Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1056/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2015 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Jabłoński

Protokolant: Agata Zielińska

z udziałem Prokuratora Prokuratury Rejonowej G.-Ś. w G. W. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 9 stycznia, 7 maja i 20 października 2015 r. sprawy

K. K., córki D. i M., z domu M.,

urodzonej w dniu (...) w B.,

oskarżonej o to, że:

1. w okresie od 28 października 2013 roku do 03 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając z góry powziętym zamiarem i w krótkich ostępach czasu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła M. W. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 476 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży czterech damskich torebek (...) każdej o wartości 119 złotych, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych allegro: (...) oraz (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 467 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę M. W., przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

2. w dniu 01 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła K. B. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 79 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży portfela (...), w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższy przedmiot na aukcji internetowej allegro: (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 79 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę M. B., przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

3. w dniu 06 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła M. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 577 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży dwóch par butów (...) każdej o wartości 269 złotych oraz bluzki „ze skrzydełkami” o wartości 39 złotych, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych allegro: (...), (...) i (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 577 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę M. K. (1), przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

4. w dniu 06 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła L. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 368 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży jednej pary butów (...) o wartości 269 złotych oraz paska (...) o wartości 99 złotych, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych allegro: (...), (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 368 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę L. K. (2), przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

5. w dniu 04 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła A. Ś. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 269 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży jednej pary butów (...) o wartości 269 złotych w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższy przedmiot na aukcji internetowej allegro: (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 269 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę A. Ś. (2), przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

6. w dniu 01 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła G. M. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 129 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży torebki (...) w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższy przedmiot na aukcji internetowej allegro: (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 129 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę G. M., przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

7. w dniu 28 października 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła A. B. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 219 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży adidasów (...), w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższy przedmiot na aukcji internetowej allegro: (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 219 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę A. B., przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

8. w dniu 10 lutego 2014 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła Ł. G. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 3000 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży bonów/voucherów biura (...).pl” o wartości 4.000 zł, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „19andrzej78” wystawiła powyższy przedmiot na aukcji internetowej allegro: (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 3.000 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę Ł. G., przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

9. w dniu 04 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła A. J. (1) i A. J. (2) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 300 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży jednej pary butów (...) o wartości 269 złotych oraz paska „blaszka na gumce” o wartości 31 złotych, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych allegro: (...), (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 300 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę A. J. (1) i A. J. (2), przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

10. w dniu 23 grudnia 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych eBay, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła N. B. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 2600 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży telefonów komórkowych marki: Samsung G. (...) oraz S. (...), w ten sposób, że wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych eBay, a następnie po uzyskaniu kwoty 2600 zł, na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę N. B., przy czym czynu tego dopuściła się przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne,

tj. o czyn z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 64 §1 k.k.,

I. oskarżoną uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie 1. aktu oskarżenia czynu, z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k., czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.,

II. w zakresie czynów zarzucanych oskarżonej w punktach 3. i 4 wyroku uznaje oskarżoną za winną jednego czynu polegającego na tym, że w dniu 06 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła M. K. (1) i L. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 945 złotych, przy czyn L. K. (1) rozporządziła kwotą 368 złotych a M. K. (1) rozporządziła kwotą 577 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonych w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży trzech par butów (...) każdej o wartości 269 złotych, bluzki „ze skrzydełkami” o wartości 39 złotych oraz paska (...) o wartości 99 złotych, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych allegro: (...), (...) i (...), a następnie po uzyskaniu kwoty 945 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę M. K. (1) i L. K. (1), przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k., czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.,

III. oskarżoną uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w punkcie 2. aktu oskarżenia oraz czynów zarzucanych w punktach od 5. do 10. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czynów tych dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k., czyny ten kwalifikuje jako występki z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.,

IV. ustalają, że czynów przypisanych jej w punktach I., II. i III. wyroku oskarżona dopuściła się w warunkach ciągu przestępstw przy zastosowaniu art. 4 §1 k.k. i art. 91 §1 k.k. na podstawie art. 286 §1 k.k. wymierza oskarżonej karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

V. przy zastosowaniu art. 4 §1 k.k. na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeka wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem zarzucanym w punkcie 10. aktu oskarżenia w całości poprzez zapłatę na rzecz N. B. kwoty 2.600 zł (dwa tysiące sześćset złotych);

VI. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Z. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) brutto, tytułem wynagrodzenia za obronę udzieloną oskarżonej z urzędu przed Sądem I. instancji;

VII. na podstawie art. 626 §1 k.p.k. i art. 624 §1 k.p.k. zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty, przejmując poniesione w sprawie wydatki na Skarb Państwa.

Sygnatura akt II K 1056/14

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonych i ujawnionych w toku przewodu sądowego dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżona K. K., w dniu 14 października 2013 roku, zarejestrowała konto użytkownika „tanioszkaaa” na portalu internetowym allegro.pl. (...) dokonała tego w B., przebywając u swojego partnera – T. B.. W danych rejestracyjnych konta użytkownika, oskarżona podała swój poprzedni adres zameldowania, to jest ulica (...), (...)-(...) B., pomimo tego, iż faktycznie nie przebywała już pod tym adresem. Oskarżona podała również konto bankowe o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...), którego była posiadaczem. Wskazała również telefon kontaktowy: (...) oraz adres poczty elektronicznej: tanioszka@t.pl. (...) konto na portalu allegro zostało aktywowane w dniu 21 października 2013 r., zaś blokada sprzedaży nastąpiła w dniu 01 grudnia 2013 r.

Dowód: kopia pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 09 grudnia 2013 r. (k. 229-234v), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Pokrzywdzona M. W., w dniu 28 października 2013 r., na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazła ofertę sprzedaży torebki damskiej M. K. (2) za cenę 119,00 złotych; numer aukcji (...). Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”. M. W. dokonała zakupu tego przedmiotu. Pokrzywdzona, w dniu 28 października 2013 r., za pośrednictwem systemu PayU, wpłaciła na rachunek bankowy sprzedającego pieniądze w kwocie 119,00 złotych. Pokrzywdzona otrzymała następujące dane sprzedającego: K. K., ul. (...), (...)-(...) B., numer (...), adres poczty elektronicznej: tanioszka@t.pl. (...), w dniu 03 listopada 2013 r., pokrzywdzona M. W. zamówiła od tego samego użytkownika kolejne trzy torebki, tej samej firmy, za łączną kwotę 357,00 złotych. Przedmiotowa aukcja była prowadzona pod numerem (...). Płatność dostała dokonana w dniu 03 listotopada 2013 r., za pośrednictwem systemu PayU. Według oferty, całość zamówienia miała zostać doręczona po 22 dniach roboczych, czyli do dnia 29 listopada 2013 r.

Pokrzywdzona, po dokonaniu zapłaty, na portalu F. znalazła informację, iż wymieniona sprzedająca nie wywiązała się z umów zawartych z innymi osobami, nie przesłała im zamówionego towaru. M. W. skontaktowała się na podany w ofercie numer kontaktowy. Pierwszy kontakt nastąpił po upływie około tygodnia od momentu zamówienia pierwszej torebki. Telefon odebrała kobieta, która wytłumaczyła M. W., że ma jeszcze czas na przesłanie zakupionego towaru. Pokrzywdzona kontaktowała się również ze sprzedającą za pomocą wiadomości tekstowych SMS. W dniu 22 listopada 2013 r., pokrzywdzona otrzymała SMSa o treści wskazującej, iż zamówiony towar został do niej wysłany. W dniu 24 listopada 2013 r., za pośrednictwem portalu facebook, M. W. została poinformowana o wysyłce zakupionych przedmiotów.

Pokrzywdzona nie otrzymała przesyłki z zamówionymi rzeczami. Oskarżona nie zwróciła jej wpłaconych pieniędzy. M. W. skorzystała z opcji „charge back” – przewidzianej w ramach płatności kartą kredytową, która umożliwiała zwrot pieniędzy w sytuacji, gdy kontrahent nie wywiąże się ze zobowiązania. Ostatecznie, pokrzywdzona nie poniosła żadnej straty.

Dowód: zeznania świadka M. W. (k. 4, k. 19-20 akt VII 1 Ko 300/15 Sądu Rejonowego w Zielonej Górze), wydruk wiadomości e-mail z dnia 04 grudnia 2013 r. (k. 6), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 7), wydruk ze strony internetowej facebook.com (k. 8), karta płatności nr (...) (k. 9), karta płatności nr (...) (k. 10), wydruk wiadomości e-mail z dnia 03 listopada 2013 r. (k. 11), wydruk wiadomości e-mail z dnia 28 października 2013 r. (k. 12), wydruk korespondencji z dnia 22 listopada 2013 r. (k. 13), pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 27 grudnia 2013 r. (k. 22-26v), wydruk ze strony centralops.net (k. 34-35v), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 50), pismo SuperHost.pl sp. z o.o. z siedzibą w G. (k. 53), dane teleadresowe (k. 58), dane transmisyjne (k. 59), pismo Bank (...) z dnia 13 lutego 2014 r. wraz z załącznikami (k. 62-79), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Pokrzywdzona K. B. (1), w dniu 01 listopada 2013 r., na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazła ofertę sprzedaży portfela (...) za cenę 79,00 złotych. Przedmiotowa aukcja była prowadzona pod numerem (...). Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”. Pokrzywdzona dokonała zakupu towaru. Tego samego dnia, K. B. (1), za pośrednictwem systemu PayU, wpłaciła na rachunek bankowy sprzedającej pieniądze w kwocie 79,00 złotych. Pokrzywdzona otrzymała następujące dane sprzedającego: K. K., ul. (...), (...)-(...) B., numer (...), adres poczty elektronicznej: tanioszka@t.pl. (...), po dokonanym zakupie, otrzymała informację, że przesyłka dotrze do niej po 22 dniach. Podejmowane próby kontaktu ze sprzedającym nie przynosiły żadnego rezultatu. Kierowane połączenia telefoniczne były odrzucane, zaś wiadomości e-mail pozostawały bez odpowiedzi. K. B. (1) nie otrzymała zakupionego przedmiotu. Oskarżona nie zwróciła pokrzywdzonej żadnych pieniędzy. K. B. (1) otrzymała zwrot pieniędzy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Dowód: zeznania świadka K. B. (1) (k. 111-111v, k. 1070-1071), karta płatności nr (...) (k. 115), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 116-117), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 118-119), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 120-121), pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 28 grudnia 2013 r. (k. 128-136), wydruk ze strony ripe.net (k. 149-160), pismo UT.pl z dnia 11 lutego 2014 r. (k. 168-169), wydruk ze strony ripe.net (k. 179-185v), pismo (...) K. B. (2) z dnia 17 lutego 2014 r. (k. 190), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 27 lutego 2014 r. (k. 201-203), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Pokrzywdzona M. K. (1), na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazła ofertę sprzedaży następujących przedmiotów: - „butów G. Z. (replika), różne kolory”, za cenę 269,00 zł, numer aukcji (...); - „butów G. Z. płaskie 3 kolory (replika)” za cenę 269,00 zł, numer aukcji (...); - „bluzki ze skrzydełkami” za cenę 39,00 zł za sztukę, numer aukcji (...); - „paska M. (...) kolory”, za cenę 99,00 złotych za sztukę, numer aukcji (...). Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”.

M. K. (1) porozumiała się wówczas ze swoją koleżanką - L. K. (1), która była zainteresowana kupnem jednej pary butów (...) o wartości 269,00 złotych oraz paska (...) o wartości 99,00 złotych.

Pokrzywdzona M. K. (1), na adres poczty elektronicznej oskarżonej - tanioszka@t.pl wysłała wiadomość e-mail. Otrzymała odpowiedź z pytaniem o kolory i rozmiary. Po wymianie wiadomości, M. K. (1) – z przeznaczeniem dla siebie – dokonała zakupu dwóch par butów (...) każdej o wartości 269,00 złotych (aukcja nr (...)) oraz bluzki „ze skrzydełkami” o wartości 39,00 złotych (aukcja nr (...)); zaś z przeznaczeniem dla L. K. (1) dokonała zakupu jednej pary butów (...) o wartości 269,00 złotych (aukcja nr (...)) oraz paska (...) o wartości 99,00 złotych (aukcja nr (...)).

L. K. (1), w dniu 06 listopada 2013 r., za pośrednictwem systemu PayU, dokonała przelewu (łącznej zapłaty) kwoty 945,00 złotych na rachunek bankowy oskarżonej K. K. – przy czyn L. K. (1) rozporządziła kwotą 368,00 złotych, zaś M. K. (1) kwotą 577,00 złotych.

Według umowy, zamówione przedmioty miały zostać doręczone w terminie 22 dni. W międzyczasie, pokrzywdzona M. K. (1) zauważyła, iż konto użytkownika portalu Allegro o nazwie „tanioszkaaa” zostało zawieszone. W związku z tym, M. K. (1) skontaktowała się telefonicznie z K. K. na numer 731-641-620. Oskarżona poinformowała pokrzywdzoną, aby ta się nie martwiła. Dodała, że towar dotrze do niej na czas. Późniejsze próby nawiązała połączenia telefonicznego okazały się bezskuteczne. M. K. (1) nie otrzymała zamówionego towaru.. Pokrzywdzone otrzymały dokument w postaci informacji o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej, zgodnie z którym, K. K., w dniu 14 listopada 2013 r. miała wykonać dyspozycję wpłaty kwoty 927,00 złotych na rachunek bankowy M. K. (1). Treść tego dokumentu wskazywała, iż przelew jest „niewykonany-realizowany”. Oskarżona nie zwróciła jednak pokrzywdzonym wpłaconych pieniędzy. Pokrzywdzone otrzymały zwrot pieniędzy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Dowód: zeznania świadka M. K. (1) (k. 258, k. 1071), zeznania świadka L. K. (1) (k. 261v, k. 1157), wydruk wiadomości e-mail z dnia 05 listopada 2013 r. (k. 264), wydruk wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 265), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 266), wydruk wiadomości e-mail z dnia 03 listopada 2013 r. (k. 267), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 268), informacja o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej (k. 269), wydruk korespondencji (k. 278-292, k. 294, k. 296-304), potwierdzenie przelewu (k. 293), pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 27 grudnia 2013 r. (k. 312-321), pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 07 marca 2014 r. (k. 381-402), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Pokrzywdzona A. Ś. (1), w listopadzie 2013 r., na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazła ofertę sprzedaży butów G. Z. za cenę 269,00 zł - numer aukcji (...). Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”. Pokrzywdzona, w dniu 02 listopada 2013 r., dokonała zakupu towaru. Tego samego dnia otrzymała wiadomość, iż termin realizacji zamówienia wynosi około 14 dni. Pokrzywdzona, w dniu 04 listopada 2013 r., za pośrednictwem usług oferowanych przez operatora pocztowego, wpłaciła kwotę 269,00 złotych na rachunek bankowy o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) – na dane K. K.. Po upływie umówionego terminu, A. Ś. (1) wysłała wiadomość e-mail na podany w aukcji adres poczty elektronicznej (tanioszka@t.pl), wraz z pytaniem o stan realizacji zamówienia. Otrzymała wiadomość, że zostanie jej przesłany kod z informacją o paczce. Pokrzywdzona nie otrzymała kupionego towaru. Oskarżona nie zwróciła pokrzywdzonej wpłaconych przez nią pieniędzy. A. Ś. (1) otrzymała zwrot wpłaconej kwoty od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Dowód: zeznania świadka A. Ś. (1) (k. 422-422v, k. 19 akt sprawy XI Ko 21/15 Sądu Rejonowego dla Krakowa Podgórza w Krakowie), kopia polecenia przelewu z dnia 04 listopada 2014 r. (k. 423), wydruk wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 424), wydruk wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 425), wydruk wiadomości z dnia 10 listopada 2013 r. (k. 426), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 428), wydruk wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 431), pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 13 stycznia 2014 r. (k. 432-436v), pismo UT.pl z dnia 28 lutego 2014 r. (k. 444), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 24 lutego 2014 r. (k. 445-448), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Pokrzywdzona G. M., obywatelka W., na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazła ofertę sprzedaży torebki (...) za cenę 129,00 zł wraz z przesyłką, numer aukcji (...). Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”. Pokrzywdzona, w dniu 01 listopada 2013 r., dokonała zakupu towaru. G. M., tego samego dnia, za pośrednictwem systemu PayU, wpłaciła na rachunek bankowy sprzedającej pieniądze w kwocie 129,00 złotych. Przed złożeniem zamówienia, pokrzywdzona kontaktowała się ze sprzedającą. Otrzymała od niej informację, że termin oczekiwania wynosi maksymalnie 8-12 dni. G. M. zwróciła się z pytaniem o możliwość wysłania towaru za pobraniem, na co oskarżona nie wyraziła zgody. W dniu 06 listopada 2013 r., pokrzywdzona zauważyła, że konto użytkownika o nazwie „tanioszkaaa” zostało zawieszone. W związku z tym, G. M. podjęła próbę nawiązania kontaktu ze sprzedającą. Przesłana przez nią wiadomość e-mail pozostała jednak bez odpowiedzi. W dniu 06 listopada 2013 r. pokrzywdzona zadzwoniła na podany w ofercie numer telefonu – 731 641 620. Telefon odebrała kobieta, która powiedziała, że dodzwoniono się na numer biura podróży. Następnego dnia, pokrzywdzona ponownie zatelefonowała na znany jest numer telefonu - 731 641 620. Połączenie zostało nawiązane, oskarżona poinformowała pokrzywdzoną, że wszystko jest w porządku i do 14 listopada 2013 r. otrzyma swoją przesyłkę. G. M. nie otrzymała zamówionego towaru, ani zwrotu wpłaconych pieniędzy. W dniu 14 listopada 2013 r. pokrzywdzona napisała do oskarżonej kolejną wiadomość e-mail, informując ją, że jeżeli do godziny 16.00 dokona zapłaty i prześle potwierdzenie przelewu, to sprawa zostanie załatwiona polubownie. Po chwili, pokrzywdzona otrzymała wiadomość z prośbą o podanie numeru telefonu. G. M. podała telefon kontaktowy do swojego partnera, który skontaktował się z oskarżoną. Pokrzywdzona otrzymała następnie wiadomość zawierającą informację o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej, dotyczącej zwrotu wpłaty za zamówienie allegro - rachunku bankowego K. K.. Treść tego dokumentu wskazywała, iż status przelewu był „niewykonany–realizowany”. Oskarżona poinformowała pokrzywdzoną, iż taki status wynika zapewne z faktu, że pieniądze nie zostały jeszcze zabrane z konta. G. M. nie otrzymała jednak zamówionego towaru, ani zwrotu wpłaconych przez nią pieniędzy.

Dowód: pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 07 marca 2014 r. (k. 381-402), zeznania świadka G. M. (k. 455), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 458-463), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 464- 465), informacja o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej (k. 466), potwierdzenie wykonania przelewu (k. 467), wydruk wiadomości e-mail z dnia 31 października 2013 r. (k. 468-469), wydruk wiadomości e-mail z dnia 31 października 2013 r. (k. 470), wydruk wiadomości e-mail z dnia 31 października 2013 r. (k. 471), wydruk wiadomości e-mail z dnia 06 listopada 2013 r. (k. 472), wydruk wiadomości e-mail z dnia 14 listopada 2013 r. (k. 473-476), wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 477-478), wydruk wiadomości e-mail z dnia 14 listopada 2013 r. (k. 479-480), wydruk z portalu facebook.com (k. 481-482), wydruk korespondencji (k. 483-484), pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 08 grudnia 2013 r. (k. 492-498v), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 12 marca 2014 r. wraz z załącznikami (k. 549-551), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

A. B., na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazła ofertę sprzedaży butów (adidasów) marki N. (...) za cenę 219,00 złotych; numer aukcji: (...). Zgodnie z treścią oferty, czas oczekiwania na przesyłkę wynosił około 22 dni. Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”. Pokrzywdzona, w dniu 28 października 2013 r., dokonała zakupu tego towaru. Płatność została dokonana w tym samym dniu, za pośrednictwem systemu PayU. A. B., na początku listopada 2013 r. skontaktowała się na numer sprzedającego, to jest (...). Oskarżona poinformowała pokrzywdzoną, że towar zostanie wysłany. A. B. korespondowała również ze sprzedającą za pośrednictwem poczty elektronicznej. A. B., w dniu 22 listopada 2013 r., bezskutecznie próbowała skontaktować się telefonicznie ze sprzedającą. Pokrzywdzona nie otrzymała kupionego towaru. Oskarżona nie zwróciła otrzymanych pieniędzy. A. B. uzyskała zwrot kwoty 219,00 złotych od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Dowód: zeznania świadka A. B. (k. 578, k. 1136-1137), wydruk wiadomości e-mail z dnia 28 października 2014 r. (k. 581-582), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 583), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 584-585), karta płatności nr (...) (k. 586), wydruk wiadomości e-mail z dnia 04 listopada 2013 r. (k. 587), wydruk wiadomości e-mail z dnia 28 października 2013 r. (k. 588), wydruk z portalu facebook.com (k. 589-590), pismo Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 27 grudnia 2013 r. (k. 595-599v), wydruk ze strony ripe.net (k. 605-607), pismo UT.pl z dnia 14 marca 2014 r. (k. 629), pismo P4 sp. z o.o. z dnia 31 marca 2014 r. (k. 639), dane teleadresowe (k. 642-645), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 24 marca 2014 r. wraz z załącznikami (k. 651-658), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Ł. G., w dniu 10 lutego 2014 r., na internetowym portalu aukcyjnym Allegro, znalazł ofertę sprzedaży bonów/voucherów biura (...).pl” o wartości 4.000 złotych za cenę 3000 złotych; numer aukcji (...). Sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „. (...)”. Pokrzywdzony, w dniu 10 lutego 2014 r. dokonał zakupu tego produktu .. (...) tym samym dniu, po wygraniu aukcji, Ł. G. skontaktował się ze sprzedającym, aby ustalić numer konta przelewu, gdyż taka informacja nie została mu przekazana przez portal Allegro. Pokrzywdzony otrzymał wiadomość z informacją o numerze konta - 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...). W dniu 10 lutego 2014 r. pokrzywdzony wykonał dwa przelewy na łączną kwotę 3000 złotych. W dniu zakupu kontakt ze sprzedającym – zarówno telefoniczny, jak i mailowy – nie budził żadnych zastrzeżeń. Telefon odbierała kobieta, która twierdziła, że jest żoną właściciela konta. Pokrzywdzony kontaktował się na numer (...). Przelewy zostały dokonane na rachunek bankowy o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) na dane: A. W., (...)-(...) C., ul. (...). Pokrzywdzony, po dwóch dniach dowiedział się, że przesyłka miała zostać nadana kurierem. Kolejnego dnia otrzymał numer przewozowy, który okazał się nieprawidłowy, gdyż był za krótki. W momencie, gdy Ł. G. poinformował sprzedającego o tym fakcie, nastąpiło zerwanie kontaktu. Konto użytkownika „19andrzej78” zostało zawieszone. Pokrzywdzony nie otrzymał zamówionego towaru. Oskarżona nie zwróciła mu żadnych pieniędzy. Ł. G. otrzymał zwrot całości wpłaconej sumy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących. Posiadaczem przedmiotowego rachunku bankowego była w istocie K. K..

Dowód: zeznania świadka Ł. G. (k. 670-671, k. 1072), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 674-675), potwierdzenie transakcji (k. 676), potwierdzenie przelewu (k. 677), wydruk wiadomości e-mail z dnia 10 lutego 2014 r. (k. 678-679), wydruk wiadomości e-mail z dnia 10 lutego 2014 r. (k. 680-682), wydruk wiadomości e-mail z dnia 17 lutego 2014 r. (k. 683), dokumentacja fotograficzna (k. 684-688), pismo Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 02 marca 2014 r. (k. 693-693v), pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 23 maja 2014 r. wraz z załącznikami (k. 721-722v), wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

A. J. (3), w dniu 03 listopada 2013 r., korzystając z konta użytkownika portalu Allegro należącego do jej męża - A. J. (4), dokonała zakupu jednej pary butów (...) o wartości 269 złotych; numer aukcji (...) - oraz paska „blaszka na gumce” o wartości 31 złotych, numer aukcji (...). W obu przypadkach sprzedającym była oskarżona K. K., korzystająca z konta użytkownika o nazwie „tanioszkaaa”. Przelew na kwotę 300,00 złotych - obejmujący oba dokonane zakupy - został dokonany w dniu 04 listopada 2013 r. ze wspólnego konta małżonków, za pośrednictwem systemu PayU. A. J., przed dokonaniem zakupu, kontaktowała się ze sprzedającą. Skierowała do niej wiadomość elektroniczną z pytaniem o dostępność towaru. Otrzymała informację, że towar jest dostępny. Kilka dni po dokonanej zapłacie, A. J. (2) zobaczyła, że konto sprzedającego jest zablokowane. Skontaktowała się wówczas na podany w ogłoszeniu numer kontaktowy – (...). W trakcie rozmowy telefonicznej, sprzedająca zapewniła, że towar zostanie wysłany. Pokrzywdzeni ustalili, że nie tylko oni nie otrzymali zamówionego towaru. Po jakimś czasie, telefon kontaktowy o numerze (...) został wyłączony i niemożliwe było nawiązanie połączenia. A. J. (2) napisała wiadomość e-mail na adres tanioszka@t.pl. (...) odpowiedź stanowiącą wiadomość wysłaną do wszystkich kupujących. Sprzedająca uspokajała swoich kontrahentów; zapewniła, że towar zostanie wysłany. Pokrzywdzeni nie otrzymali jednak zamówionego towaru. Oskarżona K. K. nie zwróciła im wpłaconych pieniędzy. Pokrzywdzeni otrzymali zwrot pieniędzy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Dowód: zeznania świadka A. J. (4) (k. 731-732, k. 1131-1132), potwierdzenie przelewu z dnia 04 listopada 2013 r. (k. 733), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 734-735), wydruk ze strony internetowej poczta.onet.pl (k. 736), pismo Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 21 marca 2014 r. (k. 752-754), pismo Grupa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 24 marca 2014 r. (k. 755-760v), wydruki danych o numerze IP oraz numerze konta bankowego (k. 762-769), pismo (...) K. B. (2) z dnia 04 kwietnia 2014 r. (k. 779), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 04 kwietnia 2014 r. wraz z załącznikami (k. 781-783), pismo (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. (k. 785), pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 12 czerwca 2014 r. (k. 947-954), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

N. B., na internetowym portalu aukcyjnym eBay, znalazła ofertę sprzedaży telefonów komórkowych marki: Samsung G. (...), za cenę 1300 złotych oraz S. (...), za cenę 1300 złotych. Sprzedającym była oskarżona K. K.. Pokrzywdzona kupiła wymienione przedmioty i w dniu 23 grudnia 2013 r. dokonała przelewu pieniędzy w kwocie 2.600,00 złotych bezpośrednio na rachunek bankowy o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) na dane oskarżonej K. K.. Początkowo kontakt ze sprzedającą odbywał się poprzez wiadomości wysyłane za pośrednictwem portalu eBay. Z czasem pokrzywdzona otrzymała adres poczty elektronicznej: shopart@uk.pl. (...) nie otrzymała zamówionego towaru. Oskarżona nie zwróciła pokrzywdzonej wpłaconej kwoty pieniędzy. Program ochrony kupujących na portalu eBay dotyczył tylko płatności za pośrednictwem systemu PayU. Posiadaczem przedmiotowego rachunku bankowego była K. K..

Dowód: wydruk wiadomości e-mail z dnia 23 grudnia 2013 r. (k. 820), potwierdzenie przelewu (k. 821), wydruk wiadomości e-mail z dnia 23 grudnia 2013 r. (k. 822), wydruk wiadomości e-mail (k. 823-832), wydruk z portalu eBay (k. 833), wydruk wiadomości e-mail (k. 834-839), zeznania świadka N. B. (k. 855, k. 1072-1073), pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 18 kwietnia 2014 r. wraz z załącznikami (k. 872-884), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Rachunek bankowy o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) był prowadzony dla oskarżonej K. K.. Do wyżej wymienionego rachunku nie ustanowiono pełnomocnictw. Wskazany rachunek został otwarty na podstawie wniosku złożonego przez Internet w dniu 14 października 2013 r. Umowa została podpisana w dniu 17 października 2013 r., klient został zweryfikowany przez kuriera na podstawie przedłożonego dokumentu tożsamości (paszportu). K. K. wskazała w Banku telefon kontaktowy o numerze (...), następnie dnia 17 grudnia 2013 r. dokonała zmiany na (...).

Oskarżona, w okresie od 28 października 2013 r. do 15 lutego 2014 r. pomimo braku legalnych dochodów (wynagrodzenia) prowadziła rozrzutny tryb życia; miała również problemy finansowe. Oskarżona wielokrotnie korzystała z pożyczek. W dniu 08 listopada 2013 r. na przedmiotowe konto wpłynęła pożyczka w kwocie 800,00 złotych; w dniu 12 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 600,00 złotych; w dniu 15 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 100,00 złotych; w dniu 18 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 200,00 złotych; tego samego dnia wpłynęła kolejna pożyczka w kwocie 200,00 złotych; 21 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 200,00 złotych; tego samego dnia wpłynęła kolejna pożyczka w kwocie 500,00 złotych; w dniu 08 stycznia 2014 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 800,00 złotych.

Dowód: pismo Bank (...) z dnia 13 lutego 2014 r. wraz z załącznikami (k. 62-79), pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 07 marca 2014 r. wraz z załącznikami (k. 381-402), pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 18 kwietnia 2014 r. wraz z załącznikami (k. 872-884), częściowo wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v, k. 898).

Oskarżona K. K., przesłuchana w toku postępowania przygotowawczego, w dniu 15 maja 2014 r. (k. 416-416v), przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu oraz złożyła wyjaśnienia. Podała, że mniej więcej pod koniec października lub na początku listopada 2013 r. założyła konto na Allegro o nazwie „tanioszkaaa”. Dokonała tego przebywając u swojego chłopaka – T. B., zam. w B.. Wyjaśniła, że w danych rejestracyjnych podała swój stary adres zameldowania, choć realnie od dawna tam nie mieszkała oraz konto bankowe, który nadal się posługiwała – to jest 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...). Stwierdziła, że ze swojego konta oferowała do sprzedaży różne ubrania. Po zakupieniu ich u niej, zamawiała je z C. poprzez stronę www.aliexpress.com. Wyjaśniła, że płaciła za nie internatowo, podając numer swojej karty kredytowej. Na wystawianych aukcjach informowała, że jako pośrednik, dopiero po dokonaniu płatności przez kupującego, dokonuje zamówienia towaru z C. – w związku z tym okres oczekiwania na przesyłkę może trwać nawet do miesiąca. Wskazała, iż pomimo takiej informacji, kupujący często nawet po dwóch dniach wydzwaniali z pretensjami dlaczego jeszcze nie odebrali zamówienia. Wyjaśniła, że pod koniec listopada lub na początku grudnia zaczęły się kłopoty z dostawami. Nie przychodziły w określonym czasie lub z dużym opóźnieniem. Oskarżona wskazała, że nie wiedziała w jaki sposób może skontaktować się z osobami prowadzącymi ten sklep internetowy w C., gdyż nie było tam zamieszczonej takiej informacji. Dodała, że nie zna języka chińskiego, a angielski w stopniu nie wystarczającym, aby porozumieć się w tej kwestii. Wyjaśniła, że z kupującymi cały czas była w kontakcie. Starała się na bieżąco telefonicznie lub mailowo wyjaśnić powód opóźnienia. Wskazała, iż zamówiony towar nie został jej ostatecznie przesłany. Allegro zablokowało jej konto. Wyjaśniła, że nie miała zamiaru nikogo oszukać. Poprzez zablokowanie jej konto na Allegro nie ma obecnie dostępu do wszystkich danych kupujących. Podała, iż niektórym z nich zwróciła pieniądze. Pozostałym zaś, w ramach ochrony kupujących, kwoty zostały zwrócone przez Allegro – które następnie skierowało przeciwko niej sprawę do firmy windykacyjnej z W.. Dodała, iż ta firma windykacyjna przesłała jej pismo informujące o wszczęciu przeciwko niej postępowania windykacyjnego tytułem nieuregulowania należności wobec Allegro. Podała, iż w sumie jest kwota około 700 złotych. Wyjaśniła, że skontaktowała się z osobą, która prowadzi jej sprawę. Podczas rozmowy ustalono, że co miesiąc będzie wpłacała kwotę 80 zł aż do momentu spłaty całej należności. Podała, iż tak robi od dwóch miesięcy.

Vide: wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 416-416v).

Oskarżona K. K., przesłuchana w toku postępowania przygotowawczego, w dniu 06 czerwca 2014 r. (k. 898), przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Oświadczyła, że podtrzymuje uprzednio złożone wyjaśnienia. Wskazała na dane firmy windykacyjnej, której co miesiąc wpłaca 80 złotych. Dodała, że nie posiada potwierdzeń wpłaty, gdyż kwoty te opłaca za nią jej mama – M. K. (3), która przebywa w Belgii. Wyjaśniła, że nie uiszcza tych kwota sama, gdyż jest osobą bezrobotną, na utrzymaniu matki.

Vide: wyjaśnienia oskarżonej K. K. (k. 898).

K. K. była uprzednio karana. Oskarżona, przypisanych jej czynów, dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k.

Dowód: pismo Sądu Rejonowego w Białymstoku Wydział XV Karny z dnia 13 czerwca 2014 r. (k. 911), odpis wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku Wydział XV Karny z dnia 06 września 2010 r., sygnatura akt XV K 809/10 (k. 912-913), informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego z dnia 12 maja 2015 r. (k. 1200-1202).

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sprawy Sąd oparł na istotnej części dowodów. Zebrany materiał dowodowy nie pozostawiał wątpliwości co do winy i sprawstwa oskarżonej K. K. – w odniesieniu do każdego z przypisanych jej czynów. Sąd ustaleń w tym zakresie dokonał w oparciu o wiarygodny materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w postaci dokumentów oraz zeznań świadków, a także na podstawie wyjaśnień oskarżonej – w zakresie, w jakim dano im wiarę.

W tym miejscu należy wskazać, iż Sąd, na rozprawie w dniu 20 października 2015 r., uznał za ujawnione bez odczytywania szczegółowo wymienione dowody zgromadzone w aktach sprawy – z podaniem ich kart. W związku z tym, należy podnieść, że karty tomu I. akt sprawy zostały podane nieprecyzyjnie, albowiem powołano się na numerację oznaczoną kolorem niebieskim, podczas gdy prawidłowa (zgodna z chronologią akt) była numeracja oznaczona kolorem czerwonym i zakreślona kółkiem. W treści uzasadnienia wskazano na prawidłową numerację kart akt przedmiotowej sprawy.

Część ze zgromadzonych w sprawie dokumentów – pismo Sądu Rejonowego w Białymstoku Wydział XV Karny z dnia 13 czerwca 2014 r., odpis wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku Wydział XV Karny z dnia 06 września 2010 r., sygnatura akt XV K 809/10, informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego z dnia 12 maja 2015 r. – to dokumenty urzędowe, sporządzone przez uprawnione do tego podmioty w zakresie ich kompetencji i w prawem przepisanej formie. Ich autentyczność ani prawdziwość treści nie była przez strony kwestionowana. Dlatego stanowią one obiektywne dowody stwierdzonych nimi okoliczności.

W całości za wiarygodne uznano kopię pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 09 grudnia 2013 r. (k. 229-234v). Nie budziło wątpliwości Sądu, iż znajdująca się w aktach sprawy kserokopia stanowi wierne odzwierciedlenie oryginału. Autentyczność tego dokumentu nie była przedmiotem zarzutu. Omawiane pismo stanowiło informację dotyczącą konta użytkownika portalu Allegro o nazwie „tanioszkaaa”. Operator przesłał dane systemowe, wskazujące na personalia osoby, która zarejestrowała przedmiotowe konto. Na tej podstawie ustalono, iż tą osobą była oskarżona K. K.. Oskarżona, w treści swoich wyjaśnień, przyznała się do założenia tego konta (k. 416-416v).

Odnosząc się do materiału dowodowego w części dotyczącej M. W., stwierdzić należy, co następuje.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały zeznania pokrzywdzonej (k. 4, k. 19-20 akt VII 1 Ko 300/15 Sądu Rejonowego w Zielonej Górze). Pokrzywdzona w szczegółowy i wyczerpujący sposób zrelacjonowała okoliczności związane zakupem przedmiotów na dwóch aukcjach portalu internetowego Allegro. Zwróciła uwagę na dane sprzedającej (K. K.), opisała kontakt pomiędzy stronami. Pierwotnie wskazała, iż poniosła szkodę w wysokości 476 złotych. Niemniej, w treści kolejnych zeznań podała, iż ostatecznie nie została jej wyrządzona żadna szkoda. Zeznała bowiem, iż skorzystała z opcji „charge back” – przewidzianej w ramach płatności kartą kredytową, która umożliwiała zwrot pieniędzy w sytuacji, gdy kontrahent nie wywiąże się ze zobowiązania. Zeznania świadka zostały poparte przedłożonymi przez nią dokumentami – wydrukami ze stron internetowych oraz potwierdzeniami przelewu (kartami płatności).

