Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2016r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w Wydziale VII Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: Joanna Leśniewska

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Krzysztofa Górskiego

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015r., 16 grudnia 2015r., 8 lutego 2016r., 24 lutego 2016 sprawy:

M. K.

ur. (...) w O., córki A. i K. z d. K.,

oskarżonej o to, że:

I w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dorowadziła firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 800 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy

tj. o czyn z art. 286§1 kk

II w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dorowadziła firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy

tj. o czyn z art. 286§1 kk

III w okresie od 7 stycznia 2015r. do 9 marca 2015r. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 700 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem internetu, poprzez podanie danych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w dniu 7 stycznia 2015r., 15 stycznia 2015r., 9 marca 2015r. i dwukrotnie w dniu 16 stycznia 2015r. w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru spłaty pożyczki, czego jednak nie osiągnęła, z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez firmę

tj. o czyn z art.13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk

IV w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała dorowadzić firmę (...) PL (...). z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) PL (...). z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy, czego jednak nie osiągnęła z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez firmę

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk

V w dniu 15 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała dorowadzić firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 900 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy, czego jednak nie osiągnęła z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez firmę

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk

I oskarżoną uznaje za winną popełnienia zarzucanych jej czynów z pkt I-V z tym ustaleniem, iż stanowiły one ciąg przestępstw z art. 91§1 kk w zw. z art. 286§1kk, art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk, art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk i za to na podstawie art. 91§1 kk w zw. z art. 286§1kk, art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk, art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk, opierając wymiar kary o art. 91§1 kk w zw. z art. 286§1 kk, przy zastosowaniu art. 4§1 kk, skazuje ją na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk przy zastosowaniu art. 4§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej na okres lat 3 (trzech) tytułem próby,

III na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym kwotę 180 zł tytułem opłaty.

Sygn. akt VII K 765/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. P. jest znajomą K. K. (2). Wymienione wspólnie uczęszczały do gimnazjum, potem straciły ze sobą kontakt, który M. P. odnowiła po kilku latach, umawiając się z K. K. (2) na spotkanie.

W jego trakcie M. P. opowiadała K. K. (2), iż jest w trudnej sytuacji finansowej, prosząc ją o pożyczenie pieniędzy. Wymieniona nie dysponowała jednak takimi środkami, więc M. P. spytała ją czy wzięłaby dla niej kredyt na 23 tysiące zł, bo sama nie może, gdyż ma komornika i jest w BIKu. Po zastanowieniu się K. K. (2) zgodziła się wziąć dla niej pożyczkę w P. w kwocie 3 tysięcy zł, która to pożyczka była spłacana przez M. P..

Następnie M. P. poprosiła K. K. (2) o wzięcie kolejnych pożyczek, na co ta zgodziła się. Wymieniona udała się również z M. P. do banku (...) przy ul. (...) w O., gdzie doszło do założenia przez nią konta na prośbę M. P.. Przedmiotowe konto było z dostępem przez Internet. Po jego założeniu całą dokumentację związaną z zawartą umowę zabrała M. P., która następnie w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu zawarła w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 800 zł z firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., przy jej zawarciu podając jako dane osoby zawierającej pożyczkę dane osobowe K. K. (2) i posługując się należącym do wymienionej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu.

Również w tym samym dniu, w nieustalonym miejscu M. P. zawarła w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 300 złotych z firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., posługując się jako danymi osoby zawierając pożyczkę danymi osobowymi K. K. (2) i posługując się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu.

Także w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu M. P. wystąpiła o udzielenie pożyczki gotówkowej w kwocie 500 zł z firmy (...) PL (...). z o.o. z siedzibą w W. w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, podając jako dane osoby występującej o pożyczkę dane osobowe K. K. (2) i posługując się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu, jednak przedmiotowa firma odmówiła udzielenia pożyczki.

Następnie w dniu 15 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu M. P. wystąpiła o udzielnie pożyczki gotówkowej w kwocie 900 zł z firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, podając jako dane osoby występującej o pożyczkę dane osobowe K. K. (2) i posługując się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu, jednak przedmiotowa firma odmówiła udzielenia pożyczki.

Ponadto w okresie od 7 stycznia 2015r. do 9 marca 2015r. M. P. w nieustalonym miejscu, usiłowała uzyskać pożyczkę w kwocie 700 zł z firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, poprzez podanie danych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w dniu 7 stycznia 2015r., 15 stycznia 2015r., 9 marca 2015r. i dwukrotnie w dniu 16 stycznia 2015r. w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu, jednak firma ta odmówiła udzielenia jej pożyczki.

Środki z zawartych umów pożyczki otrzymała M. P., która zgodnie z uzgodnieniami z K. K. (2) miała spłacać przedmiotowe zobowiązania, pojawiły się jednak zaległości, opóźnienia w płatnościach, co spowodowało, iż K. K. (2) poczuła się oszukana, składając zawiadomienie na Policji. M. P. spłaciła obie ww pożyczki w dniu 17.07. 2015r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody:

częściowo zeznania K. K. (2) k: 209-210, 202-206, 231-231v, 232v, wyjaśnienia M. P. k: 208v-209, wyciąg z konta bankowego K. K. (2) k: 6, pismo z V..pl k: 26-27, pismo z Z..pl k: 32-33, pismo z (...)k: 37, pismo z (...) k: 46-47, pismo z P..pl k: 62-74, pismo z (...) k: 77-80, pismo z V.k: 81-82, opinia psychologiczna k: 84-91, potwierdzenia przelewów k: 137-138.

Oskarżona M. P. nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, iż pożyczki wzięła tylko i wyłącznie za zgodą K. K. (2), która zgodziła się jej pomóc. Była świadoma tego o czym rozmawiały. Gdyby wcześniej odebrała od niej telefon to nie byłoby sprawy. Ona nie odbierała telefonów, nie odpisywała na smsy. Wzięła te pożyczki przez Internet za zgodą K. K. (2). Nie mogła wziąć ze swojego konta, bo ma je obciążone. Gdyby to było jej konto, to nie otrzymałaby tych pożyczek. Ostatecznie spłaciła je. K. K. (2) to jej koleżanka ze szkoły. Ona zgodziła się na wzięcie tych pożyczek. Nigdy nie podała jej środków odurzających. Chciała wszystko spłacać, ale K. K. (2) nie odbierała od niej telefonów, nie miała z nią kontaktu i nie miała jak tego spłacać.

(wyjaśnienia oskarżonej k: 208v-209).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonej co do zasadę zasługiwały na wiarę w zakresie w jakim wymieniona mimo, iż formalnie nie przyznała się do zarzucanych jej czynów, wskazywała jednak, iż zaciągnęła pożyczki posługują się danymi K. K. (2). Jakkolwiek wymieniona podnosiła, iż miała zamiar je spłacać, a opóźnienia w płatnościach wynikały jedynie z braku kontaktu z K. K. (2), jednocześnie jednak przyznawała, iż sama nie otrzymałaby tych pożyczek, z uwagi na swoją trudną sytuację finansową i istniejące zadłużenie.

Sąd dał również co do zasady wiarę zeznaniom K. K. (2), za wyjątkiem tej ich części z postępowania przygotowawczego, gdy wymieniona podawała, iż po wypiciu napoju energetycznego, który podała jej oskarżona nie pamięta co się działo, a tylko, iż wychodziła z banku. Wymieniona w czasie rozprawy przyznała, iż w tej części podała nieprawdę przyznając, iż zgodziła się na założenie konta bankowego na prośbę oskarżonej, z którą razem udała się do banku. Wskazała też, iż zgodziła się zawrzeć pożyczki, z których środki przekazywała oskarżonej, gdyż ta opowiadała jej, że znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, sama nie ma możliwości uzyskania takich pożyczek, jednocześnie obiecując, iż będzie je spłacała.

Zeznania te korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym z wyjaśnienia oskarżonej, która nie kwestionowała, iż uzyskała środki z pożyczek zaciągniętych na dane K. K. (2), jak również podnosiła, iż zobowiązała się spłacać te należności.

Z opinii psychologicznej znajdującej się w aktach sprawy wynika, iż rozwój intelektualny K. K. (2), w tym zdolność do postrzegania, zapamiętywania i odtwarzania nabytych treści, mieści się w granicach normy. Ma ona obniżone znaczenie sytuacji społecznych, opóźniony rozwój emocjonalny i społeczny. Jej wypowiedzi wskazują na samodzielność w wypowiadaniu się, nie ma również podstaw do uznania, iż badana konfabuluje, jej reakcje werbalne i emocjonalne wskazują na jej osobiste doświadczenia w zakresie podawanych treści.

W ocenie Sądu powyższa opinia jest spójna, logiczna, sporządzona przez osobę o odpowiedniej wiedzy i doświadczeniu zawodowym, tak, iż brak podstaw do podważenia sformułowanych w niej wniosków. Jednocześnie nadmienić należy, iż okoliczność, iż świadek w trakcie rozprawy przyznała, iż wcześniej podała nieprawdę co do okoliczności założenia konta bankowego nie ma wpływu na wnioski opinii co do możliwości zapamiętywania i odtwarzania przez nią nabytych treści, albowiem kwestia wiarygodności zeznań świadka nie była przedmiotem wydanej opinii, która dotyczyła okoliczności związanych z psychologiczną oceną możliwości złożenia zeznań przez świadka i w świetle wniosków końcowych opinii brak podstaw do zakwestionowania tychże zeznań, co jednak nie jest jednoznaczne z oceną ich wiarygodności, która to kwestia należy do kompetencji Sadu, nie zaś biegłego.

W sprawie zgromadzona została również dokumentacja w postaci informacji bankowych oraz informacji przesłanych przez firmy udzielające pożyczek na temat ww pożyczek, jak również w postaci przelewów wskazujących na spłatę pożyczek przez oskarżoną, która to dokumentacja nie była kwestionowana przez strony w toku prowadzonego postępowania i brak podstaw do jej podważania.

