Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2015r. w S.

odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej J. P. przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 września 2014r. do dnia
01 września 2016r.

Sygn. akt IV U 1035/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 20 sierpnia 2014 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 z późn. zm.) odmówił J. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionej Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 14 sierpnia 2014 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

J. P. w dniu 5 września 2014 r. złożyła odwołanie od wyżej wymienionej decyzji wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W odwołaniu, ubezpieczona wskazała m. in., iż od ponad 5 lat choruje na przewlekłe zwyrodnienie kręgosłupa, zwyrodnienie obu kończyn dolnych oraz, że od 2 lat wykryto u niej w obu piersiach torbiele, które powiększają się i muszą być co jakiś czas usuwane (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i podnosząc, iż odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 7-8).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni J. P. w dniu 16 czerwca 2014 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k. 251 akt organu rentowego). W chwili składania wniosku ubezpieczona była uprawniona do pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na podstawie decyzji (...) Oddział w S. z dnia 31 sierpnia 2012 r., w której organ rentowy przyznał J. P. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 września 2012 r. do 31 sierpnia 2014 r. (decyzja k. 212-213 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawczynię na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 11 lipca 2014 r. ustalił, że J. P. nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika k. 253 akt organu rentowego).

Na skutek zgłoszenia przez ubezpieczoną sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS, J. P. została skierowana na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 14 sierpnia 2014 r. ustaliła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Powyższe orzeczenie stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji, w której (...) Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 261 akt organu rentowego, decyzja k. 262 akt organu rentowego).

Biegli lekarze ortopeda oraz neurolog w sporządzonej na zlecenie Sądu opinii rozpoznali u ubezpieczonej chorobę zwyrodnieniową kolana lewego leczoną operacyjnie osteotomią podkolanową z upośledzeniem sprawności chodu, okresowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego na podłożu zmian dyskopatycznych i zwyrodnieniowych bez upośledzenia jego funkcji ruchowej i wskazali, że ubezpieczona nie jest zdolna do pracy wymagającej chodzenia, dźwigania, w tym do pracy ostatnio wykonywanej – kucharki. Biegli stwierdzili natomiast, że ubezpieczona zdolna jest do pracy w zawodzie krawcowej i telefonistki (opinia k. 16-17).

Biegła onkolog rozpoznała u J. P. łagodne zmiany włóknisto- torbielowate obu piersi. W jej ocenie, ubezpieczona ze względów onkologicznych nie jest niezdolna do pracy (opinia k. 24-25).

W opinii uzupełniającej biegli ortopeda i neurolog stwierdzili, iż od czasu ostatniego badania ubezpieczonej tj. od 17 sierpnia 2012 r. nie nastąpiła poprawa jej stanu zdrowia i jest ona nadal niezdolna do ciężkiej pracy fizycznej wymagającej chodzenia i stania, w tym do pracy jako kucharz. Z tego też powodu nadal jest częściowo niezdolna do pracy od dnia 1 września 2014 r. do 1 września 2016 r. ( opinia uzupełniającą k. 34)

J. P. ur. (...) wykonywała dotychczas prace fizyczne, m. in. zatrudniona była jako maglarka, przez okres trzy i pół miesiąca jako szwaczka, a następnie jako sprzątaczka, robotnik konserwacji detali, dozorca domowy oraz kucharki (świadectwa pracy, umowy zlecenia k. 7-47 akt rentowych). Praca na magazynie w charakterze robotnika konserwacji detali polegała na przenoszeniu ważących co najmniej 5 kg paczek. Ostatnia z wymienionych prac, którą ubezpieczona wykonywała przez okres 3 lat, tj. pomoc kuchenna, wiązała się z przenoszeniem warzyw w workach o ciężarze ok. 20 kg oraz z przenoszeniem posiłków w garnkach o pojemności 20 litrów (bezsporne, wyjaśnienia ubezpieczonej k. 32v, k. 43-43v). J. P. pracę w zawodzie wyuczonym – szwacza, krawcowej wykonywała jedynie w ramach przyuczenia do zawodu w okresie od 4.01.1982 do 19.04.1982 r.

Dotychczas ubezpieczona pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na schorzenia narządu ruchu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni J. P. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1, 2 i 3 przytoczonej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W sprawie bezspornym było spełnienie przez J. P. wymogów z art. 57 ust. 1 pkt. 2 przytoczonej ustawy tj. posiadanie przez ubezpieczoną odpowiedniego okresu składkowego i nieskładkowego. Sporną okolicznością było natomiast, czy ubezpieczona jest zdolna do pracy.

