Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 643/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

Protokolant protokolant sądowy Marcin Kamionowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2014 r. w W.

sprawy M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek

na skutek odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 7 lutego 2014 r., znak: (...)

z dnia 7 lutego 2014 r., znak: (...)

z dnia 9 kwietnia 2014 r., znak: (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Ubezpieczony M. W. w dniu 5 marca 2014 r., a następnie w dniu 28 kwietnia 2014 r. złożył do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., odwołania od następujących decyzji w/w organu rentowego:

z dnia 7 lutego 2014 roku, znak: (...)

z dnia 7 lutego 2014 roku, znak: (...)

z dnia 9 kwietnia 2014 roku, znak: (...)

Na mocy powyższych decyzji organ rentowy stwierdził istnienie zadłużenia z tytułu nieopłaconych przez odwołującego składek na ubezpieczenie społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy, wraz z odsetkami liczonymi na zasadach i w wysokości takiej, jak dla zobowiązań podatkowych do dnia zapłaty włącznie. W uzasadnieniu odwołań od wymienionych decyzji M. W. wskazał, że wielokrotnie informował organ rentowy o swojej trudnej sytuacji finansowej, która uniemożliwiała mu dokonywanie terminowych spłat zadłużenia. Odwołujący wniósł o uchylenie zaskarżonych decyzji organu rentowego (odwołania - k. 2-3, 5-6 a.s.).

Sprawa M. W. wszczęta na skutek odwołania od decyzji z dnia 7 lutego 2014 r. (znak: (...) oraz znak (...)-K 2074/2013) została zarejestrowana w tutejszym Sądzie Okręgowym pod sygn. akt VII U 643/14, natomiast sprawę M. W. dotycząca odwołania od decyzji ZUS z dnia 9 kwietnia 2014 roku, (znak: (...)), zarejestrowano pod sygn. akt VII U 1027/14.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołania od spornych decyzji, wniósł o ich oddalenie.

W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy podniósł, że ubezpieczony nie wywiązywał się z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, dlatego na jego koncie powstało zadłużenie określone w ww. decyzjach. Organ rentowy podkreślił, że odwołujący nie składał do ZUS, wniosku o odroczenie terminu płatności zaległości lub o rozłożenie należności na raty na jakimkolwiek etapie postępowania z udziałem organu rentowego. (...) Oddział ZUS rozstrzygnięcie spornych decyzji oparł na dyspozycjach wynikających z ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r., nr 1442 z późn. zm.) (odpowiedź na odwołania k. 8-8v a.s.).

Na podstawie art. 219 k.p.c. Sąd połączył sprawę sygn. akt VII U 1027/14 ze sprawą niniejszą o sygn. akt VII U 643/14 z odwołania M. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. o wysokość zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek - celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. akt VII U 643/14 (zarządzenie k. 14 a.s).

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie na podstawie zgromadzonego w sprawnie materiału dowodowego ustalił następujący stan faktyczny:

M. W. od dnia 19 lipca 2005 r. do 31 grudnia 2013 roku prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nr (...) wydanego w dniu 2 września 1998 roku i z tego tytułu zobowiązany był do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy, na zasadach określonych w ww. ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dokumentacja akt rentowych, dane centralnej ewidencji działalności gospodarczej).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził postępowanie kontrolne w sprawie należności płatnika składek z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne, Fundusz Pracy, w wyniku którego ustalił, że płatnik nie wywiązał się z obowiązku uiszczenia należnych składek. Wobec stwierdzenia powyższej okoliczności, organ rentowy wydał w dniu 7 lutego 2014 r. decyzje znak: (...) i (...)-K 2074/2013 oraz w dniu 9 kwietnia 2014 r. znak: (...), w których stwierdził, istnienie zadłużenia M. W. z tytułu nieopłaconych składek na:

ubezpieczenia społeczne za okres: 05/2013 – 08/2013, w kwocie 2.624,36 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 141,00 zł, za okres od 09/2013 w kwocie 656,09 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 22,00 zł, za okres 10/2013 w kwocie 656,09 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 27,00

ubezpieczenie zdrowotne za okres: 05/2013 – 08/2013, w kwocie 1.046,92 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 56,00 zł, za okres od 09/2013 w kwocie 261,73 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 9,00 zł, za okres 10/2013 w kwocie 261,73 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 11,00

Fundusz Pracy za okres: 05/2013 – 08/2013, w kwocie 218,32 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 00,00 zł, za okres od 09/2013 w kwocie 54,58 zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 00,00 zł, za okres 10/2013 w kwocie 54,58zł wraz z należnymi odsetkami w kwocie 00,00 zł.

W toku postępowania wyjaśniającego w ZUS, M. W. nie negował faktu prowadzenia działalności gospodarczej w spornym okresie, ani faktu istnienia zadłużenia powodu nieopłacenia składek w okresie od maja do października 2013 roku. Powoływał się na trudną sytuację finansową, jednakże nie złożył żadnego wniosku o odroczenie terminu płatności należności składkowych czy rozłożenia zadłużenia na raty uwzględniające możliwości płatnicze dłużnika, czy tez wniosku o umorzenie należności składkowych.

Od niekorzystnych decyzji organu rentowego, ubezpieczony odwołał się do tutejszego Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, inicjując tym samym niniejsze postępowanie odwoławcze (k. 2-3 a.s.).

Odwołujący złożył do Sądu Okręgowego w dniu 23 kwietnia 2014 r. pismo procesowe, w którym podniósł, że informował organ rentowy o trudnej sytuacji finansowej, natomiast nigdy nie został przez ZUS pouczony o możliwości złożenia wniosku o odroczenie terminu płatności, czy też możliwości rozłożenia zadłużenia na raty. Odwołujący zarzucił organowi rentowemu, że ten nie podjął żadnych starań umożliwiających płatnikowi realną spłatę zadłużenia (pismo procesowe k. 15 a.s).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego w postaci akt rentowych oraz dokumentów złożonych do akt sprawy. Wskazania wymaga, że dowody w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia są spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniają.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał zgromadzony materiał dowodowy za bezsporny i wystarczający do wydania orzeczenia w sprawie.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie zważył, co następuje:

Odwołania M. W. od decyzji organu rentowego z dnia 7 lutego 2014 r. (...)-K (...) i (...)-K 2074/2013 oraz z dnia 9 kwietnia 2014 r. znak: (...) są niezasadne i podlegają oddaleniu.

Na wstępie rozważań prawnych niniejszej sprawy, Sąd Okręgowy podkreśla, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 5, art. 13 ust.4, art. 17 ust. 3 oraz art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007r. nr 11 poz. 74- z późń. zm.), osoby prowadzące działalność gospodarczą podlegają obowiązkowi ubezpieczenia od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe finansują w całości sami ubezpieczeni, które są obowiązani obliczać i przekazywać co miesiąc do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w określonym ustawowo terminie i wysokości. Od nieopłaconych w terminie składek zgodnie z art. 23 ustawy - są należne odsetki za zwłokę na zasadach i wysokości określonej ustawą z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., nr 8, poz.60;tekst jednolity z późno zm.). Oznacza to, że obowiązek odprowadzania składek w prawidłowej wysokości i w terminie ciąży na płatniku składek i winien on wywiązywać się ze swych obowiązków wobec organu rentowego.

W niniejszej sprawie, odwołujący nie zakwestionował okoliczności faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej w spornym okresie ujętym w zaskarżonych decyzjach tj. od maja do października 2013. Nie zaprzeczył również, że w powyższym okresie nie uiścił należnych składek z tytułu ubezpieczeń społecznych, zdrowotnych oraz Funduszu Pracy. M. W. nie podnosił też na żadnym etapie postępowania odwoławczego, że wysokość nieopłaconych składek została naliczona przez ZUS w nieprawidłowej wysokości. W odwołaniach od zaskarżonych decyzji a także w treści pisma procesowego kierowanego do Sądu, odwołujący podkreślał jedynie, że nie został przez organ rentowy poinformowany o możliwości odroczenia terminu płatności zaległości składkowych bądź o rozłożeniu zadłużenia na raty.

Mając na uwadze stanowisko zajęte przez odwołującego, Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że stwierdzone przez organ rentowy zadłużenie na koncie płatnika składek jest okolicznością bezsporną. Także wysokości tegoż zadłużenia ustalona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w zaskarżonych decyzjach, z tytułu składek, na dzień wydania ww. decyzji są prawidłowe, a wobec powyższego odwołania od zaskarżonych decyzji są całkowicie bezzasadne i pozbawione podstaw prawnych.

