Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2015r. w S.

odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 stycznia 2015 r. Nr (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. K. prawo do emerytury od dnia 29 grudnia 2014r.

Sygn. akt IV U 212/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.01.2015 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8 poz. 43 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu A. K. prawa do emerytury w wieku obniżonym. W uzasadnieniu ZUS wskazał, iż ubezpieczony nie udowodnił, by na dzień 1.01.1999 r. legitymował się 15 letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył A. K., który wniósł o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury. Ubezpieczony wskazał, iż niesłusznie do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono okresu od 18.07.1978 r. do 30.06.1993 r., kiedy to był zatrudniony na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w Spółdzielni (...) w W. (odwołanie k. 1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 4-5).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

A. K., ur. (...), w dniu 15.12.2014 r. złożył do (...) Oddział w S. wniosek o przyznanie emerytury (wniosek k. 1-4 a. e.). Na podstawie przedłożonych świadectw pracy organ rentowy przyjął za udowodniony okres ubezpieczeniowy na dzień 01.01.1999 r. w wymiarze 25 lat, 9 miesięcy i 11 dni, w tym w szczególnym charakterze w ilości 5 lat, 5 miesięcy i 6 dni. Zaskarżoną decyzją z dnia 28.01.2015 r. pozwany ZUS odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 22 a. e.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż A. K. od 18.07.1978 r. do 30.06.1993. r. był zatrudniony w Spółdzielni (...) w W. na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych (świadectwo pracy k. 11 a. e.). Do zadań ubezpieczonego należało prowadzenie samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym pow. 3,5 tony marki S., J. oraz Kamaz, którymi przewoził, z rampy kolejowej położonej nieopodal bazy w Ł., do okolicznych Gminnych Spółdzielni (...) m. in. nawozy sztuczne oraz węgiel. A. K. rozpoczynał pracę od godziny 7. W ciągu dnia wykonywał kilka kursów. Ubezpieczony, stale i w pełnym wymiarze wyłącznie wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego (zeznania A. K. k. 8-9, zeznania świadków J. J. k. 8v-9, Z. K. k. 9).

W ocenie Sądu Okręgowego, złożone przez ubezpieczonego oraz świadków zeznania stanowią wiarygodny dowód w sprawie. Zeznania są logicznie oraz wzajemnie się uzupełniają. Wskazać należy, iż obydwaj świadkowie byli zatrudnieni w Spółdzielni (...) w W. w podobnym, co ubezpieczony okresie, tj. od lat 70-tych do 90-tych XX wieku.

Pracę wykonywaną przez A. K. zakwalifikować należy jako pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A cyt. wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w dziale VIII poz. 2, tj. prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Podkreślić również należy, iż decydujące znaczenie dla uznania zatrudnienia jako pracy wykonywanej w warunkach szczególnych ma nie nazwa stanowiska, lecz rzeczywisty charakter wykonywanych czynności. Podobnie, niewydanie przez pracodawcę świadectwa pracy w warunkach szczególnych nie może wykluczać, iż pracownik wykonywał pracę w wymienionych warunkach. Treść materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie jednoznacznie wskazuję na fakt wykonywania przez A. K. pracy w szczególnych warunkach.

A. K. nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (zeznania ubezpieczonego k. 8v).

W tej sytuacji, doliczając wskazany okres do czasu pracy w warunkach szczególnych uznanego przez organ rentowy stwierdzić należy, iż łączny okres zatrudnienia w szczególnych warunkach A. K. na dzień 01.01.1999 r. wyniósł ponad 20 lat. Tym samym ubezpieczony spełnił przesłanki do nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym zawarte w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS i w § 3 i 4 ust. 1 pkt 1. Wskazać bowiem należy, iż w dniu 29.12.2014 r. ubezpieczony ukończył 60 lat.

W tej sytuacji Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od 29.12.2014 r., tj. od daty ukończenia przez A. K. 60-tego roku życia.