Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartek Męcina

Protokolant: sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł.

przeciwko K. K. (1)

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. na rzecz pozwanego K. K. (1) kwotę 617 zł. (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 3915/14

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2012 roku powód (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ł. wytoczył przeciwko pozwanym I. K. i K. K. (1) powództwo o zapłatę solidarnie kwoty 3.227,78 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ulicy (...) w Ł. przysługiwało S. K., która zmarła w dniu 12 września 2007 roku. W przedmiotowym lokalu zamieszkiwali także I. K. i K. K. (1), którzy zajmowali przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego. Pełnomocnik powoda wskazał, że pozwani do chwili wniesienia pozwu nie zdali lokalu, nie dokonywali stosownych rozliczeń, ani też nie podjęli jakichkolwiek kroków zmierzających do uzyskania tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu. Z powyższych względów pozwani byli zobowiązani do uiszczania na rzecz powoda kwoty wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z w/w lokalu mieszkalnego, której należności pomimo wezwania do zapłaty, pozwani nie uregulowali. Strona powodowa dochodziła przedmiotowym powództwem roszczeń za okres od 1 kwietnia 2012 r. do 30 września 2012 r.

(pozew 2-7)

W dniu 27 listopada 2012 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w przedmiotowej sprawie przeciwko pozwanym nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

(nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 43)

W dniu 27 listopada 2014 roku pozwany K. K. (1) wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, zaskarżając nakaz w całości i wnosząc o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, że w okresie od 27 marca 2012 r. do 7 marca 2014 r. był tymczasowo aresztowany i osadzony w Zakładzie Karnym w S.. Natomiast przed zatrzymaniem K. K. (1) mieszkał ze swoją partnerką przy ul. (...) w Ł.. Ponadto pozwany podniósł, że strona powodowa nie udowodniła również swojego roszczenia co do wysokości, gdyż załączyła tylko zbiorcze zestawienie kosztów eksploatacyjnych za cały 2012 r.

(sprzeciw k. 50-54)

Na rozprawie w dniu 29 lutego 2016 roku pełnomocnik powoda podtrzymał żądanie pozwu, zaś pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości.

(protokół rozprawy k. 73- 75)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ulicy (...) w Ł. przysługiwało S. K., która zmarła w dniu 12 września 2007 roku. W 2007 roku w przedmiotowym lokalu zamieszkiwały trzy osoby: S. K., I. K. oraz K. K. (1).

(okoliczności bezsporne)

Od stycznia 2012 r. K. K. (1) mieszkał wraz ze swoją konkubiną, K. K. (2) w lokalu przy ul. (...) w Ł., gdzie został zatrzymany w dniu 27 marca 2012 roku. Od tego dnia do dnia 7 marca 2014 roku pozwany był osadzony w Zakładzie Karnym w S..

(zeznania świadka K. K. (2) k. 75, kserokopia świadectwa zwolnienia z ZK w S. k. 59-60, kserokopia protokołu zatrzymania osoby k. 84 akt sprawy VIII C 266/15)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, których prawdziwości
i rzetelność ich sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron procesu, a nadto w oparciu o wiarygodne w całości, logiczne i spójne zeznania świadka K. K. (2).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie było zasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie w stosunku do pozwanego K. K. (1).

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. 2005, Nr 31, poz. 266 ze zm.), znajdującego zastosowanie w przedmiotowej sprawie, osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Natomiast w myśl ust. 2 powołanego przepisu, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego.

Jak wynika z ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w okresie, za który powód żąda w niniejszym postępowaniu zapłaty odszkodowania, czyli od 1 kwietnia 2012 r. do 30 września 2012 r., pozwany K. K. (1) nie mieszkał w lokalu mieszkalnym nr (...) przy ul. (...) w Ł.. Pozwany nie miał również w lokalu swoich rzeczy, bowiem mieszkał na stałe pod innym adresem. W całym okresie, za który powód żąda odszkodowania, pozwany przebywał w Zakładzie Karnym w S., gdyż został zatrzymany już w dniu 27 marca 2012 roku.

Wprawdzie pozwany był w tym okresie zameldowany w lokalu numer (...) przy ul. (...) w Ł., jednakże sama okoliczność zameldowania w danym miejscu w żadnym razie nie może wyłącznie przesądzać o faktycznym miejscu zamieszkania osoby. Należy mieć na uwadze, że czynność zameldowania jest jedynie czynnością administracyjną i nie jest równoznaczna z miejscem zamieszkiwania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Tymczasem przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, jednoznacznie wskazuje na to, że w lokalu mieszkalnym
w okresie od 1 kwietnia 2012 roku do dnia 1 września 2012 roku, za który powód dochodzi należności czynszowych, K. K. (1) nie zamieszkiwał. W związku z powyższym, K. K. (1) nie jest zobowiązany do uiszczania odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z zajmowanego lokalu
w wysokości odpowiadającej czynszowi jaki powód mogłoby otrzymywać z tytułu jego najmu. Z tej przyczyny powództwo w przedmiotowej sprawie przeciwko K. K. (1) musiało podlegać oddaleniu, jako niezasadne.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik sprawy, na podstawie art. 98 k.p.c. Jej zastosowanie jest uzasadnione faktem, że żądanie powoda zostało oddalone
w całości. Powód winien zatem zwrócić pozwanemu koszty niezbędne poniesione w celu obrony jego słusznych praw (art. 98 § 3 k.p.c.). Koszty poniesione przez pozwanego wyniosły łącznie 617 zł i obejmowały koszty zastępstwa radcy prawnego w kwocie 600 zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu) oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od powoda (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w Ł. na rzecz pozwanego K. K. (1) kwotę 617 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.