Odnosząc się do stanowiska odwołującego zajmowanego zarówno w niniejszym postępowaniu jak i uprzednim postępowaniu administracyjnym z udziałem organu rentowego, że ZUS nie pouczył odwołującego o prawach do późniejszych spłat zadłużenia, Sąd zważył, że ubezpieczony powołuje się na okoliczność, która nie może w żadnym stopniu zmierzać do zmiany czy uchylenia zaskarżonych decyzji. Podkreślić należy, że odwołujący jest przedsiębiorcą prowadzącym od wielu lat działalność gospodarczą. Prowadząc działalność, odwołujący uczestniczący w obrocie prawnym, a w związku z tym winien wykazywać się profesjonalizmem w prowadzeniu swoich spraw, w tym spraw związanych z terminowym przekazywaniem kwot składek z tytułu ubezpieczeń do ZUS, do czego jest zobowiązany jak wskazano powyżej, z mocy prawa. Odwołujący wykonując działalność gospodarczą, a w związku z tym ponosząc ryzyko zawodowe okresowych problemów finansowych, winien w szczególnym stopniu posiadać wiedzę w zakresie rozkładu ratalnego obowiązków płatniczych, a także procedur ubiegania się o późniejszą możliwość spłat zadłużenia, a tym także zadłużenia wobec ZUS.

Jak potwierdziło niniejsze postępowanie, odwołujący nie wykazał się znajomością przepisów prawa i w myśl ugruntowanej tezy jurydycznej ignorantia juris nocet, ponosi odpowiedzialność z tytułu obowiązków składkowych, co słusznie stwierdził organ rentowy w zaskarżonych decyzjach.

Podkreślenia wymaga, że ubezpieczony dysponował katalogiem możliwości pozwalających na pomniejszenie ciężaru odpowiedzialności składkowych. Odwołujący mógł bowiem zwrócić się do ZUS o odroczenie terminu spłaty zadłużenia, jak również o rozłożenie należności składkowych, a także o umorzenie należności. Zgodnie z treścią art. 29 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jeżeli przemawiają za tym względy gospodarcze lub inne przyczyny zasługujące na uwzględnienie, ZUS może na wniosek płatnika składek odroczyć termin płatności należności z tytułu składek (…). Wskazany powyżej wniosek o odroczenie terminu płatności musi być złożony przed upływem ostatniego dnia terminu płatności danej składki. Ponadto w uzasadnionych przypadkach ZUS może również rozłożyć płatnikowi składek należności z tytułu składek na raty. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że odwołujący, powołując się na trudną sytuację finansową, mógł złożyć do organu rentowego wniosek o umorzenie należności składkowych – w myśl art. 28 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Sąd Okręgowy na gruncie niniejszej sprawy podziela ponadto stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zawarte w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 stycznia 2008 roku, w sprawie o sygn. akt II GSK 346/07, zgodnie z którym Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) nie przewiduje możliwości zniwelowania istniejącego zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek w postaci zastosowania tzw. "ulgi". W stosunku do istniejących zaległych należności dłużnik może wnioskować o: 1) umorzenie przez Zakład w całości lub w części (art. 28 u.s.u.s.);2) o odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek oraz rozłożenie należności na raty (art. 29 u.s.u.s.).

W postępowaniu administracyjnym, odwołujący nie złożył jakiegokolwiek wniosku o odroczenie terminu płatności składek, o umorzenie postępowania czy też zawarcia z organem rentowym umowy, na mocy której organ mógłby rozłożyć istniejącą zaległość wraz z odsetkami rozłożyć na raty, przy uwzględnieniu możliwości płatniczych dłużnika. Nadto odwołujący nie zawarł takich wniosków w niniejszym postępowaniu odwoławczy, a wobec powyższego ewentualne przekazanie organowi rentowemu do rozpoznania wniosku o umorzenie i rozłożenie na raty czy odroczenie terminu spłaty zaległości z tytułu składek nie było uprawnione.

Konkludując powyższe Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, iż zaskarżone decyzje są prawidłowe i brak jest jakichkolwiek podstaw do ich podważenia. Dlatego też, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak sentencji wyroku.

J.R.

(...)