Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Urlińska

Protokolant: Agnieszka Michałowska

w obecności Prok. Rej. - Dominiki Orzechowskiej – Anders

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2016 r. sprawy

A. S. , syna H. i S. z domu R. , ur. (...) w O.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1)  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 29 maja 2012r. (sygn. akt VII K 208/12) za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dniu 25 grudnia 2011r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz środek karny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

2)  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 30 września 2014r. (sygn. akt VII K 776/14) za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dniu 25 maja 2014 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, oraz środek karny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 lat.

3)  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 18 listopada 2014r. (sygn. akt VII K 978/14) za czyn z art. 244 kk w zw z art. 12 kk popełniony w okresie od stycznia 2013r. do 25 maja 2014 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 20 godzin w miesiącu,

I. na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk, art. 87 kk, art. 569 § 1 kpk przy zastosowaniu art. 4§1kk łączy skazanemu A. S. kary jednostkowe pozbawienia i ograniczenia wolności orzeczone prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawie o sygn. akt VII K 776/14 i Sądu Rejonowego w Olsztynie o sygn. akt VII K 978/14 i orzeka wobec skazanego karę 11 (jedenastu ) miesięcy pozbawienia wolności,

II. Na podstawie art. 572 kpk w pozostałym zakresie postępowanie umarza co do wydania wyroku łącznego ,

III. na podstawie art. 576 § 1 kpk wyroki, które uległy połączeniu w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu,

IV. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie VII K 776/14 od 21 sierpnia 2015r.

V. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adw. J. K. kwotę 120 złotych tytułem wynagrodzenia za jego obronę wykonywaną z urzędu oraz kwotę 27,60 złotych tytułem 23 % stawki podatku Vat od wynagrodzenia,

VI. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt VII K 954/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

A. S. został skazany m.in. następującymi prawomocnymi wyrokami:

4)  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 29 maja 2012r. (sygn. akt VII K 208/12) za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dniu 25 grudnia 2011r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz środek karny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

5)  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 30 września 2014r. (sygn. akt VII K 776/14) za czyn z art. 178a § 4 kk popełniony w dniu 25 maja 2014 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, oraz środek karny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 lat.

6)  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 18 listopada 2014r. (sygn. akt VII K 978/14) za czyn z art. 244 kk w zw z art. 12 kk popełniony w okresie od stycznia 2013r. do 25 maja 2014 r. na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 20 godzin w miesiącu,

(dowód: informacja z K. k. 5-6, odpisy wyroków k. 7,8,9, , 185 akt Sądu Rejonowego w Olsztynie o sygn. VII K 978/14 k. 41, VII K 776/14 k. 66 )

Skazany odbywa obecnie karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie VII K 776/14 Sądu Rejonowego w Olsztynie, zaś w warunkach izolacji penitencjarnej przebywa od dnia 21 sierpnia 2015r. 2014r. Zachowanie skazanego w okresie odbywania kar jednostka penitencjarna oceniła jako właściwe. Nie był karany dyscyplinarnie, ani nie odnotowano zachowań negatywnych z jego udziałem. Mężczyzna prawidłowo funkcjonuje z innymi osobami osadzonymi, nie przynależy do podkultury przestępczej. Wobec funkcjonariuszy i pracowników jednostki penitencjarnej zachowuje się regulaminowo. Wobec niego nie stosowano środków przymusu bezpośredniego, nie obserwowano również zachowań agresywnych i autoagresywnych. Jest dość krytyczny wobec popełnionych przez siebie przestępstw.

(dowód: opinia o skazanym z Aresztu Śledczego w O. k. 13-13v)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 568a § 1 kpk który to został dodany do ustawy Kodeks Postępowania Karnego przez ustawę z dnia 20 lutego 2015r. ( Dz. U. z 2015 r., poz .396) o zmianie ustawy – Kodeks Karny oraz niektórych innych ustaw - Sąd orzeka karę łączną bądź w wyroku skazującym, bądź w wyroku łącznym.

