III AUz 77/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-03-2016
-
Osoba publikująca:Magdalena Beker
-
Korektor:Magdalena Beker
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV U 885/15
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III AUz 77/15
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2016 r.
Sąd Apelacyjny w Szczecinie
III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie: Przewodniczący SSA Jolanta Hawryszko
Sędziowie SA Romana Mrotek
SA Anna Polak
po rozpoznaniu 27 stycznia 2016r. w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym
sprawy ubezpieczonego E. O.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.
o rentę inwalidy wojennego
na skutek zażalenia ubezpieczonego na postanowienie Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 8 października 2015r., IV U 885/15
postanawia:
oddalić zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie E. O. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. o rentę inwalidy wojennego postanowieniem z 8.10.2015r. odrzucił odwołanie ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 11.09.2015 r. odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy pozostającej w związku ze służbą wojskową.
W uzasadnieniu sąd okręgowy wskazał, że E. O. w dacie 3.08.2015 złożył kolejny wniosek o rentę inwalidy wojennego; ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy pozostającej w związku ze służbą wojskową w okresie 26.07.1971/ 30.10.1980; służbę wojskową pełnił od 23.10.1968 do 8.07.1970. Orzeczeniem z 26.08.2015 lekarz orzecznik ZUS uznał, że ubezpieczony był trwale częściowo niezdolny do pracy od 30.06.2015, jednak bez związku ze służbą wojskową. Wskazane orzeczenie lekarskie wraz z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia sprzeciwu do komisji lekarskiej ZUS zostało doręczone ubezpieczonemu 26.08.2015. Ubezpieczony pomimo pouczenia nie odwołał się od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS do komisji lekarskiej ZUS, zatem sporną decyzją Zakład odmówił przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy pozostającej w związku ze służbą woskową. W odwołaniu od spornej decyzji, ubezpieczony podnosił wyłącznie zarzuty dotyczące oceny stanu zdrowia.
Sąd okręgowy wskazał, że zgodnie z art.477 9 § 3 1 k.p.c . sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Ponieważ odwołanie ubezpieczonego sprowadzało się wyłącznie do zarzutów dotyczących oceny stanu zdrowia, a więc zarzutów dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, odwołanie odrzucono.
Zażalenie na postanowienie złożył ubezpieczony wskazując, że sąd powinien spowodować, by Zakład Ubezpieczeń Społecznych powołał komisję co najmniej dwuosobową dla oceny jego stanu zdrowia.
Sąd apelacyjny rozważył zażalenie i uznał, że było niezasadne.
Sąd okręgowy, w oparciu o ustawowy przepis art. 477 9 § 3 1 k.p.c. prawidłowo odrzucił odwołanie ubezpieczonego. Z akt rentowych jednoznacznie wynika, że w dacie 26.08.2015 ubezpieczony otrzymał odpis orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z 26.08.2015 r. stwierdzającego, że częściowa niezdolność do pracy nie pozostawała w związku ze służbą wojskową. W treści orzeczenia zamieszczone zostało pouczenie co do sposobu i terminu odwołania się do komisji lekarskiej ZUS. Zamieszczono też informację, że sąd odrzuci odwołanie w razie braku sprzeciwu od decyzji lekarza orzecznika do komisji lekarskiej. Ubezpieczony mimo tych czytelnych pouczeń nie złożył odwołania do komisji lekarskiej, zaś w zażaleniu nie wskazał na żadne okoliczności, które usprawiedliwiałyby to zaniechanie. W takim stanie sprawy sąd apelacyjny nie miał umocowania w przepisach procedury cywilnej by przekazać sprawę organowi rentowemu do rozpoznania.
Wobec powyższego na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 k.p.c. zażalenie zostało oddalone.