Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ca 1000/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2013 r.

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny – Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Paweł Iwaniuk

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (...): (...) w W.

przeciwko A. T.

o zapłatę

na skutek apelacji A. T. od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 18 stycznia 2013 r. sygn. akt I C 2546/12

oddala apelację.

Sygn. akt IV Ca 1000/13

UZASADNIENIE

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Zobowiązanie pozwanego wynika z zawartej przezeń w bankiem umowy kredytowej. Wobec niewywiązywania się z warunków tej umowy bank przystąpił do egzekwowania przymusowego swojej wierzytelności. Po uzyskaniu tytułu wykonawczego przeciwko pozwanemu, zbył wierzytelność (dokonał cesji) jaką miał wobec pozwanego na rzecz powodowego funduszu. Nie przeniósł natomiast uzyskanego tytułu wykonawczego, bowiem tytuł ten uprawnia do egzekwowania wyłącznie banki, którym powód w niniejszej sprawie nie jest. Występując z pozwem w niniejszej sprawie powód realizował zatem swoje uprawnienie, które nabył przy cesji wierzytelności, w celu uzyskania swego tytułu, a ponieważ wydanie tytułu wykonawczego w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny nie poprzedza postępowanie rozpoznawcze, nie zachodzi wspominana przez pozwanego powaga rzeczy osądzonej (por. art. 199 § 1 pkt 2 kpc).

W apelacji pozwany podniósł zarzut nieuwzględnienia okoliczności, iż w dalszym ciągu – mimo cesji – bank prowadzi egzekucję w oparciu o wydany na jego rzecz tytuł wykonawczy, wobec czego pomniejszeniu powinna także ulec dochodzona pozwem kwota.

Argument ten, w ustalonym stanie faktycznym jest nietrafny. Fakt wyegzekwowania przez pierwotnego wierzyciela, już po zbyciu wierzytelności, dalszych świadczeń miałby znaczenie, gdyby pozwany wykazał, iż nie został o cesji zawiadomiony. Do tego bowiem momentu spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela ma skutek względem nabywcy (tak art. 512 kc). Ustalonym było, że pozwany został zawiadomiony o zbyciu w styczniu 2012 r. Okoliczność tę Sąd Rejonowy wziął po uwagę, powód zaś cofnął pozew o zapłatę wyegzekwowanej do tego momentu przez zbywcę wierzytelności kwoty 519,83 zł. Natomiast dalsze wpłaty na rzecz banku (który nadal egzekwuje przy pomocy komornika) po dokonanym zawiadomieniu nie są zaliczane na poczet długu jaki pozwany ma wobec nabywcy wierzytelności, czyli powodowego funduszu.

Odmienną natomiast jest okoliczność egzekwowania przez bank (zbywcę wierzytelności) świadczenia już po przelewie wierzytelności. To jednak czy do takiego działania bank, który zbył wierzytelność, jest uprawniony, czy wyrządza szkodę pozwanemu oraz czy i jakie przysługują pozwanemu instrumenty obrony przed takim działaniem wykracza dalece poza ramy postępowania w niniejszej sprawie i nie mogło być – wbrew oczekiwaniom pozwanego – przedmiotem oceny tak Sądu I jak i II instancji.

W konsekwencji powyższego Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany wyroku Sądu Rejonowego, wobec czego na podstawie art. 385 kpc apelację oddalił.

IV Ca 1000/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE