Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin Centrum Wydział VIII Rodzinny i Nieletnich
w S. w składzie:

Przewodniczący SSR Dorota Pękała

Protokolant sekretarz sądowy Ewelina Preś

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016 r.

sprawy z powództwa małoletniego W. P. (1)

przeciwko A. P.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego A. P. na rzecz małoletniego powoda W. P. (1) rentę alimentacyjną w kwocie po 400 (czterysta) złotych miesięcznie płatną z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 27 marca 2015 r., z prawem powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego przez pozwanego A. P. na kwoty spełnione na rzecz małoletniego powoda W. P. (2) tytułem alimentów w ramach udzielonego w niniejszej sprawie zabezpieczenia;

2.  w pozostałej części powództwo oddala;

3.  zasądza od pozwanego A. P. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych z tytułu kosztów sądowych;

4.  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 82/15

UZASADNIENIE

Małoletni W. P. (1) reprezentowany przez matkę M. K. wniósł

o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego A. P. alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie, płatnych do rąk przedstawicielki ustawowej powoda, z góry do
5 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki
w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 13 grudnia 2014 roku.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że małoletni jest synem pozwanego, który po rozstaniu z matką małoletniego powoda zaprzestał łożenia na jego utrzymanie. Na koszty utrzymania małoletniego składają się koszty wyżywienia, leków, zabawek i innych potrzeb, na co matka małoletniego powoda wydaje miesięcznie około 500 złotych. Małoletni powód mieszka z matką, która pracuje w godzinach wieczornych i z pracy tej osiąga dochód około 600 złotych miesięcznie. Matka małoletniego powoda korzysta także z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie i nie posiada żadnego innego majątku. Strona powodowa wskazała, że nie posiada informacji dotyczących sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych pozwanego.

W odpowiedzi na pozew, pozwany A. P. oświadczył, że utrzymuje się z prac dorywczych, posiada liczne zadłużenia związku z czym zostały wszczęte wobec niego egzekucje komornicze. Pozwany wskazał, że pomaga finansowo swoim rodzicom, których miesięczny dochód nie jest wystarczający na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Ponadto, pozwany nie ustosunkował się co do wysokości kwoty żądanych alimentów i nadmienił, że kwestionuje swoje ojcostwo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni W. P. (1), urodzony (...) jest synem A. P. i M. K.. Oświadczeniem złożonym przed Kierownikiem Urzędu stanu Cywilnego w S. z dnia 13 września 2011 r. A. P. uznał swoje ojcostwo wobec małoletniego i z tego tytułu nadano dziecku nazwisko ojca. Rodzice małoletniego żyją w rozłączeniu.

Dowód:

- odpis skrócony aktu urodzenia, k. 4.

Matka małoletniego powoda – M. Ż. (wcześniej K.), ma 25 lat, nie posiada wyuczonego zawodu, mieszka z małoletnim, ze swoim mężem, jego matką i ciotką. Związek małżeński zawarła w lipcu 2015 r. i jak podaje, jest na utrzymaniu swojego męża, który pracuje za granicą. Ponadto, mąż M. Ż. nie jest obciążony obowiązkiem alimentacyjnym. Od 2014 r. do czerwca 2015 r. matka małoletniego powoda pracowała w firmie (...), była zatrudniona jako osoba sprzątająca, gdzie uzyskiwała dochód średnio w wysokości 1280 zł netto miesięcznie. Następnie, w okresie od września do listopada 2015 r. pracowała jako pokojówka w hotelu (...), uzyskując średni miesięczny dochód w podobnych granicach jak w poprzednim miejscu pracy, tj. ok 1280 zł miesięcznie. Od grudnia 2015 r. matka małoletniego powoda poszukuje pracy. Opłaty związane
z mieszkaniem, do których dokłada się M. Ż., obejmują: opłaty za prąd – około 200 zł, internet i telewizję – około 60 zł miesięcznie. Małoletni powod liczy 5 lat. Ogólnie jest dzieckiem zdrowym. Uczęszcza do przedszkola państwowego. Opłata za przedszkole wynosi około 180 zł w skali miesiąca Roczna oplata za komitet Rodzicielski to wydatek rzędu 200 zł. Ponadto, na koszty związane z utrzymaniem dziecka składa się: koszt przedszkola (180 zł miesięcznie), komitet rodzicielski (200 zł rocznie). Matka powoda ponosi wydatki na odzież, obuwie, wyżywienie, środki czystości dla małoletniego. Pozwany dzwoni do syna co drugi, trzeci dzień i dość często się z nim spotyka. Raz jedynie miała miejsce sytuacja, kiedy to chciał widzieć się z dzieckiem będąc pod wpływem alkoholu.

Dowód:

- przesłuchanie M. Ż. – k. 76 v. – 77.

Pozwany A. P., ma 33 lata, nie posiada wyuczonego zawodu, mieszka z rodzicami, dzieląc z nimi koszty utrzymania mieszkania. Utrzymuje się
z prac dorywczych, z czego osiąga dochód w granicach od 500 do 1000 zł miesięcznie. Przez około rok pracował w zakładach (...). Z pracy tej zrezygnował, uzasadniając swą decyzję niskimi zarobkami i licznymi zadłużeniami. Ponadto pozwany podał, że był zarejestrowany w Urzędzie Pracy, gdzie zaproponowano mu pracę za 1.300 zł miesięcznie. Kwota ta nie spełniała oczekiwań pozwanego, podał, że nie będzie pracować za taką kwotę, ponieważ ma chorych rodziców, którzy nie pracują i utrzymują się z pomocy uzyskiwanej z Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie. Pozwany posiada liczne zadłużenia z tytułu zaciągniętych zobowiązań, zaciągnął m.in. pożyczkę w banku (...) S.A. na kwotę 2.704 zł, posiada zadłużenie w (...) Sp. z o.o. na kwotę 5.902,84 zł, wszczęto wobec Niego postępowanie egzekucyjne, w którym należność główna opiewa na kwotę 645,50 zł a nadto, Wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, I Wydziału Cywilnego z dnia 25 września 2014 r., sygn. akt: I C 408/14, orzeczono wobec niego i jego rodziny eksmisję, z lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...). Oprócz tego toczyło się w stosunku do niego postępowanie o zastosowanie obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu.

Dowód :
- przesłuchanie A. P., k. 76 – 76 v;

- dokumenty, k. 23 – 42.

Pozwany nie ma poza małoletnim powodem innych dzieci na utrzymaniu. Na syna nie łoży regularnie; natomiast w miarę swoich możliwości finansowych stara mu się pomagać, robiąc zakupy żywnościowe, okazjonalne prezenty czy kupując słodycze.

Dowód:

- przesłuchanie A. P., k. 76 – 76 v;

- przesłuchanie M. Ż. – k. 76 v. – 77.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.

Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania matki powoda M. Ż. oraz zeznania pozwanego A. P.. Zeznania ww. osób zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne w zakresie poczynionych powyżej ustaleń faktycznych.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo małoletniego W. P. (1) okazało się częściowo zasadne.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych rodzica względem dziecka wyznacza natomiast treść art. 135 § 1 k.r.o., w myśl którego zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka określa art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzicie obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień. Nie budzi wątpliwości, że każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci mieszkania, wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki czystości, środki na ochronę zdrowia itp. Zakres możliwości zarobkowych zobowiązanego podlega ocenie z punktu widzenia wynagrodzenia, jakie ten otrzymywałby przy pełnym wykorzystaniu swoich sił i możliwości, nie zaś wynagrodzenia rzeczywiście otrzymywanego. Podkreśla się przy tym, że rodzic winien dzielić się z dziećmi nawet skromnym wynagrodzeniem.

Art. 135 § 2 k.r.o. stanowi, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości albo w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego.

W ocenie Sądu, z zebranego w toku postępowania materiału dowodowego,
a także w oparciu o zasady doświadczenia życiowego, należało ocenić usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda na kwotę co najmniej 800 zł miesięcznie. Zważywszy na tak ustalony koszt utrzymania dziecka oraz na rozmiar majątkowych i zarobkowych możliwości pozwanego, a także z uwagi na fakt, że pozwany czyni osobiste starania o wychowanie małoletniego syna, utrzymując z nim dobry kontakt i starając się mieć wpływ na jego rozwój, Sąd, stosownie do treści art. 135 § 2 k.r.o., zasądził od pozwanego alimenty na rzecz syna w wysokości 400 zł miesięcznie, a w pozostałej części powództwo oddalił.

Zasądzona kwota pokrywa, zdaniem Sądu, minimum egzystencjalne małoletniego a nadto została ustalona przy uwzględnieniu zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pozwany jest osobą, która nie posiada wykształcenia i boryka się z problemem alkoholowym, na co wskazuje fakt, że toczyło się wobec niego postępowanie o zastosowanie obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu. Nie umknęła uwadze Sądu okoliczność, że pozwany dobrowolnie zrzekł się pracy w przedsiębiorstwie (...), uznając swoje wynagrodzenie na poziomie około 1.300 złotych miesięcznie za zbyt niskie. Ponadto, pozwany nie podjął pracy, którą zaproponowano mu w Urzędzie Pracy, uznając kwotę wynagrodzenia w wysokości 1.300 zł także za zbyt niską. W chwili obecnej pozwany, natomiast, wskazuje, że utrzymuje się z prac dorywczych, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w kwocie około 500 – 1000 złotych w skali miesiąca. Wobec powyższego Sąd przyjął, że zarobkowe możliwości pozwanego kształtują się na poziomie przynajmniej 1300 zł miesięcznie, a pozwany z własnej winy tych możliwości nie wykorzystuje.

Wątpliwości pozwanego co do jego ojcostwa względem małoletniego powoda nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy niniejszej, albowiem w dniu
13 września 2011 r., oświadczeniem złożonym przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w S., uznał on swoje ojcostwo wobec małoletniego i w świetle prawa jest on ojcem małoletniego W. P. (1), a dopóki taki stan prawny istnieje, istnieje również jego obowiązek alimentacyjny wobec ww. małoletniego.

Małoletni W. P. (1) był z mocy ustawy zwolniony od kosztów sądowych, albowiem zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych. Stosownie do treści art. 113 ust. 1 u.k.s.c., kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd
w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu, których, strona dochodząca podwyższenia alimentów była zwolniona z mocy ustawy. Wobec powyższego, Sąd zasądził od pozwanego A. P. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, kwotę 240 złotych z tytułu kosztów sądowych. Powyższa kwota stanowi 5 % od kwoty 4.800 zł, stanowiącej wartość przedmiotu sporu (tj. 400 zł x 12).

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., Sąd z urzędu nadał wyrokowi w zakresie punktu I rygor natychmiastowej wykonalności.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.