Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska - Szota

Protokolant: Natalia Stokłosa

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2016 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. H.

przeciwko (...) SA V. (...) w W.

o zapłatę 6980, 50 zł

I.  zasądza od strony pozwanej (...) SA V. (...) w W. na rzecz powoda A. H. kwotę 4 600 (cztery tysiące sześćset) złotych z ustawowymi odsetkami od kwoty 4 150 zł od dnia 5 marca 2015 roku i od kwoty 450 zł od dnia 12 maja 2015 roku;

II.  umarza postępowanie co do kwoty 1 130,50 zł (jeden tysiąc sto trzydzieści złotych 50/100);

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  ustala, że powód poniesie koszty procesu w 34 %, zaś strona pozwana w 66 %.

UZASADNIENIE

Powód A. H. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. kwoty 6 100 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2015 r. tytułem wyrównania odszkodowania za uszkodzony samochód , 430,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2015 r. tytułem zwrotu poniesionych kosztów związanych z holowaniem uszkodzonego pojazdu i kwoty 450 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów wyceny rzeczoznawcy w ustawowymi odsetkami od dnia 12 maja 2015 r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasadzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego powiększonych o 23 % stawki podatku VAT, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kosztów korespondencji poniesionych w sprawie zgodnie z potwierdzeniami nadania korespondencji, opłat kancelaryjnych za protokoły rozpraw poniesionych przez pełnomocnika pozwanego, kosztami przejazdu pełnomocnika pozwanego na każdą rozprawę w wysokości 147,10 zł (odległość z siedziby oddziału kancelarii we W. to (...) km x 2x 0,8358 zł/km. Strona pozwana zakwestionowała zakres i wysokość szkody wskazane przez powoda, związek przyczynowy między wypadkiem a kosztami związanymi z prywatną wyceną

W piśmie z dnia 22 lutego 2016 r. powód ograniczył powództwo domagając się zasądzenia kwoty 5 400 zł tytułem wyrównania odszkodowania za uszkodzony samochód z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2015 r., 450 zł tytułem kosztów poniesionych na wycenę rzeczoznawcy z ustawowymi odsetkami od dnia 12 maja 2015 r., cofnął pozew co do 430,50 zł tytułem kosztów holowania pojazdu

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lutego miało miejsce zdarzenie drogowe, w wyniku którego uszkodzony został samochód powoda A. H. marki B. o nr rej. (...).

Dowód:

- kserokopia dowodu rejestracyjnego - k.6

- faktura VAT z dnia 31.10.2014 r. - k.7

Sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W..

Okoliczność bezsporna

Powód zgłosił szkodę stronie pozwanej, która pod dokonaniu oględzin uznała, że naprawa pojazdu jest nieuzasadniona ekonomicznie i wypłaciła mu kwotę 22 200 zł określając wartość pojazdu przed szkodą na kwotę 38 100 zł, zaś po szkodzie 15 600 zł. Po zgłoszeniu przez powoda zastrzeżeń do kosztorysu strony pozwanej, pozwany ubezpieczyciel oszacował wartość pojazdu przed szkodą na 36 400 zł, a po szkodzie na 11 200 zł, ostatecznie dopłacając powodowi odszkodowanie do kwoty 25 200 zł.

Dowód:

- pismo z dnia 24.02.2015 r. – k.8

- pismo z dnia 27.02.2015 r. – k.9

- kosztorys E. nr (...) wraz z oceną techniczną – k.10 - 16

- pismo z dnia 05.03.2015 r. – k.16

- kosztorys nr (...) – k.18 – 20 (również w aktach szkody)

- decyzja z dnia 19.03.2015 r. (w aktach szkody)

Samochód powoda został uszkodzony z przodu, odpaliła poduszka powietrzna.

Dowód:

- zeznania powoda – k.73 verte

- fotografie pojazdu (w aktach szkody)

Powód nie zgodził się z oszacowaniem szkody dokonanym przez stronę pozwaną i w tym celu zlecił rzeczoznawcy wycenę. Według wyliczeń rzeczoznawcy wartość pojazdu przed szkodą wynosiła 41 300 zł, zaś po szkodzie 8 500 zł, zatem szkoda wynosiła 32 800 zł. Za opinię rzeczoznawcy wykonaną 1 kwietnia 2015 r. powód zapłacił 450 zł. Powód odwołał się od decyzji strony pozwanej powołując się na sporządzona na jego zlecenie opinię prywatną.

Dowód:

- opinia (...) – k.21 - 45

- faktura VAT nr (...) - k.46

- odwołanie powoda z dnia 10.04.2015 r. – k.47

Strona pozwana pismem z dnia 13 maja 2015 r. podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko.

Dowód: pismo strony pozwanej z dnia 12.05.2015 r. – k.49 (również w aktach szkody)

W piśmie z dnia 13 maja 2015 r. strona pozwana poinformowała powoda o przyznaniu mu kwoty 430,50 zł z tytułu poniesionych przez niego kosztów holowania.

Dowód: decyzja z dnia 13.05.2015 r. (w katach szkody)

Wartość pojazdu powoda przed szkodą wynosiła 38 350 zł, zaś wartość pojazdu po szkodzie to 9 000 zł. Biegły sądowy zastosował przy wyliczeniu wartości pojazdu przed szkodą wg systemu I. i wg systemu E. korekty: dotyczącą wyposażenia dodatkowego, za pierwszą rejestrację, za ogumienie i za import indywidualny. Naprawa pojazdu powoda była nieopłacalna ze względu na przekraczające wartość pojazdu koszty naprawy.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu wyceny pojazdów T. G. – k. – k.91 - 122

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do zasady oraz co do kwoty 4 600 zł.

Zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Natomiast przepis art.361 § 1 k.c. stanowi, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Oczywistym jest, że mieć należało na względzie również przepisu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. nr 124, poz.1152 ze zm.).

Bezspornym było, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność za skutki zdarzenia z dnia 20 lutego 2015 r., w wyniku którego szkody w mieniu doznał powód A. H..

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody zaoferowane przez strony w postaci dokumentów prywatnych. Strona pozwana zakwestionowała ustalenia prywatnej opinii wydanej na zlecenie powoda, jednak nie zakwestionowała jej autentyczności i prawdziwości. Wskazać wypada, że zgodnie z przepisem art.245 k.p.c. dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Zarówno opinia sporządzona na zlecenie powoda, jak i kosztorysy sporządzone na zlecenie strony pozwanej w postępowaniu likwidacyjnym mają taka samą moc dowodową. Ponadto, wszystkie dowody z dokumentów, które były zawnioskowane przez strony stanowią dokumenty prywatne, z wyjątkiem dowodu z opinii biegłego sądowego T. G.. Wskazać wypada, że z dowodów z dokumentów wynikają stanowiska stron i w istocie nie były one kwestionowane, natomiast skoro kwestionowana była wysokość szkody, to Sąd na wniosek powoda i strony pozwanej dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu wyceny pojazdów i kalkulacji warsztatowej.

W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego T. G. jest pełna, logiczna i w sposób jasny określa przyjęte przez biegłego wyceny samochodu przed i po szkodzie, przyjęte korekty, które zostały przez biegłego precyzyjnie uzasadnione. Z opinii wynika, że szkoda w pojeździe powoda była całkowita, przy czym wyliczenia wartości pojazdu powoda przed szkodą i po niej są odmienne niż w opiniach prywatnych sporządzonych na zlecenie powoda i strony pozwanej. Strona pozwana nie kwestionowała opinii biegłego, niemniej jednak nie zmieniła swego stanowiska w sprawie. Biegły szczegółowo wskazał, te wyliczenia oraz zakres naprawy. W tym kontekście z opinia korelują zeznania powoda, który podał, w jakim zakresie został uszkodzony jego samochód. Ponadto dowód z fotografii samochodu powoda w sposób jednoznaczny wskazuje zakres uszkodzeń.

Zgodnie z przepisem art.363 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.(§ 1 ). Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.(§ 2).

Skoro z wyliczeń biegłego wynika, że samochód przed zdarzeniem wywołującym szkodę miał wartość 38 350 zł, a po szkodzie 9 000 zł, to różnica wynosi 29 350 zł. Strona powodowa wypłaciła powodowi dotychczas kwotę 25 200 zł. W związku z tym do zapłaty przez stronę pozwaną pozostaje kwota 4 150 zł (29 350 zł i 25 200 zł) i tę kwotę Sąd zasądził z tytułu szkody w pojeździe powoda z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2015 r. na podstawie art.481 k.c. Strona pozwana nie kwestionowała terminu początkowego biegu odsetek, a w piśmie z dnia 5 marca 2015 r. poinformowała powoda o dopłacie odszkodowania do łącznej kwoty 25 200 zł, wszak wcześniejsza decyzja pochodziła z dnia 27 lutego 2015 r. z tego względu Sąd od tego terminu zasądził odsetki ustawowe.

Zasądzić również należało kwotę 450 zł tytułem poniesionych przez powoda kosztów wyceny rzeczoznawcy. Koszty te wynikają z faktury VAT nr (...). Wbrew stanowisku strony pozwanej poniesienie tych kosztów pozostaje w związku przyczynowym określonym w przepisie art.361 § 1 k.c. Strona pozwana winna była dokonać rzetelnej wyceny szkody powoda w postępowaniu likwidacyjnym, a wówczas wyliczenia te byłby zbieżne z wyliczeniami dokonanymi przez biegłego sądowego. W niniejszej sprawie, gdyby powód nie sporządził prywatnej kalkulacji naprawy, nie byłby w stanie ustalić, czy istotnie strona pozwana zaniżyła wartość pojazdu przed szkodą, a podwyższyła po szkodzie, czy też w obu przypadkach, czy też nie. Jednoznacznie z przeprowadzonych dowodów wynika, że strona pozwana w sposób nieuprawniony zaniżyła należne powodowi odszkodowanie. Z tych względów Sąd zasądził również kwotę 450 zł z ustawowymi odsetkami na podstawie art.481 k.c. od dnia 12 maja 2015 r., a więc od daty pisma będącego odpowiedzią na odwołanie powoda.

Sąd umorzył postępowanie w oparciu o przepis art.355 § 1 k.p.c. mając na względzie przepis art.203 § 4 k.p.c. Skoro powód cofnął pozew co do kwoty 430,50 zł i ograniczył powództwo z tytułu odszkodowania związanego ze szkodą w pojeździe z 6 100 zł do 5 400 zł, a więc o 700 zł, to łącznie cofnął pozew o 1 130,50 zł. Zwrócić należy uwagę, że ograniczenie żądania jest równoznaczne z częściowym cofnięciem powództwa. Co do kosztów holowania, to powód wnosił o ich zasądzenie w pozwie, mimo, że decyzja z dnia 13 maja 2015 r. przyznano mu odszkodowanie w tego tytułu.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił żądanie, skoro powód mimo opinii biegłego sądowego szacującego wartość szkody w pojeździe powoda na 29 350 zł i wypłaconego odszkodowania 25 200 zł, nadal domagał się z tego tytułu kwoty 5 400 zł, zamiast 4 150 zł.

Sąd oddalił dalej idący wniosek dowodowy z przesłuchania powoda, tj. co do przebiegu postępowania likwidacyjnego, jak i wniosek strony pozwanej zawarty w piśmie z dnia 28 października 2015 r. w postaci karty kontrolnej szkody, ponieważ dowody ten nie miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W myśl przepisu art.227 k.p.c. przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

Sąd rozstrzygnął o zasadzie poniesienia kosztów procesu przez strony stosownie do wyniku procesu zgodnie z art.108 k.p.c. w zw. z art.100 k.p.c. Powód wygrał proces w 66 %, zaś strona pozwana w 34 %. Powód żądał zasądzenia kwoty 6 980,50 zł , a zasądzono na jego rzecz 4 600 zł (4 600:6 980,50). Oczywistym jest, że cofnięcie pozwu przez powoda już w toku procesu traktowane być musi jako przegranie procesu.