Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w L. VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa B. O.

przeciwko (...) SA w S.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz powódki B. O. kwotę 34.931,50 zł (trzydzieści cztery tysiące dziewięćset trzydzieści jeden złotych 50/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 09.08.2013 r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwa oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 4.367,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w L.) kwotę 795,59 zł tytułem nieuiszczonych w sprawie kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Powódka B. O. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od strony pozwanej (...) S.A. w S. kwoty 35.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 09.08.2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powódka podniosła, że w następstwie kolizji w dniu 09.04.2013 r. uległ uszkodzeniu należący do niej samochód marki B. nr rej. (...). Odpowiedzialność odszkodowawczą za skutki tego zdarzenia ponosi strona pozwana, u której był ubezpieczony w zakresie OC pojazd sprawcy szkody. Strona pozwana odmówiła wypłaty powódce odszkodowania wskazując iż uszkodzenia auta nie przystają do okoliczności przedmiotowej kolizji. Powódka ustaliła, że koszt naprawy pojazdu wyniesie 35000 zł.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu. Uzasadniając swoje stanowisko zaprzeczyła swojej odpowiedzialności za skutki kolizji z kwietnia 2013 r. Strona pozwana wskazała, że uszkodzenia samochodu marki B. nie korelują z okolicznościami kolizji oraz uszkodzeniami samochodu sprawcy szkody. Ponadto pozwany wskazał, że powódka bezzasadnie żąda naprawy samochodu przy użyciu oryginalnych części zamiennych albowiem naprawę pojazdu do stanu sprzed szkody gwarantują części zamienne o symbolu Q oraz części PC/PT.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09.04.2013 r. doszło do kolizji drogowej samochodu powoda marki B. nr rej (...) z samochodem marki V. (...) nr rej. (...), którego kierujący był sprawcą zdarzenia. Sprawca kolizji był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej (...) S.A. w S.. Szkoda w pojeździe powódki została zgłoszona w dniu 11.04.2013 r.

bezsporne

Strona pozwana decyzją z dnia 02.05.2013 r. odmówiła powódce wypłaty odszkodowania, stwierdzając brak związku pomiędzy kolizją z kwietnia 2013 r., a uszkodzenia pojazdu powódki.

Dowód:

- pismo z dnia 02.05.2013 r., k. 27,

Uszkodzenia pojazdu marki B. o nr rej. (...) i V. (...) nr rej. (...) powstały w okolicznościach zdarzenia z dnia 09.04.2013 r. tj. na skutek zderzenia pojazdów w wyniku nie zachowania ostrożności przez kierującego samochodem marki V. (...) podczas wykonywania manewru cofania wskazuje na to korelacja uszkodzonych obszarów pojazdów.

Całkowity koszt naprawy samochodu powódki brutto wynosi 34.931,50 zł.

Dowód:

- opinia biegłego K. G. wraz z opinią uzupełniającą k. 72-85, 123-126,

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie niemal w całości.

Istota ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wynikająca z art. 822 KC i nast. sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim , względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba , na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Szczegóły tej odpowiedzialności są unormowana w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz.1152). Według art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem , najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 tej ustawy z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie , jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani - na podstawie przepisów prawa cywilnego - do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Odpowiedzialność tą reguluje również ustawa z dnia 22 maja 2003 r. działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151).

Zgodnie z treścią art. 436 KC w zw. z art. 435 KC samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej , za którą nie ponosi odpowiedzialności. Według zaś art. 361 § 1 KC , zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 KC naprawienie szkody obejmuje straty , które poszkodowany poniósł oraz korzyści , które mógłby osiągnąć , gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkoda majątkowa jest to różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by istniał gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Chodzi o utratę lub zmniejszenie aktywów bądź powstanie lub zwiększenie pasywów osoby poszkodowanej. Z przepisu art. 361 § 2 KC wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody.

W przedmiotowej sprawie spór między stronami budziły zarówno okoliczności kolizji z kwietnia 2013 r. jak również wysokość ewentualnego odszkodowania.

W oparciu o opinię biegłego sądowego K. G. Sąd ustalił, że w dniu 09.04.2013 r. istotnie doszło do kolizji drogowej z udziałem samochodu powódki, w wyniku której został on uszkodzony. W ocenie Sądu nie ma wątpliwości, że uszkodzenia pojazdu powódki powstały w związku z nieostrożnym manewrem kierującego samochodem marki V. (...), świadczą o tym uszkodzenia pojazdów. Biegły w sposób precyzyjny wskazał na jakiej podstawie skorelował obszary zniszczeń obu aut w okolicznościach kolizji. Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadka albowiem prowadziłoby to do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania oraz nie miało na celu wyjaśnienia okoliczności istotnych w sprawie.

Zważywszy na powyższe pozwany winien zrekompensować powódce poniesiona szkodą poprzez wypłatę odszkodowania.

Powołany w toku spraw biegły sądowy ustalił , że łączny koszt brutto naprawy samochodu powódki wyniesie 34931,50 zł. W ocenie Sądu opinia biegłego jest rzetelna , sporządzona zgodnie z zasadami kosztorysowania napraw pojazdów, stąd brak jest podstaw do jej podważenia. Żadna ze stron nie zakwestionowała zresztą wartości dowodowej przedmiotowej opinii w tym zakresie. Należy zauważyć , iż wycena została dokonane przez biegłego w renomowanym, używanym przez specjalistów systemie kosztorysowania A.. Zdaniem Sądu biegły prawidłowo przyjął zakres napraw, stawki za roboczogodziny pracy oraz ceny oryginalnych części zamiennych. Tylko naprawa za pomocą wspomnianych części gwarantuje naprawę pojazdu do stanu sprzed szkody. W aktach sprawy brak bowiem informacji aby części w samochodzie powódki stanowiły zamienniki.

Mając na względzie powyższe orzeczono jak na wstępie.

Powódce od zasądzonego świadczenia należą się również odsetki ustawowe. Zgodnie z art. 817 § 1 KC ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Skoro zatem pozwany decyzją z dnia 02.05.2013 r. zajął ostateczne stanowisko w przedmiocie odmowy wypłaty odszkodowania, zasądzenie odsetek ustawowych od dnia wniesienia pozwu jest w pełni uzasadnione.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98 KPC i art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych