Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: VII C 1398/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Renata Mierzwicka

Protokolant:

sekr. sądowy Andrzej Janas

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2015 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa E. B.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej Towarzystwu (...) S.A. w W. na rzecz powódki E. B. kwotę 44.580,00 zł (czterdzieści cztery tysiące pięćset osiemdziesiąt złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi od kwot:

- 10.000,00 zł dnia 05.01.2013 r. do dnia zapłaty;

- 30.000,00 zł dnia 04.09.2014 r. do dnia zapłaty;

- 1.640,00 zł dnia 05.01.2013 r. do dnia zapłaty;

- 2.940,00 zł dnia 13.02.2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 5.780,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy wL.) kwotę 2.205,15 zł tytułem nieuiszczonych w sprawie kosztów postępowania.

Sygn. akt VII C 1398/13

UZASADNIENIE

Powódka E. B. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. w W. tytułem zadośćuczynienia za uszczerbek na zdrowiu kwoty 10.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 05.01.2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 1640 zł z tytułu zwrotu kosztów opieki osób trzecich wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 05.01.2013r. do dnia zapłaty. Powódka wniosła również o podjęcie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podała, iż dnia 12.09.2012 r. miał miejsce wypadek komunikacyjny, podczas którego sprawca zdarzenie A. W. kierujący pojazdem marki L. (...) straciła panowanie nad pojazdem w wyniku czego wjechała na chodnik i potrąciła pieszego w osobie powódki. W skutek kolizji powódka doznała obrażeń ciała, których zaopatrzenie wymagało długotrwałego leczenia i rehabilitacji. Ponadto powódka wskazała, iż urazy spowodowały negatywne zmiany i ograniczenia w jej życiu codziennym i zawodowym. Powódka nie mogła podjąć zatrudnienia, a także musiała zrezygnować z aktywności fizycznej. Ponadto poszkodowana wskazała, że po zdarzeniu musiała korzystać z pomocy osób trzecich przy prostych pracach codziennych. Poszkodowana podała także że na skutek wypadku korzystała z opieki psychologa w związku z powracającym i dręczącym wspomnieniem wypadku. W toku postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił powódce 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 820 zł z tytułu kosztów opieki.

Strona pozwana Towarzystwo (...) S. A. w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoja rzecz od powódki kosztów postępowania. Strona pozwana podniosła, iż wypłaciła powódce kwotę 10.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 820,00 zł tytułem kosztów poniesionej opieki. Pozwana wskazała, że ustalając wysokość zadośćuczynienia uwzględniła wszystkie okoliczności wpływające na rozmiar doznanej przez powódkę szkody tym samym roszczenia powódki są bezpodstawne. Zdaniem pozwanego żądanie kwoty1640 zł z tytułu kosztów opieki również nie zasługuje na uwzględnienie. Pozwany zakwestionował zarówno zasadność samej pomocy jak i stawkę za jedna godzinę opieki.

W pismach kolejno z dnia 05 września 2014 r. oraz z dnia 13 lutego 2015 r. strona powodowa rozszerzyła powództwo wnosząc o zasądzenie kwoty 40.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot wskazanych w piśmie oraz kwoty 4580 zł tytułem kosztów opieki osób trzecich.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12.09.2012 r. powódka poruszała się chodnikiem przy ulicy (...) w L.. Jadąca pojazdem marki L. (...) nr rej (...) A. W. spowodowała wypadek i uderzyła w poruszającą się pieszo powódkę. Sprawczyni kolizji była ubezpieczona w zakresie OC u strony pozwanej.

(bezsporne)

W następstwie w/w zdarzenia powódka doznała obrażeń ciała w postaci złamania śródstawowego kłykcia bocznego kości piszczelowej lewej, powodującego wtórną wielokierunkową niestabilność lewego stawu kolanowego. Ponadto powódka doznała urazu kolana prawego.

U powódki występuje pourazowa chonodromalacja rzepki, niestabilność przyśrodkowa stawu kolanowego.

Powódka doznała uszczerbku na zdrowiu z przyczyn ortopedycznych w wysokości 20%.

Rokowania co do stanu zdrowia w zakresie lewego stanu kolanowego są niepomyślne. W lewym stawie kolanowym występuje olbrzymi wielokierunkowa niestabilność stawu kolanowego, zaburzająca całkowicie funkcję stawu kolanowego. Powódka nie może podpierać się na kończynie, sprawnie poruszać.

Po wypadku powódka wymagała opieki osób trzecich w prostych sprawach życia codziennego przez trzy miesiące.

Dowód:

-opinia biegłego S. G. wraz z opinią uzupełniającą k. 71-74, 184,

-dokumentacja medyczna k. 15-19;

Wskutek wypadku powódka doznała ostrych zaburzeń stresowych pourazowych. Obecnie utrzymują się u niej reakcje lękowe o łagodnym nasileniu. Powódka doznała 2 % uszczerbku na zdrowiu z przyczyn psychiatrycznych. Powódce do miesiąca po wypadku towarzyszyły zaburzenia emocjonalne i lękowe ograniczające jej aktywność życiową. Obecnie powódka może normalnie wypełniać swe role społeczne i rodzinne.

Dowód:

-opinia biegłego J. J. k.120-122;

Powódka E. B. ma 42 lata, ma obecnie na utrzymaniu dwoje dzieci, jest osobą bezrobotną. Przed wypadkiem była osobą aktywną, nie chorowała przewlekle, nie zażywała stale leków, nie uczestniczyła w wypadku samochodowym. Po zdarzeniu doznała urazów kończyn, które nie pozwoliły jej na powrót do pełnej sprawności. W toku leczenia korzystała z porad poradni ortopedycznej, neurologicznej oraz psychologicznej. Przeszła rehabilitację. W czynnościach codziennych przez okres ok. trzech miesięcy w wymiarze ok. sześciu godzin dziennie po wypadku pomagała powódce jej przyjaciółka I. C..

Dowód:

- przesłuchanie powódki k. 150-151;

-zeznania świadka I. C. k. 149-150;

Strona pozwana Towarzystwo (...) S. A. w W. wypłaciła powódce w toku postępowania likwidacyjnego szkodę kwoty:

-10.000 zł tytułem zadośćuczynienia,

- 820 zł tytułem kosztów poniesionej opieki.

Dowód:

- decyzja z dnia 22.11.2012 r. k. 53;

- decyzja z dnia 04.01.2013 r. k. 54;

Pismem z dnia 14 listopada 2012 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty 26.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 2460 zł z tytułu kosztów opieki. Pozwany odmówił wypłaty świadczenie ponad kwoty ustalone w postępowaniu likwidacyjnym.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k. 56-57.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Bezsporne jest, że w dniu 12.09.2012 r. powódka doznała uszkodzeń ciała w wyniku uczestnictwa w wypadku komunikacyjnym. Nie było też sporne, że sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie OC u strony pozwanej, a ta wypłaciła już powódce z tytułu zadośćuczynienia kwotę 10.000 zł oraz kwotę 820 zł z tytułu kosztów opieki osoby trzeciej.

Na podstawie opinii biegłych oraz dokumentacji medycznej i przesłuchania powódki oraz świadka I. C. Sąd ustalił, jakie skutki na zdrowiu powódki wywarło przedmiotowe zdarzenie.

Okolicznością sporną między stronami była wysokość należnego zadośćuczynienia oraz odszkodowania za koszty opieki osób trzecich, gdyż strona pozwana uznała, że adekwatne kwoty do doznanych przez powódkę krzywd zostały wypłacone.

W ocenie Sądu powódka słusznie zakwestionowała wysokość wypłaconego jej zadośćuczynienia. Sąd uznał, że żądana przez nią w pozwie kwota zadośćuczynienia jest w pełni adekwatna do doznanego uszczerbku na zdrowiu, czasu i intensywności trwania bólu, leczenia, rokowań na przyszłość oraz konsekwencji wypadku w życiu osobistym i zawodowym. Ustalając wysokość należnego zadośćuczynienia Sąd wziął pod uwagę doznany przez powódkę procentowy uszczerbek na zdrowiu, który biegli sądowi określili na łączną wysokość w granicach 22%, dolegliwości związane z bólem powypadkowym i leczeniem oraz uszczerbek psychiczny, będący wynikiem wypadku.

Zgodnie z art. 445 § 1 KC w zw. z art. 444 KC w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Sąd może przyznać nadto poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości), cierpienia psychiczne, ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia.

Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości. Ma więc ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego, mowa jest bowiem o „odpowiedniej sumie tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”, przyznawaną jednorazowo. Przepis ten nie reguluje pojęcia „odpowiedniej” sumy zadośćuczynienia, pozostawiając ją uznaniu Sądu.

Mając na względzie całokształt wskazanych powyżej okoliczności Sąd uznał, że odpowiednia kwota zadośćuczynienia za doznaną przez powódkę krzywdę to kwota 40.000 zł wraz z kwotą 10.000 zł już wypłaconą przez stronę pozwaną.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów opieki osób trzecich znajduje oparcie o treść art. 444 K.C. zgodnie z którym w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Sąd w tym zakresie poczyniła ustalenia w oparciu o opinię biegłego oraz zeznania świadka I. C., z których wprost wynika, że powódka po wypadku wymagała opieki osoby trzeciej przez okres trzech miesięcy w wymiarze godzin nie mniejszym niż 6. Sąd jako niewygórowaną ocenił stawkę opieki na poziomie 10 zł. Przystaje ona bowiem do wynagrodzenia wypłacanego z tytułu kosztów prywatnej opieki medycznej. Mając powyższe na uwadze Sąd uwzględnił żądanie w zakresie kwoty kosztów opieki w całości.

Od zasądzonego świadczenia Sąd zasądził na rzecz powódki również odsetki ustawowe zgodnie z żądaniem pozwu. Procedując w tym zakresie Sąd miał na uwadze dyspozycję art. 817 § 1 k.c., oraz daty zgłoszenie poszczególnych części żądania pozwanemu.

O kosztach procesu w pkt II Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., nie uwzględniając kosztów korespondencji umieszczonych w spisie kosztów procesu, uznając iż stanowią one normalny koszt obsługi kancelarii pełnomocnika i zawierają się w jego wynagrodzeniu.

Orzeczenie w pkt III znajduje oparcie w art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Sąd orzekł świadczenie na rzecz Skarbu Państwa w wysokości 2205,15 zł, która to kwota stanowi nieuiszczone w sprawie koszty z tytuły wynagrodzenia biegłych sądowych.