Goik /-/ SSA Marek Żurecki /-/ SSO del. Beata Torbus
Sędzia Przewodniczący Sędzia
ek