Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S. & W. Sp.j. w Wyrach

przeciwko: (...) S.A. w Ł.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda (...) S. & W. Sp.j. w(...) kwotę 2 090 zł (dwa tysiące dziewięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 5 marca 2014 r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 652,93 zł (jeden tysiąc sześćset pięćdziesiąt dwa złote dziewięćdziesiąt trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 428 zł (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem złotych) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 21 marca 2014 r. do dnia zapłaty;

4)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 839 zł (osiemset trzydzieści dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 1061/14/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 5 września 2014 r. powódka Stan (...) –S S. & W. Sp. j. z siedzibą w (...) wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. w G. kwoty 2 090,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że wskutek zdarzenia z dnia 4 listopada 2013 r. za które odpowiedzialność ponosi pozwana, uległ uszkodzeniu samochód marki F. (...) nr rej. (...) stanowiąca własność poszkodowanej K. N.. W dacie wypadku pojazd, którym kierował sprawca szkody, łączyła z pozwaną umowa ubezpieczenia OC. Poszkodowana na czas naprawy rzeczowego samochodu, wynajęła od strony powodowej samochód zastępczy marki R. (...), który był niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej. Pojazd był wynajmowany przez poszkodowaną w okresie od dnia 4 listopada 2013 r. do dnia 14 grudnia 2013 r. przy czym opłata za wynajem samochodu została udokumentowana fakturą VAT nr (...) – obejmująca 40 dni wynajmu na kwotę 4.400,00 zł netto. Powódka ponadto wskazała, że poszkodowana przelała na jej rzecz wierzytelność przysługującą jej wobec pozwanej, wynikającą z rozliczenia w/w szkody komunikacyjnej z dnia 4 listopada 2013 r. na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 31 grudnia 2013 r. W dniu 4 lutego 2014 r. pozwana wydała decyzję o wypłacie częściowej odszkodowania tj. w kwocie 2.310,00 zł z uwagi na korektę czasu najmu do 21 dni uznając iż zasadna jest wypłata odszkodowania do czasu poinformowania poszkodowanego o szkodzie całkowitej i dalszych 7 dni na zakup nowego pojazdu, pomimo iż poszkodowana zdecydowała się na naprawę pojazdu, a pozwana została o tym poinformowana. Powódka odwołała się od w/w decyzji jednak pozwana pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. poinformowała powódkę o jej podtrzymaniu.

W dniu 30 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie VI GNc 2403/14/3 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił powyższe powództwo w całości.

W ustawowym terminie pozwana (...) S.A. w G. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że w dacie szkody ubezpieczała w zakresie OC pojazd sprawcy zdarzenia drogowego i w związku z powstałą szkodą wypłaciła należne odszkodowanie związane z kosztami najmu pojazdu zastępczego w wysokości 2.310,00 zł uznając iż najem pojazdu zstępczego przez okres 21 dni pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą. Niezbędny czas najmu pojazdu wynika z faktu, iż szkoda została zakwalifikowana jako szkoda całkowita i w takiej sytuacji jako okres uzasadnionego najmu pozwany uznał okres od daty powstania szkody do dnia poinformowania poszkodowanego o szkodzie całkowitej oraz dodatkowy okres 7 dni niezbędny na zagospodarowanie uszkodzonego pojazdu. Jednocześnie pozwany nie zgadza się z twierdzeniami strony pozwanej iż w przedmiotowej sprawie jako normalny i adekwatny z uszkodzeniem pojazdu pozostaje okres naprawy tego pojazdu.

W sprawie połączonej do wspólnego rozpoznania o sygn. akt VI GC 1064/14/3 powódka Stan (...) –S S. & W. Sp. j. z siedzibą w (...) wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. w G. kwoty 4.428,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 marca 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że wskutek zdarzenia z dnia 9 grudnia 2013 r. za które odpowiedzialność ponosi pozwana, uległ uszkodzeniu samochód marki S. (...) nr rej. (...) stanowiąca własność poszkodowanej E. K.. W dacie wypadku pojazd, którym kierował sprawca szkody, łączyła z pozwaną umowa ubezpieczenia OC. Poszkodowana na czas naprawy rzeczowego samochodu, wynajęła od strony powodowej samochód zastępczy marki V. (...) nr rej. (...) następnie samochodu marki V. (...) nr rej. (...), ponieważ samochód był niezbędny poszkodowanej do zaspokajania potrzeb własnych a w szczególności do dojazdów do pracy. Pojazdy były wynajmowane przez poszkodowaną w okresie od dnia 9 grudnia 2013 r. do dnia 11 stycznia 2014 r. przy czym opłata za wynajem samochodu została udokumentowana fakturą VAT nr (...) – obejmująca 24 dni wynajmu na kwotę 4.428,00 zł brutto. Powódka ponadto wskazała, że poszkodowana przelała na jej rzecz wierzytelność przysługującą jej wobec pozwanej, wynikającą z rozliczenia w/w szkody komunikacyjnej z dnia 9 grudnia 2013 r. na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 3 lutego 2013 r. Powódka przesłała pozwanej komplet dokumentów niezbędnych do zgłoszenia oraz wypłaty kwoty należnej z tytułu zwrotu kosztów wynajmu samochodu zastępczego. Pomimo tego pismem z dnia 20 lutego 2014 r. pozwana odmówiła powódce wypłaty należnej kwoty z uwagi iż zdaniem pozwanej powódka nie wykazała konieczności wynajmu samochodu zastępczego i nie złożyła stosownych dokumentów. Powódka odwołała się od decyzji pozwanej jednak decyzja z dnia 1 kwietnia 2014 r. pozwana podtrzymała swe wcześniejsze stanowisko.

