Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. w Ostrołęce

sprawy z odwołania W. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania W. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 29.04.2013r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 891/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił W. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W. B. złożył odwołanie od powyższej decyzji. W toku postępowania podniósł, że zgromadził większą ilość lat składkowych w ostatnim dziesięcioleciu aniżeli uznał ZUS, przez co spełnił warunki do przyznania mu renty z tytułu niezdolności do pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Stwierdził, że z orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wynika, że W. B. jest częściowo niezdolny do pracy począwszy od dnia 01.04.2009r. do dnia 15.04.2015r. ZUS nie przyznał W. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, gdyż nie spełnia on wymogów z art.57 ust.1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W ostatnim dziesięcioleciu przed powstaniem niezdolności oraz złożeniem wniosku o rentę zgromadził bowiem jedynie 4 miesiące i 19 dni okresów składkowych zamiast 5 lat. Nadto niezdolność nie powstała w okresie ubezpieczenia ani w ciągu 18 miesięcy od ostatniego ubezpieczenia, które zakończyło się dnia 28.02.2001r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W. B. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.02.1999r. do dnia 28.02.2001r. Następnie decyzją z dnia 13.03.2001r. ZUS odmówił mu prawa do renty na dalszy okres, uznając, że jest on zdolny do pracy. W. B. odwołał się od tej decyzji i Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 15.11.2001r. w sprawie XIII U 3345/01 oddalił jego odwołanie.

Kolejny wniosek o rentę W. B. złożył dnia 16.02.2008r. Decyzją z dnia 28.05.2008r. ZUS odmówił mu prawa do renty, uznając wprawdzie, że jest on częściowo niezdolny do pracy od dnia 26.09.2007r., lecz w ostatnim 10-leciu licząc od daty powstania niezdolności i daty złożenia wniosku o rentę nie zgromadził wymaganych 5 lat składkowych i nieskładkowych, a jedynie 4 miesiące i 19 dni. Ponadto ZUS uznał, że niezdolność do pracy W. B. nie powstała w okresie ubezpieczenia ani w ciągu 18 miesięcy od ostatniego ubezpieczenia. W. B. odwołał się od tej decyzji do Sądu Okręgowego w Ostrołęce, który wyrokiem z dnia 06.02.2009r. w sprawie IIIU 549/08 oddalił jego odwołanie. Sąd analizował w tej sprawie, czy zachodzą podstawy do zaliczenia W. B. dodatkowych okresów składkowych, jednak takich podstaw nie znalazł. W. B. złożył apelację do Sądu Apelacyjnego w Warszawie, który uzupełnił postępowanie dowodowe co do możliwości zaliczenia odwołującemu dodatkowych okresów składkowych i nieskładkowych, w tym m.in. z tytułu zatrudnienia w firmie (...) sp. z o.o. w O.. Postępowanie to jednak nie doprowadziło do wzbogacenia okresu składkowego i nieskładkowego odwołującego i jego apelacja została oddalona wyrokiem z dnia 18.09.2009r.

Dnia 28.03.2013r. W. B. złożył kolejny wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. W celu ustalenia stopnia niezdolności do pracy W. B. skierowany został na badanie lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z dnia 15.04.2013r. uznał go za częściowo niezdolnego do pracy począwszy od dnia 01.04.2009r. W. B. nie wniósł sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS.

ZUS ustalił, że W. B. zgromadził 6 lat, 4 miesiące i 19 dni okresów składkowych.

Nadto ZUS ustalił, że w ostatnim 10-leciu przed złożeniem wniosku o rentę i przed datą powstania niezdolności W. B. zamiast wymaganych 5 lat składkowych i nieskładkowych - udowodnił 4 miesiące i 19 dni okresów składkowych. Nadto ZUS ustalił, że niezdolność do pracy nie powstała ani w okresie ubezpieczenia ani w ciągu 18 miesięcy od ostatniego ubezpieczenia.

Z tego powodu ZUS zaskarżoną decyzją odmówił mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zgodnie z treścią art.57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) - renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy powstała we wskazanych w ustawie okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przy czym w myśl art.58 ust.1 pkt 5 i ust.2 w/w ustawy - warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Okres ten powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

W niniejszej sprawie ZUS uznał, wydając decyzję z dnia 28.05.2008r., że odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 26.09.2007r. do 31.03.2009r., a w niniejszej sprawie lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że W. B. jest osobą częściowo niezdolną do pracy od dnia 01.04.2009r. do dnia 30.04.2015r. W. B. nie wniósł sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS. Zgodnie z art.477 ⁹§3 ¹ kpc Sąd odrzuca odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. W konsekwencji – Sąd w niniejszej sprawie nie mógł badać, czy odwołujący jest osobą całkowicie niezdolną do pracy ani ustalać innej daty powstania niezdolności do pracy. Sąd związany był zatem ustaleniem, że niezdolność do pracy odwołującego powstała dnia 26.09.2007r.

W niniejszym postępowaniu Sąd mógł jedynie analizować, czy przy tak określonej dacie powstania niezdolności – odwołujący spełnił pozostałe warunki do otrzymania renty określone w art.57 ust.1 pkt 2 i 3 w/w ustawy.

Dziesięcioletni okres przed złożeniem wniosku o rentę to okres: 28.03.2003r.-28.03.2013r. W tym okresie odwołujący nie zgromadził żadnego okresu składkowego i nieskładkowego. Do dnia 28.02.2001r. pobierał rentę, a następnie nie wykazał żadnego okresu ubezpieczenia.

Natomiast dziesięcioletni okres przed dniem powstania niezdolności do pracy to okres 26.09.1997r.-26.09.2007r. Przy czym w okresie od dnia 01.02.1999r. do dnia 28.02.2001r. odwołujący pobierał rentę, zatem okresu tego wynoszącego 2 lata i 1 miesiąc nie wlicza się do dziesięcioletniego okresu, o którym mowa powyżej. Dlatego w przypadku odwołującego należy wziąć pod uwagę okres od dnia 26.08.1995r. do dnia 26.09.2007r. W tym okresie ZUS uznał, że odwołujący podlegał ubezpieczeniu jedynie w okresie od dnia 25.06.1998r. do dnia 13.11.1998r. Okres ten wynosi zaledwie 4 miesiące i 19 dni.

W toku niniejszego postępowania odwołujący wskazywał, że dodatkowo pracował w Prefabecie w O., u J. S. prowadzącego firmę (...), w (...) sp. z o.o. w O. oraz w Niemczech.

Sąd podjął z urzędu próbę pozyskania dokumentów potwierdzających fakt zatrudnienia odwołującego w w/w okresach, albowiem on sam nie posiadał żadnych dokumentów potwierdzających fakt jego zatrudnienia. Odwołujący złożył jedynie umowę o pracę na okres próbny zawartą z K. od dnia 04.09.1996r. do dnia 30.09.1999r. (k.12 a.s.).

Z informacji pozyskanej z Prefabet-O. oraz z nadesłanych przez nich akt osobowych wynika, że W. B. był u nich zatrudniony jedynie w okresie od dnia 01.07.1985r. do dnia 23.08.1985r. (k.26 a.s.). Okres ten jest zaliczony przez ZUS.

Z informacji pozyskanej od J. S. (k.23 a.s.) wynika, że firma już nie istnieje, a on nie posiada żadnych dokumentów związanych z zatrudnieniem odwołującego. Natomiast z pisma znajdującego się w aktach IIIU 549/08 wynika, że odwołujący był zatrudniony w tej firmie w okresie od dnia 25.06.1998r. do dnia 13.11.1998r. i były za niego odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne (k.30 akt IIIU 549/08). Okres ten został przez ZUS zaliczony.

Z informacji ZUS wynika, że po dniu 28.02.2001r. W. B. nie został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych z żadnego tytułu. Nadto ZUS stwierdził, że nie może potwierdzić okresu ubezpieczenia odwołującego od dnia 04.09.1996r. do 31.12.1998r. w (...) sp. z o.o. ponieważ spółka rozliczała się na deklaracjach bezimiennych. Natomiast w okresie od dnia 01.01.1999r. do dnia 31.03.2002r. W. B. nie został zgłoszony do ubezpieczeń przez w/w spółkę (k.25 a.s.).

