Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Zenon Węcławik

Protokolant: Marta Pietrukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2016 r. K. na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy K.

przeciwko A. C. i J. P.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanych A. C. i J. P. na rzecz strony powodowej Gminy K. kwotę 7.137,52 zł (siedem tysięcy sto trzydzieści siedem i 52/100 złotych) wraz z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 46,58 zł od dnia 11.02.2014 r. do dnia 11.03.2014 r.,

- od kwoty 207,14 zł od dnia 11.04.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.05.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.06.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.07.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.08.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.09.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.10.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.11.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.12.2014 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.01.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 230,28 zł od dnia 11.02.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 43,93 zł od dnia 11.03.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 243,93 zł od dnia 11.04.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 243,93 zł od dnia 11.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 243,93 zł od dnia 11.06.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 243,93 zł od dnia 11.07.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 243,93 zł od dnia 11.08.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 243,93 zł od dnia 11.09.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 2.375,27 zł od dnia 30.03.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 106,40 zł od dnia 11.04.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 319,20 zł od dnia 11.07.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 212,80 zł od dnia 11.08.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 106,40 zł od dnia 11.09.2015 r. do dnia zapłaty,

II. nie obciąża pozwanych A. C. i J. P. obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz strony powodowej Gminy K.,

III. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sygn. akt I C 1993/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa Gmina K., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, pozwem z dnia 14.10.2015 r., domagała się zasądzenia solidarnie od pozwanych J. P. i A. C. kwoty 7.137,52 zł z odsetkami ustawowymi:

- liczonymi od kwoty 46,58 zł poczynając od dnia 11.02.2014 r. do 11.03.2014 r.

- liczonymi od kwoty 207,14 zł poczynając od dnia 11.04.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.05.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.06.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.07.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.08.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.09.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.10.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.11.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.12.2014 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.01.2015 r.

- liczonymi od kwoty 230,28 zł poczynając od dnia 11.02.2015 r.

- liczonymi od kwoty 43,93 zł poczynając od dnia 11.03.2015 r.

- liczonymi od kwoty 243,93 zł poczynając od dnia 11.04.2015 r.

- liczonymi od kwoty 243,93 zł poczynając od dnia 11.05.2015 r.

- liczonymi od kwoty 243,93 zł poczynając od dnia 11.06.2015 r.

- liczonymi od kwoty 243,93 zł poczynając od dnia 11.07.2015 r.

- liczonymi od kwoty 243,93 zł poczynając od dnia 11.08.2015 r.

- liczonymi od kwoty 243,93 zł poczynając od dnia 11.09.2015 r.

- liczonymi od kwoty 2.375,27 zł poczynając od dnia 30.03.2015 r.

- liczonymi od kwoty 106,40 zł poczynając od dnia 11.04.2014 r.

- liczonymi od kwoty 319,20 zł poczynając od dnia 11.07.2015 r.

- liczonymi od kwoty 212,80 zł poczynając od dnia 11.08.2015 r.

- liczonymi od kwoty 106,40 zł poczynając od dnia 11.09.2015 r.

Powódka wniosła też o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wywiodła, że pozwani zamieszkiwali najmowanym od powódki lokalu nr (...) w (...) i z tego tytułu zobowiązani byli do uiszczania opłat za mieszkanie. Zalegają jednak z tymi należnościami od 2014 roku na łączną kwotę dochodzoną pozwem.

Pozwani J. P. i A. C. na rozprawie, przed wdaniem się w spór, uznali żądanie pozwu w całości i jako przyczynę ich zaległości w opłatach mieszkaniowych wskazali brak dostatecznych możliwości finansowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1.08.2007 r. Gmina K. zawarła z J. P. umowę najmu na czas nieokreślony lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w S. 110. Najemca zobowiązany został do uiszczania czynszu i dodatkowych opłat za miesiąc bieżący do dnia 10-ego każdego miesiąca. Wraz z pozwanym najemcą zamieszkiwała w przedmiotowym lokalu również jego córka A. C. wraz z mężem i czwórką małoletnich dzieci.

