Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: staż. Patrycja Krupczyńska

po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2016 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) im. Z. C. w L.

przeciwko T. A.

o zapłatę 5.502,15 zł

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) im. Z. C. w L. na rzecz T. A. kwotę 1.300 zł (jeden tysiąc trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nakazuje pobrać od powoda (...) im. Z. C. w L. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 489,46 zł (czterysta osiemdziesiąt dziewięć złotych i czterdzieści sześć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt VIII C 4443/14

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2006 roku powód (...) im. Z. C. w L. wytoczył przeciwko pozwanemu T. A. powództwo o zapłatę kwoty 5.502,15 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości 20% w stosunku rocznym od kwoty 5.000 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i ustawowymi odsetkami od kwoty 472,15 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, że pozwany jest dłużnikiem powoda z tytułu umowy kredytu nr (...) udzielonego przez powoda w dniu 18 lipca 2005 roku w kwocie 5.000 zł. Pozwany nie uregulował ani jednej raty kredytu, wobec czego w dniu 14 listopada 2005 roku powód wypowiedział łączącą strony umowę i postawił cały kredyt wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się następujące należności: 5.000 zł kapitału, 230,87 zł odsetek umownych, 241,28 zł odsetek karnych oraz 30 zł kosztów upomnień. (pozew k. 2-3)

W dniu 19 czerwca 2006 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w przedmiotowej sprawie przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (VII Nc 1081/06). (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 28)

Nakaz zapłaty nie został pozwanemu prawidłowo doręczony – pozwany nigdy nie zamieszkiwał pod adresem wskazanym w pozwie, zaś o sprawie dowiedział się od komornika sądowego. W dniu 27 października 2014 roku pozwany zaskarżył nakaz zapłaty sprzeciwem w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany podniósł, że nigdy nie zaciągał żadnych kredytów lub pożyczek, a w kwietniu 2005 roku został mu skradziony dowód osobisty
i książeczka wojskowa. Wyjaśnił, że w związku z powyższym przed Prokuraturą Rejonową Ł. toczyły się postępowania za sygn. 2 Ds. 2358/06 oraz 2 Ds. 276/09 w sprawie dokonywanych oszustw i prób wyłudzenia kredytów za pomocą skradzionych dokumentów. Nadto pozwany złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa, na okoliczność stwierdzenia czy podpis na umowie pożyczki został nakreślony przez pozwanego. (wniosek k. 35-36, sprzeciw 37-38)

Wobec niezamieszkiwania przez pozwanego pod adresem wskazanym w pozwie, na który wysłano nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym i uznano za doręczony przez awizo, zarządzeniem z dnia 25 listopada 2014 roku uchylono zarządzenie o stwierdzeniu prawomocności nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym został przyjęty jako wniesiony w terminie i przez osobę uprawnioną. (zarządzenie k. 52, zarządzenie k. 82, postanowienie k. 84)

W piśmie procesowym z dnia 2 lutego 2015 roku pełnomocnik powoda wniósł o zawieszenie postępowania w sprawie, na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. (omyłkowo wskazano pkt 1 k.p.c.) – do czasu zakończenia postępowania karnego wszczętego na skutek złożenia przez powódkę zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez pozwanego T. A..

W piśmie procesowym z dnia 2 marca 2015 roku pełnomocnik pozwanego podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, jednocześnie sprzeciwił się wnioskowi powoda o zawieszenie postępowania w sprawie i wniósł o jego oddalenie. Nadto podtrzymał wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa, na okoliczność stwierdzenia czy podpis na umowie pożyczki został dokonany przez pozwanego.

Postanowieniem z dnia 26 maja 2015 roku Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powoda o zawieszenie postępowania w sprawie. (pismo pełn. powoda k. 87, pismo pełn. pozwanego k. 97-98, postanowienie k. 106-107)

Na rozprawie w dniu 9 lutego 2016 roku w imieniu powoda nikt się nie stawił, pełnomocnik powoda został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Pełnomocnik pozwanego nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu. (protokół rozprawy k. 152)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 lipca 2005 roku nieustalona osoba, posługując się danymi osobowymi pozwanego T. A. i jego numerem PESEL, zawarła z powodem umowę pożyczki (kredytu) numer (...), na mocy której osobie tej został udzielony kredyt w wysokości 5.000 zł, który miał zostać spłacony w 36 miesięcznych ratach, w terminach i na warunkach szczegółowo określonych w umowie.

Pozwany T. A. nie zawarł tej umowy – pozwany nie nakreślił podpisu o treści (...) figurującego w pozycji (...) pod treścią przedmiotowej umowy. (umowa kredytowa k. 9-10, pisemna opinia biegłego grafologa k. 135-139)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz na podstawie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy pisma. Opinia grafologiczna była przy tym wydana w oparciu o materiał porównawczy m.in. w postaci wniosków pozwanego o wydanie dowodu osobistego (w tym z roku 2006) (podpisy i zapisy pochodzenia bezwpływowego, pochodzące z okresu zbliżonego do daty zawarcia spornej umowy). Oceniając pisemną opinię biegłego sądowego, Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w jej treści wniosków, opinia ta była bowiem rzetelna, jasna, logiczna oraz w sposób wyczerpujący objaśniające budzące wątpliwości kwestie. Wydając opinię biegły oparł się na zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym, w tym na wzorach podpisów pozwanego pochodzenia bezwpływowego. Po wydaniu opinii przez biegłego żadna ze stron nie kwestionowała jej treści oraz nie wnosiła do niej jakichkolwiek zarzutów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie było zasadne i podlegało oddaleniu w całości.

Podstawą prawną dochodzonego roszczenia była przedłożona przez stronę powodową umowa kredytu z dnia 18 lipca 2005 roku nr (...).

Osią sporu w przedmiotowej sprawie było ustalenie czy pozwany zawarł ową umowę, co pozwany kwestionował od samego początku.

Powód nie wykazał, że łączył go z pozwanym T. A. jakikolwiek stosunek prawny mogący uzasadniać niniejsze powództwo, w szczególności nie wykazał, by pozwany był stroną umowy kredytu nr (...) z dnia 18 lipca 2015 roku. Wprawdzie powód załączył do akt sprawy umowę, o której mowa wyżej, wystawioną na nazwisko pozwanego, pod której treścią widnieje podpis o brzmieniu (...), to jednak pozwany już w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym zakwestionował prawdziwość swojego podpisu pod umową, podnosząc, że podpis ten został sfałszowany, jednocześnie wnosząc o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w tym dowodu z opinii biegłego grafologa, Sąd ustalił, że podpisu o brzmieniu (...) figurującego w pozycji (...) na umowie pożyczki nr (...), zawartej w dniu 18 lipca 2005 roku ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. Z. C. w L. nie nakreślił T. A..

Biegły dokonując ustaleń w powyższym zakresie porównał podpis o wskazanym brzmieniu umieszczony w treści przedmiotowej umowy z podpisami pozwanego o charakterze bezwpływowym. Z badanych podpisów biegły wyodrębnił najbardziej dystynktywne cechy identyfikacyjne, które następnie zestawił ze sobą i poddał analizie. W wyniku jej przeprowadzenia biegły stwierdził w badanych grupach podpisów różnice w cechach geometryczno-pomiarowych, budowie liter, w formach powtarzalnych oraz impulsie podpisów. W konkluzji biegły uznał, jak wyżej. Żadna ze stron opinii grafologa nie kwestionowała.

Z powyższych względów, Sąd uznał, że pozwany T. A. nie jest biernie legitymowany do występowania w przedmiotowej sprawie, czego konsekwencją musiało być oddalenie powództwa w całości.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik sprawy, na podstawie art. 98 k.p.c.

Jej zastosowanie jest uzasadnione faktem, że żądanie powoda zostało oddalone w całości. Powód przegrał spór w 100 %, a pozwany wygrał w 100 %. Powód winien zatem zwrócić pozwanemu koszty niezbędne poniesione do celowej obrony (art. 98 § 3 k.p.c.).

Na koszty procesu poniesione przez pozwanego złożyły się: 1.200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego pozwanego na podstawie § 6 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwota 100 zł obejmująca uiszczoną przez pozwanego zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego.

Na podstawie art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w związku z art. 98 k.p.c., Sąd nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 489,46 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych związanych z wynagrodzeniem biegłego (uiszczona przez pozwanego zaliczka na wynagrodzenie biegłego
w kwocie 100 zł została w całości wykorzystana, a nadto ze środków Skarbu Państwa przyznano biegłemu kwotę 489,46 zł, którą to kwotą należy obciążyć powoda, jako przegrywającego proces w całości).