Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2015r. w S.

odwołania Z. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 czerwca 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala Z. Ś. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności od pracy na okres od 2 kwietnia 2014r. do 2 kwietnia 2017r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz Z. Ś. 60,00 (sześćdziesiąt) zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 744/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 03.06.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu Z. Ś. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, że ubezpieczony jest zdolny do pracy.

Od decyzji tej odwołanie wniósł ubezpieczony Z. Ś. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. W uzasadnieniu odwołania podniósł, iż schorzenia, na które cierpi nie pozwalają mu na wykonywanie pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje.

Ubezpieczony Z. Ś. urodzony (...) w dniu 12.02.2014r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy dołączając zaświadczenie o stanie zdrowia. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczony jest zdolny do pracy. Komisja Lekarska ZUS po stwierdzeniu u wnioskodawcy przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa, częściowej resekcji nerki lewej z powodu raka, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka, zaburzeń lipidowych, zaburzeń krążenia mózgowego i zespołu bezdechu sennego uznała go za zdolnego do pracy. Badając sporną okoliczność niezdolności do pracy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa P. W., gastrologa S. P., nefrologa E. N., diabetologa M. T.. Biegli w swojej opinii (k. 9-13) stwierdzili u ubezpieczonego stan po częściowej resekcji nerki lewej z powodu raka jasnokomórkowego, przerost gruczołu krokowego, cukrzycę typu II, zespół bólowo- korzeniowy kręgosłupa krzyżowo- lędźwiowego na podłożu zmian zwyrodnieniowo- wytwórczych i dyskopatycznych, zapalenie błony śluzowej żołądka. Schorzenia te, zdaniem biegłych, powodują częściową niezdolność do pracy na okres od 02.04.2014r. do 02.04.2017r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach określonych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie wskazuje, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki zawarte w tym przepisie. Odnośnie warunku niezdolności do pracy Sąd podzielił opinię biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonego i zapoznaniu się z dokumentacją lekarską. Sąd podzielił wnioski płynące z wyżej omówionej opinii biegłych. Przy ocenie opinii wydanych w rozpatrywanej sprawie Sąd miał na względzie, iż opinia biegłych podlega, jak inne dowody ocenie według art. 233 § 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Zgodnie z art. 233 § 1 kpc, Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego. Sąd nie jest związany opinią biegłego i ocenia ją na równi z innymi środkami dowodowymi w ramach swobodnej oceny dowodów.

W ocenie Sądu wnioski zawarte w opinii biegłych są prawidłowe i logicznie uzasadnione. Opinia ta jest zupełne, jasna, zaś zawarte w nich stwierdzenia są kategoryczne. Biegli w sposób wyczerpujący i skrupulatny dokonali oceny stanu zdrowia opiniowanego, zaś wynikające z przeprowadzonych badań przedmiotowych i podmiotowych wnioski mają walor dowodowy. Podnieść należy, iż przy ocenie opinii biegłych lekarzy sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego (wyrok SN z 13 października 1987 r., II URN 228/87, PiZS 1988/7/62). Biegli zasadnie wskazali, że stan zdrowia Z. Ś. kwalifikuje go do osób częściowo niezdolnych do pracy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych "niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu". Jednocześnie w art. 12 ust. 3 ustawy wskazano, iż "częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji". Ubezpieczony nie posiada kwalifikacji. Wykonywał prace fizyczne. Praca ta wiązała się ze staniem, chodzeniem, dźwiganiem. W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczony w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy fizycznej. Na rozprawie w dniu 30.09.2015r. pełnomocnik ZUS nie kwestionował opinii biegłych. Ubezpieczony spełnia także pozostałe warunki zawarte w art. 57 cytowanej ustawy. Niezdolność do pracy powstała przed upływem 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, a przed jej powstaniem ubezpieczony wykazał ponad 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Brak jest również podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do organu rentowego celem ponownego rozpoznania, ponieważ niezdolność do pracy powstała po wniesieniu odwołanie przez Z. Ś..

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku. O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 kpc.