W całości na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci - wydruku wiadomości e-mail z dnia 04 grudnia 2013 r. (k. 6), wydruku ze strony internetowej allegro.pl (k. 7), wydruku ze strony internetowej facebook.com (k. 8), karty płatności nr (...) (k. 9), karty płatności nr (...) (k. 10), wydruku wiadomości e-mail z dnia 03 listopada 2013 r. (k. 11), wydruku wiadomości e-mail z dnia 28 października 2013 r. (k. 12), wydruku korespondencji z dnia 22 listopada 2013 r. (k. 13). Wymieniona dokumentacja została przedłożona przez M. W.. Stanowiła ona potwierdzenie dokonania zakupu na dwóch aukcjach (numer (...) oraz numer (...)). Wskazywała na dane sprzedającego, przedmioty transakcji, sposób zapłaty. Wydruk z portalu facebook.com oraz wydruk korespondencji SMS potwierdziły zeznania świadka na okoliczność zapewnień ze strony sprzedającej, że towar został wysłany.

W całości na przymiot wiarygodności zasługiwało pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 27 grudnia 2013 r. (k. 22-26v). Wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz dwóch aukcjach, w których udział wzięła pokrzywdzona M. W.. Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

Sąd uwzględnił również w całości dokumenty w postaci - wydruku ze strony centralops.net (k. 34-35v), pisma P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 50), pisma SuperHost.pl sp. z o.o. z siedzibą w G. (k. 53), danych teleadresowych (k. 58), danych transmisyjnych (k. 59). Podana dokumentacja stanowiła informacje związane z obsługą konta użytkownika portalu Allegro o nazwie „tanioszkaaa”, konta poczty internetowej tanioszka@t.pl oraz konta abonenta numeru (...). Uzyskane dane, odczytywane wspólnie z wyjaśnieniami K. K., pozwoliły na ustalenie, iż to oskarżona była odpowiedzialna za wystawienie tych przedmiotów na odpowiednich aukcjach oraz późniejszy kontakt z kupującą.

Za wiarygodne w całości uznano również pismo Banku (...) z dnia 13 lutego 2014 r. wraz z załącznikami (k. 62-79). Z dokumentu tego wynika, że osoba, które się na nim podpisała złożyła oświadczenie określonej treści. Nie budzi przy tym wątpliwości rzetelność i autentyczność tego dokumentu (oraz załączników), jak i treść w nich zawarta. Bank przedłożył informację o posiadaczu rachunku bankowego o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...). Wskazano również na historię tego rachunku; wykaz IP komputerów, z których wystąpiły logowania do w/w rachunku, za okres od dnia 28 października 2013 r. do 10 listopada 2013 r.; wykaz bankomatów, w których wystąpiły wypłaty z w/w rachunku, za okres od dnia 28 października 2013 r. do 10 listopada 2013 r. Oskarżona przyznała, iż była posiadaczem tego rachunku bankowego.

Przechodząc do oceny materiału dowodowego w części dotyczącej pokrzywdzonej K. B. (1), stwierdzić należy, co następuje.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka K. B. (3) (k. 111-111v, k. 1070-1071). Wymieniona osoba opisała, w jakich okolicznościach doszło do zakupu portfela za kwotę 79,00 złotych. Wskazała na bezskuteczne próby skontaktowania się ze sprzedającą. Zeznania świadka znalazły potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji – wydrukach ze strony internetowej oraz potwierdzeniem przelewu. W toku postępowania sądowego, K. B. (1) zeznała, że otrzymała zwrot pieniędzy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących

Sąd w całości uwzględnił dokumenty w postaci – karty płatności nr (...) (k. 115), wydruku wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 116-117), wydruku wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 118-119) oraz wydruk wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 120-121). Wymienione dokumenty zostały przedłożone przez pokrzywdzoną K. B. (1). Karta płatności wskazuje na dokonanie przelewu kwoty 79,00 zł za pośrednictwem systemu PayU, na rachunek bankowy sprzedającego – użytkownika konta o nazwie „tanioszkaaa”. Wydruki wiadomości e-mail potwierdzały fakt zawarcia transakcji na aukcji o numerze (...), dane sprzedającej, przedmiot umowy oraz cenę.

Brak było podstaw do kwestionowania dokumentu w postaci pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 28 grudnia 2013 r. (k. 128-136). Wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz aukcji, w której udział wzięła pokrzywdzona K. B. (1). Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

Na przymiot wiarygodności zasługiwały również dokumentu w postaci wydruku ze strony ripe.net (k. 149-160), pisma UT.pl z dnia 11 lutego 2014 r. (k. 168-169), wydruku ze strony ripe.net (k. 179-185v), pisma (...) K. B. (2) z dnia 17 lutego 2014 r. (k. 190), pisma P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 27 lutego 2014 r. (k. 201-203). Podana dokumentacja stanowiła informacje związane z obsługą konta użytkownika portalu Allegro o nazwie „tanioszkaaa”, konta poczty internetowej tanioszka@t.pl oraz konta abonenta numeru (...). Uzyskane dane, odczytywane wspólnie z wyjaśnieniami K. K., pozwoliły na ustalenie, iż to oskarżona była odpowiedzialna za stworzenie przedmiotowej aukcji.

Odnosząc się do materiału dowodowego zgromadzonego w części dotyczącej pokrzywdzonych M. K. (1) oraz L. K. (1), wskazać należy, iż w przeważającej części zasługiwał on na uwzględnienie.

Świadek M. K. (1) (k. 258, k. 1071) opisała, w jakich okolicznościach doszło do zakupu przedmiotów za łączną kwotę 945,00 złotych. Wskazała sposoby kontaktowania się ze sprzedającą. Zwróciła uwagę, iż w kwestii dokonywanego zamówienia porozumiała się ze swoją koleżanką – L. K. (1). Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań wymienionych wyżej osób oraz przedłożonej dokumentacji - wydruków ze stron internetowych, pozwolił na ustalenie, że M. K. (1) – z przeznaczeniem dla siebie - dokonała zakupu dwóch par butów (...) każdej o wartości 269,00 złotych (aukcja nr (...)) oraz bluzki „ze skrzydełkami” o wartości 39,00 złotych (aukcja nr (...)); zaś z przeznaczeniem dla L. K. (1) dokonała zakupu jednej pary butów (...) o wartości 269,00 złotych (aukcja nr (...)) oraz paska (...) o wartości 99,00 złotych (aukcja nr (...)).

Pokrzywdzona M. K. (1) zeznała, iż to ona wpłaciła kwotę 945,00 zł (z czego jej zamówienie opiewało na kwotę 567,00 zł, zaś zamówienie L. K. (1) na kwotę 368,00 zł). W podanym zakresie zeznania okazały się niewiarygodne, albowiem z dokumentu w postaci potwierdzenie przelewu z dnia 06 listopada 2013 r. (k. 293) wynika, że wpłata za pośrednictwem systemu PayU została dokonana z rachunku bankowego L. K. (1).

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka L. K. (1) (k. 261v, k. 1157). Świadek potwierdziła, iż w porozumieniu z M. K. (1) zamówiła przedmiotowe towary. Zwróciła uwagę, które z tych rzeczy były przeznaczone dla niej, a które dla M. K. (1). W podanym zakresie relacja świadka pozostawała w zgodzie z twierdzeniami M. K. (1). Za wiarygodne uznano, iż to L. K. (1) dokonała zapłaty kwoty 945,00 złotych (z tym, że jej zamówienie opiewało na kwotę 368,00 złotych). Powyższe koresponduje z treścią dokumentu w postaci potwierdzenia przelewu z dnia 06 listopada 2013 r. (k. 293).

Sąd w całości uwzględnił dokumenty w postaci – wydruku wiadomości e-mail z dnia 05 listopada 2013 r. (k. 264), wydruku wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 265), wydruku wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 266), wydruku wiadomości e-mail z dnia 03 listopada 2013 r. (k. 267), wydruku korespondencji (k. 278-292, k. 294, k. 296-304) oraz potwierdzenia przelewu (k. 293). Wymienione dokumenty zostały przedłożone przez pokrzywdzoną M. K. (1). Przedmiotowa dokumentacja wskazuje na nabycie przedmiotów na czterech różnych aukcjach portalu internetowego Allegro. Potwierdza cenę transakcji oraz dane sprzedającego. Wydruki korespondencji wskazują na sposób kontaktowania się pokrzywdzonej z oskarżoną. Dokument w postaci potwierdzenia przelewu potwierdza fakt, iż L. K. (1) dokonała zapłaty kwoty 945,00 złotych, za pośrednictwem systemu PayU, na rachunek bankowy sprzedającego. Podane dokumenty wzajemnie ze sobą korespondują. Pozostają również w zgodzie z zeznaniami pokrzywdzonych (z zastrzeżeniem, iż do L. K. (1) dokonała przelewu kwoty 945,00 zł).

Szczegółowego omówienia wymaga dokument w postaci informacji o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej (k. 269). L. K. (1), w toku postępowania sądowego, zwróciła uwagę, iż miał im został przesłany dokument, wskazujący na rzekomy zwrot pieniędzy w związku z brakiem realizacji złożonego zamówienia. Treść tego dokumentu wskazywała, iż w dniu 14 listopada 2013 r. K. K. miała zlecić przelew kwoty 927,00 złotych na rachunek bankowy M. K. (1). Znamienny jest zapis, zgodnie z którym status operacji jest „niewykonany-realizowany”. Mając na uwadze powyższe, należało zwrócić uwagę, iż zgodnie z treścią dokumentacji przedłożonej przez Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 07 marca 2014 r. (k. 381-402) w okresie od 01 listopada 2013 r. do 15 lutego 2014 r. nie odnotowano operacji przelewu kwoty 927,00 złotych na rachunek bankowy pokrzywdzonej.

Sąd w całości uwzględnił dokument w postaci pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 27 grudnia 2013 r. (k. 312-321). Stanowił on rzetelną informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz aukcji, w których udział wzięła pokrzywdzona M. K. (1) – jako użytkownik portalu oraz pośrednio L. K. (1). Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

Na uwzględnienie w całości zasługiwało pismo Banku (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 07 marca 2014 r. (k. 381-402), stanowiące informację o danych posiadacza rachunku o numerze (...) 0000 0001 2207 (...) oraz historii tego konta bankowego za okres od 01 listopada 2013 r. do 15 lutego 2014 r. Oskarżona przyznała, iż była posiadaczem tego rachunku bankowego.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwał materiał dowodowy w części dotyczącej pokrzywdzonej A. Ś. (1).

W całości na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka A. Ś. (1) (k. 422-422v, k. 19 akt sprawy XI Ko 21/15 Sądu Rejonowego dla Krakowa Podgórza w Krakowie). Pokrzywdzona w rzetelny sposób zrelacjonowała okoliczności związane z ofertą sprzedaży butów (...). Wskazała na sposób zapłaty, dane sprzedającej. Podała, iż po upływie umówionego terminu skontaktowała się ze sprzedającą. Otrzymała wiadomość, że zostanie jej przesłany kod z informacją o paczce. Wskazała, iż nie otrzymała zamówionego towaru. Zeznała, iż oskarżona nie zwróciła jej pieniędzy. Zeznania świadka zostały poparte przedłożonymi przez nią dokumentami – potwierdzeniem przelewu z dnia 04 listopada 2013 r. oraz wydrukami wiadomości e-mail. A. Ś. (1), w toku postępowania sądowego, wskazała, że otrzymała zwrot wpłaconej kwoty od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

W całości na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci - kopii polecenia przelewu z dnia 04 listopada 2014 r. (k. 423), wydruku wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 424), wydruku wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 425), wydruku wiadomości z dnia 10 listopada 2013 r. (k. 426), wydruku ze strony internetowej allegro.pl (k. 428), wydruku wiadomości e-mail z dnia 02 listopada 2013 r. (k. 431). Wymieniona dokumentacja została przedłożona przez A. Ś. (1). Stanowiła ona potwierdzenie dokonania zakupu na aukcji o numerze (...). Wskazywała na dane sprzedającego, przedmiot transakcji, sposób zapłaty oraz cenę. Potwierdziła próby nawiązywania kontaktu, zapewnienia co do wysyłki towaru. Wymienione dokumenty korespondują z zeznaniami świadka.

Sąd uznał również za wiarygodne w całości pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 13 stycznia 2014 r. (k. 432-436v), Wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz aukcji, w której udział wzięła pokrzywdzona A. Ś. (1). Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

W całości na uwzględnienie zasługiwały również dokumenty w postaci pisma UT.pl z dnia 28 lutego 2014 r. (k. 444) oraz pisma. P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 24 lutego 2014 r. (k. 445-448). Podana dokumentacja stanowiła informacje związane z obsługą konta użytkownika portalu Allegro o nazwie „tanioszkaaa”, konta poczty internetowej tanioszka@t.pl oraz konta abonenta numeru (...). Uzyskane dane, odczytywane wspólnie z wyjaśnieniami K. K., pozwoliły na ustalenie, iż to oskarżona była odpowiedzialna za stworzenie przedmiotowej aukcji i kontakt z pokrzywdzoną .

Zasadniczo nie kwestionowany był również materiał dowodowy w części dotyczącej pokrzywdzonej G. M.. Zeznania wymienionej osoby (k. 455), stanowiły szczegółowy opis okoliczności związanych z kupnem torebki damskiej model MK S. za kwotę 129,00 złotych – w ramach aukcji internetowej portalu Allegro o numerze (...). Świadek zwróciła uwagę na dane sprzedającej, wskazała na kontakt i wymianę wiadomości. Zeznała, iż nie otrzymała zamówionego towaru, ani zwrotu wpłaconych pieniędzy. Relacja świadka pozostawała w zgodzie z przedłożoną dokumentacją.

Na uwzględnienie w całości zasługiwała dokumentacja w postaci – wydruku ze strony internetowej allegro.pl (k. 458-463), wydruku wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 464- 465), potwierdzenia wykonania przelewu (k. 467), wydruku wiadomości e-mail z dnia 31 października 2013 r. (k. 468-469), wydruku wiadomości e-mail z dnia 31 października 2013 r. (k. 470), wydruku wiadomości e-mail z dnia 31 października 2013 r. (k. 471), wydruku wiadomości e-mail z dnia 06 listopada 2013 r. (k. 472), wydruku wiadomości e-mail z dnia 14 listopada 2013 r. (k. 473-476), wydruku wiadomości e-mail z dnia 01 listopada 2013 r. (k. 477-478), wydruku wiadomości e-mail z dnia 14 listopada 2013 r. (k. 479-480), wydruku z portalu facebook.com (k. 481-482) oraz wydruku korespondencji (k. 483-484). Wymienione dokumenty stanowiły obraz czynności podjętych przez pokrzywdzoną w ramach transakcji kupna przedmiotowej torebki. Autentyczność tych dokumentów, jak i treść w nich zawarta nie była kwestionowana w toku postępowania.

Odrębnego omówienia wymaga dokument w postaci informacji o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej (k. 466). G. M., zwróciła uwagę, iż został jej przesłany dokument, wskazujący na rzekomy zwrot pieniędzy w związku z brakiem realizacji złożonego zamówienia. Zgodnie z treścią tego dokumentu, iż w dniu 14 listopada 2013 r. K. K. miała zlecić przelew kwoty 129,00 złotych na rachunek bankowy G. M.. Znamienny jest przy tym zapis, zgodnie z którym status operacji jest „niewykonany-realizowany”. Pokrzywdzona zeznała, iż nie otrzymała żadnych pieniędzy. Mając na uwadze powyższe, należało zwrócić uwagę, iż zgodnie z treścią dokumentacji przedłożonej przez Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 07 marca 2014 r. (k. 381-402) w okresie od 01 listopada 2013 r. do 15 lutego 2014 r. nie odnotowano operacji przelewu kwoty 129,00 złotych na rachunek bankowy pokrzywdzonej G. M.. Wspomniane pismo Banku, o czym była już mowa powyżej, zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Sąd uznał również za wiarygodne w całości pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 08 grudnia 2013 r. (k. 492-498v). Wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz aukcji, w której udział wzięła pokrzywdzona G. M.. Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

W całości na uwzględnienie zasługiwał również dokument w postaci pisma pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 12 marca 2014 r. wraz z załącznikami (k. 549-551). Uzyskane dane, odczytywane wspólnie z wyjaśnieniami K. K., pozwoliły na ustalenie, iż to oskarżona była odpowiedzialna za stworzenie przedmiotowej aukcji i kontakt z pokrzywdzoną.

Odnosząc się do materiału dowodowego zgromadzonego w części dotyczącej pokrzywdzonej A. B., stwierdzić należy, co następuje.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały zeznania złożone przez wyżej wymienioną osobę (k. 578, k. 1136-1137). Świadek, ze szczegółami, opisała okoliczności związane z kupnem butów (adidasów) marki N. (...) – za pośrednictwem portalu aukcyjnego Allegro (numer aukcji (...)). Wskazała na dane K. K.. Opisała, w jaki sposób kontaktowała się ze sprzedającą. Zeznania świadka korespondowały z przedłożoną dokumentacją. Świadek zeznała pierwotnie, iż poniosła szkodę w wysokości 219 złotych. Niemniej, w toku postępowania sądowego podała, iż ostatecznie uzyskała zwrot całości wpłaconej kwoty od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Sąd uznał również za wiarygodne przedłożone przez pokrzywdzoną dokumenty, to jest wydruk wiadomości e-mail z dnia 28 października 2014 r. (k. 581-582), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 583), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 584-585), karta płatności nr (...) (k. 586), wydruk wiadomości e-mail z dnia 04 listopada 2013 r. (k. 587), wydruk wiadomości e-mail z dnia 28 października 2013 r. (k. 588), wydruk z portalu facebook.com (k. 589-590). Podane dokumenty dotyczyły okoliczności związanych z transakcją na portalu Allegro. Stanowiły one potwierdzenie zeznań świadka, iż doszło do kupna przedmiotowego towaru. Treść wydruków wskazuje również na informację co do terminu realizacji zamówienia. Dokument w postaci karty płatności nr (...) stanowił potwierdzenie zapłaty przez pokrzywdzoną kwoty 219,00 zł, za pośrednictwem systemu PayU – na rachunek bankowy sprzedającej. Powołana dokumentacja była zgodna z zeznaniami świadka.

Za wiarygodne w całości uznano pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 27 grudnia 2013 r. (k. 595-599v). Wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz aukcji, w której udział wzięła pokrzywdzona A. B.. Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

Uwzględniono również dokumenty w postaci wydruku ze strony ripe.net (k. 605-607), pisma UT.pl z dnia 14 marca 2014 r. (k. 629), pisma P4 sp. z o.o. z dnia 31 marca 2014 r. (k. 639), danych teleadresowych (k. 642-645), pisma P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 24 marca 2014 r. wraz z załącznikami (k. 651-658). Uzyskane dane, odczytywane wspólnie z wyjaśnieniami K. K., pozwoliły na ustalenie, iż to oskarżona była odpowiedzialna za stworzenie przedmiotowej aukcji i kontakt z pokrzywdzoną.

Zasadniczo bezsporny był również materiał dowodowy zgromadzony w części dotyczącej Ł. G.. Zeznania pokrzywdzonego (k. 670-671, k. 1072) uznano za wiarygodne w całości. Znalazły one potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji. Stanowiły one spójną relację przebiegu transakcji kupna bonów/voucherów biura (...).pl” o wartości 4.000 złotych za cenę 3000 złotych; numer aukcji (...). Świadek zwrócił uwagę, iż sprzedającym była osoba korzystająca z konta użytkownika „19andrzej78”. Znamienne jest, iż telefon kontaktowy o numerze – (...) odbierany był przez kobietę, która przedstawiała się jako żona właściciela konta użytkownika portalu Allegro. W tym miejscu należało zwrócić uwagę, iż zgodnie z treścią pisma Banku (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 18 kwietnia 2014 r. wraz z załącznikami (k. 872-884), K. K. dokonała zmiany danych kontaktowych i podała jako swój numer (...). Istotne jest również, iż podany rachunek bankowy sprzedającego - 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) – należał do oskarżonej K. K.. Nie budziło zatem wątpliwości, iż to oskarżona K. K. była osobą, która korzystała z konta użytkownika konta „19andrzej78” i w rozmowach telefonicznych z pokrzywdzonym podawała się jako rzekoma żona właściciela tego konta. Ł. G., w toku postępowania sądowego, podał, że otrzymał zwrot całości wpłaconej sumy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci - wydruku ze strony internetowej allegro.pl (k. 674-675), potwierdzenia transakcji (k. 676), potwierdzenia przelewu (k. 677), wydruku wiadomości e-mail z dnia 10 lutego 2014 r. (k. 678-679), wydruku wiadomości e-mail z dnia 10 lutego 2014 r. (k. 680-682), wydruk wiadomości e-mail z dnia 17 lutego 2014 r. (k. 683) oraz dokumentacji fotograficzna (k. 684-688). Dokumentacja w postaci potwierdzenia transakcji oraz potwierdzenia przelewu wskazuje, iż pokrzywdzony dokonał dwóch płatności – odpowiednio w kwocie 1600 zł oraz 1400 zł na rachunek bankowy 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) (należący faktycznie do K. K.). Odnosząc się do ujawnionych w aukcji personaliów sprzedającego (A. W.) – należy ponownie wskazać, iż na podstawie danych bankowych ustalono, że to w istocie K. K. była użytkownikiem konta o nazwie „. (...)”.

Odnosząc się do dokumentu w postaci pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 02 marca 2014 r. (k. 693-693v), należy wskazać, iż wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „19andrzej78” oraz aukcji, w której udział wziął pokrzywdzony Ł. G.. Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, iż to K. K. była faktycznym użytkownikiem tego konta.

Na uwzględnienie w całości zasługiwało pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 23 maja 2014 r. wraz z załącznikami (k. 721-722v). Treść w nim zawarta wskazywała na dane posiadacza rachunku bankowego o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) (K. K.). Przedłożona historia tego rachunku za okres od dnia 08 lutego 2014 r. do 14 lutego 2014 r., potwierdza twierdzenia pokrzywdzonego, iż w dniu 10 lutego 2014 r. dokonał on dwóch przelewów – odpowiednio na kwotę 1400 zł oraz 1600 zł. Oskarżona przyznała, iż była posiadaczem tego rachunku bankowego.

Odnosząc się do materiału dowodowego zgromadzonego w części dotyczącej pokrzywdzonych A. J. (2) oraz A. J. (4), wskazać należy, iż w przeważającej części zasługiwał on na uwzględnienie.

Świadek A. J. (4) (k. 731-732, k. 1131-1132), opisał, w jakich okolicznościach doszło do zakupu jednej pary butów (...) o wartości 269,00 złotych; numer aukcji (...) - oraz paska „blaszka na gumce” o wartości 31,00 złotych, numer aukcji (...). Wskazał na dane sprzedającej. Zwrócił uwagę, że przelew na łączną kwotę 300,00 złotych - obejmujący oba dokonane zakupy - został dokonany w dniu 04 listopada 2013 r. ze wspólnego konta małżonków, za pośrednictwem systemu PayU. Świadek zrelacjonował również podejmowane próby kontaktu ze sprzedającą. Zeznania A. J. (4) pozostawały w zgodzie z przedłożoną dokumentacją. A. J. (4), przesłuchany w toku postępowania sądowego zeznał, że małżonkowie otrzymali zwrot pieniędzy od właściciela portalu internetowego Allegro – w ramach programu ochrony kupujących.

Na uwzględnienie w całości zasługiwały dokumenty w postaci – potwierdzenia przelewu z dnia 04 listopada 2013 r. (k. 733), wydruku ze strony internetowej allegro.pl (k. 734-735) oraz wydruku ze strony internetowej poczta.onet.pl (k. 736). Pierwszy z tych dokumentów stanowił potwierdzenie wpłaty kwoty 300 złotych, za pośrednictwem systemu PayU na rachunek bankowy sprzedającego – w związku z przedmiotowymi aukcjami. Wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 734-734), potwierdzał fakt przekazania wpłaconych środków na rachunek sprzedającej (użytkownika „tanioszkaaa”). Wydruk ze strony poczta.onet.pl stanowił potwierdzenie zawarcia transakcji na portalu Allegro.

Za wiarygodne w całości uznano pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 24 marca 2014 r. (k. 755-760v). Wymieniony dokument stanowił informację o koncie użytkownika „tanioszkaaa” oraz aukcjach, w których udział wzięli A. J. (4) oraz A. J. (2). Podane przez operatora dane stanowiły informacje z zapisów systemowych. Na tej podstawie ustalono, iż sprzedającą była oskarżona K. K..

Uwzględniono również dokumenty w postaci wydruku danych o numerze IP oraz numerze konta bankowego (k. 762-769), pisma (...) K. B. (2) z dnia 04 kwietnia 2014 r. (k. 779), pisma P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 04 kwietnia 2014 r. wraz z załącznikami (k. 781-783) oraz pisma (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. (k. 785). Uzyskane dane, odczytywane wspólnie z wyjaśnieniami K. K., pozwoliły na ustalenie, iż to oskarżona była odpowiedzialna za stworzenie przedmiotowych aukcji i kontakt z pokrzywdzonymi.

Na uwzględnienie w całości zasługiwało pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 12 czerwca 2014 r. (k. 947-954). Treść w nim zawarta wskazywała na dane posiadacza rachunku bankowego o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) (K. K.). Przedłożona historia tego rachunku za okres od dnia 04 listopada 2013 r. do 04 grudnia 2013 r., potwierdza twierdzenia pokrzywdzonego, iż w 04 listopada 2013 r. została dokonana wpłata kwoty 300,00 zł. Oskarżona przyznała, iż była posiadaczem tego rachunku bankowego.

Co do zasady na uwzględnienie zasługiwał również materiał dowodowy zgromadzony w części dotyczącej N. B.. Zeznania pokrzywdzonej (k. 855, k. 1072-1073) stanowiły szczegółowy i spójny opis transakcji kupna dwóch telefonów komórkowych marki za pośrednictwem portalu aukcyjnego eBay. Świadek podała, iż w dniu 23 grudnia 2013 r. dokonała zapłaty kwoty 2.600,00 złotych na rachunek bankowy o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...). Zwróciła uwagę, iż przedmiotowe konto miało należeć do K. K.. Zeznania świadka korespondowały z przedłożoną dokumentacją.

Odnosząc się do dokumentów w postaci potwierdzenia przelewu (k. 821), wydruku wiadomości e-mail z dnia 23 grudnia 2013 r. (k. 822), wydruku wiadomości e-mail (k. 823-832), wydruku z portalu eBay (k. 833), wydruku wiadomości e-mail (k. 834-839), stwierdzić należy, co następuje. Potwierdzenie przelewu wskazuje na fakt dokonania przez pokrzywdzoną zapłaty kwoty 2.600,00 złotych na rachunek bankowy oskarżonej K. K.. Powyższe koresponduje z przedłożoną dokumentacją bankową. Historia tego rachunku wskazuje bowiem, iż na rzeczonym koncie odnotowano wpływ kwoty 2.600,00 zł z rachunku N. B. (k. 883). Przechodząc do oceny wspomnianych wydruków, nie budziło wątpliwości Sądu, iż stanowią one wierne odzwierciedlenie przesyłanych wiadomości. Niemniej, wobec faktu, iż sprzedający podał numer rachunku bankowego K. K., uznać należało, iż to w istocie oskarżona była odpowiedzialna za utworzenie przedmiotowych aukcji i późniejszy kontakt z pokrzywdzoną.

Na uwzględnienie w całości zasługiwało pismo Bank (...) S.A. z siedzibą we W. z dnia 18 kwietnia 2014 r. wraz z załącznikami (k. 872-884). Treść w nim zawarta wskazywała na dane posiadacza rachunku bankowego o numerze 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...) (K. K.). Przedłożona historia tego rachunku za okres od dnia 22 grudnia 2013 r. do 30 grudnia 2013 r., potwierdza twierdzenia pokrzywdzonej, iż w dniu 23 grudnia 2013 r. dokonana wpłaty kwoty 2.600,00 zł. Oskarżona przyznała, iż była posiadaczem tego rachunku bankowego.

Mając na uwadze powyższe, jedynie w części na uwzględnienie zasługiwały wyjaśnienia K. K. .

Za wiarygodne uznano twierdzenia oskarżonej, iż to ona założyła konto użytkownika portalu Allegro o nazwie „tanioszkaaa”. Powyższe znalazło bowiem potwierdzenie w treści zgromadzonego materiału dowodowego, w tym kopii pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 09 grudnia 2013 r. (k. 229-234v). Odnosząc się do momentu założenia tego konta, oskarżona podała, iż miało to nastąpić pod koniec października lub na początku listopada 2013 r. W tej części wyjaśnienia okazały się nieprawdziwe, gdyż powołane wyżej pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. wskazuje, iż do rejestracji konta doszło w dniu 14 października 2013 r., zaś jego aktywacja nastąpiła w dniu 21 października 2013 r. Za wiarygodne uznano natomiast twierdzenia oskarżonej, iż założenie konta nastąpiło w czasie, gdy przebywała w B. u swojego chłopaka – T. B.. Na uwzględnienie zasługiwały również twierdzenia oskarżonej, iż w danych rejestracyjnych podała swój stary adres zameldowania, choć faktycznie od dawna tam nie mieszkała, jak i że podano konto bankowe, którym nadal się posługiwała – to jest 21 1090 2590 0000 0001 2207 (...). Istotne znaczenie dla sprawy miała przede wszystkim informacja o danych posiadacza przedmiotowego rachunku. Z przedłożonych dokumentów bankowych, wynika bezspornie, że wspomniany rachunek był prowadzony dla oskarżonej K. K.. Jedynie w części wiarygodne okazały się twierdzenia, iż z przedmiotowego konta na portalu Allegro oskarżona oferowała do sprzedaży różne ubrania. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, poza ubraniami, oskarżona wystawiała również na aukcji obuwie, damskie torebki, portfel (...). Nadto, oskarżona K. K., z innego konta użytkownika („19andrzej78”) stworzyła aukcję dotyczącą sprzedaży bonów/voucherów biura (...).pl” o wartości 4.000 zł – a na portalu internetowych eBay wystawiła dwie aukcje, których przedmiotem były telefony komórkowe.

Niewiarygodne okazały się wyjaśnienia oskarżonej, w części dotyczącej opisu rzekomej formy prowadzonej przez nią działalności – to jest wystawianie przedmiotów na portalach aukcyjnych, a następnie (po otrzymaniu zamówienia) dokonywanie zakupów na portalu www.aliexpress.com – a po otrzymaniu towarów z C., rozsyłanie ich do swoich kontrahentów. Oskarżona wyjaśniła, iż płaciła za te towary internetowo, podając numer swojej karty kredytowej. Mając na uwadze powyższe, należy zwrócić uwagę, iż ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji bankowej, w tym przede wszystkim historii operacji na przedmiotowym rachunku bankowym za okres od 28 października 2013 r. do 10 listopada 2013 r. (k. 62-79) oraz od 01 listopada 2013 r. do 15 lutego 2014 r. (k. 382-394) (stanowiącej łącznie cały inkryminowany czas), nie wynika, aby K. K. dokonywała jakichkolwiek zamówień na rzeczonym portalu. W historii tego rachunku nie odnotowano płatności, która wskazywałaby na dokonanie zamówień na portalu www.aliexpress.com. W rezultacie, wyjaśnienia oskarżonej – odnoszące się do rzekomych problemów z zamówieniami z C., problemów z komunikacją celem wyjaśnienia opóźnień – uznać należało za niewiarygodne.

Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonej, jakoby cały czas była w kontakcie z kupującymi i na bieżąco informowała ich telefonicznie lub mailowo o powodzie opóźnienia, należy wskazać, iż powyższe twierdzenia stoją w sprzeczności z relacją pokrzywdzonych. Zeznania świadków pozwoliły bowiem na ustalenie, iż kontakt z oskarżoną był nieutrudniony na etapie składania zamówień, ustalania charakterystyki danego produktu (rozmiar, kolor itd.). Przez pewien czas po dokonanym zakupie, oskarżona nadal była do dyspozycji pokrzywdzonych. Niemniej, wbrew swoim wyjaśnieniom, nie informowała kupujących o powodach opóźnienia – wręcz przeciwnie, zapewniała ich, że towar został lub niedługo zostanie wysłany. Znamienne jest, iż z czasem kontakt urywał się całkowicie. Podany w aukcjach telefon kontaktowy stał się niedostępny, zaś kierowane do oskarżonej wiadomości e-mail pozostawały bez odpowiedzi.

Za wiarygodne uznano twierdzenia, iż Allegro zablokowało jej konto użytkownika. Powyższe koresponduje z treścią pism Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

Niewiarygodne okazały się wyjaśnienia, iż oskarżona nie miała zamiaru nikogo oszukać. Oskarżona, jako powód niezrealizowanych zamówień, wskazała na problemy z dostawcą towarów z C. – w ramach rzekomych zamówień z portalu www.aliexpress.com. Ocena wyjaśnień w tym zakresie została już omówiona powyższej. Należy dodać, iż historia operacji na przedmiotowym rachunku bankowym za okres od 28 października 2013 r. do 10 listopada 2013 r. (k. 62-79) oraz od 01 listopada 2013 r. do 15 lutego 2014 r. (k. 382-394) (cały inkryminowany czas), wskazuje z jednej strony na rozrzutny tryb życia – liczne wydatki konsumpcyjne (przy braku legalnych i stałych dochodów) oraz na problemy finansowe oskarżonej, która szczególnie w listopada 2013 r. wielokrotnie korzystała z pożyczek. I tak, w dniu 08 listopada 2013 r. na przedmiotowe konto wpłynęła pożyczka w kwocie 800,00 złotych; w dniu 12 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 600,00 złotych; w dniu 15 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 100,00 złotych; w dniu 18 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 200,00 złotych; tego samego dnia wpłynęła kolejna pożyczka w kwocie 200,00 złotych; 21 listopada 2013 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 200,00 złotych; tego samego dnia wpłynęła kolejna pożyczka w kwocie 500,00 złotych; w dniu 08 stycznia 2014 r. wpłynęła pożyczka w kwocie 800,00 złotych. Zdaniem Sądu, decyzja o wystawieniu fikcyjnych aukcji podyktowana była właśnie chęcią szybkiego uzyskania korzyści majątkowej, kosztem osób trzecich – celem zapewnienia sobie stałego (nielegalnego) źródła dochodu i zaspokojenie w ten sposób swoich potrzeb (niekoniecznie podstawowych). Historia rachunku bankowego wskazywała iż pieniądze wpłacane przez kupujących były przeznaczane na bieżące życie (konsumpcję), a nie działalność polegającą na handlu. Oskarżona nie otrzymywała w tym okresie żadnego wynagrodzenia (dochodu) – źródłem jej utrzymania stały się kwoty wpłacane przez kupujących.

Oskarżona, od samego początku, nie miała zamiaru wywiązać się z poszczególnych umów. Powyższe wynika wprost z jej zachowania, polegającego w pierwszej kolejności na umożliwieniu kontaktu na etapie składania zamówień, dalej na zapewnianiu kupujących o wysyłce lub zamiarze wysyłki towaru (pomimo jego braku), a ostatecznie na urwaniu kontaktu i nie odpowiadaniu na wiadomości. Powyższe wskazuje, że pokrzywdzeni byli w istocie zwodzeni w związku z uprzednim zamiarem braku realizacji zamówienia. Niezależnie od tego, oskarżona nie podjęła żadnych prób zadośćuczynienia pokrzywdzonym. O fakcie wypłacenia kupującym zwrotu wpłaconych przez nich pieniędzy dowiedziała się dopiero na etapie kontaktu z firmą windykacyjną, działającą na zlecenie Allegro.

Niewiarygodne okazały się twierdzenia oskarżonej, zgodnie z którymi miała ona zwrócić niektórym osobom wpłacone przez nie pieniądze. Powyższe stoi bowiem w sprzeczności z relacją pokrzywdzonych, którzy zgodnie zeznali, iż w żadnym przypadku nie otrzymali zwrotu pieniędzy od oskarżonej. W niektórych przypadkach zwrot nastąpił od właściciela portalu Allegro – w ramach programu ochrony kupujących. Ewentualnie na podstawie opcji „charge-back” (casus M. W.). Ocena wiarygodności dokumentów w postaci informacji o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej – wskazujące na rzekomy zwrot pieniędzy (w przypadku G. M. oraz M. K. (1) i L. K. (1)) została już omówiona we wcześniejszych rozważaniach.

Nie sposób było również uznać za wiarygodne wyjaśnień, że poprzez zablokowanie konta na Allegro, oskarżona nie miała dostępu do danych kupujących. Zauważyć bowiem należy, iż kontakt z poszczególnymi osobami odbywał się telefonicznie lub za pośrednictwem wiadomości elektronicznych. Oskarżona miała zatem dostęp do danych osobowych i kontaktowych kupujących. Niezależnie od tego, dane kontrahentów musiały być jej wysyłane na adres poczty elektronicznej przez portal Allegro – jako potwierdzenie zakończenia danej aukcji.

Za wiarygodne uznano twierdzenia oskarżonej, zgodnie z którymi wskazała, że niektóre osoby otrzymały zwrot wpłaconych pieniędzy od właściciela portalu Allegro - w ramach programu ochrony kupujących. Powyższe znalazło bowiem potwierdzenie w relacji osób, które taki zwrot faktycznie otrzymały.

Sąd uwzględnił również twierdzenia oskarżonej, iż właściciel portalu Allegro, za pośrednictwem firmy windykacyjnej, skierował wobec niej żądanie zwrotu pieniędzy – w związku z uprzednim wdrożeniem programu ochrony kupujących. Powyższe stanowi bowiem normalną procedurę, jaka powinna zostać zainicjowana, celem wyrównania poniesionych strat. Wobec powyższego – w tej części za wiarygodne uznano również wyjaśnienia oskarżonej złożone w dniu 06 czerwca 2014 r. (k. 898).

W ocenie Sądu postępowanie dowodowe potwierdziło, iż K. K. popełniła czyny przypisane jej odpowiednio w punktach I., II. i III. części dyspozytywnej wyroku.

Wskazać należy, iż przestępstwo oszustwa, określone w art. 286 § 1 k.k., polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem m.in. przez wprowadzenie w błąd. Wprowadzenie w błąd z kolei to wytworzenie w świadomości innej osoby fałszywego obrazu pewnego wycinka rzeczywistości. Środkiem użytym do wprowadzenia w błąd może być np. słowo, pismo, fałszywe narzędzie lub urządzenie. Przy czym błąd musi dotyczyć tzw. istotnych okoliczności, które mogą mieć wpływ na podjęcie przez osobę oszukiwaną decyzji rozporządzenia mieniem. Wystarczające jest przy tym ustalenie jakiegokolwiek działania, które może spowodować błędne wyobrażenie o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (zob. postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2003 r., V KK 324/2002, LexisNexis nr (...)). Oszustwo jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia (zob. wyrok SN z 30 sierpnia 2000 r., V KKN 267/2000, LexisNexis nr (...)). Niekorzystne rozporządzenie mieniem nie musi pozostawać w związku z osiągnięciem przez sprawcę korzyści majątkowej. Osiągnięcie korzyści nie należy do znamion przestępstwa oszustwa. Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Przypisanie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. wiąże się z wykazaniem, że sprawca obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym wprowadzenie w błąd innej osoby oraz to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (zob. postanowienie SN z 4 stycznia 2011 r., III KK 181/2010, LexisNexis nr (...)). Korzyścią majątkową, stanowiącą cel działania sprawcy przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., jest ogólne polepszenie sytuacji majątkowej, co może polegać na zwiększeniu aktywów lub zmniejszeniu pasywów. W związku z tym treść celu sprawcy, jako znamię wartościujące, może być wypełniona różnymi określeniami odnoszącymi się do sytuacji majątkowej sprawcy (lub innej osoby) (zob. wyrok SA w Warszawie z dnia 4 października 2013 r., II AKa 280/13, LEX nr 1381570).

Odnosząc się do rozstrzygnięcia zawartego w punkcie I. wyroku, Sąd ustalił, iż czynu tego oskarżona dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k. Powyższe stanowiło konieczne doprecyzowanie treści zarzutu aktu oskarżenia.

Oskarżona K. K., podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła cztery torebki (...) na aukcjach internetowych allegro: (...) oraz (...), a następnie po uzyskaniu kwoty w łącznej wysokości 467,00 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę M. W.. Nie budziło wątpliwości Sądu, iż oskarżona nie miała zamiaru wywiązania się z zawartych umów. Pokrzywdzona była zwodzona co do statusu zamówienia. Zakupione przedmioty nie zostały jej doręczone. Oskarżona nie zwrócił M. W. żadnych pieniędzy. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie potwierdził (a wręcz zaprzeczył) wersji podanej przez oskarżoną, iż towar miał być przez nią zamówiony z portalu aliexpress.com – a nie wykonanie umów wynikało z braku dostawy towarów z C..

Odnosząc się do zastosowanej instytucji czynu ciągłego (art. 12 k.k.), należy wskazać, iż zgodnie z tym przepisem, dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony. Ustawodawca przesądził, że przy spełnieniu pewnych warunków wiele zachowań stanowi jednorazowe wypełnienie znamion jakiegoś typu czynu zabronionego. Zastosowanie art. 12 k.k. uzależnione jest z jednej strony od przesłanki podmiotowej (subiektywnej) w postaci „z góry przyjętego zamiaru”, z drugiej od przesłanek przedmiotowych, takich jak „krótkie odstępy czasu” oraz tożsamość pokrzywdzonego, jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste. Przesłanka powziętego z góry zamiaru oznacza, że sprawca chce popełnić dwa lub więcej zachowań albo przewiduje możliwość ich popełnienia i na to się godzi (zob. postanowienie SN z 12 kwietnia 2007 r., WZ 7/07, OSNwSK 2007/1/817), a zarazem przystępując do realizacji pierwszego zachowania, obejmuje zamiarem wszystkie zachowania połączone znamieniem ciągłości (zob. wyrok SN z 09 grudnia 2009 r., V KK 290/09, LEX nr 553738). Brzmienie art. 12 k.k. przesądza o tym, że czyn ciągły charakteryzuje się jednym zamiarem (tym samym, a nie takim samym) obejmującym wszystkie elementy składowe. W orzecznictwie podnosi się, że sprawca w chwili podejmowania pierwszego zachowania musi mieć zamiar popełnienia (co najmniej w ogólnym zarysie) pozostałych zachowań składających się na czyn ciągły (postanowienie SN z 12 kwietnia 2007 r., WZ 7/07, OSNwSK 2007, Nr 1, poz. 817; podobnie wyrok SA w Katowicach z 31 października 2012 r., II AKa 441/12, LEX nr 1236452).

Omawiany przepis jest podstawą do uznania wielości zachowań za jednorazową realizację znamion czynu zabronionego, czego konsekwencją jest przyjęcie, iż sprawca pomimo wielości zachowań przestępnych popełnia jeden czyn zabroniony. Z punktu widzenia ocen prawno karnych bierze się pod uwagę sumę zachowań składających się na czyn ciągły, tak więc zarówno o kwalifikacji prawnej decyduje łączna ocena wszystkich zachowań, łącznie także dokonuje się oceny społecznej szkodliwości zachowań składających się na ciąg (por. wyrok SN z 09 grudnia 2009 r., V KK 290/09, LEX nr 553738).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, nie budziło wątpliwości Sądu, iż w omawianym przypadku spełnione zostały wszystkie niezbędne przesłanki do przyjęcia czynu ciągłego.

Oskarżona K. K. działała w okresie od 28 października 2013 roku do 03 listopada 2013 roku. Przyjęta granica czasu popełnienia przestępstwa niewątpliwie mieści się w pojęciu krótkich odstępów czasu. Oskarżona działała w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, jednocześnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. K. K., w odniesieniu do obu wspomnianych transakcji sprzedaży za pośrednictwem portalu Allegro, od początku nie zamierzała wywiązać się z zawartych umów.

Odnosząc się do rozstrzygnięcia zawartego w punkcie II. wyroku, w zakresie czynów zarzucanych oskarżonej w punktach 3. i 4 aktu oskarżenia, uznano oskarżoną za winną jednego czynu polegającego na tym, że w dniu 06 listopada 2013 roku w B. na portalu aukcji internetowych allegro.pl działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła M. K. (1) i L. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 945 złotych, przy czyn L. K. (1) rozporządziła kwotą 368 złotych a M. K. (1) rozporządziła kwotą 577 złotych, poprzez wprowadzenie pokrzywdzonych w błąd co zamiaru wywiązania się z umowy sprzedaży trzech par butów (...) każdej o wartości 269 złotych, bluzki „ze skrzydełkami” o wartości 39 złotych oraz paska (...) o wartości 99 złotych, w ten sposób, iż podając się jako osoba o loginie: „tanioszkaaa” wystawiła powyższe przedmioty na aukcjach internetowych allegro: (...), (...), (...) i (...) - a następnie po uzyskaniu kwoty 945 złotych przelanych na jej konto nie przesłała towaru ani nie zwróciła wpłaconej sumy, czym działała na szkodę M. K. (1) i L. K. (1), przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k.

Ustalenie, iż oskarżona dopuściła się popełnienia jednego czynu, wynikało z treści zeznań M. K. (1) i L. K. (1) oraz zgromadzonej w tej części dokumentacji. Wymienione pokrzywdzone, jako koleżanki, porozumiały się w kwestii łącznego zamówienia z portalu internetowego Allegro – przy użyciu konta należącego do M. K. (1). Zapłata za zamówione towary nastąpiła łącznie i związana była ze wszystkimi aukcjami. Odnosząc się do wypełnienia przez oskarżoną znamion przypisanego jej przestępstwa, należy odwołać się do wcześniejszych rozważań. Nie budziło wątpliwości Sądu, iż oskarżona nie miała zamiaru wywiązania się z zawartych umów. Pokrzywdzone były zwodzone co do statusu zamówienia; z czasem zaś oskarżona całkowicie zerwała kontakt. Zakupione przedmioty nie zostały doręczony pokrzywdzonym.

W omawianym przypadku istotne jest również przedłożenie przez oskarżoną dokumentu w postaci informacji o transakcji złożonej poprzez usługi bankowości elektronicznej, zgodnie z którym, K. K., w dniu 14 listopada 2013 r. miała wykonać dyspozycję wpłaty kwoty 927,00 złotych na rachunek bankowy M. K. (1). Treść tego dokumentu wskazywała, iż przelew jest niewykonany-realizowany. Oskarżona nie zwróciła jednak pokrzywdzonym wpłaconych pieniędzy. Zgromadzona w aktach dokumentacja bankowa nie potwierdziła zlecenia (wykonania) takiego przelewu. Na koniec należy wskazać, iż materiał dowodowy nie potwierdził (a wręcz zaprzeczył) wersji podanej przez oskarżoną, iż towar miał być przez nią zamówiony z portalu aliexpress.com – a nie wykonanie umów wynikało z braku dostawy towarów z C..

W omawianym rozstrzygnięciu (punkt II. wyroku) sprecyzowano również treść zarzutu aktu oskarżenia, w części dotyczącej działania oskarżonej w ramach powrotu do przestępstwa.

Przechodząc do rozstrzygnięcia zawartego w punkcie III. wyroku, Sąd uznał oskarżoną za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w punkcie 2. aktu oskarżenia oraz czynów zarzucanych w punktach od 5. do 10. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czynów tych dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od dnia 11 grudnia 2011 roku do dnia 11 czerwca 2012 roku w całości kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie sygnatura akt XV K 809/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku za umyślne przestępstwo podobne z art. 278 §1 k.k.

Sąd dokonał szczegółowego ustalenia w kwestii działania oskarżonej w ramach powrotu do przestępstwa, co stanowiło doprecyzowanie treści zarzutów aktu oskarżenia.

Ocena znamion poszczególnych czynów zabronionych stanowić musi powtórzenie dotychczasowych rozważań. Nie budziło wątpliwości Sądu, iż to oskarżona K. K. była osobą, która stworzyła przedmiotowe aukcje. To oskarżona była odpowiedzialna za kontakt z poszczególnymi pokrzywdzonymi. Wszystkie płatności były realizowane na rachunek bankowy K. K.. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził, iż kupujący byli zwodzeni co do statusu poszczególnych zamówień; z czasem zaś oskarżona całkowicie zerwała kontakt. W żadnym przypadku towar nie został doręczony pokrzywdzonym. Oskarżona nie zwróciła im żadnych pieniędzy. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie potwierdził (a wręcz zaprzeczył) wersji podanej przez oskarżoną, iż towar miał zostać zamówiony z portalu aliexpress.com – a brak realizacji poszczególnych zamówień wynikał z braku dostawy towaru z C..

Odnosząc się do całości powyższych rozważań (co do rozstrzygnięć zawartych w punktach I., II. i III. wyroku), nie budziło wątpliwości, że w każdym z omówionych przypadków, celem oskarżonej było wyłącznie uzyskanie „łatwych” pieniędzy od danego kupującego pod pretekstem, iż oskarżona wypełni warunki umowy. Wprowadziła ona zatem pokrzywdzonych w błąd co do zamiaru wywiązania się z tych umów, jej celem było wyłącznie osiągnięcie korzyści majątkowej, a sposób działania oskarżonej spowodował niekorzystne rozporządzenie mieniem przez każdego z pokrzywdzonych. Nie ulegało wątpliwości, iż dokonane rozporządzenie było niekorzystne z punktu widzenia ich interesów. Niekorzystne rozporządzenie mieniem spowodowało bowiem rezultat w postaci zmniejszenia stanu majątkowego podmiotu, w stosunku do którego nastąpiło rozporządzenie. Późniejszy zwrot wpłaconych pieniędzy (za pomocą opcji „charge back”, czy też w związku z programem ochrony kupujących) pozostawał bez znaczenia dla oceny zaistnienia znamion omawianego przestępstwa.

Okoliczności przedmiotowej sprawy pozwalają na stwierdzenie, iż oskarżona obejmowała swoją świadomością i zamiarem kierunkowym to, że wprowadza poszczególnych pokrzywdzonych w błąd oraz to, iż w ten sposób doprowadza ich do niekorzystnego rozporządzania mieniem. Nie ulegało bowiem wątpliwości, iż od samego początku oskarżona nie miała zamiaru wywiązać się z zawartych umów. Powyższe wynika przede wszystkim z braku jakichkolwiek działań, zmierzających do wypełniania zobowiązań. Ponownie należy odwołać się do treści historii operacji dokonanych na rachunku bankowym, której posiadaczem była oskarżona – i braku śladu o transakcjach na portalu internetowym aliexpress.com.

