Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IX C 853/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 08-10-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Tomasz Zawiślak

Protokolant:Agnieszka Senkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2014 r. we W.

sprawy z powództwa R. G.

przeciwko (...) Bank S.A. we W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

powództwo oddala.

Sygn. akt IX C 853/13

UZASADNIENIE

Powód R. G. w pozwie przeciwko (...) Bank S.A. we W. wniósł o pozbawienie wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 11.10.2012r. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 13.11.2012r. w sprawie o sygn. I Co 1726/12 oraz zasądzenie od strony pozwanej na jego rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając roszczenie powód wskazał, że o nadaniu klauzuli wykonalności przedmiotowemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu dowiedział się w chwili doręczenia informacji o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego. Wskazał, że z wierzycielem wiązała go umowa z 01.06.2010r., którą pozwany bank wypowiedział, a następnie uznał wypowiedzenie za bezskuteczne w związku ze zmianą harmonogramu spłat. Podał, że pomimo tego w dniu 13.11.2012r. otrzymał zawiadomienie od wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego, a następnie pomimo korespondencji z bankiem w przedmiocie nierespektowania harmonogramu spłaty, otrzymał wezwanie do zapłaty zadłużenia. Powód w odpowiedzi na wezwanie wskazał, że kwota zadłużenia jest źle wyliczona oraz że żądanie jej zapłaty jest przedwczesne. Pismo to pozostało jednak bez odpowiedzi. Zdaniem powoda bankowy tytuł egzekucyjny został wystawiony, gdy obowiązek spłaty całego kredytu nie istniał, a bank nie przestrzegał ustalonego wcześniej harmonogramu spłat.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu.

Wskazał, że w dniu 01.06.2010r. zawarła z powodem umowę kredytu, która w związku z opóźnieniami w spłacie została wypowiedziana w dniu 01.06.2012r. Przyznała, że wystawiła bankowy tytuł egzekucyjny i że został on zaopatrzony następnie w klauzulę wykonalności. Zarzuciła, że powód nie udowodnił okoliczności uznania wypowiedzenia umowy za bezskuteczną. Zaprzeczyła, jakoby zawierała z powodem porozumienie z nowym harmonogramem spłat.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23.07.2012r. (...) Bank S.A. we W. wypowiedział powodowi R. G. umowę kredytu nr (...) z dnia 01.06.2010r.

Dowód: wypowiedzenie umowy z 23.07.2012r. w aktach sprawy Sadu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział I Cywilny o sygn. I Co 1083/13

Powód prowadził z (...) Bank S.A. we W. korespondencję w której wskazywał na nieskuteczność wypowiedzenia umowy oraz na ustalone telefonicznie wydłużenie terminu spłaty zadłużenia.

W dniu 11.10.2012r. (...) Bank S.A. we W. powiadomił powoda o wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...).

W piśmie z dnia 16.11.2012r. w odpowiedzi na zarzuty powoda co do bezskuteczności wypowiedzenia, (...) Bank S.A. we W. podtrzymał twierdzenia o skuteczności wypowiedzenia umowy kredytu i wymagalności całego zadłużenia.

W dniu 23.11.2012r. (...) Bank S.A. we W. skierował do powoda drugie wezwanie do zapłaty zadłużenia wynikającego z umowy kredytu z dnia 01.06.2010r.

Dowód: korespondencja powoda z (...) Bank S.A. we W. w aktach sprawy Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia Wydział I Cywilny o sygn. I Co 1083/13

Na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 11. października 2012r. wystawionego przez (...) Bank S.A. we W., zaopatrzonego postanowieniem z dnia 12. listopada 2012r. Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej Wydział I Cywilny we W. w klauzulę wykonalności i na skutek wniosku wierzyciela z 25.01.2013r. wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy tut. Sądzie Marka Modlińskiego w sprawie KM 677/13.

Na skutek postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia roszczenia z 20.05.2013r. postępowanie egzekucyjne zostało zawieszone.

Dowód: dokumenty w aktach sprawy egzekucyjnej KM 677/13.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę poczynionych w sprawie ustaleń stanowiły dowody z dokumentów wskazanych w pozwie, zgromadzonych w aktach sprawy o sygn. I Co 1083/13 oraz aktach postępowania egzekucyjnego KM 677/13.

Powód wskazywał na zaistnienie przesłanki z art. 840 § 1 pkt 2. k.p.c., wskazując na niemożność egzekwowania należności z uwagi na nieskuteczność wypowiedzenia umowy i obowiązywanie porozumienia, na mocy którego ustalony został dla niego harmonogram spłat.

Zgodnie z art. 840 § 1 k.p.c., dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Z analizy całokształtu okoliczności faktycznych sprawy wynika, że przesłanki pozbawienia wykonalności przedmiotowego tytułu wykonawczego nie wystąpiły. Nie nastąpiło, wbrew twierdzeniu powoda, żadne zdarzenie, które w świetle wskazanego artykułu spowodowałoby wygaśnięcie zobowiązania, czy też niemożność jego egzekucji. W każdym razie powód tego nie wykazał, a ciężar dowodu spoczywał na nim (zob. art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c.)

Powód uzasadniając roszczenie wskazywał na porozumienie zawarte ze stroną pozwaną, na mocy którego wcześniej dokonane wypowiedzenie umowy kredytu miało zostać uznane za bezskuteczne, a dla powoda miał został ustalony nowy harmonogram spłat. Z całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika jednoznacznie, że powód nie wykazał powyższych okoliczności.

Strona pozwana zaprzeczyła twierdzeniom powoda, w szczególności w zakresie obowiązywania wskazywanego przez powoda porozumienia. Z analizy ww. dokumentów nie wynika, jakoby rzeczywiście doszło do zawarcia jakiegokolwiek porozumienia pomiędzy stronami;. Nie wynika z nich też, by strona pozwana zgodnie z twierdzeniem powoda uznała wypowiedzenie umowy za bezskuteczne. Powód powoływał się na przeprowadzoną w tym przedmiocie rozmowę telefoniczną z przedstawicielem strony pozwanej, jednakże wobec nieprzedstawienia przez niego na tę okoliczność jakiegokolwiek dowodu, twierdzenia te należało uznać za gołosłowne. Korespondencja powoda ze stroną pozwaną świadczy jedynie o kwestionowaniu przez niego skuteczności dokonanego wypowiedzenia, do którego to stanowiska strona pozwana się nie przychyliła.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.