Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2016r.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Justyna Krzysztofik - Skrzydłowska

Protokolant Karolina Birulo

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 13.01.2016r.

sprawy M. A.

urodz. (...) w L.

syna H. i Z. z d. W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 27 września 2015 roku w miejscowości R., w powiecie (...), kierował motorowerem marki Z. o nr rej. (...) w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości, tj. ze wskazaniem 0,90 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się będąc wcześniej skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 21 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 647/12 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk, w którym nadto orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

I.  oskarżonego M. A. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego dożywotnio zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 515/15

UZASADNIENIE

SĄD REJONOWY USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

M. A. – zamieszkujący w N., w późnych godzinach wieczornych 26 września 2015r. spożywał alkohol w postaci wódki czystej. Ranem dnia 27 września 2015r. postanowił udać się motorowerem marki Z. o nr rej. (...) do stacji paliw położonej w R.. W miejscowości tej został zatrzymany do kontroli drogowej.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. A. -k. 12-15 )

W trakcie kontroli funkcjonariusz Policji poddał wymienionego badaniu na zawartość alkoholu w organizmie przy użyciu urządzenia kontrolno - pomiarowego Alcosensor 074513. Pierwsze badanie z godz. 06.55 dało wynik 0,90 mg/l, a drugie z godz. 07.14- 0,88 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

M. A. nie żądał ponownego badania wydychanego powietrza, nie zgłosił uwag co do prawidłowości zabezpieczenia ustnika oraz nie zażądał badania krwi.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. A. -k. 12-15, protokół użycia alkosensora –k. 4-5, notatka urzędowa – k.1 )

Zarzuconego czynu M. A. dopuścił się będąc wcześniej skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 21 grudnia 2012 roku, sygn. akt II K 647/12, za przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k., którym to wyrokiem orzeczono również zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów w mechanicznych w ruchu lądowym na okres dwóch lat.

Ponad powyższy wyrok wymieniony karany był jeszcze trzykrotnie za przestępstwa z art. 244 k.k., z art. 286 § 1 k.k., art. 270 § 1 k.k. oraz z art. 207 § 1 k.k. Po odbyciu kar w innych sprawach opuścił zakład karny w dacie 29 czerwca 2015r.

( dowód: dane o karalności – k. 16-18, kserokopia wyroku – k. 7 )

M. A. ma 40 lat. Z zawodu ogrodnik, pracuje dorywczo uzyskując niski dochód w kwocie ok. 300 zł miesięcznie. Jest kawalerem, nie posiada żadnych osób na utrzymaniu.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. A. –k. 12-15 )

M. A. przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Na etapie dochodzenia wyjaśnił, że po wypiciu alkoholu postanowił pojechać należącym do znajomego motorowerem do R.. Nie kwestionował zasadności kontroli i wyników badania zawartości alkoholu w organizmie. Żałując swojego zachowania wyraził wolę dobrowolnego poddania się karze, w konsekwencji czego Prokurator skierował do Sądu wniosek w trybie art. 335 § 1 k.p.k. o orzeczenie kary uzgodnionej 6 miesięcy pozbawienia wolności, nadto dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz 10 000 zł świadczenia pieniężnego.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Wyjaśnieniom M. A. i dołączonym do wniosku dokumentom Sąd dał wiarę w całości. Oświadczenia dowodowe oskarżonego nie są sprzeczne z dokonanymi na podstawie dokumentów ustaleniami co do winy i sprawstwa w zakresie stawianego zarzutu.

Tak zebrany materiał dowodowy, choć nieobszerny dał podstawy do poczynienia prawidłowych ustaleń faktycznych w sprawie, bez konieczności sięgania po dalsze źródła dowodowe.

Zebrane dowody wskazują jednoznacznie, że M. A. w dacie 27 września 2015r. w miejscowości R. powiatu (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadził w ruchu lądowym motorower. Fakt uprzedniego skazania M. A. za przestępstwo tego samego rodzaju decydował o wyczerpaniu przez oskarżonego ustawowych znamiona czynu z art. 178a § 4 k.k. Konsekwencją było orzekanie kary w granicach od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, a dalej możliwość warunkowego zawieszenia jej wykonania, po myśli art. 69 § 4 k.k., tylko w szczególnie uzasadnionych wypadkach, których po stronie oskarżonego brak.

Zważyć należy, iż oceniany w świetle art. 115 § 2 k.k. stopień społecznej szkodliwości czynu nie jest znaczny. Oskarżony posiadał wprawdzie w organizmie istotne stężenie alkoholu, lecz pokonywał drogę jednośladem w godzinach, kiedy nie panuje istotne natężenie ruchu drogowego.

Okoliczność obciążającą wymiar kary stanowi uprzednia karalność za przestępstwa innego rodzaju i ponowne wejście w konflikt z prawem krótko po odbyciu poprzednio orzekanych kar izolacyjnych, co świadczy o ignorancji przez oskarżanego norm prawnych.

Z okoliczność łagodzącą Sąd przyjął przyznanie się do popełnienia zarzuconego czynu, złożenie szczerych wyjaśnień i wyrażenie woli dobrowolnego poddania się karze.

Wobec powyższych okoliczności i w oparciu o dyrektywy wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k. Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora i orzekł karę oraz środki karne zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez strony, nie widząc konieczności ingerencji w merytoryczną treść wniosku. Kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, jest karą sprawiedliwą, adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Kara powyższa jest także słuszna w odczuciu społecznym.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. Sąd zobowiązany treścią powołanego przepisu orzekł względem oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, bowiem tak kształtuje się wymiar przedmiotowego środka karnego w stosunku do sprawców czynu z art. 178a § 4 k.k.

Obowiązujące zarówno w dacie popełnienia przestępstwa, jak i w dacie wyrokowania przepisy Kodeksu karnego obligowały również Sąd do orzeczenia wobec oskarżonego na podstawie art. 43a § 2 k.k. świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, którego wysokość ustalił na minimalną w stosunku do sprawców czynu z art. 178a § 4 k.k. kwotę 10 000 zł.

Z uwagi na aktualnie trudną sytuację majątkową oskarżonego, niskie dochody Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił wymienionego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.