( dowód: umowa najmu lokalu z dnia 1.08.2007 r. na k. 12 – 16, poświadczenia zameldowania na k. 9 i 10 akt, akt małżeństwa na k. 11 akt i zeznania pozwanego J. P. oraz pozwanej A. C. z dnia 18.03.2016 r. – k. 64v.-65 akt )

W okresie od lutego 2014 roku do września 2015 roku pozwany J. P. zaprzestał regularnego uiszczania czynszu i należnych opłat mieszkaniowych. Łączna zaległość z tego tytułu wyniosła 7.137,52 zł. Składały się na nią następujące kwoty: 46,58 zł należne od 11.02.2014 r. do 11.03.2014 r., 207,14 zł należne od 11.04.2014 r., 230,28 zł należne od 11.05.2014 r., 230,28 zł należne od 11.06.2014 r., 230,28 zł należne od 11.07.2014 r., 230,28 zł należne od 11.08.2014 r., 230,28 zł należne od 11.09.2014 r., 230,28 zł należne od 11.10.2014 r., 230,28 zł należne od 11.11.2014 r., 230,28 zł należne od 11.12.2014 r., 230,28 zł należne od 11.01.2015 r., 230,28 zł należne od 11.02.2015 r., 43,93 zł należne od 11.03.2015 r., 243,93 zł należne od 11.04.2015 r., 243,93 zł należne od 11.05.2015 r., 243,93 zł należne od 11.06.2015 r., 243,93 zł należne od 11.07.2015 r., 243,93 zł należne od 11.08.2015 r., 243,93 zł należne od 11.09.2015 r., 2.375,27 zł należne od 30.03.2015 r., 106,40 zł należne od 11.04.2014 r., 319,20 zł należne od 11.07.2015 r., 212,80 zł należne od 11.08.2015 r. i 106,40 zł należne od 11.09.2015 r.

( dowód: zawiadomienie o wysokości opłat na k. 17 akt, zarządzenie na k. 18 - 19 akt, informacja o zmianie wysokości czynszu na k. 20 akt, zarządzenie na k. 21 akt, zawiadomienie o wysokości opłat na k. 22 akt, analiza konta lokalu na k. 23 - 24 akt, analiza konta lokalu na k. 25 akt, wykaz zużycia wody na k. 26 akt i zeznania pozwanego J. P. oraz pozwanej A. C. z dnia 18.03.2016 r. – k. 64v.-65 akt )

Powodowa Gmina K. wzywała pozwanego do uregulowania zaległości w dniach 18.09.2015 r., 6.07.2015 r., 21.04.2015 r., 25.03.2015 r., 20.01.2015 r., 18.09.2015 r., 6.07.2015 r., 21.04.2015 r. i 25.03.2015 r.

( dowód: wezwania do zapłaty na k. 27-28, 29-30, 31-32, 33-34, 35-36, 37-38, 39-40,41-42 i 43-44 akt oraz zeznania pozwanego J. P. z dnia 18.03.2016 r. – k. 64v.-65 akt )

Pozwany J. P. ma 60 lat i z wykształcenia jest technikiem-mechanikiem. Od ponad dwudziestu lat pozostaje rozwiedziony. Dotychczas pracował zarobkowo do czerwca 2015 roku ( głównie przy sezonowych pracach leśnych ), ale od tamtego czasu pozostaje bez pracy i pobierał zasiłek dla bezrobotnych do lutego 2016 roku. Innych dochodów nie miał. Razem z pozwanym w czynszowym mieszkaniu nr (...) w S. 110 zamieszkuje od 2005 roku jego córka A. C. mająca 35 lat wraz z jej mężem P. C. oraz czworgiem ich małoletnich dzieci w wieku 7, 10, 11 i 15 lat. Córka powoda w 2015 roku zawarła po raz drugi związek małżeński i jej mąż cały czas pozostaje na rencie inwalidzkiej wynoszącej 423,00 zł, która stanowi jego jedyny dochód. A. C. z wykształcenia jest sprzedawcą i pracowała jako ekspedientka do 2015 roku, ale od stycznia 2016 roku – przy wsparciu dotacji z urzędu pracy - podjęła działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu budki z kebabem i z działalności tej uzyskuje około 400,00 zł miesięcznie netto. Pozwani nie mają żadnego wartościowego majątku i żadnych oszczędności.

( dowód: zeznania pozwanego J. P. i pozwanej A. C. z dnia 18.03.2016 r. – k. 64v.-65 akt )

Sąd zważył:

Powództwo względem obu pozwanych było uzasadnione.

Zgodnie z art. 659 § 1 k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Odpowiedzialność pozwanych wywodziła się z reżimu odpowiedzialności kontraktowej , wynikającej z zawartej przez J. P. umowy najmu lokalu mieszkalnego (...) w S. 110 ( art. 680 i nast. k.c. ). Zgodnie z tą umową, pozwany był uprawniony do zamieszkiwania w przedmiotowym lokalu wraz z domownikami i wszyscy oni byli obowiązani solidarnie do uiszczania czynszu i dodatkowych opłat za miesiąc bieżący do dnia 10-ego każdego miesiąca. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 688 ¹ § 1 k.c., za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie.

Pozwani J. P. i A. C. przy pierwszej czynności procesowej uznali żądanie pozwu w całości i jako przyczynę ich zaległości w opłatach mieszkaniowych wskazali brak dostatecznych możliwości finansowych.

Zważywszy wskazane wyżej stanowisko pozwanych, należało wziąć pod uwagę dyspozycję art. 213 § 2 k.p.c., po myśli której Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. W świetle cytowanego przepisu i mając na uwadze całokształt okoliczności niniejszej sprawy Sąd meriti nie widział powodów do przyjęcia bezskuteczności, dokonanego przez pozwanych uznania powództwa – nie było ono sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, ani też nie zmierzało do obejścia prawa. W rezultacie, należało oprzeć rozstrzygnięcie w sprawie przy uwzględnieniu uznania powództwa.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania J. P. i A. C.. Ich zeznania były jasne i logiczne, a przede wszystkim wzajemnie się uzupełniały. Korelowały przy tym z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z zebraną w sprawie dokumentacją. W oparciu o zeznania pozwanych wsparte dokumentacją mieszkaniową, możliwe było ustalenie stanu faktycznego w stopniu nie budzącym wątpliwości - w tym zwłaszcza ustalenie okresu zamieszkiwania pozwanych w lokalu mieszkalnym nr (...) w S. 110, należnych opłat mieszkaniowych i zaległości z tego tytułu.

Mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny oraz przywołane wyżej motywy – na podstawie art. 659 § 1 k.c. i art. 688 ¹ § 1 k.c. – orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o kosztach postępowania zawarte w punkcie II sentencji wyroku znajduje uzasadnienie w dyspozycji art. 102 k.p.c., zgodnie z którą w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przywołany przepis statuuje zasadę słuszności przy orzekaniu o kosztach procesu, stanowiącą wyjątek od zasady przewidzianej treścią art. 98 k.p.c. Użyty w nim termin wypadków „szczególnie uzasadnionych", nie został zdefiniowany ustawowo i jest każdorazowo oceniany przez sąd orzekający na tle okoliczności konkretnej sprawy. Do nich należy – w realiach niniejszej sprawy - zaliczyć m.in. sytuację majątkową i osobistą pozwanych, powodującą, że obciążenie ich kosztami pozostawać będzie w kolizji z zasadami współżycia społecznego. Nie bez znaczenia był też tutaj charakter sprawy ( o zapłatę czynszu i opłat mieszkaniowych ) i fakt związany z przebiegiem procesu polegający na uznaniu powództwa przez pozwanych przy pierwszej czynności procesowej. Przepisy procesowe promują takie zachowania stron ( np. art. 101 k.p.c. ). Okoliczności te powinny być oceniane z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego ( zob. postanowienie SN z dnia 14 stycznia 1974 r., II CZ 223/73 – L. ), ponieważ jeżeli strona prowadzi proces w sposób nielojalny, np. przez usiłowanie wprowadzenia sądu w błąd, albo celowo dąży do przewleczenia procesu lub zwiększenia jego kosztów, to nie zasługuje na potraktowanie jej w uprzywilejowany sposób i zwolnienie od zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi ( zob. postanowienie SN z dnia 20 grudnia 1973 r., II CZ 210/73 – L. ). Z pewnością trudna sytuacja życiowa i majątkowa pozwanych ( pozwany nie ma obecnie dochodów, a pozwana mając bardzo niskie dochody ma na utrzymaniu czworo małoletnich dzieci ), a także fakt, że mąż pozwanej pozostaje inwalidą, uniemożliwiają pokrycie przez pozwanych kosztów procesu należnych stronie powodowej. Uzasadnia to odstąpienie od zasady wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c ( postanowienie SN z dnia 22 lutego 2011 r., II PZ 1/11 – L. ). Koszty strony powodowej zamykały się kwotą łączną 1.450,00 zł na którą składało się 250,00 zł opłaty sądowej i 1.200,00 zł zastępstwa procesowego.

Wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c., zgodnie z którym Sąd z urzędu nadaje taki rygor wyrokowi, gdy zasądza roszczenie uznane przez pozwanego ( punkt III wyroku ).