Czyny oskarżonej uznać należy za zawinione. Jest ona osobą dorosłą. Sąd nie znalazł podstaw do stwierdzenia, iż w czasie popełniania przez oskarżoną przypisanych jej czynów zachodziła jakakolwiek okoliczność wyłączająca ich kryminalną bezprawność. Nie zachodziły żadne okoliczności wyłączające winę oskarżonej. K. K. naruszyła przepisy obowiązującego prawa, zdając sobie sprawę, że zachowania w przypisanym kształcie są zabronione pod groźbą kary. Należy podkreślić, że fakt karalności oszustwa jest w społeczeństwie powszechnie znany. Oskarżona była zaś uprzednio karana za przestępstwo podobne (art. 278 § 1 k.k.).

Oskarżona K. K., wszystkich przypisanych jej czynów dopuściła się w warunkach recydywy szczególnej w typie podstawowym (art. 64 § 1 k.k.). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości poszczególnych czynów, Sąd miał na uwadze dyrektywy wymienione w art. 115 § 2 k.k.

Przepis art. 286 § 1 k. k., znajduje się w grupie przepisów chroniących własność, a więc wartość istotną, jaka powinna podlegać ochronie przez państwo, wartość podlegającą również ochronie konstytucyjnej. W toku postępowania ustalono, iż następujący pokrzywdzeni - M. W., K. B. (1), M. K. (1), L. K. (1), A. Ś. (1), A. B., Ł. G. oraz A. J. (2) i A. J. (4) – otrzymali zwrot wpłaconych przez nich pieniędzy. Podkreślić przy tym należy, iż poza przypadkiem M. W., gdy zwrot wynikał ze skorzystania przez pokrzywdzoną z opcji „charge back” – w pozostałych sytuacjach pokrzywdzeni otrzymali zwrot od właściciela portalu Allegro, w ramach programu ochrony kupujących. W żadnym z omawianych przypadków, pieniądze nie zostały zwrócone przez oskarżoną K. K.. Z ustalonego stanu faktycznego sprawy wynikało również, iż G. M. oraz N. B. nie otrzymały zwrotu wpłaconych pieniędzy. Obywatelka W. dokonała płatności za pośrednictwem systemu PayU, w związku z tym teoretycznie mogła być objęta systemem ochrony kupujących portalu Allegro. N. B. dokonała zaś zakupu za pośrednictwem portalu eBay. Przelew wykonała bezpośrednio na konto oskarżonej. Jak wskazała – program ochrony kupujących tego portalu internetowego nie obejmował takiej formy zapłaty. W rezultacie, uznać należało, iż G. M. poniosła szkodę w wysokości 129,00 złotych, zaś w przypadku N. B. szkoda ta wynosiła 2.600,00 złotych. Oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim. Jej zachowania polegały na wprowadzeniu pokrzywdzonych w błąd, co stanowi najbardziej wyrafinowany sposób popełnienia przestępstwa oszustwa. Oskarżona dokładnie zaplanowała popełnienie przestępstw i przygotowała się do ich popełnienia – stworzyła bowiem w tym celu wspomniane aukcje na portalach internetowych, tym samym działa z premedytacją. Wszystkie przypisane jej czyny zostały dokonane w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przez co negatywnie należy ocenić motywację sprawcy. Mając na uwadze powyższe, stopień społecznej szkodliwości poszczególnych czynów oceniono jako znaczny.

Sąd uznał przy tym, iż żaden z czynów przypisanych oskarżonej nie może być zakwalifikowany jako wypadek mniejszej wagi – art. 286 § 3 k.k. Przy ocenie, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi w danej sprawie, należy brać pod uwagę przedmiotowo-podmiotowe znamiona czynu, kładąc akcent na te elementy, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw. Wypadek mniejszej wagi jest to bowiem uprzywilejowana postać czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzująca się przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych. (zob. wyrok SN z dnia 09 października 1996 r., V KKN 79/96, OSNKW 1997, nr 3-4, poz. 27). O przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują przedmiotowe i podmiotowe znamiona czynu. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo, zachowanie się i sposób działania sprawcy, użyte środki, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem, czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego. Dla elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia oraz motywy i cel działania sprawcy. (zob. wyrok SA we Wrocławiu z dnia 29 września 2010r., II AKa 270/10, LEX 621279). Poza dokonaną wyżej oceną stopnia społecznej szkodliwości, należało zwrócić również uwagę, iż odczucie szkody przez poszczególnych pokrzywdzonych było duże, gdyż zostali oszukani poprzez wprowadzenie ich w błąd. Niezależnie od powyższego, podkreślić w tym miejscu należy, iż kryterium rozmiaru szkody wyrządzonej przestępstwem jest jednym z wielu, który wpływa na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu. Nie jest w żadnym razie kryterium decydującym dla czynienia tych ustaleń. W orzecznictwie wskazano, że sama wartość przedmiotu czynności wykonawczej nie ma decydującego znaczenia przy ocenie wypadku mniejszej wagi, a wypadek mniejszej wagi nie może być utożsamiany z małą wartością mienia, przeciwko któremu skierowany jest czyn sprawcy. Podstawowym kryterium oceny jest stopień społecznej szkodliwości czynu (por. wyrok SN z 11 maja 1971 r., V KRN 147/71, niepubl.). Kwestia faktycznie wyrządzonej szkody – w odniesieniu do poszczególnych pokrzywdzonych – została już omówiona powyżej. Podkreślić jednak należy, iż nie ma podstaw do uznania czynu za wypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 286 § 3 k.k., jeśli szkoda ostatecznie nie powstała (w omówionych wyżej przypadkach, w związku ze zwrotem pieniędzy - bynajmniej nie przez oskarżoną) lub jej rozmiar był mały (co należy odnieść do sytuacji G. M.), bądź nieznaczny ( casus N. B.) – w przypadku, gdy rola oskarżonego w dokonaniu danego czynu nie była niewielka, zaś jego zachowanie nosiło cechy dużej zuchwałości i znacznego nasilenia złej woli (por. wyrok SA w Łodzi z dnia 14 lutego 2013 r., II AKa 299/12, LEX nr 1280499). Z ustalonego stanu faktycznego wynikało natomiast, iż w każdym przypadku oskarżona charakteryzowała się wysokim natężeniem złej woli, premedytacją w działaniu, przygotowaniem się do popełnienia przestępstwa, działaniem polegającym na wprowadzeniu w błąd. Nie można także abstrahować od faktu, że przedmiotowych czynów K. K. dopuściła się w warunkach powrotu do przestępstwa. W związku z tym, w okolicznościach niniejszej sprawy, Sąd nie znalazł żadnego uzasadnienia dla przyjęcia wypadku mniejszej wagi.

Sąd ustalił, iż oskarżona, czynów przypisanych jej w punktach I., II. i III. wyroku, dopuściła się w warunkach ciągu przestępstw. Sąd przyjął, iż treść art. 91 §1 k.k., w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r., a więc sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r.), jest dla oskarżonej względniejsza, przez co odstąpiono od zasady prymatu ustawy nowej. Należało mieć bowiem na względzie, iż przepis art. 91 §1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 lipca 2015 r., wskazuje, iż jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Przepis art. 91 §1 k.k., w brzmieniu sprzed wejścia w życie wspomnianej nowelizacji, stanowił natomiast, iż jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Zważywszy na okoliczności przedmiotowej sprawy, nie byłoby podstaw do przyjęcia ciągu przestępstw rozumianego zgodnie aktualnym brzmieniem art. 91 §1 k.k., albowiem oskarżona nie popełniła tych przestępstw z wykorzystaniem takiej samej sposobności (dotyczyły one bowiem różnych kont na portalu Allegro, czy też całkowicie innego portalu i odrębnego konta – eBay). Należało zatem przyjąć stan prawny obowiązujący do dnia wejścia w życie wspomnianej nowelizacji, dający możliwość przyjęcia ciągu przestępstw, wobec spełnienia wszystkich przesłanek tam określonych. Zastosowanie tego przepisu jest bowiem korzystne dla oskarżonej. W rezultacie, ustawa obowiązująca poprzednio jest dla niej względniejsza.

Konsekwencją odstąpienia od zasady prymatu ustawy nowej – w ramach rozstrzygnięcia zawartego w punkcie IV. sentencji wyroku – była konieczność zastosowania przepisów obowiązujących poprzednio również w odniesieniu do dalszych rozstrzygnięć zawartych w przedmiotowym wyroku. Wynika to z powszechnie przyjętego poglądu, iż Sąd nie może stosować częściowo ustawy obowiązującej poprzednio oraz częściowo ustawy obowiązującej aktualnie. Sąd winien dokonać wyboru jednej z ustaw, na tle konkretnego przypadku i badania pod kątem względności dla oskarżonego wszystkich wchodzących w rachubę przepisów (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2000 r., III KKN 110/99, LEX nr 51074; por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 1970 r., V KRN 402/69, OSNKW 1970/4-5/37, z glosą W. Woltera, PiP 1971, z. 1; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2001 r., V KKN 346/99, Prok. i Pr.-wkł. 2001/12/1).

Ustalając wymiar kary, w ramach przewidzianego przez ustawodawcę zagrożenia (z uwzględnieniem treści art. 91 § 1 k.k. oraz art. 64 § 1 k.k.), Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 §1 i §2 k.k.

Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował okoliczności rzutujące na znaczną społeczną szkodliwość czynów (omówione powyżej) - w tym działanie w zamiarze bezpośrednim, działanie w sposób przemyślany i zaplanowany, działanie z premedytacją, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej; jak również obniżenie pewności obrotu i zaufania kontrahentów; działanie na szkodę wielu pokrzywdzonych. Na niekorzyść oskarżonej przemawiała jej uprzednia karalność, w tym za przestępstwo podobne – a także działanie w ramach powrotu do przestępstwa (art. 64 § 1 k.k.). Negatywnie oceniono również zachowanie się oskarżonej po popełnieniu przestępstw – brak dążenia do zadośćuczynienia pokrzywdzonym. Nie chodzi w tym wypadku jedynie o dążenie do naprawienia szkody majątkowej (ta została bowiem w większości wypadków naprawiona przez właściciela portalu Allegro), lecz o proste zachowanie – jak chociażby wyrażenie skruchy i przeproszenie.

Sąd nie dopatrzył się istotnych okoliczności łagodzących. Niewielkie w tym kontekście znaczenie miało przyznanie się oskarżonej do zarzucanych jej czynów, skoro składając wyjaśnienia kwestionowała zamiar doprowadzenia pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Na korzyść oskarżonej przemawiał fakt, iż przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. W tym miejscu należy wskazać, iż w treści swoich wyjaśnień oskarżona podała, iż przyznaje się do popełnienia zarzucanego jej czynu – niemniej nie budziło wątpliwości Sądu, iż w istocie chodziło o wszystkie czyny objęte postanowieniem o przedstawieniu zarzutów.

W związku z tym, Sąd uznał, że kara 3 (trzech) lat pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości, nie przekracza stopnia winy, a także czyni zadość celom w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Wymierzona kara niewątpliwie będzie akcentowała jej wychowawczą rolę, co ma na celu uświadomienie oskarżonej K. K. naganności jej postępowania i wzbudzenie w niej refleksji o konieczności przestrzegania obowiązującego porządku prawnego.

W odniesieniu do oskarżonej K. K. spełnione zostały ponadto przesłanki do orzeczenia obowiązku naprawienia szkody na rzecz N. B.. Należy bowiem wskazać, iż doszło do popełnienia przestępstwa na szkodę osoby mającej wobec oskarżonej roszczenie o naprawienie szkody wynikającej z tego przestępstwa, czyli pokrzywdzonej przez przestępstwo, za które sprawca został skazany (zob. wyrok SN z 4 marca 2003 r., III KK 127/2002, KZS 2003, nr 7-8, poz. 18). Nie budziło wątpliwości Sądu, iż w toku postępowania udowodniono wysokość poniesionej szkody, albowiem wynikało to z zeznań świadka, a przede wszystkim przedłożonych dokumentów. W związku z tym, orzeczono wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem zarzucanym jej w punkcie 10. aktu oskarżenia w całości poprzez zapłatę na rzecz N. B. kwoty 2.600 zł (dwa tysiące sześćset złotych) – o czym rozstrzygnięto w punkcie V. wyroku.

W punkcie VI. wyroku, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokat M. Z. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) brutto, tytułem wynagrodzenia za obronę udzieloną oskarżonej z urzędu przed Sądem I. instancji. Sąd wziął pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Zważywszy, iż ustanowiony w sprawie obrońca jest płatnikiem podatku VAT, Sąd podwyższył przyznane jej wynagrodzenie o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

W punkcie VII. wyroku – mając na uwadze sytuację majątkową i rodzinną oskarżonej – zwolniono ją od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości, w tym od opłaty, przejmując poniesione w sprawie wydatki na Skarb Państwa.

II K 1056/14

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE