Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 600/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Alina Kowalewska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Elwira Stopińska

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016 r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko (...) S.A w Ł.

o zapłatę

1.Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A w Ł. na rzecz powoda S. K. kwotę 2.660 zł (dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 27.07.2015r do dnia zapłaty oraz kwotę 750 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Alina Kowalewska

Sygn. akt. I C 600/15

UZASADNIENIE

Powód S. K. w pozwie z dnia 3 lipca 2015 r. wniósł o zapłatę kwoty 2.660,00 zł od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w Ł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwanemu pozwu od dnia zapłaty. Nadto domagał się zasądzenia na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pełnomocnik powoda podał, iż w dniu 17 czerwca 2014 r. w wyniku kolizji drogowej uległ uszkodzeniu samochód powoda. Twierdził, iż w momencie zdarzenia pojazd prowadził M. K., któremu powód oddał samochód w najem na czas określony od dnia 16 czerwca 2014 r. do dnia 14 lipca 2014 r. za czynsz w wysokości 380 zł dziennie. Pełnomocnik powoda podniósł, iż w przeprowadzonym postępowaniu likwidacyjnym pozwany uznał swą odpowiedzialność za zdarzenie co do zasady i wypłacił powodowi kwotę 7.980,00 zł z tytułu utraconego dochodu z umowy najmu przyjmując, iż powód nie mógł wynajmować pojazdu przez okres 21 dni. Zdaniem jednak pełnomocnika powoda poszkodowany poniósł straty z tytułu braku możliwości wynajmu pojazdu za okres od dnia szkody do dnia 14 lipca 2014 r. – tj. 28 dni kalendarzowych, wobec czego w niniejszym postępowaniu dochodzi pozostałej części należnego mu odszkodowania obejmującego czynsz za najem samochodu za pozostałe 7 dni.

(pozew - k. 2-5)

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w Ł. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Uzasadniając pełnomocnik pozwanego potwierdził, iż pozwany jest co do zasady odpowiedzialny za szkodę poniesioną przez powoda. Odszkodowanie wypłacone dotychczas przez pozwanego w pełni rekompensuje doznaną przez powoda szkodę, bowiem obejmuje utracony przez niego dochód z tytułu umowy najmu za okres od dnia wystąpienia szkody do dnia wydania decyzji o wysokości odszkodowania oraz dodatkowe 7 dni na zagospodarowanie wraku. Zdaniem pełnomocnika pozwanego roszczenie powoda za dalszy okres jest bezzasadne, gdyż bierność powoda nie może stanowić przyczyny przyznania odszkodowania. Powód winien bowiem dołożyć wszelkich starań by zminimalizować wielkość szkody.

(odpowiedź na pozew – k. 39-40)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17 czerwca 2014 r. w miejscowości W. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki P., nr rej. (...), stanowiący własność powoda S. K..

( okoliczności bezsporne )

W chwili zdarzenia pojazdem kierował M. K., z którym powód w dniu 16 czerwca 2014 r. zawarł umowę najmu przedmiotowego samochodu. Na mocy tej umowy powód oddał M. K. do używania pojazd na okres od dnia 16 czerwca 2014 r. do dnia 14 lipca 2014 r., a wynajmujący zobowiązał się płacić czynsz w wysokości 380 zł za każdy dzień. Strony ustaliły, iż czynsz zostanie uiszczony po zwrocie przedmiotu najmu. Z uwagi na brak możliwości używania pojazdu po kolizji czynsz nie został zapłacony.

( dowód : oświadczenie sprawcy kolizji – k. 8, umowa najmu – k. 9, zeznania świadków: M. K. – k. 52-52v, 65, B. K. – k. 58, 65)

Sprawca wypadku w dniu zdarzenia posiadał zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z pozwanym (...) S.A. z siedzibą w Ł..

( okoliczności bezsporne )

W dniu 27 czerwca 2014 r. pełnomocnik powoda zgłosił pozwanemu szkodę. W toku postępowania likwidacyjnego decyzją z dnia 30 czerwca 2014 r. powodowi przyznano odszkodowanie w wysokości 3.900,00 zł z tytułu uszkodzenia pojazdu uznając, iż poniósł on szkodę całkowitą. Wartość rynkową pojazdu przed zdarzeniem ustalono na kwotę 4.900,00 zł, natomiast po zdarzeniu na kwotę 1.000,00 zł. Wypłata odszkodowania nastąpiła dnia 7 lipca 2014 r.

Z tytułu utraconych dochodów z umowy najmu samochodu na mocy decyzji z dnia 1 października 2014 r. pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 7.980 zł przyjmując do rozliczenia czynsz w wysokości 380 zł dziennie oraz 21 dni, w tym 14 dni od dnia wystąpienia szkody do dnia wydania decyzji o szkodzie całkowitej oraz dodatkowo 7 dni na zagospodarowanie pozostałości. Powód bezskutecznie odwoływał się od przedmiotowej decyzji.

( dowód : zgłoszenie szkody – k. 21, kosztorys – k. 11-15, protokół szkody – k. 16, decyzja z dnia 30.06.2014 r. - k. 17, decyzja z 01.10.2014 r. – k. 19, decyzja z 20.10.2014 r. –k. 20, korespondencja elektroniczna – k. 42- 43)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był pomiędzy stronami w całości bezsporny. Strony były zgodne, iż pozwany jest co do zasady odpowiedzialny za szkodę poniesioną przez powoda na skutek zdarzenia z dnia 17 czerwca 2014 r., która obejmuje koszt nabycia innego samochodu oraz utracony dochód z tytułu umowy najmu. Strona pozwana ani w toku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, ani w niniejszym postępowaniu, nie kwestionowała okoliczności zdarzenia wywołującego szkodę oraz ważności zawartej pomiędzy kierującym samochodem w momencie kolizji a powodem umowy najmu samochodu. Powyższe okoliczności potwierdziły także przedłożone przez strony postępowania dokumenty, w szczególności umowa najmu przedmiotowego samochodu, które Sąd uznał za wiarygodne oraz zeznania słuchanych w sprawie świadków: M. K. i B. K., które korespondowały ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż odpowiedzialność pozwanego za szkodę, jakiej doznała powódka uzasadnia treść art. 34 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 392 ze zm.), zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Odszkodowanie ubezpieczeniowe ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem. Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko na normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła; naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Pojęcie szkody obejmuje zatem także korzyści, których poszkodowany nie uzyskał, przy czym dla przyjęcia odpowiedzialności sprawcy prawdopodobieństwo osiągnięcia tych korzyści winno graniczyć niemal z pewnością. Naprawienie szkody powinno bowiem doprowadzić do takiej sytuacji, w której stan majątkowy poszkodowanego, byłby taki sam, gdyby nie doszło do zdarzenia wyrządzającego szkodę.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował, iż powód doznał szkody majątkowej w postaci utraconych korzyści z tytułu zawartej umowy najmu samochodu oraz wysokości czynszu ustalonego przez strony. Kwestią sporną, której ustalenie miało zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, była natomiast wysokość szkody sprowadzająca się do ustalenia przez jaki okres czasu powód nie mógł wynajmować samochodu. W tym kontekście, mając na uwadze, iż powód doznał szkody całkowitej, należy wskazać, iż okres, za jaki może się domagać odszkodowania za utracony dochód winien odpowiadać okresowi koniecznemu i niezbędnemu do nabycia nowego pojazdu o podobnych warunkach technicznych i standardzie, który mógłby być przedmiotem najmu. Okres ten obejmuje zatem czas niezbędny na zgłoszenie szkody ubezpieczycielowi, przebieg postępowania likwidacyjnego oraz czas konieczny na nabycie nowego samochodu.

Nie budziło w sprawie wątpliwości, iż szkoda obejmowała utracony przez powoda dochód od momentu wystąpienia szkody do podjęcia przez pozwanego decyzji w przedmiocie wypłaty odszkodowania – tj. do dnia 30 czerwca 2014 r. Sąd podzielił jednocześnie stanowisko powoda, iż okres 7 dni od dnia podjęcia decyzji jest zbyt krótki na wypełnienie wszystkich niezbędnych formalności i zakup z należytym rozeznaniem nowego samochodu za odpowiednią cenę i spełniającego konkretne wymagania. Sąd miał na uwadze, iż w świetle zasad doświadczenia życiowego nabycie nowego pojazdu wymaga podjęcia odpowiednich czynności – tj. zaznajomienia się z rynkiem, znalezienia odpowiedniego samochodu o określonym standardzie, przeprowadzenia formalności związanych z zawarciem umowy oraz dopuszczeniem pojazdu do ruchu. Nadto nabycie używanego pojazdu wymaga sprawdzenia czy spełnia on wszystkie wymagania techniczne i eksploatacyjne do bezpiecznego poruszania się po drogach. Sąd przyjął zatem, iż 14 dni to okres niezbędny do zakupu nowego samochodu i przystosowania go do najmu.

Ze wskazanych wyżej względów, jako że szkoda oraz związek przyczynowy zostały przez powoda wykazane, Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie powoda jako zbędny uznając jednocześnie żądanie pozwu za uzasadnione w całości i zasądzając na jego rzecz dochodzoną kwotę (7 dni x 380 zł = 2.660 zł).

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu – tj. od dnia doręczenia pozwu pozwanemu – 27.07.2015 r.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 750 zł, na którą składają się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł ustalone zgodnie z § 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz opłata sądowa od pozwu w kwocie 133 zł.