W ocenie Sądu brak również podstaw do zakwestionowania dołączonych na wniosek obrońcy oskarżonej wykazów połączeń telefonicznych na okoliczność, iż oskarżona kontaktowała się z K. K. (2), co jednak nie zwalnia jej w żaden sposób od odpowiedzialności za zarzucane jej czyny zabronione.

Mając bowiem na uwadze całokształt podniesionych wyżej okoliczności Sąd uznał, iż wina oskarżonej i fakt popełnienia przez nią zarzucanych jej czynów nie budzą wątpliwości.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności w postaci zeznań K. K. (2), jak i wyjaśnień samej oskarżonej, daje pełne podstawy do przyjęcia, iż M. P. dopuściła się zarzucanych jej czynów z art. 286§1 kk polegających na tym, iż w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 800 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy, jak również w tym samym dniu w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dorowadziła firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 300 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy.

Zgromadzony materiał dowodowy dawał też pełne podstawy do przyjęcia, iż oskarżona dopuściła się zarzucanych jej czynów z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk polegających na tym, iż w dniu 7 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała dorowadzić firmę (...) PL (...). z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 500 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) PL (...). z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy, czego jednak nie osiągnęła z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez firmę, jak również w dniu 15 stycznia 2015r. w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała dorowadzić firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 900 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, poprzez podanie danych osobowych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru wywiązania się przez nią z warunków umowy, czego jednak nie osiągnęła z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez firmę oraz dopuściła się czynu z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk polegającego na tym, iż w okresie od 7 stycznia 2015r. do 9 marca 2015r. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w nieustalonym miejscu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 700 złotych wynikającej z umowy pożyczki gotówkowej zawartej w formie elektronicznej za pośrednictwem Internetu, poprzez podanie danych K. K. (2) i posłużenie się należącym do niej kontem bankowym w dniu 7 stycznia 2015r., 15 stycznia 2015r., 9 marca 2015r. i dwukrotnie w dniu 16 stycznia 2015r. w procesie rejestracji oraz w złożonym wniosku o udzielenie kredytu przez co wprowadziła w błąd pracownika firmy (...) Sp. z o.o. co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru spłaty pożyczki, czego jednak nie osiągnęła, z uwagi na odmowę udzielenia pożyczki przez firmę.

Należy przy tym wskazać, iż okoliczność, iż K. K. (2) wyrażała zgodę na zaciągnięcie pożyczek, czy to, iż oskarżona próbowała kontaktować się z nią, wielokrotnie do niej dzwoniąc, czy smsując, nie wyłącza w żaden sposób odpowiedzialności oskarżonej od popełnienia zarzucanych jej czynów zabronionych. Posługując się bowiem danymi osobowymi innej osoby przy ubieganiu się o pożyczkę, czy też jej kontem, oskarżona niewątpliwie wprowadzała w błąd przedstawicieli firm, gdzie występowała o pożyczki co do tożsamości osoby biorącej pożyczkę i zamiaru jej spłaty. Jak bowiem przyznawała sama oskarżona, miała ona świadomość, iż jej zadłużenie i trudna sytuacja finansowa powodują, iż nie uzyskałaby takich pożyczek. Ponadto z materiału dowodowego wynikało, iż z ustaleń pomiędzy wymienioną a K. K. (2) wynikało, iż to oskarżona będzie spłacała zaciągnięte na dane K. K. (2) pożyczki, nie zaś sama K. K. (2).

Ponadto Sad uznał, iż przypisanych jej czynów oskarżona dopuściła się działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, a zatem w warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 kk.

Wymierzając oskarżonej karę za czyny, których się dopuściła Sąd baczył, by była ona adekwatna do stopnia jej zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionych czynów.

Sąd miał przy tym na uwadze jako okoliczność łagodzącą to, iż oskarżona spłaciła pożyczki wskazane w zarzutach, jak również jej dotychczasową niekaralność.

Mając powyższe na uwadze Sąd wymierzył oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności, uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia jej zawinienia, jak również społecznej szkodliwości popełnionych czynów oraz zrealizuje cele zapobiegawcze i wychowawcze kary, jak i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jednocześnie Sąd uznał, iż z uwagi na dotychczasową niekaralność oskarżonej wobec wymienionej zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, uzasadniająca przekonanie, iż wymieniona w przyszłości będzie przestrzegać obowiązującego porządku prawnego, w szczególności nie popełni kolejnego przestępstwa, co mając na uwadze warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres lat 3 tytułem próby.

Sąd zgodnie z art. 4§1 kk zastosował wobec oskarżonej przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obwiązującym w czasie popełnienia przypisanych jej czynów, uznając, iż są one względniejsze dla wymienionej aniżeli obecne przepisy, mając tu w szczególności na uwadze obecne obostrzenia związane z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności, czy treść art. 72§1 kk, który obecnie przewiduje obligatoryjne orzekanie obowiązków wskazanych w tym przepisie w wypadku zawieszenia wykonania kary, chyba że orzeczono środek karny.

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym kwotę 180 zł tytułem opłaty, mając tu na uwadze, iż obecnie prowadzi ona własną działalność gospodarczą i osiąga dochód umożliwiający jej uiszczenie tychże kosztów.