Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Małgorzata Kowalska

Protokolant Agnieszka Goluch

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2015 roku w Lublinie

sprawy R. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o inne świadczenie pieniężne (dodatek za pracę przymusową)

na skutek odwołania R. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 1 czerwca 2015 roku znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 1316/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 czerwca 2015 roku, znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał R. D., do pobieranej emerytury, świadczenie pieniężne z tytułu przymusowego zatrudnienia oraz ryczałt energetyczny i dodatek kompensacyjny, na podstawie zaświadczenia z Wojskowej Komendy Uzupełnień w L. z dnia 26 maja 2015 roku, zawierającego informacje o przymusowym zatrudnieniu skarżącego w Jednostce Wojskowej (...) Wojskowym Batalionie Górniczym (decyzja k. 148 a.e.).

W odwołaniu od powyższej decyzji R. D. domagał się przyznania mu świadczenia zaległego od 1996 roku z dodatkiem rekompensaty dla byłych żołnierzy górników zatrudnionych w Kopalniach (...). Wskazał przy tym , iż już w 1996 roku złożył w organie emerytalnym zaświadczenie z Wojskowej Komendy Uzupełnień w L., iż odbył służbę wojskową (k. 2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy domagał się jego oddalenia, wskazując iż ubezpieczony w 1996 roku, wraz z wnioskiem o prawo do renty złożył jedynie zaświadczenie o fakcie odbycia służby wojskowej, brak w nim było jakiejkolwiek adnotacji o przymusowym zatrudnieniu w kopalni, nie składał wówczas również wniosku o takie świadczenie. Po raz pierwszy o wypłatę świadczeń z tytułu przymusowego zatrudnienia w kopalni wnioskodawca wystąpił w maju 2015 roku. Na podstawie złożonych dokumentów ustalono zaś prawidłową wysokość świadczenia (k. 3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca R. D. w dniu 15 marca 1996 roku złożył wniosek o przyznanie renty inwalidzkiej. Wraz z wnioskiem złożył m.in. zaświadczenie z Wojskowej Komendy Uzupełnień w L. z dnia 7 marca 1996 roku stwierdzające, iż pełnił on służbę w Wojsku Polskim od dnia 7 października 1955 roku do 25 października 1957 roku (k. 4, t. I akt ZUS). Decyzją z dnia 26 marca 1996 roku przyznano mu prawo do renty inwalidzkiej 2 grupy inwalidów. Nie przyznano wówczas skarżącemu żadnych dodatków do renty tj. dodatku kombatanckiego czy ryczałtu energetycznego (k. 17-18, t. I akt ZUS).

W dniu 4 czerwca 2002 roku wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Do wniosku odwołujący dołączył legitymację ubezpieczeniową (k.1-3, t. II akt ZUS).

Decyzją z dnia 24 czerwca 2002 roku Zakład ustalił wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia(...)roku, wstrzymując jednocześnie wypłatę renty. Do emerytury również nie przyznano żadnych dodatków, wnioskodawca nie składał żadnego wniosku w tym zakresie (vide akta ZUS t. II).

Powyższe decyzje o przyznaniu i obliczeniu świadczeń rentowych i emerytalnych nie zostały zaskarżone przez wnioskodawcę (bezsporne).

W dniu 14 maja 2015 roku R. D. skierował do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w L. wniosek o wydanie mu zaświadczenia – wykazu świadczeń pieniężnych wraz z waloryzacją od 1996 do 2015 roku dla byłych żołnierzy – górników, zatrudnionych w kopalniach węgla kamiennego i kamieniołomach określonych w przepisach ustawy z 1994 roku (k. 139 a.s.).

W odpowiedzi Zakład wydał zaświadczenie, zgodnie z którym wskazano, iż nie pobiera on przy świadczeniu emerytalnym dodatku pieniężnego dla byłych żołnierzy – górników zatrudnionych w kopalniach węgla kamiennego i kamieniołomach (k. 140, t. II akt ZUS).

W dniu 20 maja 2015 roku skarżący złożył kolejny wniosek o przyznanie mu świadczenia pieniężnego dla byłych żołnierzy – górników przymusowo zatrudnianych w Kopalniach (...) oraz wypłatę tego świadczenia od daty przyznania mu prawa do renty tj. od 1996 roku. Dołączył wówczas świadectwo pracy z dnia 6 maja 2015 roku, wskazujące, iż był on zatrudniony w okresie od 23 listopada 1955 roku do 24 października 1957 roku w Kopalni (...) w B., stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowiskach pomocnika dołowego pod ziemią, młodszego cieśli pod ziemią oraz robotnika na powierzchni oraz kserokopię książeczki wojskowej (k. 143-144, t. II akt ZUS). Dodatkowo w dniu 27 maja 2015 roku dołączył zaświadczenie z Wojskowej Komendy Uzupełnień w L., wskazujące, iż pełnił on służbę wojskową w JW. Nr (...) i (...) od 7 października 1955 roku do 25 października 1957 roku i w okresie od 22 listopada 1955 roku do 25 października 1957 roku był przymusowo zatrudniony w JW (...) Wojskowy Batalionie Górniczym (k. 146, t. II akt ZUS).

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 czerwca 2015 roku Zakład poczynając od dnia 1 maja 2015 roku przyznał skarżącemu do pobieranego świadczenia świadczenie pieniężne, ryczał energetyczny i dodatek kompensacyjny (k. 148, t. II a.r.)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o przytoczone dowody z dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach organu rentowego, które obdarzono wiarą w całości. Zostały one sporządzone w przepisanej formie, w oparciu o obowiązujące w dacie ich wydania przepisy prawne oraz wydane przez kompetentne osoby w ramach przysługujących im uprawnień. Nie były także kwestionowane przez strony.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie R. D. jako niezasadne nie zasługuje na uwzględnienie.

Istotą żądania R. D. było wypłacenie mu dodatków przysługujących z tytułu przymusowego zatrudnienia w Kopalniach (...) od daty uzyskania prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego tj. renty inwalidzkiej w marcu 1996 roku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 roku o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1373) żołnierzom:

1) zastępczej służby wojskowej, którzy w latach 1949-1959 byli przymusowo zatrudniani w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych,

2) z poboru w 1949 r., którzy byli wcieleni do ponadkontyngentowych brygad (...) i przymusowo zatrudniani w kopalniach węgla i kamieniołomach,

3) przymusowo zatrudnianym w batalionach budowlanych w latach 1949-1959 roku

przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, świadczenie pieniężne.

Stosownie zaś do art. 2a ust. 1 tej ustawy osobom, o których mowa w art. 1 ust. 1, przysługuje ryczałt energetyczny określony w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.

Według zaś art. 3 powołanej ustawy osobie pobierającej emeryturę lub rentę świadczenie pieniężne oraz ryczałt energetyczny przyznaje i wypłaca właściwy organ emerytalno-rentowy na wniosek osoby uprawnionej złożony w tym organie wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1, wraz z tą emeryturą lub rentą.

Do wypłaty powyższych świadczeń konieczne jest więc po pierwsze złożenie wniosku, a po drugie udokumentowanie pracy przymusowej w kopalniach odpowiednim zaświadczeniem organu wojskowego potwierdzającego rodzaj i okres wykonywania przymusowego zatrudnienia w ramach zastępczej służby wojskowej (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 roku).

Również zgodnie z art. 116 ust. 1 pkt. 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.) postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, do wniosku powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości. W myśl art. 129 cyt. ustawy świadczenie wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Na podstawie poczynionych ustaleń w sprawie uznać należy, że R. D. na przestrzeni lat 1996 – 2014 nie składał wniosku o wypłatę świadczeń wynikających z cytowanej ustawy z dnia 2 września 1994 roku o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych. Pierwszy tak wniosek wpłynął do organu rentowego w maju 2015 roku. W tej dacie również skarżący dołączył po raz pierwszy dokument wskazujący, iż wykonywał on w wojsku pracę przymusową. Zaświadczenie z dnia 7 marca 1996 roku, które wnioskodawca przedstawił wraz z wnioskiem o rentę inwalidzką było jedynie zaświadczeniem stwierdzającym fakt odbywania służby w Wojsku Polskim w okresie od 7 października 1955 roku do 25 października 1957 roku. Było ono podstawą zaliczenia wskazanego okresu do okresów składkowych wnioskodawcy. Nie było jednak wystarczające do udokumentowania okresu pracy przymusowej i przyznania świadczeń z tego tytułu.

Zaskarżona decyzja została więc wydana prawidłowo, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. Z tych względów odwołanie R. D. należało oddalić.

Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji.