Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Ilona Simonowicz

Protokolant Aneta Chardziejko

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Białymstoku Haliny Dyszlatys

po rozpoznaniu w dniu 24.IX.2013r.

sprawy P. Z.

oskarżonego z art. 288 §1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku

z dnia 27 maja 2013r. sygn. akt III K 370/13

I.  Wyrok w zaskarżonej części wobec oskarżonego P. Z. zmienia w ten sposób, iż za podstawę prawną orzeczonej wobec tego oskarżonego kary grzywny przyjmuje przepis art. 71 §1 kk.

II.  W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

III. Zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

1. K. Z.został oskarżony o to, że w dniu 03.03.2013 r. w godzinach 01.30-02.00 w (...)gm. (...)na skrzyżowaniu ul. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z P. Z.dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że kopiąc w prawy przedni błotnik, tylny zderzak oraz boczny prawy kierunkowskaz samochodu marki (...)o nr rej. (...)spowodował ich pękniecie i wgniecenia w wyniku czego powstały starty w wysokości 1717 zł na szkodę T. P. (1), a nadto K. Z.dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że rzucił nieustalonym przedmiotem w samochód marki (...)o nr rej. (...)powodując tym wybicie tylnej szyby o wartości 460 zł na szkodę T. P. (2), tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

2. P. Z.został oskarżony o to, że: w dniu 03.03.2013 r. w godzinach 01.30-02.00 w (...)gm. (...)na skrzyżowaniu ul. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z K. Z.dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że kopiąc w prawy przedni błotnik, tylny zderzak oraz boczny prawy kierunkowskaz samochodu marki (...)o nr rej. (...)spowodował ich pękniecie i wgniecenia w wyniku czego powstały starty w wysokości 1717 zł na szkodę T. P. (2), tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 27 maja 2013 r w sprawie sygn. akt III K 370/13;

1.  Oskarżonego K. Z. uznał za winnego tego, że: w dniu 03.03.2013 r. w godzinach 01.30-02.00 w (...)gm. (...)na skrzyżowaniu ul. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z P. Z.dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że kopiąc w prawy przedni błotnik, tylny zderzak oraz boczny prawy kierunkowskaz samochodu marki (...)o nr rej. (...)spowodował ich pękniecie i wgniecenia w wyniku czego powstały starty w wysokości 3206,40 zł na szkodę T. P. (1)oraz (...) Spółka Akcyjnaw (...), a nadto K. Z.dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że rzucił nieustalonym przedmiotem w samochód marki (...)o nr rej. (...)powodując tym wybicie tylnej szyby o wartości 460 zł na szkodę T. P. (1), to jest czynu z art. 288 § 1 k.k. i za to na mocy art. 288 § 1 k.k. skazał go i wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Oskarżonego P. Z. uznał za winnego tego, że: w dniu 03.03.2013 r. w godzinach 01.30-02.00 w (...)gm. (...)na skrzyżowaniu ul. (...)działając wspólnie i w porozumieniu z K. Z.dokonał zniszczenia mienia w ten sposób, że kopiąc w prawy przedni błotnik, tylny zderzak oraz boczny prawy kierunkowskaz samochodu marki (...)o nr rej. (...)spowodował ich pękniecie i wgniecenia w wyniku czego powstały starty w wysokości 3206,40 zł na szkodę T. P. (1)oraz (...) Spółka Akcyjnaw (...), to jest czynu z art. 288 § 1 k.k. i za to na mocy art. 288 § 1 k.k. skazał go i wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz na mocy art. 33 § 2 i 3 k.k. karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) złotych.

3.  Na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu K. Z. na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat.

4.  Na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu P. Z. na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

5.  Na mocy art. 46 § 1 k.k. orzekł od oskarżonego K. Z. na rzecz pokrzywdzonego T. P. (1) tytułem naprawienia szkody w całości kwotę 460 (czterystu sześćdziesięciu) złotych;

6.  Zwolnił oskarżonego K. Z. od ponoszenia kosztów sądowych.

7.  Zasądził od oskarżonego P. Z. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 280 (dwustu osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty oraz obciążył go wydatkami w sprawie w ½ części w kwocie 70 (siedemdziesięciu) złotych.

Powyższy wyrok w stosunku do oskarżonego K. Z. uprawomocnił się w dniu 04 czerwca 2013 r, natomiast wobec oskarżonego P. Z. wyrok został zaskarżony na niekorzyść w części dotyczącej kary przez prokuratora.

Prokurator zarzucił wyrokowi:

-obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 33 § 2 kk poprzez orzeczenie wobec oskarżonego P. Z., obok kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, kary grzywny na podstawie wymienionego przepisu, gdy tymczasem poczynione ustalenia nie wskazują ażeby dopuścił się on przypisanego mu przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bądź też żeby taką korzyść majątkową z popełnionego czynu osiągnął, tj. w sytuacji gdy właściwą w ustalonym stanie faktycznym podstawą prawną orzeczenia kary grzywny powinien być art. 71 § 1 kk.

W konkluzji apelacji prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie art. 71 § 1 kk jako podstawy prawnej orzeczonej wobec P. Z. kary grzywny, w miejsce art. 33 § 2 i 3 kk oraz utrzymanie wyroku w mocy w pozostałym zakresie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest w pełni zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podzielił zarzut środka zaskarżenia, iż w wyroku Sądu I instancji doszło do obrazy prawa materialnego, a mianowicie przepisu art. 33 §2 kk poprzez jego niesłuszne zastosowanie jako podstawy prawnej orzeczonej wobec oskarżonego kary grzywny.

Przepis art. 33 §2 kk wymaga, aby do orzeczenia na jego podstawie kary grzywny sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub też, aby korzyść majątkową z popełnionego czynu osiągnął.

W niniejszej sprawie P. Z. został skazany za występek z art. 288 §1 kk, polegający na zniszczeniu mienia. Ustalenia faktyczne sprawy, które są prawidłowe i nie zostały przez żadną ze stron zakwestionowane, nie wykazują, aby oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub by taką korzyść z popełnionego czynu osiągnął. Tym samym zastosowanie przepisu art. 33 §2 kk w realiach niniejszej sprawy nie mogło mieć miejsca. Podzielić z kolei należy stanowisko Sądu Rejonowego, iż orzeczenie wobec P. Z. kary grzywny we wskazanym wymiarze – obok orzeczonej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania – było zasadne z uwagi na okoliczności sprawy oraz na konieczność zachowania wewnętrznej spójności zaskarżonego wyroku, mając na uwadze rozstrzygnięcia zapadłe co do drugiego z oskarżonych, który wyroku nie zaskarżył.

Powyższe rozważania wykazują, iż Sąd orzekając wobec oskarżonego P. Z. karę grzywny obok kary pozbawienia wolności, którą warunkowo zawiesił, winien jako jej podstawę prawną wskazać przepis art. 71 §1 kk, gdyż nie było możliwie wymierzenie kary grzywny na innej podstawie.

Mając na uwadze powyższe - Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

Na mocy art. 624 §1 kpk, z uwagi na charakter uchybienia, jakiego dopuścił się Sąd Rejonowy, kierując się względami słuszności – zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.