Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2016 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia (...)

o zwrot zasiłku chorobowego

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia (...) i ustala brak obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego opisanego w decyzji.

UZASADNIENIE

Powód M. C. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia (...) nr (...), zobowiązującej go do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego z funduszu wypadkowego w kwocie brutto 11.103,68 zł za okres od (...)

W uzasadnieniu podał, że przedmiotowa decyzja nie jest zgodna ze stanem faktycznym. Zdaniem powoda, pozwany konsekwentnie odmawiał mu przyznania prawa do zasiłku chorobowego oraz do zasiłku rehabilitacyjnego. Ponadto pracownica ZUS – u, znając jego sytuację życiową i osobistą wydała w dniu (...) decyzję, która uchyliła wcześniejsze decyzje w przedmiocie odmowy prawa do świadczeń, przyznając mu jednocześnie prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od dnia (...)do dnia (...)w tym za okres od (...) w wysokości obniżonej o 25%. Następnie w dniu (...)została wydana decyzja uchylająca decyzję z dnia (...)., zobowiązując go do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego, bowiem na koncie powoda figuruje zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przekraczające kwotę 6.60 zł.

Wobec powyższego powód wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu powołano podstawę prawną decyzji i podniesiono, że powód jako osoba prowadząca działalność gospodarczą posiada zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w kwocie przekraczającej 6.60 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. C. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych. Powód w okresie od (...) do (...). podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Za miesiąc grudzień 2014 roku powód nie opłacił składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, a za miesiąc styczeń 2015 roku opłacił składkę w zaniżonej wysokości, w związku z czym na koncie powoda figurowało zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przekraczające kwotę 6,60 zł.

bezsporne

W dniu (...) roku powód uległ wypadkowi przy pracy. Powód wielokrotnie zwracał się do pozwanego o przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego. Decyzjami z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił powodowi prawa do zasiłku chorobowego za łączny okres od (...)., ponieważ na dzień powstania niezdolności do pracy nie podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Decyzją z dnia (...) pozwana uchyliła powyższe decyzje i przyznała powodowi prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od (...)., w tym za okres od(...) w wysokości obniżonej o 25%. Następnie decyzją z dnia (...). (...) Oddział w W. uchylił w całości decyzję z dnia (...) oraz zobowiązał powoda do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego z funduszu wypadkowego w kwocie brutto (...) za okres od (...). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje, ponieważ na dzień wypadku przy pracy na koncie powoda figurowało zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przekraczające kwotę 6,60 zł.

Dowód:

- decyzje (...) Oddział w W. z dnia (...)– akta ZUS;

- zeznania powoda – e protokół z dnia (...)

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o zgromadzone w postępowaniu dowodowym dokumenty, akta ZUS i akta oraz zeznania powoda, albowiem wszystkie te dowody tworzyły spójną i logiczną całość, dającą obraz stanu faktycznego.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym sąd zważył:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 84 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych /DZ.U z 2015 roku , poz. 121 ze zmianami/ osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego, z uwzględnieniem ust. 11.

Zgodnie zaś z art. 84 ust 2 powyżej cytowanej ustawy za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się:

1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania;

2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki art. 84 ust. 2 powołanej ustawy z dnia 13 października 1998 roku. Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział W. każdorazowo przy wydaniu decyzji w przedmiocie przyznania prawa do zasiłku chorobowego wnikliwie analizował sytuację powoda, argumentując swoje stanowisko w uzasadnieniu wydawanych decyzji. Pozwany początkowo trzykrotnie odmówił powodowi prawa do świadczenia, powołując się na okoliczność zadłużenia na koncie powoda z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, a następnie decyzją z dnia (...) uchylił wcześniejsze decyzje dotyczące odmowy prawa do zasiłku chorobowego powodowi, przyznając mu prawo do tego świadczenia. Ponadto decyzja ta nie zawierała pouczenia o braku prawa do jego pobierania.

Dlatego też, zdaniem Sądu, ponowna decyzja pozwanego uchylająca decyzję z dnia (...)oraz zobowiązanie powoda do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego jest niezasadna.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż brak było materialnej podstawy żądania od powoda zwrotu świadczeń i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję.