Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 629/15

Ds. 866/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupcy, w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Urszula Bożęcka

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Karpińska

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Słupcy – E. W.

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016r. sprawy

P. S., syna J. i F. zd. P., ur. (...) w W.

oskarżon ego o to, że:

w dniu 11 lipca 2015 roku około godziny 00.02 w miejscowości L. na autostradzie (...) prowadził na drodze publicznej samochód marki F. (...) nr rej. (...) nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem

to jest o czyn z art. 1 80 a k.k.

1.  oskarżonego P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, to jest przestępstwa z art. 180a k.k. i za to na podstawie art. 180a k.k. wymierza oskarżonemu karę grzywny w liczbie 200 ( dwustu ) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

2.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. (Dz. U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 z póź.zm.) o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 187,01 zł ( sto osiemdziesiąt siedem złotych i 1 grosz) i wymierza mu opłatę w wysokości 400 (czterystu) złotych .

SSR Urszula Bożęcka

Sygn. akt II K 629/15

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2015r. funkcjonariusz Policji D. M. około godziny 00.55 w rejonie punktu poboru opłat mieszczącym się na terenie Autostrady (...) w miejscowości L. zatrzymał do kontroli drogowej pojazd marki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...), którego kierującym był P. S.. Kierujący nie okazał prawa jazdy twierdząc, że zostawił je w domu , a po sprawdzeniu w systemie policyjnym okazało się , że ma on cofnie uprawnienia do kierowania pojazdem.

Decyzją z dnia 25 października 2006r. cofnięto P. S. uprawnienia kategorii B wydane w dniu 29.08.1996r. z uwagi na to, iż ww. przekroczył liczbę punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego, a będąc skierowanym na egzamin kontrolny nie poddał się on sprawdzeniu kwalifikacji do kierowania pojazdami.

W dniu zatrzymania P. S. wiedział o tym, iż decyzja taka została wydana.

P. S., jest żonaty, na utrzymaniu posiada żonę i dwoje dzieci, ma wykształcenie średnie, z zawodu jest elektronikiem samochodowym , prowadzi własną działalność gospodarczą, uzyskuje miesięczne dochody w wysokości około 3.000 zł, jest właścicielem działki budowlanej w miejscowości D. i trzech samochodów, był on wcześniej karany.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: wyjaśnienia oskarżonego ( k. 47), zeznania świadka D. M. ( k. 47, 16-17) oraz dokumentów i protokołów dołączonych do akt niniejszej sprawy, które Sąd zaliczając w poczet dowodów uznał za ujawnione w całości bez ich odczytywania w postaci: decyzji ( k. 4), informacji z K. ( k. 12-13), informacji US ( k. 14), informacji ( k. 37) .

Oskarżony P. S. wprawdzie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jednak składając wyjaśnienia potwierdził, iż w dniu 11 lipca 2015r. został zatrzymany do kontroli, prowadził wtedy samochód, wiedział, iż ma cofnięte uprawnienia do prowadzenia pojazdów, jednak podał, iż miał prawo jazdy angielskie, jednak policjantowi go nie okazał, bo w Anglii jeździ się bez dokumentów.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, które w świetle materiału dowodowego okazały się logiczne i znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadka D. M..

Sąd również uznał za wiarygodne zeznania świadka D. M., bowiem korespondują one nie tylko z wyjaśnieniami oskarżonego, ale również i z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w przedmiotowej sprawie.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty dołączone do akt niniejszej sprawy, albowiem ich moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, a także nie były one kwestionowane przez żadną ze stron.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego P. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. przestępstwa z art. 180 a k.k.

Zgodnie z art. 180 a k.k. odpowiedzialność karną na zasadach wskazanych w powołanym przepisie ponosi osoba, która na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu, prowadzi pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami.

Jest to przestępstwo powszechne, które może popełnić każda zdolna do ponoszenia odpowiedzialności karnej osoba fizyczna, w tym również oskarżony.

Do znamion strony przedmiotowej należy prowadzenie pojazdu mechanicznego miedzy innymi na drodze publicznej. Nie budzi wątpliwości, iż samochód marki F. (...) należy do pojazdów mechanicznych, a autostrada stanowi drogę publiczną.

Oskarżony nie zastosował się do decyzji z dnia 25 października 2006r., którą cofnięto mu uprawnienia do prowadzenia pojazdów kategorii B, a w dniu popełnienia czynu wiedział o tym, iż decyzja taka została wydana.

Dokonując wymiaru kary Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w art. 53 k.k., tj. dyrektywą prewencji ogólnej oraz dyrektywą prewencji szczególnej, uwzględnił także stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu.

Przestępstwo z art. 180 a k.k. zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności i pozbawienia wolności do lat dwóch.

Sankcja karna wskazana w powołanym przepisie wskazuje na gradacje kar grożących za popełnione przestępstwo. O wyborze konkretnej kary decyduje całokształt okoliczności stwierdzonych w toku postępowania.

Kara pozbawienia wolności stanowi swoistego rodzaju ostateczność orzekaną dopiero wówczas, gdy inna kara lub środek karny nie spełni celów kary. W niniejszej sprawie Sąd uznał, biorąc pod uwagę przede wszystkim to, iż oskarżony po raz pierwszy dopuścił się czynu z art. 180a k.k., iż stosowanie kary grzywny będzie wystarczające i celowe, kara grzywny jest bowiem adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonemu przypisanego.

Zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych będzie adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, uwzględni także w stopniu dostatecznym wszystkie okoliczności obciążające ( uprzednia karalność oskarżonego) jak i łagodzące występujące w niniejszej sprawie.

Sąd ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł wziął pod uwagę sytuację majątkową oskarżonego. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochody .

O kosztach Sąd orzekł na podstawie przepisów powołanych w wyroku uznając, iż sytuacja rodzinna i majątkowa oskarżonego wskazuje na to, że oskarżony będzie w stanie uiścić koszty sądowe.

SSR Urszula Bożęcka