W dniu 30 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie VI GNc 2401/14/3 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił powyższe powództwo w całości.

W ustawowym terminie pozwana (...) S.A. w G. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że w dacie szkody ubezpieczała w zakresie OC pojazd sprawcy zdarzenia drogowego. Pozwana jednak zaprzecza aby w przedmiotowej sprawie istniała konieczność najmu pojazdu zastępczego, gdyż strona powodowa oprócz ogólnikowego stwierdzenia, iż samochód był potrzebny do dojazdów do pracy nie przedstawiła żadnych dowodów. Działając z ostrożności procesowej pozwana zakwestionowała również roszczenie powódki także co do wysokości, wskazując, że strona powodowa dla wykazania okresu najmu pojazdu zastępczego nie przedstawiła żadnych dowodów.

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2014 r. o sygn. akt VI GC 1064/14/3 Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy postanowił połączyć sprawę o sygn. akt VI GC 1064/14/3 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt VI GC 1061/14/3.

Sąd w toku postępowania sadowego dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji na okoliczność wykazania uzasadnionego okresu najmu samochodu zastępczego przy przyjęciu rzeczywistego przebiegu naprawy z uwzględnieniem współczynnika efektywności pracy, czynności nie uwzględnionych przez pozwanego, systemu kosztorysowania audatex, okresu na akceptację kosztorysu po przekwalifikowaniu szkody całkowitej na naprawę z uwzględnieniem okresu organizowania części używanych w obu połączonych sprawach.

Sąd ustalił co następuje:

W sprawie o sygn. akt VI GC 1064/14 bezspornym jest, że w dniu 9 grudnia 2013 roku samochód osobowy marki S. (...) nr rej. (...) którego właścicielem była E. K. uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej. Ubezpieczycielem od odpowiedzialności cywilnej sprawcy kolizji drogowej była pozwana.

Poszkodowana na czas naprawy samochodu osobowego marki S. (...) nr rej. (...), wynajmowała od strony powodowej samochód zastępczy marki V. (...) nr rej. (...) w okresie od 9 grudnia 2013 do 18 grudnia 2013 r. a następnie w okresie od 18 grudnia 2013 r. do 11 stycznia 2014 r. samochód marki V. (...) nr rej. (...), tj. łącznie 24 dni. Samochód był niezbędny poszkodowanej do dojazdów do pracy oraz do załatwiania spraw domowych i rodzinnych. Poszkodowana nie była płatnikiem VAT. W dniu 3 lutego 2014 r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) za 24 dni wynajmu samochodu zastępczego opiewającą na kwotę 4 428,00 zł brutto. Powódka w drodze umowy przelewu wierzytelności z dnia 3 lutego 2014 r. nabyła od poszkodowanej E. K. wierzytelność wynikającą z rozliczenia zaistniałej szkody komunikacyjnej z pozwaną, tj. zwrotu kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego. Pozwana decyzją z dnia 20 lutego 2014 r. uznał roszczenie o zwrot kosztów wynajmu samochodu zastępczego za niezasadny i odmówiła wypłaty odszkodowania. Powódka odwołała się od w/w decyzji jednak pozwana nie zmieniła swojego stanowiska w sprawie.

Dowód: umowy najmu (k. 10-14, 15-19), oświadczenie najemcy (k. 20, 23), kopia legitymacji służbowej (k. 21), faktura VAT (k. 22), cesja (k. 24-25), zawiadomienie o cesji (k. 26), decyzje (k. 27, 30) odwołanie od decyzji (k. 28-30), zeznania wspólnika strony powodowej A. W. (k. 128-129), akta szkody nr U/245558/2013.

W sprawie o sygn. akt VI GC 1064/14 bezspornym jest, że w dniu 4 listopada 2013 roku samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...) którego właścicielem była K. N. uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej. Ubezpieczycielem od odpowiedzialności cywilnej sprawcy kolizji drogowej była pozwana.

Poszkodowana K. N. na czas naprawy samochód osobowego marki F. (...) nr rej. (...), wynajmowała od strony powodowej samochód zastępczy marki R. (...) w okresie od dnia 4 listopada 2013 r. do dnia 14 grudnia 2013 r. tj. przez 40 dni. Samochód był niezbędny poszkodowanej do prowadzenia działalności gospodarczej. Poszkodowana była płatnikiem VAT. W dniu 14 stycznia 2014 r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) za 40 dni wynajmu samochodu zastępczego opiewającą na kwotę 4400,00 zł netto. Powódka w drodze umowy przelewu wierzytelności z dnia 13 grudnia 2013 r. nabyła od poszkodowanej K. N. wierzytelność wynikającą z rozliczenia zaistniałej szkody komunikacyjnej z pozwaną, tj. zwrotu kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego. Pozwana na podstawie decyzji z dnia 20 lutego 2014 r. wypłaciła kwotę 2.310,00 zł netto równocześnie dokonując weryfikacji czasu wynajmu pojazdu do 21 dni. Powódka odwołała się od w/w decyzji jednak pozwana nie zmieniła swojego stanowiska w sprawie. Początkowo pozwana przyjęła, że w wyniku zdarzenia z dnia 4 listopada 2013 r. doszło do szkody całkowitej w pojeździe poszkodowanej jednak ostatecznie samochód został naprawiony, a pozwana wypłaciła odszkodowanie jak za szkodę całkowitą.

Dowód: umowa najmu (k. 30-34), oświadczenia najemcy (k. 35, 38), zaświadczenie z (...) (k. 36), faktury (k. 37), oświadczenie najemcy (k. 38), faktury (k. 37, 84, 88), cesji (k. 39-40), zawiadomienie o cesji (k. 41), decyzje (k. 42, 45) odwołanie od decyzji (k. 43-44), faktura za części (k. 46), potwierdzenie przelewów (k. 47), korespondencja mailowa (k. 49-53), wartość pojazdu (k. 54-55), kalkulacje (k. 56-60), korespondencja mailowa (k. 61-83), notatka (k. 85), zaświadczenie o badaniu technicznym (k. 86), wniosek powoda (k. 87), paragon (k. 89), kompensata (k. 90), korespondencja mailowa (k. 91-97), zeznania wspólnika strony powodowej A. W. (k. 128-129), akta szkody U/222857/2013.

Biegły sądowy w swej opinii pisemnej do sprawy o sygn. akt VI GC 1064/14 uznał że uzasadniony czas związany z naprawą uszkodzonego samochodu marki S. (...) wynosił 24 dni, a tym samym okres czasu uzasadniający czas wynajmu samochodu zastępczego przez poszkodowaną nie powinien przekroczyć 24 dni.

W sprawie o sygn. akt VI GC 1064/14 biegły sądowy w opinii pisemnej uznał, że uzasadniony czas związany z naprawą uszkodzonego samochodu marki F. (...) wynosił 40 dni, a tym samym okres czasu uzasadniający czas wynajmu samochodu zastępczego przez poszkodowaną nie powinien przekroczyć 40 dni.

Dowód: opinia biegłego sądowego (k. 139-154)

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Należy podkreślić, że powołana dokumentacja, pomimo iż pochodziła z różnych źródeł przedstawiała spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Z tych względów oceniono wymienione dowody jako w pełni wiarygodną podstawę dla czynienia ustaleń faktycznych.

Zeznania strony powodowej wspólnika A. W. były spójne, jak też korespondowały z obrazem przebiegu zdarzeń wynikającym z dokumentacji, dlatego Sąd uznał je za wiarygodne.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się na treści pisemnej opinii biegłego sądowego R. P. uznając, iż wnioski opinii pozostawały rzetelne, logiczne i odpowiedziały na przedstawione biegłemu zagadnienia. Opinia poparta została dużym doświadczeniem zawodowym i życiowym biegłego.

Sąd zważył, co następuje:

Połączone powództwa wytoczone w niniejszej sprawie przez Stan (...) –S S. & W. Sp. j. z siedzibą w (...) przeciwko (...) S.A. w G. zasługiwały na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 436 § 2 k.c. w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych.

W myśl art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Przesłankami odpowiedzialności jest łączne wykazanie trzech przesłanek: zachowanie sprawcy szkody, powstanie szkody w majątku poszkodowanego oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem a szkodą. Pozwana nie kwestionowała w obu sprawach, że doszło do wypadku objętego umową ubezpieczenia w okresie ochrony ubezpieczeniowej.

Zgodnie z art. 822 §1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Przy tym §4 cytowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. W przedmiotowych sprawach nie było przedmiotem sporu, że doszło do zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, skutkującego obowiązkiem wypłaty przez pozwaną odszkodowania. Spornym pomiędzy stronami w sprawie o sygn. akt GC 1061/14 okazał się uzasadniony okres wynajmu pojazdu zastępczego przez poszkodowaną. Natomiast w sprawie o sygn. akt GC 1064/14 zakwestionowana została konieczność wynajmu samochodu zastępczego oraz wysokość roszczenia pozwanej, z uwagi na brak wykazania stosownymi dowodami okresu najmu pojazdu zastępczego.

Powódka domagała się pozwami z dnia 5 września 2014 r. zasądzenia kwoty 2.090,00 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu oraz zasądzenia kwoty 4.428,00 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu wskazując, iż w drodze cesji nabyła wierzytelności w postaci odszkodowań wynikających z rozliczenia szkód komunikacyjnych z dnia 4 listopada 2013 r. oraz 9 grudnia 2013 r. przypadających na rzecz cedentów E. K. i K. N. od pozwanej (...) S.A. w G..

Podnieść należy, że w myśl obowiązujących przepisów kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (art. 509 § 1 k.c.). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.). Celem i skutkiem przelewu wierzytelności jest przejście na nabywcę ogółu uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. W takim wypadku stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, a zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela. W razie podjęcia kroków celem wyegzekwowania należności, warunkiem otrzymania należności przez nabywcę wierzytelności jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

W ocenie Sądu powódka w należyty sposób wykazała, iż skutecznie nabyła przedmiotową wierzytelność od poszkodowanych E. K. i K. N..

Powołany w sprawie biegły sądowy w pisemnej opinii do sprawy o sygn. akt VI GC 1064/14 uznał że uzasadniony czas związany z naprawą uszkodzonego samochodu marki S. (...) wynosił 24 dni. Natomiast w sprawie o sygn. akt VI GC 1061/14 biegły sądowy w opinii pisemnej uznał, że uzasadniony czas związany z naprawą uszkodzonego samochodu marki F. (...) wynosił 40 dni. Biegły w swej opinii szczegółowo uzasadnił uznane dni najmu samochodu zastępczego. Sąd uznając opinię za rzetelną i logiczną oparł swe ustalenia na wynikach opinii.

W ocenie Sądu w sprawie o sygn. 1064/14/3 wbrew twierdzeniom strony pozwanej powódka wykazała, że samochód był niezbędny poszkodowanej do dojazdów do pracy. Powódka przedstawiła oświadczenie strony poszkodowanej, w którym poszkodowana E. K. oświadczyła, iż auto zastępcze jest jej niezbędne do dojazdów do pracy oraz do załatwiania spraw domowych i rodzinnych, oraz kserokopię legitymacji służbowej poszkodowanej, zgodnie z która poszkodowana była zatrudniona na stanowisku Sędziego Sądu Apelacyjnego w Katowicach. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż powódka wykazała, że zasadnym było najęcie samochodu zastępczego przez poszkodowaną.

Zdaniem Sądu w sprawie o sygn.. akt VI GC 1061/14/3 powódka wykazała zasadność najmu podczas okresu naprawy samochodu poszkodowanego. Początkowo szkoda została zakwalifikowana, jako całkowita, ale ostatecznie pozwana uwzględniła odwołanie poszkodowanego i zaakceptowała kosztorys naprawy. Naprawa samochodu została wykonana, a pojazd zastępczy był poszkodowanemu niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej. Okres niezbędny do naprawy samochodu został potwierdzony opinią biegłego powołanego w sprawie.

W obu sprawach wysokość zastosowanej stawki najmu samochodów zastępczych przez pozwaną nie była kwestionowana, zatem należało stawki uznać za okoliczność bezsporną.

Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powódkę roszczenia za zasadne w całości w związku z tym w punkcie 1 sentencji wyroku zasądzono od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2 090,00 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 5 marca 2014 r. do dnia zapłaty, natomiast w punkcie 3 sentencji wyroku zasądzono od pozwanej na rzecz powódki kwotę 4 428,00 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 21 marca 2014 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 817 k.c. Zgodnie z art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Jak wynika z § 2 gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1. Powódka domagała się odsetek ustawowych za opóźnienie w sprawie o sygn. GC 1064/14/3 od dnia 21 marca 2014 r. do dnia zapłaty, a w sprawie o sygn. GC 1061/14/3 od dnia 5 marca 2014 r. do dnia zapłaty Powyższe żądania pozostawały uzasadnione w świetle powołanych przepisów.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 i 4 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się w sprawie o sygn. VI GC 1061/14/3 kwoty, 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, 105,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. ze zm.), co daje łączną kwotę 1 652,93 zł. Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się w sprawie o sygn. VI GC 1064/14 kwoty, 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, 222,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. ze zm.), co daje łączną kwotę 839,00 zł.

SSR Jolanta Brzęk