Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 29 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Magdalena Głogowska

Protokolant:Mariusz Toczek

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2016 r. S. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w W.

przeciwko A. J. (uprzednio K.)

- o zapłatę (470.54 PLN)

oddala powództwo.

Sygn. akt III C 1575/13

UZASADNIENIE

wyroku w postępowaniu uproszczonym

Pozwem z dnia 14 lutego 2013 r. powód (...) (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym żądał zasądzenia od pozwanej A. K. (obecnie J.) na rzecz powoda kwoty 470,54 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania wskazano, że pozwana nie wywiązała się
z zawartej z poprzednikiem prawnym powoda umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana A. J. (wcześniej K.) wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc zarzut spełnienia świadczenia, o czym informowała powoda wskazując, że zapłaciła za usługi (...), a więc, jak podała, zaszła pomyłka.

Postanowieniem z dnia 26 listopada 2015 r. zobowiązano pełnomocnika powoda, doręczając odpis sprzeciwu oraz potwierdzeń dokonanych przez pozwaną przelewów, do ustosunkowania się w terminie 14 dni do złożonego sprzeciwu i przedłożonych dokumentów, pod rygorem skutków z art. 207 §7 kpc i przyjęcia, że nie kwestionuje twierdzeń wskazanych w sprzeciwie.

Pełnomocnik powoda wniósł o przedłużenie terminu do wykonania zobowiązania z uwagi na konieczność zweryfikowania sprawy u wierzyciela pierwotnego, na co wyrażono zgodę postanowieniem z dnia 11 stycznia 2016 r. i pomimo przedłużenia terminu nie odpowiedział na zobowiązanie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 stycznia 2010 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. w W. a pozwaną została zawarta na 24 miesiące umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych – pakiet taryfowy O. F., z kwotą miesięcznego zobowiązania pozwanej wynoszącą 39,50 zł oraz kwotą 61 zł za aktywację pakietu. Jako adres korespondencyjny pozwanej wpisano w umowie ulicę (...) w S., jako adres zameldowania ulicę (...) w S., a jako adres mailowy: (...)

Dowód: umowa k. 57-57v.

(...) (...) Sp z o. o. w W. wystawiła pozwanej, na adres przy ul. (...) w S., a nie na adres do korespondencji, faktury oraz duplikaty faktur z dnia:

a)  04 maja 2011 r. na kwotę 39,50 zł z terminem płatności 18.05.2011 r.,

b)  04 kwietnia 2011 r. na kwotę 39,50 zł z terminem płatności 18.04.2011 r.,

c)  04 lipca 2011 r. na kwotę 39,50 zł z terminem płatności 18.07.2011 r.,

d)  04 sierpnia 2011 r. na kwotę 39,50 zł z terminem płatności 18.08.2011 r.,

e)  04 września 2011 r. na kwotę 39,50 zł z terminem płatności 19.09.2011 r.,

f)  04 czerwca 2011 r. na kwotę 39,50 zł z terminem płatności 20.06.2011 r..

Dowód: duplikaty faktur k. 51-55, 58.

Następnie (...) (...)Sp z o.o. w W. wystawiła pozwanej, również na adres przy K., a nie na adres korespondencyjny, notę obciążeniową z dnia 10 listopada 2011 r. na kwotę 159,66 zł z terminem płatności do dnia 01 grudnia 2011 r.

Dowód: nota k. 56.

Pozwana zapłaciła na rzecz (...) Centertel Sp z o.o. w W., tytułem pakietu O. F., wpisując jako wpłacającego Firmę Handlowo – Usługową (...) s. c. ul. (...) w S., następujące kwoty w niżej wskazanych terminach:

-108,15 zł w dniu 18 marca 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 24 marca 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 01 kwietnia 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 30 kwietnia 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 01 czerwca 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 01 lipca 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 30 lipca 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 01 września 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 01 października 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 29 października 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 01 grudnia 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 31 grudnia 2010 r.,

-39,50 zł w dniu 1 lutego 2011 r.,

-39,50 zł w dniu 1 marca 2011 r.,

-159,25 zł w dniu 14 lipca 2011 r.,

-39,50 zł w dniu 16 sierpnia 2011 r.,

-39,50 zł w dniu 15 września 2011 r.,

-39,50 zł w dniu 17 października 2011 r.,

-39,50 zł w dniu 15 listopada 2011 r.,

-39,50 zł w dniu 15 grudnia 2011 r.,

a zatem pozwana łącznie zapłaciła 978,40 zł, w tym za okres od kwietnia do września 2011 r. uiściła kwotę 238,25 zł przy należności objętej fakturami za wskazany okres na łączną kwotę 237 zł.

Dowód: potwierdzenia przelewów k. 108-127, 11-30.

Pozwana, z zawodu księgowa, nie negowała wystawionych faktur, natomiast wskazała, że wszystkie należności opłaciła i nie ma żadnych zaległości z tytułu opłat dochodzonych pozwem. Przedłożyła dowody przelewów zarówno w sprzeciwie, jak i w toku dalszego postępowania. Zwracała się do (...) (...)o wyjaśnienie omyłki polegającej na tym, że część jej wpłat zaksięgowano na innym koncie (...) (...)i wg wiedzy pozwanej jej reklamację uwzględniono. Zwrotów kwot źle zaksięgowanych nigdy nie otrzymała.

Dowód: zeznania pozwanej k. 128, potwierdzenia przelewów k. 108-127 i 11-30, korespondencja mailowa k. 10, sprzeciw k. 9.

W dniu 26 marca 2012 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. w W. (cedent) a powódką (cesjonariusz) została zawarta umowa ramowa przelewu wierzytelności, a w dniu 30 maja 2012 r. te same strony zawarły porozumienie dokonując cesji wierzytelności o wartości ponad 19 mln złotych za określoną w porozumieniu cenę. Z wyciągu z ksiąg rachunkowych powoda wynika, że wierzytelność powoda wobec pozwanej z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych wynosi na dzień 07 lutego 2013 r. kwotę 396,66 zł plus odsetki, co daje łącznie kwotę 470,54 zł, a wierzytelność ta została nabyta od (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 30 maja 2012 r. Po cesji w dniu 05 czerwca 2012 r. wygenerowano do pozwanej wezwanie do zapłaty oraz zawiadomienie o cesji, jako adres pozwanej wskazano K. 56/17 a nie podany w umowie pierwotnej adres korespondencyjny.

Dowód: umowa ramowa i porozumienie k. 48-50, wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu k. 47, wezwanie i zawiadomienie k. 59-61.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Powód wywodził roszczenie z umowy o świadczenie usług oraz z umowy cesji.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Powód winien wykazać istnienie stosunku podstawowego, wysokość zobowiązania pozwanej, a także fakt następstwa prawnego. Pozwana winna natomiast wykazać, że dokonała zapłaty.

Pozwana wykazała potwierdzeniami przelewów załączonymi do sprzeciwu, jak również złożonymi w toku dalszego postępowania, że zapłaciła na rzecz wierzyciela pierwotnego łącznie 978,40 zł, w tym za okres od kwietnia do września 2011 r. kwotę 238,25 zł przy należności objętej fakturami za wskazany okres na łączną kwotę 237 zł. Pozwana od początku wskazywała na błąd w księgowaniu kwot przez nią wpłaconych i twierdziła, że omyłkę tę wyjaśniła, a jej reklamację uwzględnił pracownik wierzyciela pierwotnego. Okoliczności podniesione przez pozwaną, w świetle załączonych przez nią dowodów zapłaty pokrywających w całości należności wynikające z przedłożonych przez powoda faktur, dają podstawy do przyjęcia, że pozwana spełniła świadczenie objęte żądaniem pozwu. Nie bez znaczenia pozostaje okoliczność, że wszystkie faktury (przedłożone przez powoda), jak również późniejsza korespondencja dla pozwanej pochodząca zarówno od wierzyciela pierwotnego, jak i od jego następcy – powoda, była generowana na adres zameldowania pozwanej, zamiast na jej adres do korespondencji, wynikający z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. To mogło spowodować wadliwą komunikację pomiędzy stronami stosunku prawnego i niewyjaśnienie przez wierzyciela braku wpłat na koncie przyporządkowanym dla pozwanej. Biorąc pod uwagę, że pozwana, dokonując wpłat na rzecz wierzyciela pierwotnego, wskazywała jako wpłacającego Firmę Handlowo – Usługową (...) s. c., a nie siebie, jako osobę fizyczną, mogło dojść do nieprawidłowego księgowania tychże wpłat. Wprawdzie w umowie o świadczenie usług odnotowano adres do korespondencji pozwanej przy ul. (...), zgodny z adresem na przelewach, jak również w treści umowy znalazł się adres poczty elektronicznej pozwanej korespondujący z nazwą firmy wskazaną w danych wpłacającego na każdym przelewie, to nie można wykluczyć, że doszło do pomyłki w księgowaniu.

Pozwana przedstawiła dowody spełnienia dochodzonego pozwem świadczenia w całości, a strona powodowa nie odniosła się słowem do nałożonego zobowiązania, po doręczeniu jej odpisu sprzeciwu i kopii dowodów wpłat, i nie wskazała swojego stanowiska w sprawie, tj. czy uznaje te wpłaty, a jeśli nie, to dlaczego oraz czy podtrzymuje żądanie pozwu.

Mając na względzie brak odpowiedzi ze strony powodowej, w szczególności brak zaprzeczenia okolicznościom przedstawionym przez pozwaną należało przyjąć je za udowodnione, co w świetle przedłożonych dowodów zapłaty przemawia za przyjęciem, że pozwana spełniła świadczenie i zobowiązanie ciążące na niej z mocy stosunku podstawowego wygasło.

W konsekwencji sąd przyjął, że powodowi nie przysługuje wierzytelność wobec pozwanej z tytułu zawartej z wierzycielem pierwotnym umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Dowodem istnienia wierzytelności nie jest wyciąg z ksiąg funduszu, gdyż w sporze z konsumentem ma on walor jedynie dokumentu prywatnego, a pozwana przedstawiła dowody zapłaty wskazując na spełnienie świadczenia przed zawarciem umowy cesji, a zatem wykazała fakty niweczące roszczenie powoda. Zarzut spełnienia świadczenia został skutecznie przez pozwaną podniesiony, a jego dopuszczalność wynika wprost z treści art. 513 § 1 k.c. regulującego zakres zarzutów przysługujących dłużnikowi względem nabywcy wierzytelności.

Mając na uwadze przytoczone wyżej okoliczności, powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono, jak w sentencji.

Sygn. akt III C 1575/13

ZARZĄDZENIE

S., dnia 22 marca 2016r.

1.  odnotować zwrot akt z uzasadnieniem,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  akta przedłożyć Przewodniczącej Wydziału ze środkiem odwoławczym i (...), a w razie braku środka odwoławczego – s. referentowi po upływie 2 tygodni od doręczenia.

SSR M. G.