Sąd uznał, że brak jest podstaw do zaliczenia do stażu pracy zatrudnienia w K. w okresie wynikającym ze złożonej umowy. Z umowy tej wynika jedynie, że odwołujący zawarł umowę o pracę na okres od dnia 04.09.1996r. do dnia 30.09.1999r. (k.12 a.s.). Nadto odwołujący złożył w sprawie IIIU 549/08 umowę o pracę z K. na okres od dnia 01.10.1996r. do dnia 31.03.2002r. (k.107a). Należy zatem przyjąć, że w pierwszej umowie jest błąd w dacie zakończenia umowy o pracę na okres próbny i winna być data 30.09.1996r., bo bezpośrednio po tej umowie zawarto kolejną umowę na czas określony. O ile można przyjąć, że pierwsza umowa zawarta na okres próbny została zrealizowana, bo strony zawarły kolejną umowę o pracę. O tyle w przypadku drugiej umowy brak jest dowodów, że stosunek pracy trwał przez okres wynikający z ty umowy, czyli od dnia 01.10.1996r. do dnia 31.03.2002r. Sąd miał w tym zakresie na uwadze, że w okresie od dnia 25.06.1998r. do dnia 13.11.1998r. odwołujący był zatrudniony u J. S.. Okresy te pokrywają się, co oznacza, iż pomimo zawarcia umowy z K. - odwołujący nie świadczył tam pracy w okresie wynikającym z tej umowy. Dodatkowo o tym, że odwołujący nie pracował w K. w okresie wynikającym ze złożonej umowy świadczy informacja z ZUS-u, z której wynika, że po dniu od dnia 01.01.1999r. do dnia 31.03.2002r. za odwołującego nie były odprowadzane składki przez tę spółkę. Ubiegając się o rentę w lutym 1999r. odwołujący w kwestionariuszu dotyczącym swego przebiegu ubezpieczenia nie wpisał zatrudnienia w K..

Nadto Sąd zwrócił się do Urzędu Skarbowego o nadesłanie deklaracji składanych przez odwołującego za lata 2001-2013. W tym okresie odwołujący składał jedynie deklaracje w latach 2001r., gdy rozliczał się z pobranej renty oraz w 2005r, gdy uzyskał z tytułu umowy cywilnej przychód w wysokości 560,96zł. W pozostałych latach W. B. nie składał deklaracji. Wobec powyższego Sąd uznał, że twierdzenia odwołującego jakoby był zatrudniony i odprowadzano za niego składki w tych latach – są gołosłowne i nie znajdują potwierdzenia w dowodach. Skoro sam odwołujący nie ujawnił przychód jedynie w 2005r., to brak jest podstaw do uznania, że w pozostałych latach podlegał ubezpieczeniu.

Ponadto odwołujący wskazywał, że pracował na terenie Niemiec. Z informacji udzielonej przez ZUS Oddział (...) wynika jednak, że w postępowaniu wyjaśniającym niemiecka instytucja ubezpieczeniowa podała, że nie został odwołującemu nadany niemiecki numer ubezpieczeniowy, co oznacza, że nie przebył on żadnych okresów ubezpieczenia na terenie Niemiec (k.30 a.s.).

Sąd uznał, że nawet przyjęcie najkorzystniejszej dla odwołującego wersji, że był zatrudniony w K. w okresie od dnia 04.09.1996r. do dnia 24.06.1998r. (czyli do dnia rozpoczęcia pracy u J. S.) czyli przez 1 rok, 9 miesięcy i 21 dni oraz przy przyjęciu, że przez cały 2005r. był związany umową, która rodziła obowiązek odprowadzenia za niego składek – nie daje podstaw do przyznania odwołującemu prawa do renty. Nadal nie zgromadzi on bowiem 5 lat składkowych i nieskładkowych w dziesięcioleciu liczonym od dnia złożenia wniosku o rentę lub od dnia powstania niezdolności.

Nadto odwołujący nie wykazał w tym postępowaniu, aby jego niezdolność do pracy powstała w okresie ubezpieczenia, w ciągu 18 miesięcy od ustania ostatniego ubezpieczenia (13.11.1998r.) albo w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty (28.02.2001r.). Jego niezdolność powstała bowiem ponownie od dnia 26.09.2007r. Nawet przy przyjęciu najkorzystniejszej dla odwołującego wersji, że był związany umową, która rodziła obowiązek odprowadzenia za niego składek do dnia 31.12.2005r., bo nadal niezdolność powstała po 18 miesiącach od tej daty.

Reasumując powyższe rozważania podnieść należy, że odwołujący nie spełnił warunku z art.57 ust.1 pkt 2 i 3 w/w ustawy.

Z tych względów Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie.