Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Sp. z o.o. w S.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w K.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego (...) Sp. z o.o. w K. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. w S. kwotę 22 614,95 zł (dwadzieścia dwa tysiące sześćset czternaście złotych dziewięćdziesiąt pięć) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 25 maja 2015 r. do dnia zapłaty;

2)  oddala powództwo w pozostałym zakresie co do odsetek;

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 548 zł (trzy tysiące pięćset czterdzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 856/15/3

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 1 czerwca 2015 roku wniesionym przeciwko (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w K., powódka (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością z siedziba w S. wniosła o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 22 614,95 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 4 maja 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Jako uzasadnienie podała, że strony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarły umowę sprzedaży materiałów budowlanych na podstawie zamówienia z dnia 22 grudnia 2014 r. stanowiącego odpowiedź na ofertę pozwanego nr. B.1010.404e.JR. Cena za zamówiony towar wynosiła 145 434,36 zł. W dniu 29 grudnia 2014 r. powód wpłacił pozwanemu zaliczkę w wysokości 75% całości zamówienia tj. kwotę 109 076,00 zł. Pozwany w związku ze swoimi problemami finansowymi zwrócił się do powoda o dodatkową zaliczkę. Powód aby nie narażać się na kary umowne ze strony inwestora prac, przy których były wykorzystywane zamówione materiały w dniu 3 marca 2015 r. wpłacił pozwanemu dodatkowa zaliczkę w wysokości 20 000,00 zł. Powód podniósł również, że w niniejszej sprawie pozwany ze względu na problemy finansowe zwrócił się do powoda o dokonanie zakupu niezbędnych do produkcji materiałów. Powód zamówił materiały i zapłacił za nie bezpośrednio u producentów łącznie kwotę 38 973,31 zł brutto, a następnie zapłacone wynagrodzenie potrącił z wynagrodzenia pozwanego należnego na podstawie zamówienia. W związku z dostarczeniem całego zamówionego towaru. Powód dążył do rozliczenia wpłaconej zaliczki w łącznej wysokości 129 076,00 zł. Zgodnie z zawartą umową wynagrodzenie pozwanego powinno wynosić 145 434,36 zł brutto jednak powinno być pomniejszone o kwoty zapłacone przez powoda bezpośrednio dostawcom tj. o kwotę 38 973,31 zł brutto. W związku z powyższym powód domagał się zapłaty kwoty 22 614,95 zł tytułem rozliczenia nadpłaconej zaliczki. Powód wniósł o zasądzenie ustawowych odsetek od dnia 4 maja 2015 r. wskazując iż zgodnie z ustaleniami stron potwierdzonymi mailem z dnia 24 marca 2015 r. wysłanym przez pracownika pozwanego, po zakończeniu zamówienia i wystawieniu faktur końcowych, kwoty wzajemnych zobowiązań miały ulec potrąceniu, a pozostałą kwotę (...) miało uregulować w terminie 20 dni. Faktury końcowe zostały wystawione przez pozwanego w dniu 13 kwietnia 2015 r., a zatem zasadnym jest naliczanie odsetek od dnia 4 maja 2015 r.

Sąd Rejonowy w Tychach VI Wydział Gospodarczy nakazem zapłaty o sygn. akt VI GNc 1552/15/3 wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 9 lipca 2015 roku uwzględnił powyższe powództwo w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 4 sierpnia 2015 roku pozwany (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż wskazana przez powoda suma kwot zapłaconych faktur VAT za towar, za zakupy w celu umożliwienia produkcji jest kwotą znacząco zawyżoną. Zdaniem pozwanego w/w kwota powinna wynosić 16 000,00 zł brutto, co w konsekwencji oznacza, że nie istnieje żadna nadpłacona przez powoda zaliczka.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

W odpowiedzi na ofertę pozwanego NR B.1010.404e.JR, powód 22 grudnia 2014 r. złożył zamówienie nr (...) opiewające na kwotę 128 521,00 zł. Umowa zawarta pomiędzy stronami przewidywała przedpłatę w wysokości 75% wartości zamówienia oraz 8% rabat przy złożeniu zamówienia do 23.12.2014 r. przy którego uwzględnieniu wartość brutto zamówienia wynosiła 143 204,27 zł. Pozwany otrzymał od powoda zaliczkę w wysokości 109 076,00 zł.

Dowód: zamówienia (k. 15), faktury zaliczkowe (k. 16-17), zeznania świadka J. Ś. (k. 81)

W przedsiębiorstwie powoda w związku z usterką maszyny produkcyjnej wystąpił problem z realizacją zamówienia. Dlatego dla przyspieszenia realizacji zamówienia pomiędzy stronami uzgodniono, że powód zakupi potrzebny do dokończenia zadania materiał, a następnie całość zostanie rozliczona w ostatecznym rozrachunku pomiędzy stronami z wpłaconej zaliczki w kwocie 109 076,00 zł., kwot wynikających z przesłanych przez powoda faktur i dodatkowej kwoty zaliczki w wysokości 20 000,00 zł wpłaconej przez powoda na rachunek pozwanego celem umożliwienia rozpoczęcia produkcji w przedsiębiorstwie pozwanego. W trakcie realizacji zamówienia okazało się, że koniecznym jest zamówienie większej ilości pianki (...) niż wynikało to z maila z dnia 24 marca 2015 r. W związku z powyższym, strony ustaliły, iż powód zwiększy zamówienie na przedmiotową piankę. Ostatecznie powód dokonał zakupu od dostawców materiałów koniecznych do realizacji zamówienia:

- od (...) W. J. za kwotę 3 229,98 zł;

- od (...) Sp. z o.o. za kwotę 7 022,21 zł;

- od Elektrycznego Zakładu Usługowo-Produkcyjnego (...)’ za kwotę 2 114,37 zł;

- od E. J. M. za kwotę 8 057,51 zł

- od (...) S.A. za kwotę 3 245,00 zł;

- od (...) S.A. za kwotę 15 304,24 zł.

Dowód: potwierdzenie przelewu (k.19), mail (k. 20), faktura pro forma (k. 23), potwierdzenia przelewów (k. 24, 27, 29, 31), faktury (k. 25, 28, 75-78), potwierdzenie realizacji zamówienia (k. 31), faktury zaliczkowe (k. 18, 32, 33), korespondencja mailowa (k. 73-74), zeznania świadka J. Ś. (k. 81)

Pismem z dnia 18 maja 2015 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 22 614,95 zł tytułem zwrotu uiszczonej zaliczki w terminie 3 dni od dnia otrzymania niniejszego pisma. Pismo zostało odebrane przez pozwanego w dniu 21 maja 2015 r. jednak pozwany nie uregulował dochodzonej przez powoda należności.

Dowód: pismo z dnia 18 maja wraz z potwierdzeniem doręczenia (k. 34-36)

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Powołana dokumentacja przedstawiała spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Z tych względów oceniono wymienione dowody jako w pełni wiarygodną podstawę dla czynienia ustaleń faktycznych.

Zeznania świadka J. Ś. były spójne, jak też korespondowały z obrazem przebiegu zdarzeń wynikającym z dokumentacji. Sąd dał wiarę tym zeznaniom w całości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości, poza częścią roszczenia odsetkowego.

Spór stron powstał na gruncie wykonania umowy sprzedaży oraz dokonania rozliczenia nadpłaconych przez powoda zaliczek.

Powód uiścił 75% umówionej ceny tytułem zaliczki, a później dodatkowo 20 tyś. złotych, a ponadto pozwana spółka nie zrealizowała całości umowy i część materiałów powód musiał dokupywać we własnym zakresie, pomimo, że ich cena została uwzględniona w wartości zamówienia.

Pozwany stanął na stanowisku, że pomimo, iż uiszczono zaliczki oraz zakupywano materiały poza umową, to wartość tych materiałów nie wynosiła aż tyle, co podaje powód.

Zgodnie z art. 535 § 1 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W pierwszej kolejności należy podnieść, że Sprzedaż jest umową dwustronnie zobowiązującą. Skutkiem zawarcia umowy sprzedaży jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej, w odniesieniu do której znajdą zastosowanie ogólne przepisy dotyczące zobowiązań wzajemnych (art. 487 i n.).

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Uwzględniając treść art. 6 k.c. trzeba stwierdzić, że do osoby występującej z pozwem należy udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę powództwa, gdyż z faktów tych wywodzi ona swoje prawo. Do przeciwnika natomiast należy wykazanie okoliczności niweczących to prawo lub uniemożliwiających jego powstanie (OSNP 1998/18/537). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.)(OSNC 1997/6-7/76 Przegląd Sądowy 2001/4/81). Innymi słowy na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa.

W przedmiotowej sprawie powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł z pozwanym umowę sprzedaży materiałów budowlanych za łaczną kwotę 145 434,36 zł na podstawie zamówienia powoda z dnia 22 grudnia 2014 r. Powód zgodnie z treścią umowy uiścił na poczet zamówienia kwotę 109 076,00 zł stanowiącą 75% całości zamówienia. Następnie w związku z wystąpieniem problemów finansowych u pozwanego, pozwany zwrócił się do powoda o wpłacenie dodatkowej zaliczki w celu realizacji zamówienia. Powód aby nie narażać się na kary umowne ze strony inwestora prac, przy których wykorzystywane był zamówione materiały w dniu 3 marca 2015 r. wpłacił dodatkową kwotę zaliczki 20 000,00 zł na rzecz pozwanego. W niniejszej sprawie również, ze względu na problemy finansowe, pozwany zwrócił się do powoda o dokonanie przez powoda zakupu materiałów niezbędnych do zrealizowania zamówienia. Powód przystał na propozycję pozwanego i dokonał z własnych środków finansowych zakupu materiałów koniecznych do realizacji zamówienia od dostawców za łączną kwotę : 38 973,31 zł brutto.

W ocenie Sądu powodowa spółka wykazała należycie okoliczność dokonania zakupów materiałów na potrzeby produkcji, dołączonymi do akt sprawy fakturami oraz potwierdzeniami przelewów będących zapłatą za te faktury podmiotom trzecim. Pozwany w treści sprzeciwu przyznał okoliczności z pozwu, jednakże jego zdaniem wskazana przez powoda kwota zapłaconych faktur VAT za towar jest znacząco zawyżona. Nie przedstawił jednak żadnych źródeł dowodowych na poparcie swoich twierdzeń. Zatem w ocenie Sądu pozwany nie sprostał w tym względzie ciążącemu na nim ciężarowi udowodnienia podnoszonych okoliczności. Powodowa spółka zarówno dokumentami złożonymi do sprawy, jak i uzupełniającymi je zeznaniami świadka wykazała, że kwotę 38 973,31 zapłaciła podmiotom trzecim, pomimo, że na dostawę tych materiałów, wcześniej umówiła się z pozwaną spółką i na poczet tych materiałów wpłaciła zaliczki.

Mając powyższe na uwadze Sąd ustalił, że w niniejszej sprawie powód celem realizacji umowy poniósł łączny koszt w wysokości 168 049,31 zł (109 076,00 zł + 20 000,00 zł + 3 229,98 zł + 7 022,21 zł + 2 114,37 zł + 8 057,51 zł + 3 245,00 zł + 15 304,24 zł = 168 049,31 zł). Zgodnie z zawartą umową powód był zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda 145 434,36 zł, a zatem różnicę pomiędzy powyższymi kwotami w wysokości 22 614,95 zł (168 049,31 zł – 145 434,36 zł = 22 614,95 zł) powinien zwrócić mu pozwany.

Reasumując powództwo okazało się uzasadnione i w punkcie 1 wyroku Sąd zasądził od pozwanej spółki na rzecz spółki powodowej kwotę 22 614,95 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty liczonymi od dnia 25 maja 2015 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. Pełnomocnik powoda pismem z dnia 18 maja 2015 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 22 614,95 zł w terminie 3 dni od otrzymania tego pisma. Pozwany odebrał przedmiotowe pismo w dniu 21 maja 2015 r. w związku z czym powód miał prawo domagać się odsetek od dnia 25 maja 2015 r.

W związku powyższym w punkcie 1 wyroku odsetki od kwoty 22 614,95 zł zasądzono od dnia 25 maja 2015 r. do dnia zapłaty, zaś w punkcie 2 wyroku oddalono powództwo w pozostałym zakresie co do odsetek. Żądanie powoda o naliczanie odsetek od dnia 4 maja 2015 r. do dnia zapłaty, okazało się nieuzasadnione, ponieważ termin rozliczenia został ustalony tylko drogą mailową wykonaną nie przez osoby decyzyjne spółki, a termin zwrotu nie wynikał z umowy, ani z charakteru roszczenia. Świadek stwierdził, że uprawnieni przedstawiciele obu spółek ustalili sposób rozliczenia, ale wobec zaprzeczenia pozwanej spółki, należało uznać tę okoliczność za niewykazaną.

Sąd rozstrzygnięcie o kosztach oparł głównie o przepis art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490.t.j.). Przepisy te stanową, że strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi poniesione przez jego koszty procesu, które okazały się niezbędne dla dochodzenia swoich praw lub celowej obrony. Pozwana przegrała proces w całości, dlatego też zobowiązana jest zwrócić powódce koszty, na które składa się kwota 3 548,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 2 400,00 tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz wpis w kwocie 1 131 zł i opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

SSR Jolanta Brzęk