Celem ustalenia spornej okoliczności, Sąd powołał biegłych lekarzy: ortopedę, neurologa oraz onkologa. Biegła onkolog (k. 25) stwierdziła, że ubezpieczona jest onkologicznie zdrowa i zdolna do pracy. Biegli ortopeda i neurolog uznali w opinii uzupełniającej (k. 34), iż J. P. jest częściowo niezdolna do pracy w okresie od 1 września 2014 r. do 1 września 2016 r. Biegli stwierdzili również, że stan zdrowia ubezpieczonej w stosunku do ostatniego badania będącego podstawą do przyznania jej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 sierpnia 2014 r. nie poprawił się. Ubezpieczona w dalszym ciągu pozostaje osobą częściowo niezdolną do pracy wymagającej ciężkiego wysiłku fizycznego, wymagającej chodzenia, stania i dźwigania. Biegli stwierdzili m. in. występowanie u J. P. pooperacyjnej koślawości kolana lewego, objawy chondropatii obu stawów kolanowych oraz chód utykający. Biegli przyznali, iż rozpoznawane schorzenie kręgosłupa przebiega z okresami zaostrzeń i remisji dolegliwości. W ocenie Sądu ubezpieczona w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Mając na uwadze, że w zawodzie krawcowej ubezpieczona pracowała przez okres 3,5 miesiąca w ramach przyuczenia do zawodu na początku 1982 r., a charakter jej pracy jako telefonistki miał również charakter incydentalny, natomiast przez okres ponad 10 lat pracowała jako sprzątaczka i robotnik konserwacji detali na magazynie (świadectwo pracy k. 11 akt rentowych), a następnie przez trzy lata jako pomoc kuchenna, zdolność do wykonywania pracy przez ubezpieczoną powinna być rozpoznawana pod kątem jej zdolności do wykonywania ciężkiej pracy fizycznej jaką dotychczas wykonywała w zdecydowanej większości swojego okresu ubezpieczenia, a nie pod katem jej kwalifikacji jako krawcowej, czy telefonistki. Ponadto dotychczas organ rentowy oceniał zdolność ubezpieczonej do pracy również pod kątem zdolności do wykonywania przez nią pracy fizycznej w zawodzie pomocy kuchennej. Z opinii biegłych neurologa i ortopedy kategorycznie wynika, że ubezpieczona w dalszym ciągu po 31.08.2014 r. pozostaje częściowo niezdolna do pracy polegającej na dźwiganiu, chodzeniu, staniu, czyli pozostaje niezdolna do prac tj. sprzątaczka, pracownik magazynu, czy pomoc kuchenna, które to prace wymagają wysiłku fizycznego.

W ocenie Sądu, opinie biegłych stanowią wiarygodny dowód w sprawie. Zostały bowiem sporządzone przez lekarzy specjalistów z dziedzin, z których ubezpieczona się leczy. Wydanie opinii zostało poprzedzone badaniem J. P. oraz zapoznaniem się przez biegłych z dokumentacją medyczną zgromadzoną w sprawie. Podkreślić należy, iż opinie nie są ze sobą sprzeczne, zostały bowiem wydane przez specjalistów z zakresu różnych dziedzin medycznych, zaś opinia uzupełniająca neurologa i ortopedy stanowi odpowiednie uszczegółowienie, zawierające sprecyzowanie stanowiska wyrażonego w opinii głównej sporządzonej przez wymienionych. Należy zwrócić również uwagę, że zgodnie z poglądami wyrażonymi w orzecznictwie (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2009 r. II UK 1/09) Sąd nie może dokonywać ustaleń w kwestiach wymagających wiadomości specjalnych w oderwaniu albo z pominięciem dowodu z biegłych. Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że ubezpieczona jest okresowo częściowo niezdolna do pracy.

Zgłoszone przez organ rentowy do opinii uzupełniającej zastrzeżenia uznać należy jako polemikę z ustaleniami poczynionymi przez ortopedę i neurologa. W ocenie Sądu nie istniały uzasadnione powody, by dopuszczać wnioskowany przez ZUS dowód z opinii innych biegłych z zakresu ortopedii i neurologii.

Mając na uwadze wnioski biegłych ortopedy i neurologa zawartej w sporządzonej przez nich opinii uzupełniającej Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 01 września 2014 r. do 01 września 2016 r.