Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Cz 169/13

POSTANOWIENIE

Dnia 2 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy

X Wydział Cywilny Rodzinny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Chajęcka

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. K.

przeciwko małoletniej D. K. reprezentowanej przez matkę R. K.

o obniżenie alimentów

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 26 czerwca 2013 r. wydane w sprawie sygn. akt III RC 335/13

postanawia

oddalić zażalenie

Sygn. akt X Cz 169/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu oddalił wniosek powoda T. K. o zwolnienie go od kosztów sądowych w całości. W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd I instancji wskazał, iż brak jest podstaw do przyznania powodowi pomocy ze strony Skarbu Państwa albowiem osiąga on stały dochód i poza małoletnią D. nie ma nikogo innego na utrzymaniu.

Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez powoda. W uzasadnieniu zażalenia powód wskazał, iż z otrzymywanego obecnie wynagrodzenia, nie jest on w stanie ponieść kosztów sądowych w kwocie 180 zł. Powód wskazał przy tym, iż poza spłatą kredytu za mieszkanie w kwocie 500 zł. miesięcznie, zobligowany był przeprowadzić remont zakupionego lokalu i zakupić do niego podstawowe meble i sprzęt AGD (k. 25-26).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Trafnie przyjął Sąd Rejonowy, iż wnioskodawca nie wykazał, że nie może ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Rozważania w tym zakresie Sądu Rejonowego Sąd Okręgowy podziela i czyni własnymi.

W ocenie Sądu II instancji, trafnie zauważył Sąd Rejonowy, iż uzyskiwany przez powoda dochód w kwocie średnio 2.000 zł netto miesięcznie, pozwala mu na zgromadzenie i zabezpieczenie środków finansowych na ewentualne koszty niniejszego postępowania sądowego, tym bardziej że opłata od pozwu w sprawie wynosi 180 zł.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Sąd Rejonowy rozpoznając wniosek w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych, dysponował złożonym osobiście przez T. K. oświadczeniem majątkowym, w którym podane zostały dokładne dane o stanie rodzinnym, majątku i dochodach powoda (k. 5-6). Na jego zaś podstawie, Sąd Rejonowy doszedł do prawidłowego przekonania, że dochód uzyskiwany przez T. K., nawet przy uwzględnieniu wszystkich wydatków wskazanych przez niego w oświadczeniu opiewających na łączną kwotę 936 zł., jest wystarczający na pokrycie kosztów opłaty sądowej od pozwu.

Ponadto, jak podkreśla się w orzecznictwie i doktrynie, strona powinna poczynić oszczędności na poczet kosztów sądowych do granic utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdyby było to niemożliwe może uzyskać pomoc Państwa. Wskazać trzeba przy tym, iż strona nie może preferować innych zobowiązań kosztem opłat należnych Skarbowi Państwa. Stanowiłoby to bowiem naruszenie zasady równoważności w traktowaniu powinności finansowych i nie mogłoby stanowić podstawy zarzutu braku prawa do sądu. Tymczasem powód wskazał w zażaleniu, iż poza spłatą kredytu za mieszkanie w kwocie 510 zł. miesięcznie, zobligowany był przeprowadzić remont zakupionego lokalu i zakupić do niego podstawowe meble i sprzęt AGD, który jak powszechnie wiadomo nie jest tani. Skoro zatem powód jest w stanie ponosić koszty takich zakupów, brak jest podstaw do kredytowania jego kosztów sądowych przez Skarb Państwa.

Reasumując w ocenie Sądu Okręgowego powód jest w stanie ponieść koszt opłaty od pozwu.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie powoda na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc uznając je za bezzasadne.