Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK ZAOCZNY W STOSUNKU DO G. S.

Dnia 7 września 2015 roku

Sąd Rejonowy Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Joanna Zachorowska

Protokolant: Magdalena Kocur

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 września 2015 roku

sprawy z powództwa Gminy G.

przeciwko A. S., G. S., J. B.

o eksmisję

1.  nakazuje pozwanym A. S., G. S. i J. B. opuszczenie i opróżnienie z rzeczy lokalu mieszkalnego położonego w G., przy ul. (...) i wydanie go powódce Gminie G. w stanie wolnym od osób i rzeczy;

2.  nie przyznaje pozwanym A. S., G. S. i J. B. prawa do lokalu socjalnego;

3.  zasądza od pozwanych A. S., G. S. i J. B. solidarnie na rzecz powódki kwotę 320,00 zł (trzysta dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4.  wyrokowi w punkcie 1 i 3 w stosunku do G. S. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Joanna Zachorowska

Sygn. akt. I C 318/15

UZASADNIENIE

W dniu 4.3.2015 roku Gmina G. wniosła o nakazanie pozwanym A. S. i G. S. opuszczenia i opróżnienia lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) oraz wydania go powódce. Domagała się również zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wskazała, iż pozwani zajmują ów lokal bez tytułu prawnego – weszli w jego posiadanie w wyniku udostępnienia go przez byłych najemców. Z uwagi na podnajem lokalu bez wymaganej zgody właściciela umowa najmu została wypowiedziana. Pozwani nie wydali nieruchomości, dlatego pozew stał się konieczny.

Odpowiadając na pozew A. S. zażądała oddalenia powództwa i zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania. Wskazała, że zajmuje w lokalu jeden pokój z prawem do korzystania z kuchni i łazienki na podstawie ustnej umowy użyczenia zawartej ze szwagrem J. B.. Wypowiedzenie najmu było bezskuteczne.

W piśmie z dnia 20.4.2015 roku powódka podtrzymała żądanie. Oświadczyła, że umowa najmu lokalu została skutecznie wypowiedziana. Zawarcie ustnej umowy użyczenia mieszkania bez zgody powódki skutkuje tym, że nie powstał tytuł do zajmowania go. Pozwani potwierdzają fakt zamieszkiwania w lokalu.

Na rozprawie w dniu 4.5.2015 roku, wobec oświadczenia pozwanej, Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego J. B..

Pełnomocnik A. S. i J. B. wskazał, że powódka pobiera opłaty za dwie osoby, dlatego też w sposób dorozumiany wyraziła zgodę na udostępnienie lokalu osobom trzecim.

G. S. nie stawił się na rozprawę, nie zażądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności, nie złożył w sprawie wyjaśnień.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W lokalu mieszkalnym położonym w G. przy ul. (...) mieszka A. S., G. S. i J. B.. A. S. i G. S. wprowadzili się tam w 2013 roku. Najemcy nie zwracali się do Gminy G. o wyrażenie zgody na zamieszkiwanie w tymże lokalu nowych lokatorów. Właścicielka zgody takiej nie udzieliła.

Na podstawie umowy najmu z dnia 26.7.1999 roku Gmina G. udostępniła mieszkanie J. B.. Następnie do mieszkania wprowadziła się jego żona Z. B. oraz dwójka dzieci. Zgodnie z zapisami kontraktu najemca był zobowiązany do bezzwłocznego zawiadomienia wynajmującego o zmianie ilości zamieszkałych osób (§ 12 umowy). Najemca mógł oddać lokal w całości lub w części w podnajem lub bezpłatne używanie tylko za zgodą wynajmującego wyrażoną na piśmie. Naruszenie tego postanowienia mogło spowodować wypowiedzenie umowy z terminem jednomiesięcznym (§ 9 umowy).

Zarządca nieruchomości powziął informację o zamieszkiwaniu w lokalu osób trzecich – dalszej rodziny najemcy. Pismem z dnia 7.6.3013 r. wezwał J. B. do zamieszkania w lokalu oraz spowodowania, by osoby trzecie go opuściły w terminie do 28.6.2013 roku.

