Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 listopada 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2015r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku F. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o datę przyznania świadczenia

na skutek zażalenia ubezpieczonego F. K.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 4 września 2015 r. sygn. akt IV U 633/15

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Okręgowemu w Koszalinie IV Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do ponownego rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego. .

del. SSO Beata Górska SSA Anna Polak SSA Jolanta Hawryszko

III A Uz 69/15

UZASADNIENIE

Ubezpieczony F. K. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. z dnia 15 maja 2015r., którą przyznano mu rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym ( do dnia 30 kwietnia 2017r.). Świadczenia zostały przyznane ubezpieczonemu od dnia 20 marca 2015r. tj. od miesiąca ustania prawa do zasiłku chorobowego. W odwołaniu z dnia 12 czerwca 2015r. ubezpieczony wniósł o przyznanie prawa do renty od 28 listopada 2014r. tj. od początku zwolnienia lekarskiego. Rozpoznając odwołanie organ rentowy stwierdził, że świadczenie rentowe winno być przyznane ubezpieczonemu od 1 kwietnia 2015r. nie zaś od 20 marca 2015r. bowiem ubezpieczony wniósł wniosek o przyznanie świadczenia 16 kwietnia 2015r., a zgodnie z przepisem art. 116 ust. 1 i przepisem art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej z dnia 17 grudnia 1998r. – świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Z uwagi na powyższe w dniu 2 lipca 2015r. organ rentowy wydał nową decyzję przyznającą świadczenia od dnia 1 kwietnia 2015r. i jednocześnie uchylił decyzję z dnia 15 maja 2015r..

Postanowieniem z dnia 4 września 2015r. Sąd Okręgowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. umorzył postępowanie na podstawie art. 355§1 k.p.c.

W uzasadnieniu postanowienia podał, że zaskarżona decyzja z dnia 15 maja 2015r., wskutek jej uchylenia decyzją z dnia 2 lipca 2015r. została wycofana z obrotu prawnego i tym samym wydanie wyroku w sprawie z odwołania od nieistniejącej obecnie decyzji stało się niedopuszczalne. Zdaniem Sądu Okręgowego wydanie wyroku stało się niedopuszczalne, ponieważ dopiero następczo (po wniesieniu odwołania) zaistniała okoliczność, która uzasadniałaby odrzucenie pozwu ( odwołania ), gdyby przyczyna ta istniała już pierwotnie, czyli w dacie wniesienia odwołania. Podniósł również, że sprawa dotycząca daty wpłaty świadczenia będzie rozpoznawana merytorycznie, co w niniejszym postępowaniu z przyczyn podanych powyżej nie mogło nastąpić.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł ubezpieczony, w którym domaga się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania odwołania. Wniósł również o dopuszczenie dowodu z decyzji organu rentowego z dnia 1 czerwca 2015r. i nieobciążanie go kosztami postępowania zażaleniowego.

W ocenie skarżącego Sąd Okręgowy umarzając postępowanie nie uwzględnił wszystkich faktów, a w szczególności, że decyzja z dnia 15 maja 2015r. została uchylona dopiero decyzją z dnia 2 lipca 2015r. i do tego czasu była w obrocie prawnym i spowodowała określone skutki prawne w tym szkodę. W decyzji bowiem z dnia 1 czerwca 2015r., organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony miał od dnia 20 marca 2015r. przyznane prawo do renty i dlatego pozbawił go tą decyzją ( prawomocną) prawa do zasiłku chorobowego w okresie od 19 kwietnia 2015r. do 18 maja 2015r. i od 20 marca 2015r. do 18 kwietnia 2015r.. Ubezpieczony podał również, że uchylenie decyzji z dnia 15 maja 2015r. o przyznaniu renty od 20 marca 2015r. powoduje, że w zamian za rentę w wysokości 4586,57 zl i zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 208,37zł, otrzyma zasiłek chorobowy w wysokości 2227,37 zł netto/miesiąc co jest bardzo istotną różnicą i działa na jego niekorzyść.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie ubezpieczonego należało uznać za uzasadnione.

W sprawie bowiem nie ulega wątpliwości, że zaskarżona przez ubezpieczonego decyzja organu rentowego z dnia 15 maja 2015r. została uchylona w dniu 2 lipca 2015r., którą jednocześnie organ rentowy wbrew żądaniu ubezpieczonego zmienił datę początkową świadczenia z 20 marca 2015r. na jeszcze późniejszy termin tj. 1 kwietnia 2015r.

Abstrahując od słuszności podjętej przez organ decyzji, co do daty początkowej przyznanego świadczenia, w ocenie Sądu Apelacyjnego nie zaszły okoliczności, o których mowa w przepisie art. 477 ¹³k.p.c. który jest lex specjalis w stosunku do art. 355 k.p.c.. Wydanie decyzji, która uchyla decyzje od której wniesiono odwołanie do sądu w indywidualnej sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych i rozstrzyga żądanie na niekorzyść strony skarżącej, nie może powodować umorzenia postępowania na podstawie art. 355 §1 k.p.c. albowiem nie zachodzą warunki określone w przepis art. 477 ¹³k.p.c., który pozwala na umorzenie postępowania sądowego wyłącznie w przypadku wydania decyzji uwzględniającej w całości lub w części wniosek strony. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w postanowieniu z dnia 25 lipca 2012r. w sprawie o sygn. II UK 333/11 brak jest również w takiej sytuacji przyczyn uzasadniających umorzenie postępowania na ogólnych zasadach określonych w art. 355§1 k.p.c., gdyż nie występuje ani zbędność wydania wyroku ( nie został zrealizowany cel, dla którego złożono odwołanie od decyzji organu rentowego, pełniącego rolę pozwu), ani następczy brak przesłanek procesowych warunkujących dopuszczalność procesu ( art. 199§ 1 k.p.c.). Sąd Najwyższy wskazał również, że w postępowaniu administracyjnym niedopuszczalna jest jakakolwiek ingerencja w decyzję od której wniesione zostało odwołanie do sądu, poza przypadkami uregulowanymi w art. 83 ust. 6 ustawy systemowej( odpowiednio art. 477 ⁹ §2 k.p.c. ) oraz art. 477 ¹³k.p.c. Przepis art. 477 ¹³k.p.c. w zdaniu drugim nie pozwala na umorzenie postępowania sądowego w przypadku administracyjnej weryfikacji decyzji na niekorzyść strony. Istnienie w obrocie prawnym decyzji rozstrzygającej na niekorzyść strony o tym przedmiocie co decyzja wcześniejsza nie wywołuje skutków w sferze postępowania cywilnego.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Okręgowy winien zatem rozstrzygnąć merytorycznie czy ubezpieczony spełniał przesłanki do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w dniu wskazanym w odwołaniu.

Uwzględniając powyższe, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 386 § 4 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał do merytorycznego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Koszalinie pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

del. SSO Beata Górska SSA Anna Polak SSA Jolanta Hawryszko