Jak zaś stanowi znowelizowany przez tą samą ustawę § 1 art. 569 kpk jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, która prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Przy czym zauważyć należy, że w sprawie niniejszej, w związku z powyżej wskazaną nowelizacją kodeksu karnego dla określenia czy zachodzą przesłanki do orzeczenia kary łącznej wobec skazanego oraz co należy brać pod uwagę określając jej wymiar miało ustalenie stanu prawnego, który ma zastosowanie do sytuacji A. S.. Kwestia ta miała zasadnicze znaczenie z uwagi na diametralne zmiany w tym zakresie między stanem prawnym przed 1 lipca 2015r. a po tym dniu.

W związku z tym w sprawie zachodziła konieczność sięgnięcia do przepisów intertemporalnych. I tak zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw- przepisów rozdziału IX ustawy, o której mowa w art. 1 (Zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Wobec natomiast faktu, że ostatnie skazanie A. nastąpiło na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie, wydanego w dniu 18 listopada 2014r. w sprawie o sygn. akt VII K 978/14 który to uprawomocnił się w dniu 26 listopada 2014 r., zgodnie ze wskazanym przepisem przejściowym w sprawie niniejszej zastosowanie miały przepisy obowiązujące przed 1 lipca 2015r.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk obowiązującym przed 1 lipca 2015r. przesłanki wydania wyroku łącznego są spełnione wtedy, gdy: zachodzą warunki orzeczenia kary łącznej określone w art. 85 kk i skazany został już prawomocnie skazany, co najmniej dwoma prawomocnymi wyrokami.

W niniejszej sprawie zachodzą przewidziane w art. 85 kk podstawy do połączenia kar jednostkowych pozbawienia wolności wymierzonych wyrokami w sprawach:

- Sądu Rejonowego w Olsztynie o sygn. akt V II K 776/14 i VII K 978/14 .

Kierując się dobrem skazanego Sąd połączył kary jednostkowe pozbawienia i ograniczenia wolności orzeczone cytowanymi wcześniej wyrokami.

Problemem otwartym przy łączeniu kar jednostkowych orzeczonych wyrokami nadającymi się do połączenia, opisanymi wcześniej była wysokość kar łącznych, które należało orzec za zbiegające się przestępstwa. Należało zatem rozważyć, którą z zasad – absorpcji, asperacji, czy kumulacji zastosować.

Sąd podzielił wyrażany w orzecznictwie Sądu Najwyższego pogląd, że zasadę absorpcji czy kumulacji, jako rozwiązanie skrajne, powinny być rozstrzygnięciami raczej o charakterze wyjątkowym ( wyrok SN z dnia 02.12.1975r., sygn. akt Rw 628/75, OSNKW 1976, z.2, poz.33).

Priorytetową zasadą kary łącznej powinna być zatem zasada asperacji (częściowej absorpcji) i na tej też zasadzie Sąd oparł wymiar kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie II co pozwoliło na wymierzenie kary łącznej wyższej niż najwyższa jednostkowa kara, a niższej niż suma kar.

Uwzględnić również należy iż kara łączna, nie może jednak stanowić zbyt znacznej premii płynącej z faktu popełnienia większej liczby przestępstw. Pomimo bowiem pozytywnej opinii o skazanym wymierzenie mu kar łącznej na zasadzie pełnej absorpcji było rozstrzygnięciem nadmiernie łagodnym i pomijającym jego uprzednią karalność.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk, art. 87 kk w zw. z art. 569 § 1 kpk przy zastosowaniu art. 4§1 kk połączył skazanemu A. S. prawomocnie orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawach o sygn. akt V II K 776/14, VII K 978/14 kary pozbawienia i ograniczenia wolności i wymierzył skazanemu karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd na podstawie art. 572 kpk w pozostałym zakresie postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego umarzył a na podstawie art. 576 § 1 kpk orzekł, iż wyroki, które uległy połączeniu w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w w sprawie VII K 776/14 od 21 sierpnia 2015r.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych oraz zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz jego obrońcy z urzędu 120 złotych tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu oraz kwotę 27,60 złotych tytułem 23 % stawki podatku VAT od wynagrodzenia.