W odpowiedzi J. B. stwierdził, że działania (...) są bezskuteczne. Podał, że w 2010 roku został zakupiony przez niego i żonę dom jednorodzinny, którego własność w przyszłości miała przejść tylko na małżonkę. Z uwagi na konflikt w małżeństwie żona wyprowadziła się do domu, on zaś pozostał w mieszkaniu. Doraźnie pomieszkuje w budynku jednorodzinnym wraz z rodziną. Udział w prawie własności przekazał żonie umową darowizny. W mieszkaniu przebywa wraz z krewnymi.

Dnia 19.8.2013 r. powódka wypowiedziała J. B. i jego żonie Z. B. umowę najmu ze skutkiem na dzień 30.9.2013 roku z uwagi na podnajem lokalu bez wymaganej zgody właściciela. W dniu 2.10.2013 r. wezwano J. B. i Z. B. do wydania mieszkania w terminie do 22.10.2013 roku.

W dniu 13.11.2013 r. wezwano G. S. do zgłoszenia osób zamieszkałych przy ul. (...). Pismami z 18.11.2013 r. zobowiązano A. S. i G. S. do przekazania lokalu w stanie wolnym od osób i rzeczy.

Ponowne wezwanie do wydania lokalu skierowano dnia 27.11.2014 roku.

Dowody: wypowiedzenie umowy wraz z potwierdzeniami odbioru k. 11-12, umowa najmu, k. 6-7, pismo z dnia 13.11.2013 r. k. 13, wezwanie do wydania lokalu k. 18- 23, pisma J. B. k. 54, 55, wywiad środowiskowy, k. 4, zaświadczenie o zameldowaniu, k. 5, notatka służbowa, k. 8, 9, 10, zeznania J. B. k. 74, zeznania A. S. k. 74-75

Najemca zgłosił fakt zamieszkiwania G. S. w lokalu. W wyniku tego naliczono opłaty za dwie osoby. A. S. została zameldowana w G. przy ul. (...) dnia 19.3.2013 roku. Do dnia 31.1.2011 roku opłaty za lokal były uiszczane za cztery osoby. Po tej dacie – za dwie.

Dowody: zeznania J. B. k. 74, pismo (...) z dnia 29.6.2015 r. k. 82, wykaz osób zameldowanych k. 5

J. B. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług wodno-kanalizacyjnych. Zarabia około 5.000 zł netto miesięcznie.

G. S. pracuje za granicą. Kiedy wraca do Polski przyjeżdża do żony. Opiekuje się też swoimi rodzicami. W lokalu znajdują się wspólne rzeczy A. i G. S..

A. S. jest zatrudniona jako pracownik biurowy, z czego uzyskuje miesięczny dochód w wysokości 2.500 zł netto. Nie jest w ciąży.

Pozwani nie chorują, nie są niepełnosprawni. Obecnie nie korzystają z pomocy Ośrodka Pomocy (...).

Dowody: zeznania J. B. k. 74, informacja z PUP k. 36, 72, informacja (...) k. 37, 73, zeznania A. S. k. 74-75

Na zachowanie G. S. i A. S. były składane do zarządcy nieruchomości skargi.

Dowody: skarga z dnia 18.6.2014 r. k. 14-15, skarga z dnia 28.7.2014 r. k. 16

Sąd zważył, co następuje

Powództwo o eksmisję zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 675 kc po zakończeniu stosunku najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie nie pogorszonym.

Umową z dnia 26.7.1999 roku Gmina G. wynajęła mieszkanie J. B.. Następnie do mieszkania wprowadziła się jego żona Z. B. oraz dwójka dzieci. Po opuszczeniu mieszkania przez Z. B. i dzieci zamieszkali tam z czasem, na podstawie użyczenia im lokalu, A. S. i G. S.. Najemcy nie zwracali się do Gminy G. o wyrażenie zgody na zamieszkiwanie w tymże lokalu nowych lokatorów. Gmina G. wezwała J. B. do zamieszkania w lokalu oraz spowodowania, by osoby trzecie go opuściły. Wezwanie nie zostało jednak wykonane.

W związku z tym umowa najmu została J. B. i jego żonie Z. B. wypowiedziana. Rozwiązanie najmu nastąpiło z dniem 30 września 2013 roku. Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy znalazło swoje umocowanie w zapisach umowy najmu – jej § 9. Zgodnie z nim najemca mógł oddać lokal w całości lub w części w podnajem lub bezpłatne używanie tylko za zgodą wynajmującego wyrażoną na piśmie. Skutkiem naruszenie tego postanowienia mogło być wypowiedzenie umowy z terminem jednomiesięcznym. Z tego zapisu umownego Gmina G. skorzystała. Wypowiedzenie zostało dokonane na piśmie oraz określało przyczynę wypowiedzenia (art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego). W następstwie pozwanemu J. B. wygasł tytuł prawny do zajmowania mieszkania.

Art. 668 § 2 k.c. stanowi, iż stosunek wynikający z zawartej przez najemcę umowy o bezpłatne używanie rozwiązuje się najpóźniej z chwilą zakończenia stosunku najmu. Tym samym z dniem 30 września 2013 roku wygasła umowa użyczenia lokalu A. S. i G. S..

W zarysowanym wyżej stanie faktycznym trudno byłoby przyjąć, że Gmina G. wyraziła zgodę na użyczenie lokalu per facta concludentia. Postępowanie dowodowe wykazało brak woli Gminy G. na oddania lokalu przy ul. (...) w użyczenie. Po powzięciu informacji o zamieszkiwaniu tam osób trzecich zarządca nieruchomości wezwał J. B. do zajęcia lokalu oraz spowodowania, by osoby trzecie go opuściły. Następnie niezwłocznie wypowiedziano umowę najmu i wezwano do wydania mieszkania. Przede wszystkim jednak strony stosunku najmu umówiły się, że najemca może oddać lokal w całości lub w części w bezpłatne używanie tylko za zgodą wynajmującego wyrażoną na piśmie. O zgodę taką najemca nie występował. Nigdy też na piśmie jej nie udzielono.

Innym postanowieniem umownym J. B. był zobowiązany do bezzwłocznego zawiadomienia wynajmującego o zmianie ilości zamieszkałych osób (§ 12 umowy). Z tego obowiązku najemca wywiązał się.

Dlatego też Sąd nakazał A. S., G. S. i J. B., aby opuścili i opróżnili lokal mieszkalny położony w G. przy ul. (...) i wydali go powódce w stanie wolnym od osób i rzeczy.

Sąd uznał, że wszyscy trzej pozwani spełnili warunki do przyznania im statusu lokatora w myśl art. 2 ust.1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Mieszkanie zostało udostępnione A. S. i G. S. do korzystania przez osobę posiadającą wcześniej tytułu prawny do zajmowania lokalu Gminy. Stało się więc koniecznym rozważenie, czy pozwanym należy w wyroku eksmisyjnym przyznać prawo do lokalu socjalnego.

Art. 14 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy stanowi, iż w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu Sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Zgodnie z ust. 3 i 4 przywołanego powyżej przepisu Sąd, badając z urzędu czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego, orzeka o tym uprawnieniu biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec kobiety w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego opiekę nad taką osobą i wspólnie z nią zamieszkałą, a także wobec obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osoby posiadającej status bezrobotnego, osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały, chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.

Sąd nie znalazł podstaw do przyznania pozwanym prawa do lokalu socjalnego. Są oni osobami zdrowymi, nie posiadają statusu osoby bezrobotnej, pracują, posiadają stałe, niemałe dochody. Nie zaszły żadne szczególne okoliczności rodzinne czy materialne przemawiające za przyznaniem takiego lokalu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c., obciążając nimi solidarnie pozwanych jako stronę przegrywającą. Na koszty postępowania złożyła się opłata od pozwu w kwocie 200,00 zł oraz koszty zastępstwa procesowego powódki w wysokości 120,00 zł.

Wyrok w stosunku do G. S. jest zaoczny. Rygor natychmiastowej wykonalności nadano punktowi 1 i 3 wyroku w oparciu o art. 333 § 1 pkt 3 kpc.

SSR Joanna Zachorowska