Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 19 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku dłużnika K. A. (1)

z udziałem wierzyciela D. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo – Handlowo – Usługowe (...) z siedzibą w K.

w przedmiocie nadzoru w sprawie prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu D. T. o sygn. akt KM 9/14

w przedmiocie zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 19 października 2015 r., sygn. akt I Co 2951/15

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone postanowienie.

SSO Barbara Mokras SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 758/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kaliszu uchylił w części czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu D. T. w sprawie egzekucyjnej o sygn. akt KM 9/14 z dnia 18 lutego 2014 r. dotyczącą egzekucji z ruchomości w postaci zajęcia ruchomości - wagi najazdowej stalowej dla pojazdów typ (...) 60/18” i nakazał Komornikowi wstrzymanie czynności egzekucyjnych dotyczących w/w rzeczy ruchomej.

W uzasadnieniu wskazano, że w trakcie dokonywania w/w czynności egzekucyjnej obecny był T. A. (1), który przedstawił Komornikowi fakturę z dnia 30 grudnia 2013 r. nr (...), dokumentującą czynność zakupu przez siebie przedmiotowej wagi od dłużnika K. A. (2), wskazując, że jest jej właścicielem i odmawiając podpisania protokołu zajęcia ruchomości. Pomimo tego, Sąd Rejonowy uznał, że przedmiotowa rzecz ruchoma stanowi własność dłużnika K. M., która w chwili zajęcia znajdowała się we współwładaniu dłużnika i T. A. (1), co upoważniało Komornika do jej zajęcia. W ocenie Sądu I instancji zajęcie to nastąpiło jednak z naruszeniem dyspozycji art. 845 § 2 zd. 2 k.p.c., tj. bez zgody osoby trzeciej albo przyznania, że stanowi ona własność dłużnika. W konsekwencji Sąd a quo uznał, że stanowi to podstawę do uchylenia dokonanego zajęcia i wstrzymania czynności egzekucyjnych dotyczących przedmiotowej czynności w ramach czynności nadzorczych na podstawie art. 759 § 2 k.p.c.

Od powyższego orzeczenia wierzyciel wniósł zażalenie zaskarżając je w całości i domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Skarżący zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez pominięcie dowodu z zeznań T. A. (1) złożonych w sprawie IC 1783/14,
z których wynika, że sprzedaż przedmiotowej wagi miała miejsce dla pozoru, w celu uniknięcia egzekucji z tej rzeczy; jak również - art. 845 § 2 k.p.c. poprzez przyjęcie, że istniały przeszkody do dokonania zajęcia przedmiotowej wagi z uwagi na fakt, że przedmiotowa waga została zajęta w miejscu prowadzenia przez dłużnika działalności gospodarczej, a zatem nie znajdowała się ona we władaniu T. A. (2), lecz we władaniu dłużnika.

W odpowiedzi na zażalenie dłużnik wniósł o jego oddalenie w całości oraz
o zasądzenie od wierzyciela na rzecz dłużnika kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z danych zarejestrowanych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej (k. 29 akt ), miejsce wykonywania działalności gospodarczej dłużnika K. A. (1) zostało oznaczone pod adresem: K. 52, (...)-(...) S., natomiast jako adres do doręczeń wskazano: K. 52a, (...)-(...) S.. Z treści protokołu zajęcia ruchomości z dnia
18 lutego 2014 r. wynika, że przedmiotowa waga najazdowa stalowa dla pojazdów typ (...) 60/18” została zajęta na nieruchomości położonej pod adresem: K. 52a,
(...)-(...) S. (k. 57 akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu D. T. KM 9/14), która – jak wynika z wypisu z rejestru gruntów sporządzonego na dzień 19 lutego 2014 r. - stanowiła własność dłużnika K. A. (1) (k. 75 akt Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu D. T. KM 9/14). Wynika z tego, że w chwili zajęcia przedmiotowa waga znajdowała się co najmniej we władaniu dłużnika K. A. (1), nie zaś osoby trzeciej tj T. A. (3), co uzasadniało jej zajęcie na podstawie art. 845 § 1 zd. 1 k.p.c.

Jako bezzasadne zatem należy uznać rozważania spełnienia przesłanek zajęcia ruchomości na podstawie art. 845 § 1 zd. 2 k.p.c., które dotyczą sytuacji, gdy zajęta ruchomość znajduje się w wyłącznym władaniu osoby trzeciej. Osoba trzecia, która rości sobie prawo własności do zajętej w ten sposób rzeczy, może dochodzić swoich praw jedynie w trybie powództwa przeciwegzekucyjnego przewidzianego w art. 841 k.p.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 1991 r., IV CR 550/90, LEX nr 9051)

Mając na uwadze powyższe rozważania już z tej przyczyny należy uznać, że nie było podstaw do uchylenia zajęcia przedmiotowej ruchomości przez Sąd I instancji w trybie art. 759 § 2 k.p.c.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 386 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
i art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

SSO Barbara Mokras SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski